[4. Gün - Gündüz Safhası | Jin Ryoken - Jirou Ryu] Teçhizat Tentesi

[Jirou Ryu]

Dikkatimi gelişen olaylara ve çevreme yaymışken, aniden ikinci bir figürün ortaya çıkışı beni şaşırtmıştı. Bizden önce buraya varmaları ve pusuya yatmaları şaşırtıcıydı. Öte yandan Ryoken hakkında bu kadar şey biliyor olmaları daha da şaşırtıcıydı. Koordineli bir şekilde hareket ettiklerine göre aynı takımdan olmalıydılar. Hızlıca gölgelerden sıyrılacak ve Ryoken'e hali hazırda saldırmaya yeltenene doğru tüm hızımla harekete geçecektim. O sırada farklı bir yöne doğru hareket edene doğru dikkatimi verecektim ama açıkçası kendi takım arkadaşının olduğu yere doğru saldıracağını düşünmüyordum. Amacım herifi gafil avlamaktı. Eğer başarabilirsem adamın boynuna Wakizashi'yi dayayıp, öbür elemanı da etkisiz hale getirmekti. İnanıyordum ki, takım arkadaşı ellerimizdeyken fütursuzca hareket edemezdi.

[Jin Ryoken]

Tahmin ettiğim gibi, sis bulutunun içinde kalacak kadar salak değil. Tenteyi aramıza almak ister gibi yapması tenteye ve sandığa zarar vermek istemiyor gibi görünüyordu. Madem öyle, en kötü durumda hepimizi buradan elimiz boş çıkaracağım. Ancak öncelikle, sağ çaprazımdan aniden çıkan o çocuğa karşı koymak zorundayım. Mavi elektrik patlamaları bana doğru yönlenmek üzereyken, kaçmam gerektiğinin farkına vardım. Tahminimce, bu mavi elektrik patlamaları üzerime doğru gelecektir, beni takip edeceğini düşünmüyorum. Bu yüzden sağ elimi çocuğa doğru uzatarak yana doğru koşmaya başlayacak ve gördüğünden emin olduğum anda elimi kapatıp Jigoku no Ban'nin kullanacağım. Sol kolumu her ihtimale karşılık siper etmeliyim kendime. Mavi elektrik patlamasına karşılık ne kadar işe yarar bilmiyorum ama, değerse görmüş olacağım. Bu çocuğu etkisiz hale getirmek yeterli olacaktır, diğer çocuğu buraya otomatikman getirtebiliriz. Gelmezse, kendi tercihi. Sonuçlarına katlanacaktır.

[GM - Naruto]

!	Message from: GM - Naruto
	Rakiplerinin Ryoken'in özelliklerini bir şekilde anlamış ve/veya biliyor olması yalnızca Ryoken'e hitaben yazılmıştır. Ryu'nun bu konuda bir fikri veya algısı yoktur. Lütfen GM turlarını dikkatli okuyalım. Bununla birlikte, Ryoken "yana doğru koşuyorum" ifadesini kullanmış rpsinde. Herhangi spesifik bir yön belirtmediği için Ryu'nun olduğu tarafa koştuğu varsayılmıştır.

Ryu: Gölgeden aniden fırlayıp sağ çaprazında belirmiş olan elemana doğru koşmaya hazırlanıyorsun. Bu esnada, beyaz saçlı shinobi elindeki cihazı ateşliyor.

Ryoken: Yana doğru koşmaya başladığın anda rakibinin elindeki garip cihazı ateşlediğini görüyorsun. Güçlü bir elektrik dalgası doğrusal olarak aniden üzerine doğru fırlıyor. Karşı hamle olarak sağ elini rakibine uzattığında aniden rakibinin gözlerini kapattığını görüyorsun. Yumruğunu kapatıyorsun hamleni devam ettirircesine, gelgelelim rakibin tekniğinin etkisi altına girmiyor gözleri kapalı olduğu için. Bu son hamleyle birlikte, artık karşındaki kişilerin seni "tanıdığına" emin oluyorsun.

Ryu: Cihaz ateşlendiğinde cihazdan Ryoken'e doğru güçlü bir elektrik dalgası fışkırdığını görüyorsun. Ancak bu dalga tek atımlık değil gibi, sürekli cihazdan yenilendiğini ve belli bir mesafeye kadar elektrik salınımı yapabildiğini tespit ediyorsun. Ryoken'in kolunu öne doğru açtığını görüyorsun bir yandan. Tam bu esnada ise, cihazı tutmakta olan shinobi gözlerini kapatıyor. Hafif bir şaşkınlık yaşıyorsun. Ne olup bittiğine tam manasıyla anlam verebilmiş değilsin.

