Turuncu Takım - Gün Sonu

[Jin Ryoken]

Kotegawa Chisa... Bir shinobinin olamayacağı kadar iyi, yardımsever birisi. Öfkeme yenik düşmemem gerektiğini anlatırken, öfkeli yüz halimi biraz daha rahatlatıyordum saniyeler geçtikçe. Ancak, Kaoru'dan intikam almadan nasıl durabilirim? Kolumu kopartmış olan o adamdan, nasıl intikam almayabilirim? Üstelik, Ishigakure onunla ittifak olmuşken. Kendimi oldukça hiçe sayılmış hissetmemin sebeplerinden birisi bu aslında. Ishichou'nun bana bu durumun farklı olduğunu, es geçilmediğini söylese bile ona inanmakta güçlük çekiyorum. Hayatım boyunca kötü şeyler yapmış, pek sevilmemiş bir insan olabilirim ancak köyümün başı tarafından hiçe sayılmayı beklemiyordum. Her uzvu kopan shinobinin saldırganı, potansiyel ittifakımız olacak bu gidişle.

Chisa'nın keskinleşen ses tonu karşısında dikkatle dinlemeye başlamıştım. Mantıklı konuşuyordu. Bir katili öldürürsem, geriye bir katil kalacak. Başka bir şey değil. Ancak bu bahsettiğim gibi bu kadar basit bir konu değil. Chisa'nın sözleri bittiğinde derin bir nefes aldım rahatlamak için. Şimdilik, onun suyuna gitmek en mantıklısı olacak. Chisa'nın karşısında birini öldürmek için tartışmak, baruta ateşle yaklaşmak gibi. Kendisini kendime yakınlaştırmayı başarmışken, hızlı bir şekilde uzaklaştıramam. "Değmeyecek. Ancak bazı şeyler, oldukça düşündürtüyor. Kolumu koparmasaydı ne yapardım, neler yaşardım?" dedikten sonra biraz bekledim. "Belki de bu şekilde akıllanmazdım. Köyden uzak geçirdiğim, benim için upuzun geçen o vakitte karşılaştığım her şey beni değiştirdi. Ancak döndüğümde hiçe sayılmışım gibi Kaoru'yla ittifak olunmasını beklemiyordum. Aslında bu bile iyi bir şey, bana kendi kendime yetebilmem gerektiğini gösteriyor. Ben tekim. Gerçi, kendi köyünden birine saldıran bir shinobi olarak, köy shinobisine saldıran bir saldırganla ittifak yapılmasını sorgulamam çok manidar." dedim hafif gülümseyerek. Gerçekten öyleydi bir bakıma, ancak yine de hiçe sayıldığım duygusunu içimden atamıyordum. Bu köyde yalnız olduğumu, her zaman yalnız olacağımı hatırlatıyordu bana her seferinde.

[Kotegawa Chisa]

Ne kadar basit değil mi? İki insan arasındaki ilişki... Sadece tek bir hareketle insanların sizden nefret etmesini veya sevmesini sağlayabilirsiniz. Bakışlarınızla, sözcüklerinizle veya hareketlerinizle ilişkilerinize yön verebilirsiniz. Ryoken-san ile beraber film çekimine gittiğimizde ona karşı mesafeli davranıyordum. Kötü birisi olabileceğinden şüphelendiğimden ötürü bunu yapıyordum fakat buraya geldiğimiz andan itibaren yavaşça beni kendisine bağlamayı başardı. Nazik vücut hareketleri, duygularını yansıtan gözleri onun hakkında düşüncelerimin tamamen değişmesine neden oldu. Hissettiğim şey aşk mı? Kesinlikle hayır. Ona bir arkadaş olarak sempati duyuyorum. Shijo-san'a karşı hissettiklerimin aynısını Ryoken-san'a karşı hissediyorum. Onu korumak, zarar görmesini engellemek ve onunla birlikte eğlenmek istiyorum. Arkadaşlığın nasıl bir şey olduğunu tam olarak bilmiyorum, zira Ryoken-san hayatım boyunca edindiğim ikinci arkadaşım... Böyle söyleyince değer verdiğim kimse yokmuş gibi gözüküyor fakat aslında öyle değil. Onee-san, Tsugi-chan, Rei-kun, ustama gerçekten de aşırı derecede değer veriyorum. Lakin onlarla ilişkilerim çok ama çok farklı. Tsugi-chan ve Rei-kun ile öğrenci-eğitmen ilişkimiz mevcut. Samimi miyiz? Evet samimiyiz fakat bir öğrenci ve eğitmenin olabileceği kadar samimiyiz. Ustam için de aynısı geçerli fakat bu ilişkide öğrenci olan benim. Hem pekte samimi sayılmayız onunla... Neyse, anlatmak istediğim şey bu kişilerle arkadaş olmadığım. Arkadaş dediğin şey seninle aynı seviyede bulunan, her şeyini paylaşabileceğin insanlardır.

