RPGTürk

Oldukça büyük bir arenadasınız, çapı aşağı yukarı 30 metre kadar olan daire şekilli bir alan. Rakibinizin tam karşınızda, arenanın diğer ucunda size ayna görüntüsü oluşturacak şekilde durduğunu görebiliyorsunuz. İkinizin arasında, alanın tam ortasında çapının 10 metre kadar olduğunu tahmin ettiğiniz bir su kütlesi var. Balçık kadar yoğun olmasa da, pek temiz sayılmaz. Derinliğini kestiremiyorsunuz. Ayak bastığınız zemin tamamen toprak. Yer yer genişliği birkaç santimi geçmeyen çatlaklar görebiliyorsunuz. Oldukça susuz ve bakımsız kalmış gibi görünüyor. Alanda kaya, kütük gibi herhangi bir şey bulunmuyor. Düz bir zemin, ve çamurlu su. Alanın çevresi 3 metre yükseklğinde duvarlarla kaplı. Sıvaları dökülmüş, güneşin etkisiyle renkleri solmuş duvarların tepesinde eskiden tribün olduğuna emin olduğunuz sıralar uzanıyor geriye doğru. Kimi oturaklar oldukları yerlerden sökülmüş, kimi ise kırık dökük. Bir bölgenin gölgeliği tamamen yıkılmış ve altındaki kısmı tamamen kapatmış halde. Hava açık. Kuru bir sıcak var. Yalnızsınız.

Arenaya adım atmadan önce safir taşlarıyla bezenmiş mücehlerini teker teker kuşanmış ve tıpkı kolezyuma adım atmadan önceki gladyatörler gibi bedeninin geri kalanı yağlamış ve pudralamıştı. Dar bir koridorda arenaya ilerlerken ilk yadırgadığı şey kulaklarına çalınan hiçbir ses olmamasaydı. İki insanın birbirini öldürmek için dar bir alana kapatılmasını izleyecek birilerinin olmaması Takeda'yı üzmek için yeterliydi. İnsanların ne istediğini bilerek Üzerine imparatorluk kurulmuş metonimik bir ifadenin hayata geçirilmesinde bir aktör olmayı tercih etmişti zaten yıllar önce. Zaten herkes kendini kısıtlıyor ve endişeyle sadece iki şey umuyordu: ekmek ve sirkler.

Koridorun bitmesiyle Otuz metrelik dairesel bir alanın içerisinde bulmuştu kendisini Takeda. Kuru ve çatlak zeminin bittiği yerden birkaç metre yüksekliğindeki duvar yükseliyor, terk edilmiş trübünler platformlar şeklinde dairesel alanın çevresinde genişliyordu. Tam karşısında duran rakibini incelemişti tiribünlerin arından. Yarı çıplak ve kızıl saçları dışında dikkat çeken bir şey gözüne batmıyordu. Küçümsemek doğru bir ifade olmayabilirdi ama Takeda insanları ve özellikle de rakiplerini küçümseyerek kendi motivasyonunu sağlıyordu.

İki taraftan birisi daha harekete geçmemişken, var olmayan seyirciler için hazırladığı şovunu gerçekleştirmeye karar vermişti. Beyaz renkli cübbesini boyun kısmında kavramış ve tek bir hareketle üzerinden çıkarmıştı. Havada süzülmekte olan cübbe arka tarafında uzanan duvarların üzerinden terk edilmiş tiribünlere ilerlerken güneş ışığının kavrulmuş ve nemli bedeniniyle buluşmasına izin vermişti.