Ryoken: Sağ kolunu kaldırıp koşmaya başlamanla birlikte nereye gittiğine dair az buçuk fikri olan rakibin elindeki cihazı senin koşu yoluna doğru çevirmeye başlıyor. Doğrusal elektrik akımının seni takip ettiğini görüyorsun. Bir noktada yakalanacağına aşağı yukarı emin olmandan mütevellit aniden sıçrayarak havada sola doğru takla atıyor ve elektrik akımının hedefinden çıkıyorsun.

Ryu: Solunda kalan Ryoken'in üzerine gelen elektrik akımından zıplayarak kurtulduğunu gördükten hemen sonra ensendeki tüyler dikeliyor aniden. Bir şeylerin yanlış olduğunu farkediyorsun. İlk konumundan birkaç metre ya ilerlemiş ya ilerlememiş durumdasın. Tam bu esnada, dibinde birinin bittiğini hissediyorsun. Önünde, en fazla 1-2 metre uzağında bir kunoichi beliriyor shunshin tekniği ile: "Gölge çocuk da buradaymış."

---

Kunoichinin birebir görünümü;

[Jirou Ryu]

Hızla ileriye doğru ilerleyişim, tüm gücümü deveran etmeme gaye oluyordu. Bedenimi bir örtü misali örten gölgeler birer birer sıyrılırken etimden, tüm bedenim ormana vuran gün ışıklarıyla aydınlanıp, açığa çıkıyordu. Tereddütsüz bir ruh haliyle ilerlerken, zihnimden geçen düşünceler yaptığımız hamlenin en iyi hamle olduğunu gösteriyordu. Ryoken ile herhangi bir iletişim ağımız bulunmasa bile, az çok birbirini tanıyan iki insan olarak ortak bir payda da buluşmayı başarabilmiştik, ama bu nokta da, bir anda gözlerini kapatarak bu hamlemizi yok eden kişi, beni şoka uğratmıştı. Gösterdiği refleks, shinobi yolum boyunca yüzlerce savaşa girmiş benim kanımı dondurmuştu! Bu, bir refleks bile değildi. Adeta göz kırpmak kadar doğal bir şeymiş gibi, Ryoken'i alt etmişti.

Bu, kalbimi donduran bir şok etkisi olsa bile, o kısacık süreçte buna rağmen odaklandığım şey bu olamamıştı. Shinobi dürtülerim, binlerce dikene dönüşüp, tüm vücuduma batarak beni uyarırken, huzursuz bir his içimde peydah olmuştu adeta. Tam olarak ne olduğunu anlamaya çalıştığım o kısacık süreçte, buna gerek kalmamıştı. Bir anda karşımda beliren silüet bu tedirginliğin ve alarmın kaynağı olduğunu göstermişti kendini.

O konuşurken, shinobi reflekslerim bir anda harekete geçerek, o aramızdaki küçük mesafeyi chakra ile beslenmiş bir yatay tekme ile kapatmaya yeltenmişti. Bir anda karşımda belirmesi eğer kendi özel tekniği ya da bizzat fiziksel hızı değilse, shunshin ile olmalıydı ve bu nokta da, shunshin'in hemen ardından bir saldırı gerçekleştiremeyeceği için açık vermesi gerekirdi. Bu tekme hem o an var olan ivmemden yararlanacaktı hem de bana geri çekilmek için bir fırsat yaratacaktı. Eğer tahmin ettiğim gibi, bu tekmeyle dengesi bozulursa, onun bu bozukluğundan yararlanarak hızlıca geriye doğru sıçrayacak ve o sırada Raiton no Yoroi için el mühürlerine yeltenecektim.

Belli ki çetin bir savaş olacaktı ve işin en garibi bu kadın gölgelere vakıf bir shinobi olduğumu biliyor gibi konuşuyordu. Aslında bu şaşırtıcı bir şey değildi, az önce gölgeden çıkarak saldırmamı düşünürsek bunu bilmesi gayet normaldi; ama beni asıl şaşırtan ve tedirgin eden şey cümleleri seçiş şekli ile üslubuydu.

Sanki beni çok iyi tanıyan biri gibi konuşmuştu.

Ve bu az önceki olaydan daha çok kalbimi sarsmıştı!

