[1. Tur] Katayama Yoshiro vs. Hayabusa Akihito

[GM - Naruto]

Oldukça büyük bir arenadasınız, çapı aşağı yukarı 30 metre kadar olan daire şekilli bir alan. Rakibinizin tam karşınızda, arenanın diğer ucunda size ayna görüntüsü oluşturacak şekilde durduğunu görebiliyorsunuz. İkinizin arasında, alanın tam ortasında çapının 10 metre kadar olduğunu tahmin ettiğiniz bir su kütlesi var. Balçık kadar yoğun olmasa da, pek temiz sayılmaz. Derinliğini kestiremiyorsunuz. Ayak bastığınız zemin tamamen toprak. Yer yer genişliği birkaç santimi geçmeyen çatlaklar görebiliyorsunuz. Oldukça susuz ve bakımsız kalmış gibi görünüyor. Alanda kaya, kütük gibi herhangi bir şey bulunmuyor. Düz bir zemin, ve çamurlu su. Alanın çevresi 3 metre yükseklğinde duvarlarla kaplı. Sıvaları dökülmüş, güneşin etkisiyle renkleri solmuş duvarların tepesinde eskiden tribün olduğuna emin olduğunuz sıralar uzanıyor geriye doğru. Kimi oturaklar oldukları yerlerden sökülmüş, kimi ise kırık dökük. Bir bölgenin gölgeliği tamamen yıkılmış ve altındaki kısmı tamamen kapatmış halde. Hava açık. Kuru bir sıcak var. Yalnızsınız.

Off Topic

GM'iniz bendeniz Cynic. Sezonluk arena kuralları kapsamında, konuya her gün akşam 22.00-02.00 saatleri arasında bakmaya çalışacağım. İlk yazan başlar. Başarılar.

[Kita Usagi]

Arenanın kendisine ait kısmında dikiliyordu o sırada Akihito. Rakibini süzmekle yetinirken bir yandan da gücünü hesaplamaya çalışıyordu. Acaba neler yapabilir diye. Her ne kadar bu tip şeylere kafası pek fazla basmasa da, engel olamıyordu bu duruma. Tabi, bir süre sonra düşünmeyi bırakıp aksiyona atılıyordu ama, bu onun doğasında vardı. Aksiyon adamıydı kendisi. Uzaktan durup "Acaba bu böyle olur mu?" Diye sormaktan ziyade yapıp görmeyi tercih edecekti. Kafasındaki gereksiz düşünceleri atmıştı. Sadece karşısındaki rakibine odaklanmıştı. "O gün, beni oradan kurtaran sen miydin?"

Ağzından kelimeler dökülürken sağ elini çantasına atıp içinden iki tane kunai çıkarttı. Elindeki kunaileri rakibinin sol omzuna doğru fırlatacaktı. Ardından ters parende ile arkasında bulunan duvara sıçrayacaktı. Bu sıçrama hamlesi sırasında Raigata için gerekli el mühürlerini hazırlamayı düşünüyordu. Çok fazla bir el mührü gerektirmediğinden, duvara inişini yaptığında el mühürlerini bitirmiş olacağını tahmin ediyordu. Devamında ne yapacağı konusunda pek emin değildi. O an için sadece rakibinin ne tarafa doğru kaçacağını izlemeyi tercih etmişti. Kafasında bir kaç farklı plan oluşturmuştu bile. Rakibinin olası hareketlerini düşünmüş, ona göre bir kaç farklı saldırı planı hazırlamıştı. Sadece dikkatli bir şekilde rakibinin ne yapacağına bakacaktı.

[Ashikaga Shun]

İşte buradaydım. Genişçe, daire şeklindeki bir alanın içinde... Göz alabildiğine geniş bir bölgeydi burası, çapı neredeyse otuz metre olmalıydı. Bölge, boyu üç metreyi varan bir duvar ile örtülmüştü. Duvarların üstünde ise bir çeşit tribün kondurulmuştu, eski ve yalnız, kırık va dökük! Ayağımın altında çiğnenen çorak toprak ise, yer yer çatlamış ve kurumuştu. Tüm bunlar birleştiği zaman, eskiden medeniyetin, yeşilliğin ve coşkunun olduğu bir yerdeydim. Ama tüm bunlar geride kalmıştı, herkes gitmiş ve sadece ben kalmıştım. Ve bir de, o. Öldürmem gereken rakibim, düşmanım, hasmım. Kim olduğunu bilmeme gerek yoktu, kim olduğu önemli değildi, ismi değil sadece cismi mevcuttu. Kılıcım onun kanına bulanmalıydı ve kimsesiz bu arenadan, sessiz zafer türküleri ile uğurlanmalıydım.

