[6. Gün - Gündüz Safhası | Kita Usagi] Teçhizat Tentesi

[GM - Naruto]

Cama elini atıyorsun ve onu kavradıktan sonra geriye sıçrıyorsun. Ryobe de senin bu hareketini fark edince geriye sıçrıyor ve ayağa kalkıyor. Meyveyi ceketinin bir cebine atarken sana doğru bakıyor ve seni tekrar süzüyor. Tentenin karşılıklı uçlarındasınız. Aranızda 5-6 metre kadar bir mesafe var. Birbirinize bakıyorsunuz.

Ryobe sessizliği bozuyor bir kaç saniye sonra. "Sözün sözmüş. Teşekkürler." Ardından, geriye dönüp gitmek yerine seni süzmeye devam ediyor. Tekrar bir kaç saniye geçiyor.

"Sarı takımın çekilmesiyle bir alakanız var, değil mi? Meraktan soruyorum. Başlarına ne geldi?" diyor. Gözleri çok çok hafif kısılıyor ve suratını süzmeye başladığını farkediyorsun. Sen de empati yeteneğini kullanmaya çalıştığında benzer bir hâl ve tavıra büründüğünü biliyorsun. Muhtemelen bir cevap vereceksen bu cevabı zihninde irdelemek istiyor gibi. Ses tonu ciddi, küpleri çözerkenki lakayıt ve rahat tavırlarından eser yok esmer çocuğun.

Gerçekten bir şeyler mi biliyor, söylediklerinden mi bunu çıkardı, yoksa tamamen ortaya bir laf atıp seni mi yemliyor, empatin bu konu hakkında bir cevap veremiyor sana. Hem sınırlı yetilerin, hem de karşındaki şahsın bu konuda senden daha iyi olması bunu engelliyor gibi görünüyor. Yine de emin olduğun tek şey, eleman tehditkâr değil fakat her an harekete hazır.

[Kurosawa Haru]

Alışveriş sağlanmış, ortam durulmuştu. En azından aralarındaki manasız gerilimin mesafesi artmıştı. Yüzünden hiçbir hissi alamadığı gibi, kendisinin açık verdiğini düşünüyordu Usagi. Çocuğun bir soru sorduğunun elbette ki farkındaydı ama kafasında çok daha önemli bir soru vardı. Kaşlarını kaldırıp Ryobe'ye baktı. "İlginç!" dedi, duyabileceği bir ses tonunda. Sesinde bir çocuğun heyecanı vardı. "Elimdeki şeyi kullanarak seni dövebilirim. Meyveyi alabilirim. Saf mısın, yoksa birkaç saat önce tanıştığın birine BU kadar mı güveniyorsun?" dedi. Sesindeki çocukça heyecanı devam ettiriyordu. Soruya cevap vermediğinin farkındaydı, ama hiç cevap vermeyerek bu soruyu savuşturmanın daha eğlenceli olduğunu düşünmüştü belki de. Çocuğun sorusuna cevap vermemesi en azından bariz açıklar vermesini engelliyordu.

[GM - Naruto]

Ryobe laflarını bir kaşını kaldırarak dinliyor. Söylediklerine pek anlam verebilmiş değil. Yine de sorusuna cevap vermediğin bariz belli. Ryobe, geriye bir adım atarak "Bence saldıracak olsan çoktan saldırırdın." diyor. Sorunun konusunu açmaması, zorlasa da senden bir cevap alamayacağını fark ettiği içinmiş gibi geliyor sana. Ryobe'nin suratı rahatlıyor, hatta minik bir sırıtışa da dönüyor inceden.

Geriye bir adım daha alıyor. Bir şey yapmayacaksan alandan ayrılacak gibi. Zıplamaya hazırlanıyor.

[Kurosawa Haru]

"Belki de saldırmalıydım. Belki de ben de safım." dedi gülümseyerek Usagi. İşaret ve orta parmağını birleştirdi, alnının kenarına değdirdi. Ardından Ryobe'ye yönlendirip onunla bir asker gibi vedalaştı. "Yarın görüşürüüz!"

Ormanlık alana kadar Ryobe'ye bakarak geri geri yürüyecek, ardından üssün yolunu tutacaktı.

[GM - Naruto]

Ryobe son lafına karşılık gülümsedikten sonra geriye doğru sıçrıyor ve aranıza epey bir mesafe koyuyor. Ardından ağaçların arasına karışıyor koşarak ve gözden kayboluyor.

Sen de zıt taraftan alanı terk ediyor ve üsse dönüyorsun.

- Konu sonu.