[Jin Ryoken]

Ryu'nun olduğu tarafa koşmaya başladıktan sonra işler gene istediğim gibi. Bu adamlar beni iyi şekilde tanıyor olmalı. Bir yerden ya hakkımda bilgi aldılar, ya da beni izlediler. Bunu anlamamın sebebi, elimi uzattığımda gözlerini kapatması oldu. Belki sadece elimi siper ettim, belki başka bir şeydi? Ancak yarattığım bir jutsuya karşı gözlerini direkt kapatması gerektiğini nasıl tahmin etti? Üstelik bunun bir genjutsu olduğunu nasıl tahmin etti? Beni tanıyor olmalılar, ancak bir tek beni değil, Ryu'yu da tanıyorlar. Çocuk cihazı koşu yoluma doğru tutarken, havada sola doğru takla atarak hedeften çıktım. Bu adamlara karşı Genjutsularım iyi bir planlama olmadan işe yaramayacak gibi. Kolumu artık kullanmak zorundayım. Fırsatını bulduğum ilk anda bunu yapmalıyım.

Ryu'nun önünde duran kıza baktım. Alın bandını gözüne takmış. Acaba neden böyle? Yoksa bir şeyler mi saklıyor gözlerinde? Emin değilim, ancak Ryu'nun karşısındaki bu kız bana bakmıyorken bir şeyler denemeliyim. Çantamdan çıkardığım sis bombasını bana yıldırım silahı tutan çocuğa attıktan sonra, kıza doğru koşarken Shibou no Jutsu deneyeceğim. Görüntüleri kalbine katanayı sokarken ayarlayacak, bir sonraki görüntüde ise kunaiyi üst üste saplayacağım. Bir sonraki görüntüde alnına yapıştırdığım patlayıcı parşömeni patlatırken, sonrasında katanamı ensesinden sokarken göstereceğim. Bu görüntüleri tekniğim açık kaldıkça sırasını değiştirerek tekrarlayacağım. Tekniğim işe yaramasa bile üstüne koşturacak ve Ryu'ya bağıracağım.

"Ryu-san! Benim yeteneklerimi biliyorlar! Büyük ihtimal seni de biliyorlar! Korktukları için derslerine çalışmışlar!"

[GM - Naruto]

Ryu: Sağ ayağına yüklediğin chakra ile güçlenmiş bir tekmeyi savuruyorsun önünde beliren rakibine. Tekme ile rakibin arasındaki mesafe yarılandığında kızın sözleri ancak bitmiş oluyor. Rakibin ise hâlâ bu hamlene bir cevap vermiş gibi değil. Tahmin ettiğin gibi, Shunshin'in bitişi ile beraber anlık bir açık vermiş gibi görünüyor.

Fakat tekmen ile rakibin arasında çeyrek mesafe kaldığında, rakibin belini geriye doğru 30, 40 derece kadar yatırıyor ve tekmen rakibinin burnunun üzerinden geçiveriyor! Rakibin bunu yaparken ne ayağını geriye atıyor dengesini korumak için, ne de başka bir harekette bulunuyor. Eklemlerini ve kütle merkezini nasıl hareket ettirmiş olabileceğini kavrayamıyorsun bu kısa süre içerisinde. Hamlen kızın dengesini bozmadığı için geriye sıçrama hamlenden vazgeçiyorsun. Zira zıplasan da tamamen odağı sende olan bir rakibin bu mesafeyi kapatması çok da zor olmasa gerek.

Onun yerine, sağ ayağın rakibi aştığı gibi aynı yolu takip ederek geriye çekiyorsun aniden, bu sefer topuğunu suratına indirmek için hazırlanıyorsun. Rakibin, tekrar dik konuma gelmek için hareketlenirken tekmenle buluşacak gibi oluyor, fakat ileri doğru belini hareket ettirişi durmuyor! Önce dik konuma geliyor ve arada vakit kaybetmeksizin bu sefer ileriye doğru belini 30 derece kırıyor ve topuğun kafasının üzerinden geçmesine izin veriyor. Tekmen zaten chakra yüklü olduğu için şiddetli bir şekilde yere iniyor bir kaç otu ve çimeni parçalayarak.

Momentumunu bozmuyorsun. Ayağın yere indiği gibi, rakibine karşı anlamlı bir hamle yapmak adına yeteneklerini kullanmaya karar veriyor ve aynı bacağına asılı Wakizashi'yi tek bir hamlede çekiyor, aşağıdan yukarıya doğru kesmeye hamlesi deniyorsun. Bu sefer kaçamayacak gibi, zira hâlâ öne doğru eğdiği gövdesini geriye çekmiş değil.