Neden burada olduğumu bilmesem bile, buradan çıkmak için neyin gerekliği olduğunu kavrayabiliyordum. On metrelik bir su birinkintisinin bizi birbirimizden ayırdığı rakibime, doğrudan doğruya baktım. Bana anlamsız gelen birkaç şey söylemiş ve doğruca harekete geçmişti! Elini çantasına attığı anda, zihnimi dinginleştirdim. Şu saatten sonra herhangi bir şey söylemeyecek, herhangi bir şekilde itikadımın yeminini bozmayacak ve buradan zaferle ayrılacaktım. Eğer ayrılamıyorsam da, içinde kalan herkesin buradan 'ayrılmamasını' sağlayacaktım.

Rakibimin elini çantasına sokup bana bir şey fırlattığını gördüğüm anda, sağa doğru sıçrayacak ve gelebilecek 'doğrusal' bir saldırının boşa çıkmasını sağlayacaktım. Ardından ise, vücudumdaki chakrayı toplayacak ve iki elimi artı işareti yapacak şekilde el mührünü girecektim. "Kage Bunshin no Jutsu!" Jutsum devreye girerken, jutsumun bana verdiği avantaj ile rakibime bir sürpriz hazırlayacaktım!

Klonlarım oluştuğu anda, her biri koşuşturmaya başlayacaktı. Amacım, alanda ortaya çıkacak her bir 'Yoshiro'nun, birbiri arasında birer metre bırakacak şekilde dövüş alanına dizilmesiydi. Her bir klon, her bir Yoshiro'nun arasında birer metre olacaktı. Yüzleri, rakibimize dönüktü. Dövüş pozisyonunu almış, rakipten gelecek ikinci bir saldırıyı bekliyor olacaklardı. Rakibim şuana kadar bir uzun menzilli fırlatma saldırısı denemişti. Hala yetenekleri gizli, becerisi bir gizemdi. Uzun veya yakın, yapabileceğini düşündüğüm herhangi bir saldırıya karşı tetikte; karşı saldırıya hazır bir konumda beklemeye başladım.

[GM - Naruto]

Akihito, cümlesini kurduktan hemen sonra ekipman çantasına uzanıp aldığı iki kunaiyi rakibine doğru fırlatıyor. Fırlattığı kunailer havada süzülürken, geriye doğru bir parende atıp el mühürlerine başlıyor.

Yoshiro, rakibinin kendine fırlattığı kunailer üzerine doğru süzülürken sağa doğru sıçrıyor. Havadayken chakrasına odaklandıktan sonra, ayakları yere değdiği anda ellerini 'artı' pozisyonuna getiriyor ve iki klon oluşturuyor.

Akihito'nun hemen arkasındaki duvara sıçrayışı tamamlanırken el mühürlerini sonlandırıyor. Bu esnada, gözleri rakibinde. Farkettiği ilk şey, karşısında artık üç kişi olduğu. Birer metre açıklıkla, ona bakacak şekilde yan yana duruyorlar.

Yoshiro, gizli planını uygulamaya fırsat bulamadan rakibinin gözlerini kendi üzerinde hissediyor. Başka bir şey yapmaya zamanı olup olmadığına emin değil.

Off Topic

Tur sırası: Akihito > Yoshiro

Yoshiro'nun sürpriz hamlesi (klon oluştururken yerini gizlemesi hariç) oyun akışı gereklilikleri sebebiyle iptal edilmiştir. Ancak, oyun akışının müsade etmesi halinde bile içeriği sebebiyle iptal edilecek olduğunu bildirmek isteriz.

Sisteme yeni bir kural eklenene kadar bunun gibi yazma sırasını GM'in belirlediği turlarda ilk sırada yazan oyuncu için pasiflik süresi aynı şekilde kalmakta olup ikinci oyuncu için ekstra 12 saat verilmiştir. Bu kural, ilk sırada yazan oyuncunun pasiflik süresi bitimine çok kısa bir süre kaldığında turunu gönderip istemli veya istemsiz olarak ikinci oyuncuyu zaman stresine sokma ihtimaline karşı alınan bir önlemdir. İki oyuncu da turlarını normal pasiflik süresine yetiştirebiliyorlarsa, bu kurala itimat etmek zorunda değillerdir.