Ryoken-san içindekileri bir kez daha dökerken onu gayet ciddi bir şekilde dinledim. Konuşmasını bitirdikten sonra hafif bir kahkaha attım. "Tek değilsin." Suratıma kocaman bir gülümseme yerleştirdikten sonra sağ elimin işaret parmağını göğsüme dayadım. "Yalnız mı hissediyorsun? Üzgün? Mutlu? Nasıl hissettiğinin hiçbir önemi yok, seni her zaman dinleyecek ve elimden geldiğince yardımcı olacağım. Sonuçta arkadaşlar bu günler içindir, değil mi?" Elimi indirdikten sonra tekrardan iki elimle, nazik bir şekilde Ryoken-san'ın protez elini tuttum. "Geçmişte yaşadıklarının acı dolu olduğunu biliyorum fakat seni sen yapan şeyler onlar... Az önce kendin demedin mi? Kaya Ülkesi vatandaşlarından birisine saldırdığını ve çocuğu kurtarmak için Ryu-san'a yardım etmediğini? Yaptıkların kesinlikle yanlış şeylerdi fakat insanlar hatalarından ders almayı öğrenmeli. Geçmişte yaptığımız kötülüklerden pişmanlık duyuyorsak iyi bir insan olmayı becerebilmişiz demektir." Bakışlarımı Ryoken-san'ın gözlerinin içerisine doğrulttum. "Peki Ryoken-san, sen pişman mısın?"

[Jin Ryoken]

Yakın bir arkadaşlık ilişkisi... Benim gibi birisi için oldukça uzak olan şeyler. Ben her ne kadar sürekli farklı kişiliklere bürünüp, ortama göre davransam dahi, özümde güç için her şeyi yapabilecek biriyim. Benim insanlarla iletişimim iyi değil. Yaptığım eylemler benim için normal sayılsa da insanlar için anormal olarak algılanacak şeyler. Ben, farklı birisi gibi davranmasaydım şuanda hiçbir arkadaşı olmayan birisi olurdum. Chisa gibi birinin bile yanımda bulunabileceğine emin değilim. Ona çocukları güç için öldürdüğümü söylersem yanımda durur mu? Kesinlikle durmaz. Hatta böyle iyi birisi, beni kesinlikle köyde yargılatacak kişi olur. Ben bir yalancıyım, ben kendim değilim, ben şuan maske takmış birisiyim. Ancak düşününce, Jin Ryoken'i gerçek Jin Ryoken yapan bunlar değil mi? Benim özelliğim, benim gerçekliğim belki de budur. Her ortamda farklı birisine dönüşen, gerçek kimliğini saklayan bir adam. Jin Ryoken...

Chisa'nın tek olmadığımı söyleyip gülümsemesiyle birlikte gülümsedim yarım ağızla. Beni her zaman, her duyguyla dinleyeceğini söyledikten sonra arkadaş olduğumuzu söyledi. Arkadaş... Bu kelimeyi görünce biraz şaşırdım açıkçası. Çok fazla duymadığım için, bu şaşkınlığın yüzüme yansıdığını biliyordum. Elimi tekrardan tuttuğunda, içimi gıcıklayan bir duygu oluştu. Bir insanla ilk defa bu kadar yakın bir temasa giriyordum. Bu durumun karşımdaki kişinin kadın olmasıyla hiçbir ilgisi yoktu, sadece bir insanın bana bu kadar yaklaşması beni hiç tatmadığım duyguların içine sokmayı başarıyordu. Ancak, bunların ne olduğunu bilmiyordum. Nasıl bir duygu içerisine giriyordum, tam olarak tanımlayamıyorum. Mutluluk gibi, fakat tam olarak değil. Tek bildiğim, bunların negatif duygular olmadığı. İçinde bulunduğum duygular pozitif ve güzel duygular. Benim gibi birine oldukça yabancı olan.

