RPGTürk

]Ryu'nun el nanay, zaten ele bakınca az çok tahmin ediliyor öyle olduğu. Yumurta olsaydı onu kırıp sürerdik bir şeyi kalmazdı ama yok işte. Ryoken o eli kesip kendi zombi elinin tohumlarından saçabilir mi acaba oraya? O kolla yaralarını elleyip duruyor, bir işler var o elde ama nedir ben de anlamadım daha. Benim durumuma gelecek olursak o da pek iç açıcı değil. En azından dağlamaya gerek kalmadan sararak bir süre idare edebilirmişim. Aslında bir meyve suyu, gıda falan olacaktı toparlardım ben ama yok işte... O YOK BU YOK BU NASIL İŞ BE KARDEŞİM! Neyse, en azından yaralarımızı sarmak bahanesiyle sınav başından beri beklediğim şeyi yapabilirim.

Üstümü çıkararak Teijo'ya vereceğim. "Bizim üsteki dereye arada uğradım ama malum sınavda yıkanma imkanım olmadı. Yeterince temiz olmasa da kanamadan ölmekten iyidir herhalde." diyerek bandaj olarak kullanmasını istediğimi belli edeceğim. Sonra bacağıma saplı kunai'yi söküp "Al." diyerek Teijo'ya fırlatıp artistlik yapmaya devam edeceğim. Kıyafeti keserken kullansın kunai'yi, sonra da cebe atsın. Aslında bunların hepsi kıyafetimi çıkartarak ortaya çıkan perişan kaslı vücudumla beraber aşşşırı erkeksi bir imaj yaratma çalışmalarından başka bir şey değil. Artistlik bir yana bu imajı çizmem herkesin iyiliği için iyi olacaktır. Büyüyle ilgilenenler bilecektir ki ter, koku, kan, tükürük, meni, dışkı, sümük ve bu tarz vücut atıkları vücudun bir parçası sayılır ve ait olduğu kişinin özelliklerini taşır. E, benim kıyafetlerimde de aşağı yukarı hepsi olduğu için eğer bu kıyafet vücutlarına temas ederse benim özelliklerimin onlara da geçecektir. Evet, bazı kötü özelliklerim olabilir ama vücudumu sergilediğimde iyi özelliklerim de ortaya çıkacak ve ben eminim ki kötü özelliklerimin hepsini unutturacak. Kim Oita Butsuo'nun her türlü vücutsal uzantısının içine işlediği kumaşlarla sarılmak istemez ki? KİMSE!

Son olarak birkaç şey daha belirterek tedavimi bekleyeceğim. Eğer gerekliyse Teijo bacağıma da sarıverir bir şeyler herhalde. "Mızrak çıktıktan sonra ne durumda olurum bilmiyorum ama gücüm yetecek gibiyse gidip medikal çanta tentesini kontrol edebilirim. Gece konusunda ise şu an bir şey diyemiyorum. Eğer bir şeyler yapma şansımız varsa gücüm yettiğince yardımcı olmaya çalışırım ama yoksa gereksiz yere kendimi zorlamam. Ellerinden öper Teijo Sensei! Sar beni!"

"Chisa bugün dövüştüğümüz takımın üssüne gitti. Takım olarak anlaşma problemimiz var." Dedim kısaca, rol icabı samimi gülümseyerek. Gerçekten takım olarak zor bir takımız. Özellikle Ryu ile benim düşman olduğumu düşünürsek, ki o öyle görmüyorsa bile ben öyle görüyorum ancak şimdilik iyi davranmalıyım. Aslında, bu sınavda ölmeye göz yumuluyor gibi geldi. Bize anlatılan kahramanlar sadece birbirimizi öldürmemizi izliyor. Yani Butsuo-san ve Teijo-san burada olmasaydı şimdi Ryu-san'dan intikam alabilirdim. Bu sırada Teijo-san'ı dinlemeye başladım. Butsuo-san'ın yaraları oldukça kötü durumda, Ryu-san hakkında ise hiçbir şey bilmiyor. Bense... Sürekli çakramı harcamak zorundayım. Üstelik beş dakikada bir! Bu benimde bir an önce toparlanmam demek. Peki deliklerimi nasıl kapatacağım? Hiçbir fikrim yok.