[Kita Usagi]

Rakibine fırlattığı kunailer işlevini gerçekleştirmişti. Rakibinin yerini değiştirip, tekrardan dengesini kurmaya zorlamıştı. Oluşan bu boşlukta Akihito için gerekli zamandı. Attığı ters parendeyi bitirirken Raigata için gerekli el mühürlerini de tamamlamıştı. Ayaklarını duvara koyduğu gibi karşısında bir yerine üç kişi görmüştü. Kafasında kurduğu plan bu değildi. Tek kişiye karşı dövüşeceğini düşünüyordu. Fazladan iki rakip daha hoş değildi. Ama çok sıkıntı çıkartacaklarını da düşünmüyordu. Klon teknikleri genelde çok dayanıklı olmazdı. Eğer bu klonlarda birer istisna değilse, bir kaç darbe vurması yeterdi. Kafasında bunun için bir plan kurmaya uğraşabilirdi. Ama doğaçlama yapmak çok daha eğlenceli olmaz mıydı?

Raigata için gerekli el mühürlerini tamamladığı için sıradaki hamlesini anlık düşünmesi gerektiğini biliyordu. Buna göre hareket edecekti. Duvardan ortadaki rakibine doğru düz bir doğrultuda Raigata tekniğini salacaktı. Havadan ilerleyeceği bu hamlenin ardından ortadaki rakibinin içinden geçtikten hemen sonra, insan formuna dönecekti. Sol ayağını yerde geriye doğru kaydırarak savuracağı tekme hamlesi için bir duruş pozisyonu alacaktı. Pozisyonunu aldıktan sonra sol ayağının üstünde dönerek sağ ayağının topuk kısmı ile, üçlünün solda kalanının kafasına bir darbe indirmeyi hedeflemişti. Bu hamlesinden sonra saldırısına devam edebilmek için ne kadar vaktinin kalacağından tam olarak emin olmasa da, sınırları zorlamayı hedeflemişti. Bir an önce rakibinin işini bitirmek istiyordu. Karşısındakinin "O" olup olmadığını bir an önce öğrenmek istiyordu. Eğer o değilse, burada daha fazla vakit kaybedemezdi.

[Ashikaga Shun]

Üzerime gelen kunailerden kıvrak bir hareketle kurtulup, yere iner inmez tekniğimi yapmak için vücudumdaki chakrayı dövmeye başlamıştım. Ortaya çıkan klonlar, benden birer metre arayla yan yana duruyorlardı. Kendimi onlar arasına gizlemeyi başarmıştım. Ne vardı ki, rakibimin kötücül bakışlarını üzerimde hissederken, aklımdaki tuzağı gerçeğe dökmek oldukça güçtü. Bu durum, bana bir miktar sıkıntı yaratacağa benziyordu. Yine de, ceketimin cebinde hala birkaç numara vardı. Beklemiş olduğum gibi, yüzüm rakibime dönük, ondan gelecek hamleyi beklemeye başladım. Kaşla göz arasında, rakibimin duvara konuşu sırasında bir şeyler karıştırdığından(?) şüpheleniyordum.

Ve beklenen hamle geldi!

Benden daha önce harekete geçen rakibim, bir anlığına görüşümden çıktı ve yokoldu. Rakibimi gözden kaybetmenin, 2 klonuma rağmen çok büyük bir tehlike olduğunu biliyordum. Adamın bunu nasıl ve ne şekilde yaptığını sorgulamadım bile, derhal kendimi hissettiğim bu tehditten uzaklaştırmak amacıyla jutsumu devreye sokmaya çalıştım: 'Shunshin no Jutsu!' Amacım, on metre kadar sol tarafa doğru adımlama yapmaya çalışmaktı. Rakibimi tekrar görene ve onun demin ne yaptığını anlamaya çalışana kadar, mümkün olduğunca hareketli kalacak ve olası uzun/yakın menzilli saldırıların bana isabet etmemesini sağlamayı deneyecektim. Bu sırada klonlarım geride kalacaklardı. Onlar gelecek saldırılardan atlama, sıçrama ve zıplama gibi bedensel hareketlerle kurtulmaya çalışacaklardı. Klonlarım şuan için fedâ edilebilir durumdaydı, onların ziyanına karşılık ben ise rakibimin dövüş stili hakkında bir şeyler öğrenmeyi umuyordum. Rakibim ise eğer iki klonu da patlatmayı başaramazsa, hala, hangisinin gerçek olduğunu bilemeyecekti. Çünkü risk alıp, shunshin yapmamış klonun hala ben olma olasığı vardı.