Beni ben yapan şeylerin bunlar olduğunu, ancak hatalarımdan ders alabileceğimi söylüyordu. İşte o soru geldiğinde, kısa bir süre bekledim. Pişman mıyım? Chisa'nın bildiği şeyler için pişman mıyım? Yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim aslına bakarsak. Gözlerimi Chisa'nın gözlerine dikip, oldukça samimi bir şekilde gülümserken, iki eliyle tuttuğu elimi sıktım hafifçe. "Pişman olmasaydım bunları anlatmazdım. Sanırım bende iyi bir insan oluyorum bu durumda." dedim samimi bir kahkaha atarken. Ona bu kadar yanaşmışken, pişman olmadığımı söyleyerek bu durumu mahvedemem. Bu yakınlaşmanın bir anda olması gibi, uzaklaşma da bir anda olabilir. Ancak bu uzaklaşmayı yaşamak gibi bir niyetim yok.

[Kotegawa Chisa]

Yaşadığımız duygu yoğunluğunun arasında Ryoken-san'ın 'arkadaş' kelimesine verdiği tepki hafif bir kahkaha atmama, ortamın biraz yumuşamasına neden oldu. Sonrasında samimi bir gülümsemeyle birlikte elimi sıkan Ryoken-san, yaptıklarından pişman olduğunu söyledi. Bunu duyduğum anda gerçekten de mutlu oldum.

Ryoken-san ile aramızdaki diyalog bittiğinde kendimi gerçekten de yorgun hissettim. Yiyeceklerin bulunduğu çantadan kendime ve Ryoken-san'a yetecek kadar yiyecek çıkardıktan sonra onun payını uzattım. "Bu kadar konuştuktan sonra biraz ani olacak biliyorum ama sınavla alakalı yapacaklarımıza odaklanmamız gerekiyor. Dediğin gibi yarın sarı takıma uğrayacağız fakat bu gece birimizin dinlenmesi gerektiğini düşünüyorum. Diğerimiz parşömenin olduğu bölgede nöbet tutabilir. Yarın da nöbet tutan kişiyle birlikte Ryu-san dinlenir, diğer kişi nöbet tutma işini devralır." Yemeğimden bir ısırık aldıktan sonra "Şahsen senin nöbet tutmanın daha yerinde olacağını düşünüyorum. Sana uyuyor mu Ryoken-san?" dedim.

[Jin Ryoken]

Duygular. İnsanoğlunu etkileyen en büyük etkenler. Bunların üzerine gelişmek isteyen benim bile kendimden ders çıkarabileceğim bir konu. Bu pozitif duygu dolu hatıra, bilinçaltı zihnimde çok farklı şekilde depolanacak. Bu hatırayı silebilseydim, neler hissederdim? Bu hatırayı manipüle edebilseydim, neler yaşanırdı? Ya bu anıyı, Chisa'nın bana saldırdığı ve ağır yaraladığı şekilde değiştirebilseydim? O zaman Chisa benim arkadaşım değil, bana acı yaşatan bir düşman olurdu. Duygularım, onu gördüğümde bu duruma göre tepki verirdi. Her zaman dediğim gibi, bilinçli zihinden daha tehlikeli olabilir bilinçaltı zihin. İşte tam bu yüzden, ustalaşmak istiyorum.

Chisa bana yemeği uzattıktan sonra benim nöbet tutabileceğimi söyledi. "Sıkıntı yok, anlaştık." dedim. Yemeğimi yedikten sonra parşömeni kontrol edeceğim olduğu yerde duruyor mu diye. Ardından, bu geceki nöbetim Chisa uyuduktan sonra başlayabilir.

[GM - Naruto]

'Hamleler' başlığı gece safhası için açılmış, burası kilitlenmiştir. Hamlelerinizi girmek için 12 saatiniz bulunmaktadır. 12 saat sonra başlık kilitlenecektir.

Off Topic

Ryu, yalnızca 1 rp yazmış. Bundan sonra minimum 2 rp kuralına uymasını rica ediyoruz.

Bununla birlikte parşomen hakkında bilgi vermeyi unutmuşuz, parşomen hala sakladığınız lokasyonda durmakta.

[GM - Naruto]

1. GÜN

- Takım parşomeni, Ryu’nun sakladığı yerde durmaya devam ediyor.
- Takımda kimse gece safhasında yemek yemedi. Bu yemek yemeden geçirdikleri ikinci safha ve gündüz safhasına başlarken yemek yemezlerse bu gün performansları düşük olacak.
- Ryu, gün ışırken eli boş bir şekilde üsse dönüyor. 24 saattir hiç dinlenmemiş, yemek yememiş ve bolca chakra harcamış durumda. Hala aksiyona girebilecek halde, performansı düşmüş değil. Ancak ne kadar devam edebileceği soru işareti.

