[2. Gün - Gündüz Safhası | Jin Ryoken - Kotegawa Chisa] Malikane

[Kotegawa Chisa]

Katanamın çeliği, Koshiro-san'ın vücudunun içerisinden akıp geçerken oldukça garip bir his vücudumu sardı. Tüylerimi diken diken eden bu hissin ne olduğunu anlamam pekte uzun sürmedi. "Bir insanı kesmek böyle hissetiriyormuş demek." diye mırıldandım kendi kendime. Geçen gün Butsuo-san'ı keserken canımın acıdığını hissetmiştim fakat orada hissettiğim acı, Koshiro-san'ı keserken hissettiğime kıyasla solda sıfır kalır.

Sahip olduğum gücün ne kadar tehlikeli olduğunun bir kez daha farkında vardım. İstediğim takdirde bir insanın, Koshiro-san'ın hayatını oldukça kolay bir şekilde sonlandırabilirdim. Elbette böyle bir şey yapmayacağıma dair olan inancım sonsuz fakat ya öfkemin gözlerimi kör edeceği bir durumla karşılaşırsam? İşte bu yüzden daha da güçlenmeye ihtiyacım olup olmadığını düşünmeden edemiyorum. Ustam her ne kadar öğretilerini bana öğretmenin doğru olacağını düşünüyor olsa da acaba gerçekten de haklı mı? Acaba bu büyük gücün getirdiği sorumluluğu düzgün bir şekilde taşıyabilir miyim?

Koshiro-san'ın düşmek üzere olduğunu görmemle birlikte düşüncelerden sıyrılarak elimi ona doğru uzattım. Sırtından oldukça kibar bir şekilde tutarak onu sakince dışarıya, yere indirmeyi planlıyorum. Her ne kadar birinci katta olsak dahi kafa üstü yere çakıldığı takdirde hiç ama hiç hoşlanmayacağım sonuçlarla karşılaşabilirim.

Koshiro-san'ı tuttuktan sonra göz ucuyla Rena-chan'ın ne yapmaya çalıştığına baktım. Kutunun başına geçmiş ellerini hareket ettiren kızın ne yaptığına dair herhangi bir fikrim yoktu fakat o kutuda bir şeylerin olduğu oldukça net bir şekilde belliydi. Ama yapabileceğim bir şey yok. Umarım Rena-chan, Koshiro-san'ı yere bırakana kadar bana saldırmamayı tercih eder.

[Jin Ryoken]

Tekniğim, işe yaradı. En azından onu durdurmayı başarabildim ve Chisa'nın o özel yeteneğiyle karşılaştım. Kimseye zarar vermemesini sağlayan o yetenek. Chisa ona karşı katanasını savurdu ve hiçbir zarar görmedi, tek yaşanan tekniğimin bozulmasıydı. Yüksek ihtimalle bayılmış olmalıydı. Demek zarar veremiyor, ancak bayılmasını sağlıyor. Sanki ölmüş gibi, ama aslında ölmüyor. Zihni ve bilinci kapanıyor, nefes alabiliyor ancak zorunlu olarak ölü gibi davranıyor. Oldukça ilginç ve Chisa'ya yakışan bir teknik.

Sarı çocuğun düşmeye başladığını gördüğümde, o an içinde zihnimde bir plan oluşmaya başladı. Rena'nın nerede olduğunu bilmiyorum ancak onu ortaya çıkaracak bir şeyler deneyebilirim. Üstelik, elimde muhteşem bir koz var! Evet, o muhteşem koz tam karşımda duran sarı çocuk! Onun baygın ama canlı bedenini sonuna kadar kullanabilirim. Tamamen blöften ibaret olacak olsa dahi, denemek zorundayım. Hatta, Rena'nın bu blöfle birlikte geri gelip gelmeyeceğini bilmiyorum. Ancak deneyeceğim.