Rakibim hangi saldırıyı, hangi taktiği denerse denesin, üçte bir oranında şansı olduğunu biliyordum. Gerçek bedenime bir saldırı almaz ve kusursuz bir şekilde 10 metre öteye adımlayabilirsem, bir karşı saldırı yapmayı planlıyordum. Adımlandığım gibi, klonlarımın ve rakibimin pozisyonuna göz atacaktım. Eğer rakibim, tekrardan gerçek bedenimin üzerine gelmez ve sahte olan Yoshiro'lardan birisine yaklaşırsa/çarpışmaya girerse; bunu bir karşı-saldırı penceresi olarak kullanmayı deneyecektim. Deminki gibi, tek el bir mühür (tora) yapacak ve vücudumdaki chakrayı yeni jutsum için kanalize edecektim.

'Bunshin Bakuha!'

Hala aktif olan klonlarıma, patlama komutu verecek ve yanlış hedefi seçen rakibimi cezalandırmaya çalışacaktım!

[GM - Naruto]

Gözün açılıp kapanacağı süre içerisinde bir çok olay gerçekleşiyor terkedilmiş arenada.

Akihito bir elektrik akımına dönüşüyor ve kabaca 30 metrelik bir mesafeyi aşırı kısa bir sürede alıyor, ortadaki Yoshiro'nun içinden geçip hemen olduğu yerde cisimlenmek için kendini hazılıyor. Ortadaki Yoshiro, minik bir patlama ile sislerin içerisine dağılırken Akihito çoktan bir ayağını arkaya alıp soldaki Yoshiro'ya tekme atmaya hazırlanıyor. Hamlesine başladığında fark ettiği şey ise, aksi yönündeki Yoshiro'nun çoktan kaybolduğu oluyor.

Gerçek Yoshiro, Akihito yok olduğu gibi Shunshin ile ortamdan 10 metre kadar uzaklaşıyor. Shunshin'in tamamlanması, mesafeden mütevellit Raigata'dan daha hızlı oluyor. Yoshiro anlık bir nefes alıp Bunshin Bakuha'yı hazırladığında Akihito ayağını savurmuş oluyor ve tam o sırada bir kişinin daha eksik olduğunu fark ediyor. Ancak hamlesini kesmesi için artık çok geç.

Akihito'nun ayağı ortamda kalan diğer Yoshiro'nun suratına ilerliyor ve temas etmeden hemen önce ortamda çok büyük bir patlama gerçekleşiyor, etrafa büyükçe bir duman yayılıyor. Akihito, sağ tarafına doğru muazzam bir hız ile patlama sonucu oluşan sisin içerisinden fırlayarak uçuyor, 5-6 metrelik bu uçuşun ardından yerde bir defa sertçe sol omzunun üzerinde sekiyor, ardından sırtı duvara gelecek şekilde arena surlarına zımbalanıyor. Etraftan çıkan "güm!" sesi de çarpmanın şiddetini etrafa bir şok dalgası gibi yayıyor. Duvarda bir kaç çatlak oluşuyor.

Akihito'nun gözlerini kapalı olduğunu gören Yoshiro bir anlığına seviniyor, sonra ise derin bir nefes alma gereği hissettiğini fark ediyor. Alnından akan terler ve minik bir yorgunluk hissi üzerine çöküyor. Kage Bunshin sebebi ile chakrasını 3'e böldüğünü ve şu anda üçte bir chakrası kaldığını anımsadığında, sebebini çözmüş oluyor.

Bu bir an geçtiğinde, Akihito aniden gözlerini açıyor ve ayağı kalkmak için hareketleniyor. Çok kısa bir anlığına baş dönmesi yaşasa da direkt olarak bu geçiyor. Sol omzu ve sırtı ağrı içerisinde olsa da bu ağrıları şu anlığına yok sayabilmekte. Performansında şimdilik bir düşüş yok. Patlama onu ciddi etkilemiş olsa da dışarıdan bakan biri onu etkilemediğini düşünecek şekilde tavırlar sergiliyor.