Gün Sonu Raporu:

► Show Spoiler

Harcanan Ekipmanlar:

• Takım:

-

• Jin Ryoken:

- Bir patlayıcı parşomeni bir kunaiyle birleştirdi. Ancak bu ekipmanları kullanmadı.

• Kotegawa Chisa:

-

• Jirou Ryu:

-

Yaralanmalar:

• Jin Ryoken:

-

• Kotegawa Chisa:

-

• Jirou Ryu:

-

Elde Edilen Ganimetler:

• Cam Küre: Chisa’nın bulduğu heybenin içinden, bir avcunuza sığabilecek boyutta şeffaf bir küre çıkıyor. Yanında ise minik bir parşomen rulosu bulunmakta. Ruloyu açtığınızda, tek sayfalık bir açıklama görüyorsunuz küreyle ilgili;
  
  Off Topic

  Bu küre, sınav alanındaki parşomenleri bulabilme özelliğine sahiptir. Aktive edilmesi için, avuç içinde tutulup birkaç saniye boyunca chakra verilmesi yeterlidir. Merkezinde küre olmak üzere 50 metre çapındaki bir alanda parşomen varsa, küre kırmızımsı bir renk almaya başlar. Parşomene yaklaştıkça renk yoğunlaşır, uzaklaştıkça ise yoğunluğu azalır. Küre, yalnızca bir kez kullanılabilir. Aktive edildikten sonra, 10 dakika çalışır. Süre dolduğunda kendiliğinden kırılarak tuz-buz olur.

2. Gün Gündüz Safhası için 'Hamleler' başlığı açılmıştır. Oyuncular 7 Ekim saat 22.00'a kadar hamlelerini girmelidirler.

[GM - Naruto]

Akşam saatlerinde geçecek rpleriniz için 3 günlük süre bu mesaj itibariyle başlamıştır. Bu 3 günün sonunda gece hamlelerini yapmanız için ‘Hamleler’ başlığı mesajlaşmaya açılacaktır. Bununla birlikte, ‘Hamleler’ başlığında sonraki safhada yemek yiyip yemeyeceğinizi belirtmek zorundasınız. Gece safhası da tamamlandıktan sonra gün sonu raporunuz verilecek, gün sonu raporunun hemen ardından 2. Gün gündüz safhasının hamleleri için ‘Hamleler’ başlığı yeniden açılacaktır.

Sizlerden bu süreçte kişi başı 2 ila 5 rp beklemekteyiz. Bu rplerde gün içinde yaşadıklarınızı ve hislerinizi anlatabilir, sohbet edebilir, önünüzdeki gece safhası ve bir sonraki gündüz safhasında yapacağınız şeylerle alakalı taktik konuşmalarınızı yansıtabilirsiniz. En az birer rpnizi, taktiksel konuşmalara ayırmanızı rica ediyoruz.

Son olarak, gündüz safhası için üsten ayrıldıktan sonra gece safhasında üsse ‘dönmemiş’ bir pozisyondaysanız bulunduğunuz yere bağlı olarak kendi başınıza rp yapabilirsiniz.

---

Elde Edilen Ganimetler:

• Sınav Parşomeni: Chisa ve Ryoken, Malikane’ye yaptıkları yolculuk sonucunda Sarı Takım’a ait olan parşomeni ele geçiriyor.

[Kotegawa Chisa]

Eğlenceli geçen bir günün ardından sırtımda parşömenle birlikte üssümüze dönmenin verdiği mutluluk gerçekten de kelimelerle anlatılamayacak kadar fazlaydı. Üstüne üstlük bugün tamı tamına üç adet harika insanla tanışma fırsatı da yakaladım! Yani henüz arkadaş değiliz fakat sınavın sonuna kadar arkadaş olabileceğimize adım gibi eminim. Belki köylerimize dönmeden önce civarda bir yerde oturup beraber akşam yemeği yiyebiliriz. Tabii bunları düşünmek için henüz erken, önümüzde hala uzun bir süre var.

Toshiyuki-san'ın bana söylediği sözler malikaneden ayrıldığımız andan itibaren aklımda dönüp duruyor. Dönmemesi mümkün mü? Hayatımın hiçbir evresinde bir insan bana güzel olduğumu söylemedi. Elbette sadece centilmenlikten ötürü böyle söylediğini biliyorum fakat ya, yüzde bir ihtimalle dahi olsa, güzel olduğumu düşünüyorsa? Bu ufak ihtimali düşünmek bile kalbimi allak bullak etmeye yetiyor.