Wakizashi ayağından çıkıp yukarıya doğru dikey bir kesme hamlesine başladıktan bir an sonra, kızın bel hizasına vardığında, birden duruyor! Eline baktığında, kızın iki elinin de senin Wakizashi tutan sağ bileğini kavradığını görüyorsun! Kız, anlık olarak ellerini sıkıyor, sen ise irkilerek geriye adım alıyor ve ellerini kurtarıyorsun. Eğer kızın ellerini sıkışı tamamlanmış olsa bileğinin tuz buz olacağını hayal ediyorsun bir anlığına. Bu düşünceyi hemen zihninden atıyor ve hareketlerine devam ediyorsun.

Geriye doğru aldığın hamleyi beklemeden ileriye doğru bir hücuma çeviriyor, dümdüz bir saplama hareketi deniyorsun. Sağa doğru dönüyor ve bundan kurtuluyor, gerine bir adım alıyor. Beklemeden, ellerini geri çekmeden senin sağ tarafında kalan rakibini kesmek adına elini sağa doğru açıyorsun. Rakibin belini geriye atarak ve göğsünü ileriye bükerek bundan kurtuluyor, Musatsu stilindeki eğitiminden mütevellit bunu bir şans olarak görüyorsun ve yana doğru açtığı kollarından bir tanesinin bisepsini kesmek adına kafanda hamleni kurguluyorsun. Sağ elindeki bıçağı aniden bırakıyorsun, momentumunu bozmadan sağa doğru vücudunun dönmesine izin veriyor ve bıçağın hizasına gelen sol elinle onu tutup kızın sol koluna denk gelecek şekilde yukarıya kaldırıyorsun!

Saniye altında gerçekleşen olaylar silsilesinden sonra tekrar şaşkınlık içinde kalıyorsun. Kızın sol kolu imkansız bir şekilde, sanki eklemlerinden bağlı değilmiş gibi boşa çıkıyor ve rastgele bir yöne sallanıyor, ıskalıyorsun! Kılıcın boşa çıkıp yerden yukarıya 60 derece yapacak bir konuma geldiğinde kızın kolu eski haline gelmiş oluyor. Sağ bacağını senin içine doğru atıyor. Senin gerideki sol bacağın ile onun sağ bacağın neredeyse değecek kadar yakın. Göğüsleriniz iç içe. Kız senden bir kaç santim önde. Kızın gözlerini kapatan alın bandı ile bakışıyorsun. Zaman senin için anlık olarak duruyor. Defansın paramparça. Düşman ulaşmaması gereken bir pozisyonda. Aklına, Shogi maçında kaybedilen kral taşının masadan düşüşü canlanıyor.

Tüm bu olaylar 2, bilemedin 3 saniye içerisinde gerçekleşiyor.

Kızın beli dönüyor, gerideki sağ omzu birden öne doğru ilerliyor ve seni geriye doğru ittiriyor, ardından iki elinin avuç içini göğsüne sertçe gerçiriyor. Nefesin kesiliyor. Geriye doğru istemsizce 3, 4 adım alıyor ve kızdan 2 metre kadar uzaklaşıyorsun. Derin bir nefes alıyor ve kendini topluyorsun. "Ben de tanıştığıma memnun oldum." diyor rakibin. Ayakta, sakince durmakta.

Kızın laflarının ardından, kızın arkasından sana doğru koşturan Ryoken'i görüyorsun.

Ryoken: Karşındaki esmer Shinobi'nin yaptığı hareketi analiz ediyorsun aklında bir anlığına. Bu hareketi senin spesifik olarak tekniğini bildiği için yapıyor oluşu çok düşük bir ihtimal. Tepkilerinden de yola çıkacak olursan yüksek ihtimalle elini gördüğünde bir Genjutsu geleceğini tahmin edip refleksif olarak gözlerini kapatmış olmalı. Tekniğin gerekliliğini şansa doğru tahmin etmiş gibi görünüyor zira tekniği direkt olarak bilse zıplamak, araya mesafe koymak gibi başka şeyler deneme olasılığı da mevcut olabilirdi. Onun yerine, sana gözlerini kapatmayı tercih etti.

Gözlerini açtığında ise fırlattığın sis bombası ile tekrar görüşü tahminen bozulmuş oldu. "Hadi ama ya!" diye bir ses geliyor sisin içinden, ardından Ryu'ya doğru dönüyorsun hiç beklemeden. Ona doğru koştururken Shibou no Jutsu'yu uyguluyorsun, fakat tekniğinin herhangi bir işlevi olmamış oluyor. Bu da kızın gerçekten görmediği çıkarımını yapmana sebebiyet veriyor. Görme duyusu olmadığı için bu duyuyu etkileyecek bir Genjutsu da haliyle işlevsiz kalmış oluyor. Bunu tahmin ettiğinden mütevellit şaşırmış olsan da koşuşunu bozmuyorsun. Kıza 3, 4 metre kadar uzaktayken laflarını sarf etmiş oluyorsun.