Yoshiro ile Akihito arasında kabacak 15 metre var. Yoshiro'nun arkası açık, Akihito ise duvarın dibinde ayaklanmaya çalışıyor hızlıca. Tur sırası yok ancak Yoshiro Akihito'ya göre tur zamanlaması olarak önde bulunmakta.

[Ashikaga Shun]

Her şey, bir kalp atımı kadar sürede gerçekleşti. Hasmım bana ulaşamadan hemen önce, adımlama tekniğini devreye sokmaya başarmıştım. O bir yıldırım demeti halinde klonumu patlatmadan önce, ben beş metre kadar sol köşeye varmıştım bile. Adam, daha sonrasında hareketine hız kesmeden devam etmiş ve 'olmam gerektiği' yere doğru tekmesini kaldırmıştı. Bende bu hareketten faydalanarak, kalan son klonumu patlatmak üzere Tora mührünü uygulayıvermiştim.

Bum!

Oldukça büyük bir patlamayı, en az onun kadar büyük bir duman bulutu eşlik etti. Düşmanım sisin içinden fırladı ve ufak bir süzülüşün ardından, sol omzunun üzerinde yere sekti; arenanın surlarına yapışıverdi. Planımı kusursuz bir şekilde uygulamış ve onu tuzağa düşürmüştüm! Bir an için, onun kapalı gözlerinden etkilenmiş ve bayıldığını düşünmeye başlamıştım. Sonrasında ciğerlerime çektiğim hava, işlerin o kadar da kusursuz gerçekleşmediğini ortaya koyuyordu.

Çok fazla chakra kaybetmiştim ve hedefim hala yaşıyordu!

Kaybettiğim chakra'yı hissettiğim anda, cebimden çıkardığım Chakra Hapı'nı derhal yuttum ve sersemlemiş hedefime toparlanacak süreyi tanımadan harekete geçtim! Sağ elim ile, belime sabitlenmiş olan Wakizashi'yi çekecek ve boşta kalan sol elimin işaret ile orta parmağını, aynı demin yapmış olduğum gibi, ileriye doğru açacaktım. Chakramı, yine aynı adımlama tekniği için şekillendirecektim: 'Shunshin no Jutsu!'

Adamın, sol omzu üzerinde yere sektiğini görmüştüm. Yıllardır kullandığım Musatsu'nun temel prensibi olarak, hasmımın açık verdiği yönlere saldırı yapmalıydım. Bu sebeple, adamın 40 - 50 santim sağ çaprazına doğru adımlamayı deneyecektim. Eğer başarabilirsem, sol kolum, adamın gövdesinin ortasına gelecek bir pozisyonda belirecek olmalıydım. Yani, yerinden kalkmaya çalışan adamın hafifçe çaprazına konmayı amaçlamıştım.

Rakibimin önüne adımladığım vakit, Wakizashi'mi yere paralel bir şekilde tutacak ve onu sağdan sola doğru savuracaktım. Kılıcımın hedefi, rakibimin sol ön kolunun, dirsekten hemen yukarısındaki kas ve damar bölgesiydi. Musatsu'nun ince dokunuşları sayesinde, sersemlemiş olmasını beklediğim rakibime kaçacak bir alan tanımamaya çalışacaktım. Silahımın kısa yapısı gereği ve savurduğum yön gereğince, mümkün olduğunca adamın içine (dibine) girebilirdim. Silahımı savururken buna uyacak, silahımdan basit bir hareketle sıyrılamamasını, mümkün olduğunca onu geriletmeye ve arkasındaki duvara yapıştırmaya çalışacaktım.

Bu hamleden sonra, adamı ne kadar sarstığım ve hangimizin daha hızlı hareket edeceği önem kazanacaktı. Çünkü silahım ile yapacağım ilk hareketi bitirdiğim gibi, bir anda sol elimi adamın suratına doğru kaldıracaktım. Raiton chakramı, sol elimin parmaklarına doğru yönlendirecek ve aşırı hızlı olduğu için el mührü istemeyen tekniğimi uygulamaya koyulacaktım: 'Girigiri!'
Tekniğimin işe yarayıp yaramadığını görmeye kalmadan, sol elimin yaptığı harekete eş zamanlı olarak, wakizashimi tekrar savurmayı deneyecektim. Deminki sağdan sola doğru hamlem gereğince sola neyletmiş silahımı, bu sefer de, soldan sağa doğru savurmayı deneyecektim. Bu sefer hedefimin sol göğsüne doğru, dar açılı bir kesme hareketi yapacaktım. Silahım hedefini bulursa, onun sol göğsündeki damar ve kasları kesecektim.