Pembeleşmiş suratımla birlikte diğerlerinin yanında otururken derin bir nefes alarak kendime gelmeyi başardım. Suratımın pembemsiliği yavaş yavaş azalırken ikiliye dönerek konuşmaya başladım. "Günümüz oldukça güzel geçti fakat yarın ne yapacağımızı konuşmamız gerekiyor. Şahsen üçüncü parşömeni olabildiğince hızlı ele geçirmemiz gerektiğini düşünüyorum. Yani aramızdan kimse rütbe aşkıyla yanıp tutuşmuyor fakat hazır iki tanesini ele geçirmişken neden üçüncüsünü de almayalım ki?" Kısa bir ara verdim. "Ama bir yandan da yiyecek stokumuz azalıyor, bunu da göz önünde bulundurmamız gerek." Tekrardan kısa bir ara verdim. Ardından sağ elimin işaret parmağını kaldırarak konuşmama devam ettim. "Yiyecek sorununu halletmek için iki seçeneğimiz var. Bunlardan birincisi avlanmak. Bugün dinlenmiş olan Ryu-san ve ben gece boyunca avlanarak yiyecek sorunumuzu kısa bir süreliğine erteleyebiliriz." Sol elimin işaret parmağını kaldırdım ve kafamı sol tarafıma doğru hafifçe yatırdım. "Ya da, yarın gidip gıda tentesinden bir şeyler bulmaya çalışabiliriz. Fakat bu yolu seçersek üçüncü parşömeni arama işimiz biraz gecikecek gibi." Parmaklarımı indirdikten sonra bakışlarımı ikiliye çevirerek "Şahsen birinci teklifimin daha mantıklı olduğunu düşünüyorum. Bu sayede hem gündüz parşömeni arayabilir, hem de yiyecek sorunumuzu kısmen çözmüş oluruz. Siz ne düşünüyorsunuz?" dedim ve beklemeye koyuldum.

[Jin Ryoken]

Güzel veya kötü diyemeyeceğim bir gün. Rena denen kızdan bir şeyler almam gerektiğini biliyordum. Bu bir parşömen oldu, ancak ona fiziksel bir zarar verseydim kendimi daha iyi hissederdim. Bu sınava katılma sebebimin insanlara zarar vermek olmadığını biliyorum ancak yine de, bir şeyler yapabilirdim. Yanımda Chisa olmasaydı, kesinlikle ona zarar vermiştim. Ancak Chisa, böyle şeylere karşı çıkıyor. Güvenini kazanmışken bunun bir anda bitmesine izin veremezdim. İşte Rena, sana şans tanıyan kişi ben değildim. Sana sadece zihinsel olarak zarar verme şansını tanıyan kişi Chisa idi. Belki bir gün karşı karşıya geldiğimizde, işte o zaman birbirimizle öldüresiye dövüşebiliriz. Sen kanlar içerisinde yatarken, ben bulunduğun yeri terk edip gidebilirim. Şuana kadar kimleri yerde nefessiz bir biçimde bırakıp terk etmedim ki?

Şimdilik, bunları bir kenara bıraktım. Geriye döndüğümüzde Chisa'nın konuşmalarına kulak vermeye başladım. Üçüncü parşömeni almamız gerektiğini düşünüyordu. Aslında bir bakıma, aynı düşünceyi paylaşıyordum. Belki Jounin olmak umurumda değil, ancak insanların elinden fırsatları çalmak oldukça zevkli bir şey. Yiyecek stoku için iki yol sunmuştu bize Chisa-chan. Ya avlanmak, ya da Gıda Tentenesine gitmek. Üçüncü güne yaklaşmışken, birkaç kişi daha Gıda Tentenesine gidebilir. Cümleleri bittiğinde, söze girme sırası bizdeydi. Yorulmuş olduğumdan, hızla bir yere oturup, yattıktan sonra gökyüzüne bakarak konuşmaya başladım.

"Üçüncü gün olacağı için, bizim gibi oraya gitmek isteyenler olabilir. Üstelik Sarı Takım'ın bizle uğraşacak olması da bir ihtimal. Yani buraya yarın gelme ihtimalleri var. Yarın geleceklerine yüksek bir ihtimal vermesem de, avlandıktan sonra bir gün daha bekleyebiliriz. Böylelikle Gıda Tentenesine gittiğimiz zaman daha az riskle karşılaşabiliriz. Üçüncü parşömeni bir gün erteleyebileceğimizi düşünüyorum."

Diyerek cümlelerimi sonlandırdım sözü Ryu'ya bırakarak.