---

Ryu, ağaçlık alandan 2-3 metre kadar uzaklıkta. 2 metre kadar önünde kunoichi duruyor. Onun tam arkasında, 3-4 metre kadar geride Ryoken koşu halinde. Ryoken'den bir 4-5 metre kadar arkada, Ryu'ya göre sağ çaprazda da bir sis bulutu mevcut. Alana ilk geldiğinizde Ryoken'in karşılaştığı Shinobi'yi göremiyorsunuz. Sis bulutundan hâlâ esmer rakibinizin çıkmamış oluşu da ayrı bir gariplik.

[Jirou Ryu]

Yutkundum. Karşımda duran kadın, iki adım kadar ötemde, olmayan gözleriyle gözlerimin içine bakıyormuş gibi gözüküyorken kendimi çaresiz hissettim. Bu his... O kadar boğucu bir histi ki, göklerdeki yıldızlarla bir gördüğüm adamlarla yaptığım ölüm kalım dövüşlerinin hiçbiri, bu kadar kısa süren bir vuruşma sırasında olduğu kadar beni çaresiz hissettirmemişti. Kaoru, Sozen... Kılıcım, gücüne saygı duyabileceğim, en ufak hatada canımdan olabileceğim bir çok düşmanla savaşırken bana eşlik etmişti. Ama ellerimde, sanki ilk defa amacından bu kadar uzak gözükmüştü. Bu aynı zamanda beraberinde bir şaşkınlık hissi oluşturuyordu.

Az önceki her bir an, her bir hamle zihnimde tekrar tekrar var olurken, sessizdim. Bu micazım gereği oluşan bir sessizlik değildi. Gaipten , yokluktan ve bende bağımsız bir şekilde oluşmuştu.

Sebebini bilmiyordum.

Bir elime, bir de elimin tuttuğu kılıcıma baktım. Şaşkındım ve bunu gizlemeye vakıf değildim o an. Gözlerim tekrardan kadına döndüğünde, dudaklarımın arasından bir iç geçirme sıyrıldı. Bu kadına karşı sesli olarak verdiğim ilk cevaptı. Dahası gelmemişti ve gelmeyecekti. Bu onu küçümsediğimden değil, tamamen ciddiye aldığımdandı. Konuşulacak bir şey yoktu ve az önce yaşananlar binlerce kelimeye bedel gibiydi.

Bu kelimelerin ana fikri ise 'mutlak yenilgiydi' benim açımdan.

Ryoken'in sözleri kulaklarıma ulaştığında, umarsız bir bakış attım ona. Korku karşımdaki insanlar açısından neydi bilmiyordum, ama korkmadıklarından emindim.

Geriye doğru bir anda sıçrayacak ve elimdeki Wakizashi'yi kısa bir süreliğine elimden bırakıp, havaya doğru dikey bir şekilde fırlatacaktım. Hemen ardından ise Raiton no Yoroi için el mühürlerine girişecektim. Az önceki savaştan kazandığım deneyim, eğer kadın buna müsaade etmeyip, saldırmak isterse mesafeyi kapatabilirdi ve bu benim için risk olabilirdi; ama hâlâ mutlak yenilgime rağmen güvendiğim reflekslerim ve gizli koz olarak sakladığım tantou vardı. Hoş, Ryoken'in dediğine göre, artık gizli olarak neyimiz kalmıştı bilmiyorum ama tekniğimi bitiremeden olan oluşan bir yakın temasta mührü yarıda kesecek ve savunmaya geçip, sıyrılmaya ve Tantou'nun keskinliğini kullanarak rakibimin saldırı alanını daraltmaya çabalacaktım, fakat olur da Raiton no Yoroi'nin elektrik cızırtıları kulağıma dolarsa, Wakizashi'yi yere düşmeden yakalayacak ve rakibime doğru fırlayacaktım. Amacım Sozen ile olan dövüşümdeki gibi bir yıpratmaydı. Bu denli çılgınca refleksleri ve vücut anatomisi olan birine karşı ne denli işe yarardı bilmiyordum ama Raiton no Yoroi ile rakibimin sınırlarını zorlayabileceğimi düşünüyordum. Sürekli Musatsu stilinin inceliklerini barındıran, totalde küçük ama bir araya geldiklerinde ciddi hasarlar oluşturabilecek küçük kesikler atmayı deneyip, geri çekilecek ve ardından bir kez daha rakibimin üstüne gidecektim. Bir saldırı ve anında geri çekiliş. Tabii, bunun için önce o cızırtıyı duymam lazımdı.