Takeda'nın ufak şovu dışında ki ilk hareketlilik kızıl saçlı rakibidinden geliyordu. Tam karşısında duran beyaz ve ince tenli figürün aralarında mesafeyi kapatmak için hareketlenmesiyle öne doğru bir iki adım atıp Tsuchi no Te tekniği için kısa bir mühür serisi girecekti. Toplamda oluşacak beş tane eli sırasıyla aralarındaki mesafeye kat eden rakibini yavaşlatmak ve dövüşe hazırlamak adıyla fırlatacaktı. Eğer düşüncesiyiyle gerçekleşecek olan bir olursa başladığı konumdan beş metre kadar ilerlemiş olacaktı bu kayadan yapılmış elleri fırlatırken ve eğer rakibi kendisi kadar stabil bir şekilde dövüşmeye karar verirse veya Takeda'nın fırlattığı kayalar tarafınan buna zorlanırsa tek eliyle Mi mühürünü yaparak Domu için chakrasını harekete geçirecekti.

Takeda'nın cübbesini fırlatıp atmasıyla birlikte, Misaki sakin sakin kat etmeye başlıyor aralarındaki mesafeyi. Bulunduğu pozisyondan aralarında kalan göle kadarki 10 metrelik mesafeye, oldukça sakin bir şekilde yürüyerek başlıyor. Bu esnada, 'Utakata' tekniği için hazırlıyor kendini.

Takeda, rakibinin göle mesafesi dört beş metreye kadar inmişken ileri doğru atılıyor ve birkaç adım atarak 'Tsuchi no Te' tekniğinin el mühürlerini tamamlıyor.

Misaki, göle iyiden iyiye yaklaşırken bulunduğu pozisyondan üç dört metre kadar ilerlemiş olan rakibine doğru parmağını kaldırıyor tekniğini başlatmak üzere. Bu esnada, gölün kendisinin bulunduğu tarafından arka arkaya fırlayan toprak eller, iki bacağını birden kavrayıp olduğu yerde sabitliyorlar onu.

Takeda, ilk iki el topraktan sırayla çıkıp rakibinin iki bacağını birden kilitlerken, aniden ortaya çıkan kuzgun sürüsünü farkediyor. Korkunç çığlıklar atarak büyük bir hızla kendine doğru ilerleyen sürü, tekniğine devam etmesine mani oluyor. Hemen sonra gördüğü ilk şey ise, aradaki mesafeyi oldukça hızlı kateden kuzgunların siyah mızraklara dönüşüp nasıl olduğunu kavrayamadığı bir şekilde vücuduna saplanmış olmaları.

Takeda, birkaç adım atarak tekniğini hazırlamış ve topraktan yarattığı ilk iki eli sırasıyla rakibi bulunduğu konumu terk etmemesini sağlayacak şekilde göndermişti. Fakat farkında olmadığı bir şey vardı, rakibinin kendise çevirdiği işaret parmağıyla göz teması kurmasıyla beraber beliren kuzgunlar başına bela olmak üzereydi.

Kuzgunların çığlıkları Takeda'nın zihnde yankılanmasıyla tekniğine devam etmesini imkansız kılmıştı. Tekrardan odaklanmak için gözlerini birkaç saniyeliğine açıp kapamış ve kuzgunların yüksek bir hızla mesafe kat edip siyah renkli mızraklarla dönüştünü görmüştü. Bu mızraklardan kaçabilmek için yapabileceği bir hamlenin olmadığının farkındaydı. Acıyı ve belki de ölümü kabullenmek için postürünü dikleştirmiş ve mızrakların bedenin içerisine girmesi için kendisini hazırlamıştı. Rakibinin hangi boşlukta bu tekniği hazırladığını merak ediyordu açıkçası, belki de birden fazla rakibi vardı ve arenanın ortasında duran kızıl saçlı rakibi sandığı kişi de bulunduğu zemine kilitlenmesiyle beraber bunun şaşkınlığını yaşıyordu.

Bunları düşünmek için uzun bir süresi olabilirdi eğer bedenine saplanmış olan mızraklar onu öldürecekse. Fakat bu mızraklar onu öldürecek kadar güçlü değilse de hayatta kalmak için ne yapması gerektiğini bulmalıydı. Tek gözüyle kızıl saçlı rakibinin tekrar hareket etmek için bir şeylerle uğraştığını teyit etmişti ve mızrakların saplanmasıyla beraber acıdan yumduğu gözlerini açmak için kendisini zorlayacaktı.