Hızlıca ileri atıldıktan sonra Chisa'nın onu düşmekten kurtardığını gördüm. Bende hızlıca yanına ulaşıp, sarı çocuğun saçlarından tuttum hafifçe. İşte gerçek kozum başlıyor. Sol elimle saçlarını tutarken, sağ elimle katanamı çekmeye başladım ve Chisa'nın durumu anlaması için ona oldukça kısık bir sesle seslendim. "Rena'yı buraya çekmeye çalışacağım. Sadece bana güven." Sol elimle tuttuğum saçlarından hızla kafasını pencereden çıkaracak şekilde boynunu dayadım. Saçlarından biraz daha sert tutup yukarı doğru, kafasını kopuk bir kelle gibi tutarken, katanamı ensesine dayadım. En küçük bir harekette saplayacağım şekilde. "Arkamı koru." diye tekrardan fısıldadıktan sonra, yüksek bir sesle bağırmaya başlarken, bir yandan sarı çocuk konuşuyormuş gibi tuttuğum saçlarından kafasını oynatmaya başladım.

"HEY RENA-CHAN! BEN SARI ÇOCUK! AMA YAKIŞIKLI OLAN DEĞİL, TİPSİZ OLAN SARI ÇOCUK! HANİ TAKIM ARKADAŞIN OLAN! ARKAMDA JİN RYOKEN ADINDA BİRİSİ VAR VE BU ÇOCUK BURAYA GELMEZSEN, EN KÜÇÜK HAREKETTE ENSEME DAYADIĞI KATANASINI BOĞAZIMDAN ÇIKARTACAKMIŞ. ÇABUK PENCERENİN ÖNÜNE GEL RENA-CHAN, KURTAR BENİ. KURTAR BENİ, KURTAR BENİ!"

Dalga geçer şekilde çıkar ses tonumla birlikte, Rena'yı beklemeye başlayacağım. Bu blöfün işe yaramasını umuyorum, zira bu sarı çocuğu bir anda öldürmek istemiyorum. Üstelik, Chisa'nın güvenini kazanmışken bir anda kaybedemem. Bu sınav boyunca oldukça iyi biri gibi, dikkat çekmeyecek şekilde davranmam gerektiğini unutmamam gerek.

[GM - Naruto]

Chisa, pencere pervazından dışarı doğru yere düşmekte olan Koshiro'yu nazik bir şekilde ense yakasından yakalayıp pozisyonunu düzeltiyor. Bir yandan ise, gözleri kutunun başındaki Rena'da. Koshiro'yu sırtından yakaladığı anda kutudan aniden birkaç kuklanın fırladığını farkediyor. Bu kuklaların beş tanesi birbirinin tıpatıp aynısı. Küçük birer çocuk boyutunda, oyuncak bebekleri andıran ve kollarının dirseklerinden itibaren aşağıda kalan kısımları tantou benzeri keskin metallerden oluşuyor. Dördüncü kukla ise nispeten farklı. Bu beş kukla aniden Rena'nın önünde yan yana diziliyorlar. Diğer dört kuklanın şekli ise farklı farklı. Bir tanesi, kanatlı bir yaratığa benziyor. Akbabayı andırdığını düşünüyor Chisa kuklanın. Bir kukla yere çömelik biçimde durmakta. Birbirinin aynısı olan kuklalardan farklı şekilde kol ve bacak uzunlukları oldukça fazla ve ellerinde oldukça uzun ve tehlikeli görünen pençeler bulunmakta. Son kuklanın ise el ve ayakları yerinde tekerlekler var. Bunun dışında ekstra dikkat çeken bir özelliği bulunmuyor.

Tüm kuklalar dışarı çıkmışken, Ryoken geliyor Chisa ve baygın Koshiro'nun yanına. Chisa'nın nazikçe tuttuğu Koshiro'yu saçlarından yakaladığı gibi pencereden içeri geri çekiyor. Tam bu esnada kuklaların ileri, kendilerine doğru fırladığını farkediyor ikili. Ancak kuklalar daha bir metre bile ilerleyememişken Ryoken katanasını Koshiro'nun ensesine dayıyor ve kafasını dışarı uzatıyor. Ryoken'in konuşmaya başlamasıyla aniden tüm kuklalar duruyor.