Eğer duymamışsam, muhtemelen bir yaratığın beni öldürmesinden kaçınıyor olacaktım o an.

[Jin Ryoken]

Ne oluyor lan? Bu kız bu hareketleri nasıl yapıyor? Shibou no Jutsu işe yaramadı. Aslında körlerin bir şeyleri hissedebildiğini duymuştum, hatta rüya bile görebiliyorlardı. O zaman neden Jutsu işe yaramıyor ki? Ölümün tüm tadını iliklerine kadar hissetmesini sağlayabilirdim. Onun hayal dünyasına nasıl etki edeceğim çok önemli değildi, sadece bunu bilmesini istiyordum. Görme duyusu olmadığı için bunu etkileyecek bir şey onu etkilemiyor lakin, hayal dünyası çok farklı bir yer değil mi? Sanırım biraz yanlış düşünüyorum ve kendimi bu konuda geliştirmem gerekiyor. En azından imkanlar, benim tahmin ettiğim şeylere el vermiyor. Genjutsu'yu geliştirecek olan nihai kişi benim, körlerin bile bir şeyleri hissetmesini sağlayacak olan o dahi adam benim. Jin Ryoken, Genjutsu'nun tanrısı.

Şuanda kıza karşı bir şeyler denemeli ve Ryu'ya zaman kazandırmalıyım. Arkasından koşmanın avantajını kullandıktan sonra, Taijutsu konusunda benden daha usta olan Ryu'ya bırakmalıyım onu. Ancak genede, bir şeyler denemek zorundayım. Bu yüzden koşumu bozmayacağım, sağ elimle katanamı çekecek ve tek elle yaklaştığım anda yukardan aşağıya doğru savuracağım. Ancak tabi bu hareketim sol hareketimi devreye sokmak için. Sol elime aynı anda çakra verecek ve kolundan yakalamaya çalışacağım. Yakalayamasam bile, kolun çıkarttığı çürütücü sıvıyı onun derisine bırakmak yeterli olabilir. En azından, Chou Chou'nun üzerinde kaldığında etini çürütmüştü. Belki bu kızda da işe yarayabilir. Denemek zorundayım Ryu harekete geçene kadar.

[GM - Naruto]

Ryoken kıza olan koşuşunu kesmiyor. Ryu, geriye doğru 2-3 metrelik bir sıçrayış ile kız ile arasına mesafe koyuyor, yere inmeden bir an önce wakizashisini havaya fırlatıyor. El mühürlerine girişiyor. Kız, buna tepki vermiyor.

Ryoken, kılıcını çektiği gibi savurmak için sağ ayağını öne atıyor ve ona yükleniyor. Eline odaklanıp ona chakra yüklemeye başlıyor. Tam bu anda, kız bir anda bacaklarını kırıp hafif eğiliyor ve Ryoken'e doğru dönüyor! Ryoken'in kılıcı yana doğru açık, daha savuşuruna yeni başlamış durumda. Kızın sağ eli, muazzam bir hız ile havayı yararak Ryoken'in göğsüne doğru ilerliyor. Elin avuç içi açık ve Ryoken'in göğsüne doğru bakmakta.

El, Ryoken'e isabet ettiği anda kılıcın kıza varmasına bir kaç santim kalmış oluyor, fakat bu noktadan sonra Ryoken hamlesine devam edemiyor.

"Gekiha!"

Alanı dolduran bu ses ile beraber, Ryoken'in göğsüne gömülmüş oluyor kızın eli. Ryoken, anlık olarak şuuru ile vücudunun bir 10 santim kadar birbirinden ayrıldığını hayal ediyor geriye uçarken. Göğsüne inen kuvvet o kadar ağır ki, zihni tamamen boşa çıkıyor. Ciğerleri zaten bir kağıt misali ip ince bir hal almış durumda ve tekrar nefes alamayacakmış gibi hissediyor. Havada 5 metre kadar geriye uçtuktan sonra omzu yere denk gelecek şekilde bir çakıl taşı gibi sekiyor, ardından bir kaç metre daha uçuyor. Tekrar, bu sefer sırtı yere gelecek şekilde toprak zeminden sektikten sonra tentenin hemen önünde, suratı yere gelecek şekilde sereserpe yığılıyor. Şuuru, derin bir nefes almasıyla kendine geliyor. Zeminle bitişik olan ağzından derin bir nefes almasıyla ciğerlerine dolan tozu dışarı çıkartmak için derin bir öksürük krizine giriyor. Kılıcı elinde. Vücudunda nasıl bir hasar var, hâlâ hareket edebilir mi, bilmiyor. Bunun için biraz durup kendini yoklamalı ve durumunu kontrol etmeli.