Kanaması var mıydı? Mızraklar hala bedenin içerisinde miydi? Gözlerini açmasıyla beraber aldığı hasarı kontrol edecekti. Çıplak deri üzerindeki kanın sıcaklığını bliyordu ve o sıcaklığı da hissedemiyordu. Bir iki adım geri atarak bedenini incelerken hissettiği acının sebebini tayin etmekle uğraşacaktı. Fiziksel bir acı değil de zihinsel bir acı olduğu kararına varabilirse kuzgunlar tekrar ortaya çıkmadan acıya alışmaya çalışacak ve elleriyle kafasını kavrayıp birkaç saniye chakrasını Mugen Onsa için odakladıktan sonra mızrakların bedenine saplandığında atmadığı çığlığı gecikmeli olarak atacaktı. Kızıl saçlı kadının kendisine yaşattıklarını iade etmek istiyordu. Fakat mızrakların saplandığı yerlerden akan bir kan varsa kuzgunlara karşı bedenini koruması gerekecekti. Bulabildiği ilk boşlukta Doryuu Heki ile kendisine yaratacağı boşlukla beraber tek eliyle Mi mührünü yapcak ve Domu'yu aktive edecekti. En azından bu şeki

Misaki elleri yumruklasa da kıramadığını fark ediyor. Zıplamayı denese de, eller kırılmıyor. Epey sert olduklarını fark edince tek çare olarak Kage Bunshin'i görüyor. Chakrasını 3'e bölüyor ve klonları oluşturuyor. 3 kişi, sert yumruklar ile elleri kırmayı başarıyorlar. Tüm bu süreç 10 saniye kadar sürüyor. Sonuçta, sağında ve solunda klonlarıyla beraber Misaki, Takeda'ya doğru bakmakta.

Takeda ise ilüzyon karşısında kendini kaybetmiş durumda. Yediği mızrakların verdiği acı başını zonklatıyor, ardından kargalara dönüşen mızrakları sadece izlemekle kalıyor. Ardından oluşan kuzgun sürüsünü elleriyle dağıtmayı denese de başarılı olamıyor. Gözlerine hücum eden kuşlar suratını parçalamaya başlıyor. Takeda için her şey gerçekten farksız. Acı, ellerine bulaşan kan, yere düşen gözü dahil.

Misaki bir hamle almadan önce yorulduğunu fark ediyor. Chakrasını 3'e bölmesi ve 2 klon oluşturması sebebiyle rezervlerinin üçte ikisini harcamış durumda. Utakata'nın chakra harcamasını normalde kısa vadede umursamayacak olsa da şu anda bu durum önem kazanıyor. Alnından bir damla ter siliyor ve harekete hazırlanıyor.

Takeda, birkaç adım atarak tekniğini hazırlamış ve topraktan yarattığı ilk iki eli sırasıyla rakibi bulunduğu konumu terk etmemesini sağlayacak şekilde göndermişti. Fakat farkında olmadığı bir şey vardı, rakibinin kendise çevirdiği işaret parmağıyla göz teması kurmasıyla beraber beliren kuzgunlar başına bela olmak üzereydi.

Kuzgunların çığlıkları Takeda'nın zihnde yankılanmasıyla tekniğine devam etmesini imkansız kılmıştı. Tekrardan odaklanmak için gözlerini birkaç saniyeliğine açıp kapamış ve kuzgunların yüksek bir hızla mesafe kat edip siyah renkli mızraklarla dönüştünü görmüştü. Bu mızraklardan kaçabilmek için yapabileceği bir hamlenin olmadığının farkındaydı. Acıyı ve belki de ölümü kabullenmek için postürünü dikleştirmiş ve mızrakların bedenin içerisine girmesi için kendisini hazırlamıştı. Rakibinin hangi boşlukta bu tekniği hazırladığını merak ediyordu açıkçası, belki de birden fazla rakibi vardı ve arenanın ortasında duran kızıl saçlı rakibi sandığı kişi de bulunduğu zemine kilitlenmesiyle beraber bunun şaşkınlığını yaşıyordu.