Ryoken, tatsız sözlerini sarfederken Rena ifadesiz bir şekilde bakmakla yetiniyor yalnızca. Bu esnada kuklalar yavaş yavaş eski yerlerine dönüyorlar ve az öncekinin aksine bu kez hepsi yan yana duran bir pozisyona geçiyor. Hepsinin yan yana durmasıyla neredeyse 4-5 metrelik bir hat oluşuyor. Bir kısmı kutunun binanın tersinde kalan tarafına doğru yerleşirken bir kısmı duvara doğru olan tarafa yerleşiyor. Rena, Ryoken sözlerini bitirdiğinde cevap vermeden komutlarını uygulayacağını gösterir şekilde bir adım atıyor ileri doğru. Kuklalar kıpırdamıyor. İkinci adımını atıp kuklalarla aynı hizaya geldiğinde birbirinin tıpatıp aynısı olan üç kukla kendisiyle birlikte harekete geçmeye başlıyor. Ancak az öncekinin aksine oldukça yavaşlar ve yalnızca Rena'ya eskortluk ediyor gibi durmaktalar. Kuklalar ilerlerken Rena'nın parmaklarının oynadığını görebiliyorsunuz. Rena, Ryoken'in komutuna uygun şekilde yavaşça yürüyerek pencerenin önüne ulaşıyor. Diğer kuklalar yerlerinde durmaktalar.

Son pozisyonda, Rena pencerenin dışında ve tam karşısında. 2 metre kadar uzakta. Sağında, solunda ve önünde tıpatıp aynı kuklalardan birer tane var. Chisa ve Ryoken pencerenin iç kısmında. Ryoken, baygın Koshiro'nun saçından tutmuş ve kafasını pencereden uzatmış durumda. Bir elindeki katanası ise Koshiro'nun ensesinde duruyor.

[Jin Ryoken]

Kuklalar, boktan bir kız ve her şey kontrolüm altında. Neden mi? Elimde büyük bir silah tuttuğumu düşünüyorum. Bir katanadan daha keskin, daha güçlü bir silah, tehdit. Rena'nın neler yapabileceğinden hala bir fikrim olmadığı için, kontrolü elimde tutmak zorundayım. Sonrasında parşömenin yerini sormalıyım, ancak her şey elimdeki tehditle birlikte ilerlemeli. Bir düşünelim, sarı çocukla birlikte bir yere yürümem imkansız. O zaman, yerini öğrendikten sonrasında onu bayıltmalıyım. Bunu yapmak basit olmayacak, ancak tekrardan tehdidi kullanacağım. Onu bayıltmamıza izin vermek zorunda kalacak, eğer bayılmazsa sarı çocuğu öldürmekle tehdit edeceğim. Şayet, sınırlarımı çok zorlayacak olursa, gerçekten birinin boğazından katananın çıkmasına sebep olacağım.

Aramızda iki metre kadar bir mesafe var. Şimdilik, konuşma işlemine devam etmeliyim. Sarı çocuğun uyanıp uyanmama ihtimaline karşılık tetikte kalmak zorundayım. Bu çocuk güçsüz veya güçlü diyemem, tam da bu yüzden her ihtimale karşılık çok uyanık olmalıyım. Rena'ya karşı bir konuşmaya geçmeli, istediklerimi yaptıktan sonra onu bayıltmalıyım. Konuşarak anlaşma kısmı için, ağzımı açmaya hazırım.