Ryu bu sırada, Raiton no Yoroi'nin el mühürlerini bitirmiş oluyor. Kız, tekrar dik bir konumda rahat bir postür takılarak, bakışlarını Ryoken'den Ryu'ya çeviriyor. Ryu, elektrik akımlarının vücudunda dolaşmasını hissettiği anda yere düşmekte olan wakizashisini kapıyor ve ileriye doğru atılıyor.

Kız, Ryu ona doğru atıldığı anda bacaklarını çok rahat bir konuma getirerek iki yana açıyor ve ellerini sanki havada süzülen birer yaprakmışçasına boşa çıkartıyor. Ryu, ileri atıldığı anda ilk hamle olarak çok dar, ancak kızın karnında çok spesifik bir yeri kesmek için bir kesi hamlesi deniyor. Kızın sol kolu, Ryu'nun sağ eline temas ediyor ve çok hafif onu rotasından saptırıyor. Ryu, kızın karnında çok ufak ve önemsiz bir kesi atıyor. Kızın eline elektriğin çarptığını fark edebiliyor Ryu.

Ryu, reflekslerinin aşırı hızlandığının bilincinde. Bunu avantaj olarak kullanabilmek adına planladığı gibi dar ve hızlı kesiler atabilmek adına hamlelerine devam ediyor. Kızın dış kısmına bakan elini sola doğru çekerek kızın bisepsine bir kesi atmayı deniyor. Kız, omzu Ryu'ya denk gelecek şekilde aniden dönüyor, ancak kesiden kaçamıyor. Kesi, kızın omzuna denk geliyor. Önemsiz bir yere, ince bir kesi. Ryu beklemeden wakizashisini elinde ters tutacak şekilde çeviriyor ve kızın göğsüne saplamak için hareketleniyor. Kızın pozisyonu gereği yandan gelecek olan bu saplama hamlesi kızın göğsünün yanına değil, tam ortasına isabet edecek bir şekilde hareket ediyor. Kız, sol eliyle Ryu'nun wakizashi tutan elini alttan çok hafif bir şekilde ittiriyor ve kızın göğsüne değil, sol omzunun üst tarafına kısa bir kesi atıp geçmesine sebebiyet veriyor. Ryu'nun kolu, kızın göğsünün üzerinde ve yakınlığı sebebiyle kıza elektrik çarpmasını sağlıyor. Kız, bir adım geriye alıyor, havadaki kolun dirsek kısmına sağlam bir darbe geçirmek için elini hareketlendiriyor. Ryu, yüksek refleksleriyle bu hamleden kendini geriye çekerek kurtulabiliyor. Ayrılıyorsunuz.

Ryu, o anda Ninshuu becerileri sayesinde kız hakkında ekstra bir bilgi edinmiş oluyor. Kendi chakrası dışında ortamda yabancı bir chakra izi daha var. Bu iz kıza ait olmalı. Kızdan dışarıya uzanan bir chakra alanı farkediyor Ryu. Bu alan normal değil, daha önce karşılaştığı bir şey de değil. Bunun ne anlama geldiğinden emin değil fakat kızın "görmesi" ile alakalı olduğunu az çok tahmin edebiliyor.

Kız, Ryu'ya doğru bakıyor, ayaklarını aynı hayali çizgiye denk gelecek şekilde önüne koyuyor, sol elini tam yukarıya, sağ elini de tam aşağıya açıyor, ardından havada hayali bir çember çizerek sol elini aşağıya, sağ elini yukarıya hareket ettiriyor. Ellerini bu şekilde hareket ettirirken parmakları akan bir nehirdeki dalgalar gibi salınmakta.

Ryu, kızın üzerindeki kesilere baktığında her birinin önemsiz yerlerde olduklarını görüyor. Kız, Ryu'nun hızına yetişemiyor gibi ancak en azından alacağı hasarı minimize edecek şekilde yerlerini değiştirebilmişe benziyor.