Bedenini hareket ettirmeye çalışmıştı ama ensesinden başlayıp tüm bedenini kaplayan ağrı herhangi bir hareket yapmasını engelliyordu. Tekrardan kuzgunlara dönüşen mızraklar Takedanın bedenini gagalamaya ve kemirye başlamıştı. Kuzgunları kovmak için çırpınıyordu fakat ne yaparsa yapsın beyhude kalıyordu. Derisini yoluyorlar, canlı canlı göz kürelerini kemiriyordu. Emilmiş ve büzüşmüş göz kürelerinden birinin yere düşüşünü parmaklarından birkaçını diğer gözünü korumak için feda ederken izlemişti.

Çok bir umudu kalmamıştı. Göremese de kızıl saçlı rakibinin kurtulup bir saldıraya hazırlandığını tahmin edebiyordu. Aslen olduğu yerde sabit kalıp ölmeyi beklemek istiyordu ama hayatta kalma içgüdüsü kaçmak için bedeninin kontrolünü ele geçirmek için harekete geçiyordu. Geride bıraktığı parçaları parçaları umrunda değildi, kuzgunlardan ve mızraklardan kurtulmak adına bulabildiği ilk boşlukta arenanın duvarına kadar koşarak ilerlemek istiyordu.

Arkadaşlar, RP'lerinizi kısa yazın. Çok fazla detay veriyorsunuz. Şevkinizi kırmak istemem ancak az ve öz turlar ile ilerlememiz gerekli. Bu bir uyarıdır.

Misaki ileri doğru adımlarken chakra hapını yutuyor, ardından ileriye doğru hızlı bir şekilde hareket etmeye başlıyor. Bunshinler de onu takip ediyor bu sırada. Lafı uzatması, hareketlerini rahat bir şekilde yapması sebebiyle de rakibi çoktan koşusuna başlamış oluyor. Sağa doğru, arena duvarına yaklaşacak şekilde koşmakta. Misaki patlayıcı parşömenli kunaileri koşu yoluna atıyor Takeda'nın, ardından bunları patlatıyor.

Takeda'nın kabaca yanlarına düşen patlayıcı parşömenler şiddetli bir şekilde patlıyor ve Takeda'yı ileriye doğru fırlayacak şekilde havalandırıyor. Yerde bir kaç defa sekerek yuvarlanıyor, ardından kendine geliyor bir an sonra. Çok büyük bir hasar aldığı söylenemez ancak kulaklarındaki çınlama bir kaç saniye daha sürecek gibi. Utakata'da Misaki bozmadan önce çoktan kırılmış oluyor.

Utakata'nın kırılması ile Takeda, suratının normal halinde olduğunu fark ediyor. Baş ağrısı ve suratındaki acı aniden yok oluyor ve birden kendini sadece patlamanın verdiği ağrı ve şok etkisinde buluyor. Genjutsu'dan kaynaklı tüm etkiler yokolmuş durumda tekniğin bitmesiyle. Teknik süresince yaşadığı acı sebebiyle kaybettiği kondisyon ve enerji ise yerine gelmiyor haliyle.

Takeda ve Misaki arasında 10 metre var. Misaki'nin yanında bunshinleri durmakta. Takeda ise yerde, sırtı yere gelecek şekilde durmakta ve Misaki'ye bakmakta. Alanın göletten uzak bir kısmındasınız. Çembersel olduğu için nerede olduğunuzun çok bir önemi yok. Gölet, Misaki'nin ardında kalıyor.