"Şimdi, bu işi şöyle yapıyoruz. Sen, bir iki adım geriye atıyorsun ve bu kuklaların hemen eski yerlerine geri dönmesini sağlıyorsun. Gözümün önünden ayrılmadan bu işlemi yapacaksın. Sonrasında, bana parşömenin doğru yerini söylüyorsun yoksa biliyorsun, birisinin boğazından kanlar akacak. Sonrasında, seni bayıltmamıza izin vereceksin. Sen bayılınca, ben ve Chisa-chan parşömeni alıp gideceğiz, siz de mutlu mesut sınava devam edeceksiniz. Ha bunlar olmasın istiyorsan, başka bir seçenek sunayım. Ben bu sarı çocuğu öldüreceğim, sonrasında seni sakat bırakacağım. Ama yaşayacaksın. Sınavın sonraki günlerinde seninle ve üçüncü takım arkadaşınla karşılaşacağım. O zaman, seni tekrar sakat bırakacağım ve üçüncü takım arkadaşını öldüreceğim. Sen, aralarında tek yaşayan olacaksın, arkadaşlarının ölümünü izleyip hiçbir şey yapamayan lanet olası bir bok parçası olarak. Seçim senin güzellik..."

Dudaklarımın yarısı havaya kalkmış, özgüvenle gülümsüyordum. Eminim ki, söylediğim ikinci planı kabul etmeyecekti ancak olurda ikinci planı kabul ederse, ona gerçekten bunları yaşatacağım.

[Kotegawa Chisa]

Ryoken-san katanasını Koshiro-san'ın ensesine dayadığı anda suratımda, içinde bulunduğumuz durumdan hiç ama hiç hoşnut olmadığımı belli eden bir ifade vardı. Kötü birisi olmadığını düşündüğüm için ve ona güvenmemi söylediği için sesimi çıkartmadım ama bu şekilde davranmaktan memnun değilim. Elbette Ryoken-san'ın verdiği karar yapabileceğimiz en mantıklı ve zekice olan şey fakat doğru gelmiyor. Yani Rena-chan ile dövüştükten sonra da parşömenin yerini öğrenebilirdik... Ayrıca her ne kadar Ryoken-san'a güveniyor olsam da katanayı tutan kişi ben olmadığım sürece rahat edemiyorum. Durduk yere onu öldüreceği yok ama ya ayağı kayar da katanayı ensesinden içeriye sokarsa? Bildiğim kadarıyla Ryoken-san'ın katana kullanmakta pek tecrübesi bulunmuyor. Bulunsaydı dün geceki sohbetimizde bana eminim ki söylerdi. Kesinlikle dikkatli olması gerekiyor, katanalar oyuncak değil!

Rena-chan kuklalarıyla birlikte bize doğru yürümeye başladığında katanamı kınına sokarak beklemeye başladım. Saldırı pozisyonunda değildim fakat olabilecek herhangi bir şeye karşı da hazırlıklıydım... Kızcağız bize yeterince yaklaştıktan sonra Ryoken-san bir kez daha konuşmaya başladı. Az önceki gibi oldukça agresif sayılabilecek bir konuşma yapıyordu. Koshiro-san'ı öldüreceğini falan söylediğinde suratımdaki ifade biraz daha kötüleşti. Rena-chan'ı tekrar tekrar sakat bırakacağını söylediğinde ise biraz öfkelenmediğimi söylersem yalan söylemiş olurum. Her ne kadar onun bunları yapmayacağını düşünsem dahi sadece düşünmesi bile sinirlerimi bozmaya yetiyor.

Rena-chan'ın suratındaki ifadesizliği gördüğüm anda biraz kötü oldum açıkçası. Garip bir kişiliği olmasına rağmen takım arkadaşı rehin alınmasına rağmen hiçbir tepki vermiyor oluşu beni biraz ürküttü... Acaba onun yerinde ben olsaydım nasıl bir tepki verirdim? Öfkelenir miydim? Elbette öfkelenirdim, peki ne yapardım? Korkusuzca karşımdaki kişiye mi saldırırdım? Kesinlikle hayır! Koşarak gider ve parşömeni getirirdim. Bir parşömen için arkadaşımın hayatını kaybetmesine kesinlikle göz yummazdım. Yani bir sınav için insan öldürecek halleri yok fakat bilemezsin. Dünya büyük bir yer ve sayamayacağımız kadar garip insanla dolu.