Teijo-san'ın sorusunu duyduğumda bu sefer istemsizce gülümsedim. Bir şey yapabilecek halimiz kaldı mı ki? "Aslında Teijo-san, böyle durduğuma bakma. Bende pek iyi durumda değilim, iyi olabilmem için çakra harcamam gerekiyor. Göstereyim." Sol elimi ayağımdaki deliğe doğru yaklaştırdım. Sadece o sıvıdan birazcık alıp göstermem gerekiyor. "Bu sıvının burada durması ve iyi olmam için sürekli çakra harcamam gerek. Vücudumda bununla birlikte bir delik daha var. Yani benimde deliklerimi kapatacak bir yol bulmam gerekiyor. Zaten Ryu-san'ın kolunu görüyorsun." dedim. Ne yapmam gerek tam olarak bilmiyorum, medikal çanta bulabilsek bile bu benim deliklerimi ve Ryu-san'ın kolunu düzeltebilecek mi emin değilim. Şimdilik Ryu-san'ı bilgilendirsem iyi olacak.

Teijo-san ve Butsuo-san'ın yanından ayrıldım. Ryu-san'ın yanına geldiğimde tekrar konuşmaya başladım. "Teijo-san geçici bir çözüm bile bulamayacağını söyledi. Medikal çanta tentesine gitmeyi deneyebilirim ancak çakram buna ne kadar izin verir emin değilim. Yaralarımı sürekli kapatmam gerekecek sonuçta. Neyse, en azından ölmeyeceksindir ancak çok oynatmasan iyidir. Zira o kol nasıl düzelir emin değilim." Ryu-san'ın yanına oturdum cümlelerim bittiğinde. Derin bir nefes aldım, yavaşça verdim. Yaralarımı kapatmak gibi bir düşüncem şimdilik yok, çakramı bitirmeye niyetli değilim. Beş dakikam dolduğunda acı hissiyatı yavaştan vücuduma yayılırken derin bir nefes alıp kendimi geriye bırakacağım sanırım. Düşünmem gerekiyor biraz, belki de bir safha burada kalmalıyız. Belki de sandığım kadar göz yummuyorlardır. Aklıma iyi bir fikir gelene kadar veya Butsuo-san ile Teijo-san gitmeye karar verirse onlarla gidebiliriz. Ryu-san'ı şimdilik pek hareket ettirmek istemiyorum, zira kolu oynadıkça çok büyük acılar çekeceği aşikar.

Kendi aranızdaki konuşmaları sürdürüyorsunuz. Ryoken bir noktada Ryu'ya son gelişmeler hakkında bilgi vermek için diğerlerinin yanından ayrılıyor. Bu esnada Butsuo Teijo'ya kararını bildiriyor olası tedavi seçenekleri hakkında. Bunun üzerine Teijo kendisine fırlatılan tişörtü uygun şekilde hızlı bir şekilde kesiyor. Mızrak Butsuo'nun tek ve ani hamlesiyle vücuttan tamamen ayrıldığı gibi Butsuo az öncekine nazaran çok daha şiddetli bir şekilde kanamaya başlıyor. Bunun üzerine kendisini istemsizce yere bırakıyor Butsuo. Önce kalçasının üzerine düşüyor, ardından sırtını geriye doğru eğimlemek ve kollarından destek almak durumunda kalıyor. Başı fena halde dönmekte, midesi bulanıyor ve ağzına geliyor. Teijo, hızlıca ve sıkı bir şekilde sarmaya başlıyor Butsuo'nun karnını.

Butsuo, kararını verdikten sonra vakit kaybetmeden bana fırlattığı tişörtü hızlıca kesmeye başladım. Kendisine saplanan mızrağı çıkardıktan sonra pek vaktimiz olmayacağı için her şeyin hazır olması gerekiyor. Tişört ile olan işimi bitirdikten sonra Butsuo tek bir hamlede mızrağı vücudundan çıkardı. Mızrağın ayrılmasıyla birlikte ortalık kan gölünü döndü. Kan kaybının etkisiyle dev gibi olan takım arkadaşım önce kalçasının üzerine düştü. Daha fazla kan kaybını önlemek için hızlıca bandaj yaparken bir yandan da “Galiba tente ziyaretini ertelememiz gerekiyor.” Diyeceğim.

Butsuo’ya ilk yardım yaparken az önce Ryoken’in dediklerini düşünmeye başladım. Chisa ile aralarında nasıl bir sorun yaşadıklarını merak ediyorum. Az önceki savaş ve geçici ittifakımız yüzünden ona karşı olan şüphelerimi bir kenara bırakmıştım ama dedikleri kafama takıldı. Yaralı bile olsalar bu ikilinin geri dönüp en yakın arkadaşıma sorun çıkarmalarını istemiyorum. Ellerinde hiç parşömen olmadıkları için onları bizim üsse davet edip ittifakımızı devam ettirmeyi teklif edebilirim. Eğer bizim parşömene göz dikip sorun çıkarırlarsa Butsuo bir şey yapamasa bile Teki ile birlikte sorunun üstünden kalkabileceğimi düşünüyorum. Bu sayede hem Chisa’nın rahat bir şekilde istediğini yapmasını sağlayıp hem de kişi sayımızı arttırabiliriz.