Dövüşün akışı, rakibimi patlattığım için, bana geçmiş gibi görünüyordu. Yakın dövüşte kaldığım süre boyunca, baskın bir şekilde Musatsu'yu icra etmeye çalışacak; onun kımıldasına izin vermeyecektim. Sürekli rakibimin üstüne gitmeyi, ring iplerine sıkışıp kalmış bir boksör gibi, sürekli onu duvara sıkıştırmaya çalışacaktım.

[Kita Usagi]

"Siktir!"

Yerden kalkmaya çalıştığı sırada beyni hala olanları idrak etmeye çalışıyordu. Raigata'yı kullanarak elektrik formuna girip ortadaki rakibinin içinden geçmişti. Rakibinin içinden geçtikten hemen sonra insan formuna dönüp sol tarafta kalan diğer rakibine bir tekme savurmuştu. Tekmesini savurduğu sırada kalan son rakibinin yerinde olmadığını fark etmişti. Bu fark edişin ardından tekmesini indirmediği diğer rakibinin de yok olduğunu fark etmişti. Tabi bunu fark etmesiyle birlikte sağ tarafa doğru uçması neredeyse aynı anda olmuştu. Rakibinin ne yaparak böyle bir patlama gerçekleştirmiş olduğunu fark etmese de, bir daha böyle bir tuzağa düşmeyeceğinden emin olacaktı.

Havada duvara doğru uçarken sol omzunu yere çarpmıştı. Bu çarpmanın acısını çok net bir şekilde hala hissediyordu. Uçuşunu, duvara sırtını sertçe vurarak tamamladığında ise gözlerini acıyla sımsıkı kapatmıştı. Beynindeki şok dalgalarını bir kenara bırakıp ayağa kalkması gerektiğini fark ettiğinde gözlerini aniden açıp hareketlenmişti. Ayakları üzerine bastığında bir anlık baş dönmesi yaşasa da, bunu atlatmak için çok çaba sarf etmesi gerekmemişti. Omzundaki ve sırtındaki acıları şimdilik bir kenara bırakabilmeyi başarmıştı, lakin aynı yerlerden alacağı farklı darbeler bu acıları artık yok sayılamaz dereceye getirebilirdi.

Arayışlarının sonunda dişine denk birisini bulduğu için sevinmişti. Zamanını bundan önceki çöpler için harcadığına kızsa da, şu an içini değişik bir mutluluk kaplamıştı. Karşısındaki kişi "O" olabilirdi. Bu mutluluğun yüzüne yansımasına da engel olmayacaktı tabi ki.

Ayağa kalktığı anda ise rakibinin üstüne gelmesini bekliyordu. Sırtını verdiği duvardan bir şekilde kurtulması gerekiyordu. Bunun içinde hızlıca ayaklarına chakra gönderip var gücüyle önüne, yukarı doğru sıçrayacaktı. Yerden en az üç dört metre yükselmeyi hedeflemişti. İleriye doğru ne kadar gideceğinin pek bir önemi yoktu. Bir az önce, Raigata için el mühürlerini hazırlarken yaptığı gibi, Bu sefer de Raiton no Yoroi için el mührü yapmayı hedeflemişti havadayken. Raigata'dan daha uzun süreceğini biliyordu. Ama bunu yapabileceğine inanıyordu. Raiton no Yoroi'yi istediği gibi açabilirse eğer, yere indiği gibi arkasını dönüp rakibine doğru koşmaya başlayacaktı. Yeteri kadar yaklaşabilirse sırasıyla önce sağ yumruğunun dışını savuracaktı rakibinin suratına, soldan sağa doğru. Bunu yaparken sol ayağından destek alacaktı. Boşta kalan sağ topuğuyla ise, sağa doğru dönmesinin verdiği momentumu kullanarak rakibinin beline bir darbe indirmeyi amaçlamıştı. Topuğunun rakibinin beline isabet etmesi ile sol ayağını da havaya kaldırıp, tam karnına sonuncu darbesini indirip rakibini geriye doğru savurmayı amaçlamıştı. Gireceği bu pozisyonda kendisini direkt olarak yere bırakacağının farkındaydı ama, rakibine vereceği hasar karşısında feda edilebilir bir düşüş olacağını biliyordu. Bu düşüşünü ise sağ kolundan destek alarak olabildiğince yumuşatmayı hedeflemişti. Tabi bu düşündüklerinin hepsi, rakibi kendisine ulaşmadan havaya zıplayabilirse geçerli olacaktı. Bunu başaramazsa büyük bir darbe yiyeceğini fark etmişti ama kendi reflekslerine güveniyordu. Gelecek saldırılardan bir şekilde kaçınabilirdi.