Ryoken-san konuşmasını bitirdikten sonra bir süre düşündüm, sonrasında ise iki elimi önümde çırparak dikkatleri üzerime çektim. "Benim daha iyi bir önerim var." Hafifçe gülümsedim. "Neden parşömen için dövüşmüyoruz? Rena-chan ile ben." Bir anlığına suratıma sıkıntılı olduğumu belirten bir ifade hakim oldu. Elimle kafamın arkasını kaşırken konuşmama devam ettim. "Yani böyle parşömeni almak pekte hoşuma gitmiyor açıkçası. Çabalarını takdir ediyorum Ryoken-san fakat... Bilmiyorum bence hak etmeden alıyoruz gibi." İki elimi önümde birleştirdikten sonra Ryoken-san'a dönerek. "Özür dilerim Ryoken-san fakat Rena-chan ile dövüşmek istiyorum. Zaten parşömenin pek önemli olmadığını, önemli olanın eğlenmek olduğuna karar vermiştik değil mi?" Ardından tekrardan Rena-chan'a dönerek devam ettim. "Eee~~ Teklifimi kabul edecek misin? Kazanırsan parşömen sizde kalabilir fakat kazanan ben olursam parşömeni alacak ve gideceğiz."

Hayatımın hiçbir evresinde bir kukla ustasıyla karşılaşmadım. Onunla dövüşmek gereksiz risk alıyormuşum gibi gözükebilir fakat bana çok şey katacağını düşünüyorum.

[GM - Naruto]

Rena, ifadesiz suratını hiç değiştirmeden dinliyor Ryoken'in söylediği şeyleri. Düşünüp düşünmediğine dair herhangi bir tüyo alamıyorsunuz. Kuklaların tamamı, aynı yerlerinde durmaktalar bu esnada. Ryoken'in sözü bittikten sonra Rena birkaç saniye boyunca cevap vermiyor. Tam ağzını açacak olduğu anda ise Chisa giriyor söze.

Chisa'nın sözlerini de az öncekine benzer şekilde dinliyor Rena. İlk tanıştığınızda saliseler içerisinde ruh halini ve yüz ifadesini değiştirebilen bu kızın böylesi bir ifadesizliğe bürünmüş olması ister istemez ikinizi de huzursuz ediyor. Chisa'nın cümleleri de tamamen sonlanınca, yine birkaç saniye bekliyor Rena. Kimsenin söze girmediğine emin olduktan sonra ise herhangi bir mimik bile göstermeden robotik bir tonda konuşmaya başlıyor: "Her iki durumda da, Koshiro şuanki pozisyonundayken tekliflerinizi kabul etmem mümkün değil. Sana parşomenin yerini söylediğimi varsayalım Ryoken. Koshiro'nun kellesini aynı saniye içinde alıp parşomenin saklı olduğu yere gitmeyeceğine güvenmemi bekleyemezsin. Aynı şekilde senin için de durum böyle Chisa. Teklifini kabul etsem bile, olası bir üstün gelme durumumda Koshiro'nun can güvenliği veya Ryoken'in dövüşe dahil olmayacağının bir garantisi yok."

Duraksıyor ve derin bir nefes alıyor Rena. "Madem bir anlaşma yapmaya çalışıyoruz, anlaşmanın iki tarafının da talepleri olacaktır. Koshiro'nun şu saniye ölmesi halinde buradan çıkabileceğinizin bir garantisi yok. Belki beni yenip parşomeni alabilirsiniz ancak vücut bütünlüğünüz konusunda size garanti veremem." Şuana kadar tanımış olduğunuz Rena'nın karakterine asla uymayan bir sakinliği ve ciddiyeti var.

Başını hafifçe yana doğru indiriyor Rena. Kuklalar hareketsiz. "Koshiro'nun güvenliğini talep ediyorum. Ve bundan kastım yalnızca can güvenliği değil. Ona en ufak bir zarar gelmeyecek. Sonrasında diğer meseleleri konuşuruz."