Tam bu esnada, kızın arkasında kalan sis bulutunda ani bir hareketlilik görüyor Ryu. Sanki bir şey sis bulutunu dışarı itiyor gibi. Yarım saniye sonra ise, kızın havaya sıçrayarak geriye doğru bir takla atmaya başladığını farkediyor. Ondan saliseler sonra ise, vücudu havada olan kızın hemen altından ilerleyip üzerine gelen müthiş hızlı bir elektrik patlaması görüyor. Sisin içinden geliyor gibi gözüken bu elektrik akımı, en başta Ryoken'e yöneltilenin tamamen aynısı. Elektrik akımı, Ryu'nun vücuduyla temas ediyor.

Gelgelelim, herhangi bir acı hissetmiyor Ryu. Vücudunda halihazırda gezmekte olan elektriğin dalgalandığını ve deviniminin arttığını hissediyor bir anlığına yalnızca. Raiton no Yoroi, saldırıyı soğurmuş gibi görünüyor. Hemen ardından, vücudunu kaplayan elektrik dalgasının bir anlığına yokolduğunu hissediyor. Zırh, gelen saldırıyı soğurmak için kendisini de nötrlemiş gibi görünüyor. Yine de, istemsizce zırhına chakra yüklemeye devam ettiği için 1 saniye kadar sonra elektrik zırhı yeniden oluşmaya başlıyor çevresinde. Ve yarım saniye kadar sonra, sanki hiç bir şey olmamış gibi elektrik zırhı eski halini alıyor.

[Jirou Ryu]

Elektriğin cızırtısı kulaklarıma dolduğu anda ileriye doğru bir ok gibi fırlamıştım. Bu süreçte ilk fark ettiğim şey, kızın artık hızıma ayak uyduramadığıydı. Aslında tam olarak ayak uyduramadığını söylemek haksızlık olurdu. Kılıcımın ilk seferki gibi, ona ulaşmasını tamamıyla engelleyemese bile, gene de ufak dokunuşlarla ciddi hasarlar almaktan kendini kurtarabiliyordu. Kız yetenekliydi ve bunu kabul etmem kaçınılmazdı.

Buna rağmen onun sırrına ucundan olsa bile dokunabilmiştim. Bu kıza ait olan bir chakra iziydi. Dışarıya doğru açılıyordu ve adeta koruyucu bir kalkan gibi onu sarmalıyordu.

Duraksadım ve onu izledim. Bir kez daha ayrılmış durumdaydık. Üçüncü kez çarpışmak için, hazırdık. O yeni bir duruş alırken, daha tehlikeli gibi gözüküyordu gözüme, bense onun sırrına dokunduktan sonra aydınlanmış gibiydim. Bu anda dışarıda bir yerlerde varlığını sürdüren diğer iki shinobi'yi tamamen unutmuştum.

Kızın sıçraması ile birlikte vücuduma uluşan elektrik akımı etkisiz olsa bile, bir kaç saniyeliğine beni zırhımdan mahrum bırakmıştı ve bakışlarımın saldırının geldiği yöne doğru dönmesine sebep olmuştu. Oradan ise Ryoken'in uçtuğu yöne doğru hareket etmişti. Kızın gücünü hissetmiş biri olarak, Ryoken'in ağır bir darbe aldığını biliyordum.

Derin bir iç dudaklarımdan süzülüp, elektrik zırhımı aşarak ilerlerken, "Tente sizin olsun. Arkadaşımı alıp, gitmeme müsaade edin." dedim, son derece sakin bir postürde. Sözlerim teslim olmuş bir adama ait olmasına rağmen, tonum köşeye sıkışmış bir kaplanın tehditkarlığına sahipti. Sanki onlara, bu olayı uzatmak isterlerse kirliği dövüşeceğimi ve tamamen öldürmeye oynayacağımı söyler gibiydim.

Bu nokta da eğer bir açık sezersem, direkt o açıktan Ryoken'in önüne fırlayacak ve tüm hızımı deveran ettirerek başarılı bir şekilde Ryoken'in dibinde belirmeyi deneyecektim. Eğer başarılı olursam, kılıcımı tehditkar bir şekilde tutup, savunmaya ve saldırmaya hazır olacaktım.

Eskiden olsa Ryoken'i umursamaz ve bu savaşı sonuna kadar zorlardım, ama şimdi değişmiştim. Ve takım arkadaşım Ryoken olsa bile, bu kadar ağır yaralanıp, savunmasız bir pozisyona düşmüşken umarsızca hareket edip, onu yarı yolda bırakamazdım. Bu gözüme, artık bir çok şeyden değerli gözüküyordu.