Yiyeceği tek darbede savunma pozisyonuna geçip, rakibine avantaj vermeyi düşünmüyordu. İlk hamleyi kendisi yapmıştı ve bunun böyle devam etmesi için elinden geleni yapacaktı.

[GM - Naruto]

Off Topic

Turumuza iki uyarı ile başlıyoruz. Bu noktalara dikkat edilmemesi tur iptaline sebebiyet verebilir.

• RP'leriniz Sezonluk Arena için gereksiz uzun. Şu anda yazdığınızın yarısından daha uzun bir tur girmemelisiniz. Bu konuya lütfen dikkat edelim. Özellikle bir önceki turu özetlemeniz gereksiz yer kaplıyor.

• RP içerisinde aldığınız aksiyonlar çok fazla. Bunları sınırlı tutmaya özen gösterin. Özellikle önceki hamleleriniz tamamen başarılı olacakmış gibi peşisıra çok uzun kombo zincirleri kuruyorsunuz. Bu aşırı sıkıntılı bir durum sizin için. Bundan ayrı olarak "Ben yazayım nasıl olursa yönetici istediği yerde keser" gibi bir düşünceniz olmasın, bir sonraki ihlalinizde turunuz komple yok sayılacaktır.

Yoshiro chakra hapını ağzına atıp elinde wakizashisi ile Shunshin'i başlattığında kabaca ayağı kalkmış ve kendine gelmiş oluyor Akihito. Yoshiro önünde bittiğinde de yine ayaklarına chakrasını odaklamış ve zıplamaya hazır oluyor. Zıplayışını gerçekleştiriyor ve havada bir takla atarak Yoshiro'yu aşıyor. Yoshiro ise planladığı gibi hamlesini yapmaya koyuluyor, ancak Akihito'nun pozisyonunun değişmesi sebebiyle hamlesini modifiye temesi gerekiyor. Çevikliği sebebiyle son anda hedefi bisepsten sağ üst bacağın ön tarafına değiştirmeyi başarıyor ve o noktaya stilini de kullanarak iyi bir kesik atıyor.

Akihito atletizm becerisi sayesinde iyi bir zıplama gerçekleştiriyor ve eğitimli vücudu aldığı kesiği yok saymasına yardımcı oluyor. Bu yüzden havada sendelemiyor ve zıplayışı düzgün bitiyor. Bu süreç içerisinde el mühürlerini bitiyor ve yere konduğu anda Raiton no Yoroi'yi aktif ediyor. Zıplama bitip vücudu çok az soğuduğunda kesiği fark ediyor. Sağ ayağını tam performansında kullanamayacak gibi görünüyor. Bir kaç saniyeden fazla o ayağına tüm yükünü veremeyecek. Eğer böyle bir durum olursa ayağının boşa çıkacağını biliyor. Ya tüm ağırlığını iki bacağına eşit dağıtmalı, ya da bir ayağına yükleyecekse de bu sol ayağı olmalı. Bu durum ilerleyen saniye ve dakikalarda epey sıkıntı çıkaracak gibi görünüyor.

Yoshiro ise bir an önce harekete geçmek istiyor ancak tüm stratejisini rakibinin sabit kalması üzerine kurduğundan bir anlığına düşüncelerini toparlamak adına duruyor, Akihito yerine konduğunda tüm odağını vermiş oluyor.

Yoshiro'nun sırtı arena duvarına bakmakta. 5 metre ilerisinde Akihito var. Ayakta durmakta. Sırtı ise Yoshiro'ya bakıyor. Akihito Yoshiro'yu görememekte ancak Yoshiro'nun tüm odağı Akihito'da.

Tur sıralaması veya bir avantaj bulunmamaktadır. (Bu notu her zaman vermeyebilirim, vermediğimde de olmadığını varsayabilirsiniz.)