[Jin Ryoken]

Her şey, birbirine karışmaya başlıyordu. Ben ona bir anlaşma yapacağımızı söylemedim. Anlaşma yapmak için aynı seviyede olmamız gerekir, oysa o elimde Koshiro denen çocuk varken benle aynı seviyede olamaz. O sadece, benim emirlerimi dinleyecek olan küçük bir köpek. Chisa'nın parşömen için Rena ile dövüşmek istediğini öğrendiğimde, planlarım az biraz değişmeye başladı. Üstelik, en başta eğlenmenin önemli olduğunu vurguladığında düşünmeye sevk ediyordu beni. Buraya gelmemin sebebi dediği gibi eğlenmekte olsa, bana köpek diyerek onların elinden bir şeyleri almam gerektiğini anlamıştım. Bu belki Koshiro olmalıydı, belki parşömen. Ancak kesinlikle bir şeyleri almalıydım.

Rena, anlaşmanın bir parçası olarak Koshiro'nun güvenliğini istiyordu. Koshiroyu boş bir şekilde bırakmamın anlamı yok. Ancak, onu tehdit edebilecek bir şeyim daha var. Katanamı bir kenara bırakıp, güvenliği sağladığımı söylersem sol kolum devreye girecek. Her ne kadar kullanmak istemesem bile, kandırmak için gayet iyi bir yol. Eğer Koshiro hareketlenirse, çakramı anında verip boynunu kıl gibi çekebilirim.

Rena'nın sözleri bittiğinde, derin bir nefes aldım. Oldukça özgüvenli bir şekilde gülümseyerek konuşmaya başladım. "Gerçekten, şu durumdayken anlaşma yapabileceğini mi sanıyorsun? Sanırım sende, Chisa-chan da durumu yanlış anladınız. Şimdi sana baştan izah etmeme izin ver lütfen. Aynı zamanda, sende iyi dinle Chisa."

Gülümsemem, yerini ciddi bir ifadeye bıraktığında tekrardan söze girdim. "Sen ve Chisa dövüşeceksiniz. Sonrasında parşömeni alacağız. Koshiro'ya zarar vermem için henüz bir sebebim yok, ancak sana bir iyilik yapabilirim." Katanamı sağımda kenara bıraktıktan sonra, Koshiro'nun saçlarından elimi çektim. Sol elimle ensesini tamamen kavradıktan sonra, yüzünün yanına yüzümü getirdim. Kafalarımız yan yana dururken, sağ elimle onun sağ bileğini kavradım. Herhangi bir durumda, ensesine çakra aktaramazsam dirseğine sert bir diz atarak kırmam için elini tutuyorum. Bir yandan, kuklalar bana saldırabilir. Bu yüzden kafalarımız yan yana duruyor.

"Nasıl, böyle iyi mi? Daha fazlasını alamazsın, o yüzden hadi dövüş başlasın!"

Chisa'ya gülümseyip kafamla gitmesi için hareket yaptım. Umarım güzel bir dövüş izleyebilirim, umarım müdahale etmem gerekmez. Gerçi, gerek olacağını sanmıyorum. Chisa sandığımdan çok daha güçlü birisi gibi.

[Kotegawa Chisa]

Oldukça ciddi ve sakin bir şekilde sözlerini aktaran Rena-chan'ı dinlerken biraz garip oldum. Söyledikleri gerçekten de yapabileceğimiz şeylerdi fakat bunların hiçbirini yapmayacağımız bariz bir şekilde ortada olsa gerek. Yani sonuçta kim önemsiz bir sınav, önemsiz bir parşömen için birisini öldürür ki? Tamam Jounin olmak güzel bir şey, buraya gelen herkesin olmak istediğini biliyorum ama bunun için birisini öldürmek kesinlikle aptallık olur. Daha önceden de dediğim gibi akli dengesi yerinde olmayan birkaç manyak aramıza karışmışsa bu tarz şeyler olası fakat köylerin bu tarz insanları buraya isteyerek göndereceğini düşünmüyorum.