Butsuo’yu sarmalamaya devam ederken “Ryoken ve Ryu’yu üssümüze davet etmeyi düşünüyorum. Birlikte hareket edersek iki takımında fayda sağlayabileceğini inanıyorum.” Diyerek can çekişen takım arkadaşıma bilgi verdikten sonra Ryoken’e seslenerek “Eğer bir planınız yoksa üssümüze gelmek ister misiniz? Biraz dinlendikten sonra ne yapacağımıza karar veririz.” Diyeceğim.

Bu ne lan, Ryoken gittiyse ben kime artistlik yapıyorum burada. Gerçi onu da yapamıyorum, fena patladım. Meyve suyu olaydı iyiydi işte, yok meyve suyu...

Kami-sama'ya şükürler olsun ki Teijo var. Mumyalanma işlemimi son sürat devam ettiriyor. Tente hakkında söylediklerine ise hafifçe gülümseyeyim dedim ama genzimi yakan mide asidiyle sırıtan ağzımı kilitlemem bir oldu. Bunun devamında Teijo'nun suratına büyücülük için gerekli bazı malzemeler bırakma ihtimalim var ve ben büyülenmek istemiyorum. Zaten baş dönmem epey bir büyülenmiş hissettiriyor beni. Sar Teijo, çabuk sar! Harap harman olduk, sar!

Ryoken'le Ryu gelsin üssümüze tabi gelmek isterlerse. Zar zor hafifçe kafamı eğerken gözlerimi kapatarak iletişim kurdum Teijo'yla. Ryu gelsin de görsün patlattığı kapı ve beni duvarda açtığım delik sebebiyle nasıl cereyan yapıyor bizim üs. Nasıl hasta etti o cereyan beni de bu hallere düştüm gelsin görsün! Tabi kendi bilecekleri iş, belki başka planları vardır ama gelmek isterlerse buyursunlar. Bizim üsteki parşömen için kimsenin savaşacak hali kaldığını sanmıyorum, o yüzden bu konuda biraz rahatım. Hem bu hale beraber geldik, beraber devam etmemiz onlar için de faydalı olabilir.

Bir planım yoksa üssüne gelmek ister miyim? İstemem. Özellikle üssünde medikal bir şey yoksa. Buna harcayacağım vakti tenteye gitmeye harcasam daha rahat olacağına eminim. "Nazik teklifin için sağol Teijo-san, ancak çakramı buna harcayacağımı sanmıyorum." Diyerek teklifi reddettim. Aslında aklıma bir fikir geldi. Ryu-san'ın ayakları sağlam olmalı hala. Biz şimdiden tenteye gidebiliriz. Gece safhasında dışarıda gezmek serbest olduğuna göre oraya bir şey koyabilirler. Ryu ile birbirimize dayanırsak, bende sadece sağlam olan ayağımın üzerine basarak yürürsem bu iş kesinlikle olur. Düşmanımla birbirimize dayanmak çok garip bir duygu olacak ama yapacak bir şey yok, kendimi iyileştirmek istiyorum. Ryu'yu iyileştirme şansımız olursa eğer belki onun da gölge tekniğini kullanarak gece safhasından çok farklı şekilde yararlananabiliriz. Hala bir şansımız olabilir.

"Ryu-san, yürüyebilecek durumda mısın? Merak etme tek yürümeyeceksin, ben senin belinden tutacağım sende benim. Bir ayağım çalışmaz muhtemelen, bu yüzden üç bacaklı olacağız." Diyeceğim. Eğer Ryu-san yürüyebilecek durumdaysa bunu "Yürüyebilirim." diyerek belirtecek. Yürüyemecek durumdaysa "Yürüyemem." diyerek belirtecek. Sonrasında Ryu-san'a fısıldadım. "Önceliğimiz seni düzeltmek olacak. Üzerindeki şoku atıp toparlanmaya çalış. Medikal tentede senin durumunu halledebilirsek, senin gücünü kullanarak bir parşömen almayı deneyeceğiz. Alamama şansımız da var ancak son fırsatımızı deneyebiliriz. Özellikle benim yaralı olmam çok işe yarayacak. Mor takıma gideceğiz. O kız elim koptuğunda canımı sıkmamaya çalışarak söylemişti. Duygularını sömürmeye çalışabilirim elimden geldiğince. Sende gizlice işini halledersin. Denemeye değer." dedim. Bakalım, tentede Ryu-san'ın kolunu iyi edebilecek miyiz?

Aranızdaki sohbeti sonlandırıyorsunuz, alandan ayrılıyorsunuz.