Rena-chan'ın hemen ardından, ben daha sözleri sindirme aşamasındayken, Ryoken-san konuşmaya başladı. Kötü adam rolünü mükemmel bir şekilde yapan Ryoken-san'ı izlerken ona birazcık hayran olduğumu itiraf etmem gerekiyor. Normalde iyi yürekli birisi olduğunu bilmeseydim kesinlikle kötü birisi olduğunu düşünürdüm. Açıkçası onun bu özelliğini kıskanmadım değil. Ben de onun gibi kötü adam rolü yapabilseydim emini ki Rei-kun ve Tsugi-chan'ın gelişimine biraz daha yardımcı olabilirdim.

Ryoken-san konuşmasını bitirdikten sonra bakışlarımı Rena-chan'a çevirerek ondan onay beklemeye başladım. "Biliyorum kötü insanlar gibi gözüküyoruz ama bana güvenebilirsin, Koshiro-san'a herhangi bir zarar gelmeyecek." Onu ikna etmek kolay olmayacaktır fakat etmek zorundayız. Yani onunla gerçekten de dövüşmek istiyorum! Hayatım boyunca kaç kere bir kukla ustasıyla dövüşeceğim ki?

Rena-chan'ın onaylaması durumunda pencereden dışarıya adım atarak çıkacak ve ondan biraz uzaklaşacağım. Dövüş için hazır bir şekilde beklemeye koyulacağım.

[GM - Naruto]

"Kabul etmiyorum." diyor Rena aynı ses tonuyla. "Dövüşeceğiz, üstüne her koşulda parşomeni alacaksınız, bir de bu esnada Koshiro hala elinde olacak öyle mi? Sanmıyorum."

Kuklalar hala sabit bir şekilde yerlerinde durmaktalar. Rena ikiliye kasti olarak bir tehdit yaratmamak için özel bir çaba sarfediyor gibi görünüyor: "Biz dövüşün ortasındayken katanayı alıp Koshiro'nun işini bitirmen birkaç saniye sürer. Pek de iyilik yapmış sayılmaz Ryoken, değil mi Chisa-chan?" Gözlerini deviriyor Rena, ancak yüz ifadesi hala bir kaya kadar sabit.

"Nazik teklifini kabul etmek isterim, Chisa. Ancak partnerin-" -gözleriyle Ryoken'i işaret ediyor. "-buna pek yanaşacak gibi durmuyor. Sizden çok basit bir şey istedim. Koshiro'nun güvenliği. Bunun karşılığında da buradan sağ salim ayrılmanızın garantisini veriyorum. Koshiro'ya bir zarar gelirse beni engelleyecek hiç bir şey kalmayacak. İkinizi de aynı anda yenemeyebilirim, hatta belki ölebilirim bile. Ancak en azından birinizin -hatta muhtemelen ikinizin birden- shinobilik hayatlarını bitirebileceğime emin olabilirsiniz. Belki bir ramen dükkanı açarsınız ha?"

Kız, bir heykel misali karşınızda dikilmekte. Ağzı dışında hiç bir yeri kıpırdamıyor. Sizden korkuyormuş gibi de göründüğü söylenemez, söylediklerini 'gerçekten' kastettiğini hissediyorsunuz.

Rena'nın sözleri bittiği anda, hemen arkalarından 'KÜT' diye bir ses duyuyor ikili. İstemsizce göz ucuyla dönüp baktıklarında, şuana kadar hiç görmedikleri bir başka figürün kapıda dikilmekte olduğunu farkediyorlar. Bir ayağını kendi üslerindeki parşomenin birebir aynısı gibi görünen büyükçe bir parşomenin üzerine koymuş durumda. Bir eliyle kusarigamasının kabzasının hemen altındaki zincir kısmından tutarken, diğer eliyle zincirin orta kısmını hafifçe kavramış durumda. Oldukça tehditkar görünen bir shinobi.

Farkettikleri bir diğer şey, shinobinin boynunun sargılı olduğu oluyor. Hafif bir kırmızılık görebiliyorlar beyaz sargının üzerinde. Taze, yeni iyileşmekte olan bir yara gibi görünüyor: "Koshiro'yu teslim ederseniz, parşomeni size veririm." Derin bir nefes alıyor ardından, ve Koshiro'yu tutmakta olan Ryoken'e odaklanıp hırıldıyor: "Şüpheli bir şey yaptığını gördüğüm anda kulağını alırım sarı kafa!"

"SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN BE SALAK! BENİM KONTROLÜMDEYDİ HER ŞEY! BAKATOSHI!" Ani haykırışla bu kez istemsizce pencerenin dışına yöneliyor Turuncu Takım üyelerinin dikkati. kollarını yukarı aşağı sallayan ve oldukça sinirli görünen Rena'yı farkediyorlar. Az önceki halinden eser yok gibi.

---

Shinobinin birebir görünümü:

[Jin Ryoken]

Rena aynı ses tonuyla kabul etmediğini söylerken, Chisa'nın onu zorlamasını bekledim. Dövüşe zorlamalıydı, gerekirse bayıltmalıydı ve sonrasında Koshiro uyanınca Rena'yı rehin almalıydık. Ancak Chisa onu zorlamadı. Beklediğim şeyi yapmadı ve işler şimdi daha farklı duruma çıktı. Rena'nın kendine güvenli tavırları, hatta ikimizin de shinobilik kariyerini bitirebilecek güçte olması nedense bana yalan gibi gelmiyordu. Yapabilirdi belki, ancak elimde Koshiro vardı. İşte tam bu anda, Chisa onu zorlamak zorundaydı, bunu kazanmamız için yapmalıydı! Ama yapmadı. Neden yapmadı, ne yapıyor bilmiyorum.

Rena'nın sözlerinden sonra, arkamızdan bir ses gelmesiyle hızla arkama baktım. Şuana kadar hiç görmediğim, takımın üçüncüsü olması muhtemel bir eleman daha gelmişti. Şimdi, şartlar ikiye iki olmuştu ancak bu sefer Koshiro'nun uyanma ihtimali vardı. Yani dövüşmek, yapabileceğimiz en saçma şey olurdu. Oldukça tehditkar duran bu shinobinin, bize saldırması muhtemeldi. Üstelik kullandığı silah bile buna müsaitti. Katanamı da kenara bırakmışken, tek yapabileceğim tehdit etmek. Üstelik bu sefer çok daha iyi bir şey ile tehdit etmeliyim.

Koshiro'yu verirsek, bize parşömeni teslim edeceğini söylüyordu, üstelik ona bir şey yaparsam kulağımı alacağını. Neden kulak? Rena, sinirli bir şekilde her şeyin kontrolünde olduğunu söylediğinde, muhattabımın bu tehditkar adam olduğunu anladım. Bu yüzden ona dönerek konuşmaya başladım.

"Koshiro'yu sana vereceğim. Ancak parşömeni aldığımda Chisa seni ve Rena-chan'ı bayıltacak. Can güvenliğimi sağlamam lazım sonuçta. Sonrasında biz gideceğiz, zaten Koshiro sizi uyandıracaktır. Tabi bu durumda, şöyle bir şey ortaya çıkıyor. Koshiro'ya siz baygınken zarar verebilirim. Sizce, bunu yapacak gibi mi duruyorum? Birincisi, bunu yaparsam diğer gün benim üssüme gelip intikam alma şansınız var. Üstelik Rena'nın dediğine göre ikimizi sakat bırakabilecek seviyede, ikiniz birlikte gelirseniz daha felaket olacak. Üstelik, ona zarar vermek isteseydim şimdiye kafasını koparabilirdim. Benim silahım jutsularım veya katanam değil. Benim gerçek silahım bandajlarımın altında yatıyor ve gerçekten zarar vermek isteseydim, kan bile akıtmadan onun kafasını omuzlarından ayırıp elinize verebilirdim. Şimdi, parşömeni getir, Koshiro'yu al ve bizde gidelim. Tehditkar bir şey görürsem, ben kulağını değil, bütün kafasını alırım."

Dedim oldukça ciddi bir şekilde. Teklifimi kabul etmezse ne yapacağımı düşünürüm.