Mavi Takım - Gün Sonu

[Oita Butsuo]

Kısa bir süre sonra Teki'nin sırtından inip yürüyerek yola devam ettim. Yol boyunca biraz aklım karışıktı açıkçası. Kafam biraz ağır çalıştığı için öyle oldu belki de. Bizim 1 parşömenimiz var, bugün Sunalılar bizimkilerden 2 tane parşömen çaldı, yani alanda sahibini bilmediğimiz iki parşömen var. Bunlardan bir tanesi yeşil takım'ın bizden aldığı parşömen ve tahminimce hala onlarla beraberdir. Bir de kendi parşömenlerini koruduklarını varsayarsak son aradığımız iki parşömen onlarda diyebiliriz. Bu mor takım ne yapıyor peki? İlk günden sonra bize uğramadılar. Sunalılar da uğramadı gerçi. Teijo herifin boğazını kesince gözleri korktu herhalde. Sunalılar bizimle beraber göldeydi. Ryu ve Ryoken neredeydi acaba? Sunalılara gitmiş olsalardı yolda karşılaşırlardı herhalde. E bu durumda bizimle de yolda karşılaşırlardı. Yeşil veya mor takıma gitmiş olabilirler. Veya tentelerden birine. Amaaaan! Aklım karıştı işte. Yarın gidip Sunalıların amına koycaz, parşömenleri mi alırız paylaşır mıyız ona da yarın bakarız. Zaten kaburgam acıyor, sikerler. Gidip yarın o sarı elemanın saçını başını yolmazsam iyidir.

Teki'ye "Şu an biraz tedavi ve dinlenmeye yarın da biraz daha kavga dövüşe hayır demem." diyerek sırıttım. Biraz boş bir cevap oldu ama gerçekten biraz dinlenmek istememden kaynaklanıyor. Dövüşten yorulmadım, kafamı kullanmaya çalışmaktan yoruldum! Kafam demişken, kafamdaki kanama da durdu yavaştan. Önceden elimle yokladığımda karpuz gibi yarıldığını anladıydım. Keşke tadı da biraz daha şekerli olsaydı...

Teki'nin ardından üsse adımımı atarken gözlerimle aranmaya başladım. Etraf sakin duruyor ama bir de üssün içine bakalım. Umarım sorunsuz bir gün geçirmiştir Teijo.

[Sekino Teijo]

Akşam olduktan kısa bir süre sonra sonunda beklediğim an geldi. Takım arkadaşlarım üsse geri geldi. Ne durumda olduklarını ve ne getirdiklerini merak ettiğim için Teki'nin sesini duyar duymaz oturduğum yerden kalkarak kapıya doğru yürümeye başladım. Kapıya ulaştıktan sonra takım arkadaşlarımı karşılayıp "Merak etmeyin bugün oldukça sakin geçti. Sadece tuzağı kurup arkama yaslanarak sizin gelmenizi bekledim." dedikten sonra gülümsedim. Bu gülümsemem Butsuo'yu gördükten sonra hızlıca suratımdan silindi. Anlaşılan bugünde kavga gürültüden kurtulamamış. Büyük ihtimalle pervasız mizacı yüzünden yine başına bir şeyler geldi. Ayrıca yanlarında parşömen getirdiklerini de görmedim. Butsuo'nun yaralanmasına rağmen parşömen ele geçiremediysek yine dünkü gibi can sıkıcı bir durum ile karşılaşmış olabiliriz. Neler yaşandığını merak etmeme rağmen kendimi tutarak "Benim aksime siz baya bir şey yaşamış gibi görünüyorsunuz." diyerek Butsuo'nun içeri girmesine yardım ettim.

İçeri geçtikten sonra her zamanki gibi yere oturarak geri yaslanıp "Bugün sizin için biraz zorlu geçmiş gibi gözüküyor. Neler yaşadınız?" dedikten sonra beklemeye başladım. Parşömen ele geçirememiş olsak da hiç değilse ikisi de sağ salim geri geldikleri için mutluyum. Butsuo, yaralanmış olmasına rağmen elimizde ki son medikal çantayı kullanarak bu sorunun üstesinden gelebiliriz. Daha önümüzde 3 gün daha olduğundan hala 2 parşömen ele geçirmek için yeterli fırsatımız olacaktır. Ancak hiç medikal ekipmanımızın olmaması birazcık soruna neden olabilir. Hala daha hayalimdeki amaca ulaşamadığım için mor takımın aksine sınırsız tedavi kapasitemiz yok. Eğer çok zor bir durumda kalırsak ne yapacağımız konusunda bir fikrim yok. Bu yüzden takım arkadaşlarımın vereceği bilgilere göre yarın medikal çadıra uğrayabiliriz.

[Oita Butsuo]

İyi haber, Teijo sorunsuz bir gün yaşamış. Ayrıca artık üssümüzde rakiplerimizi bekleyen bir de tuzak var. Yine de bir duraladı beni görünce Teijo. O kadar kötü mü gözüküyorum yav, altı üstü kafam kanadı. Çocukken kafam sağlamdan ziyade hep böyleydi zaten. Kaynaya kaynaya daha da güçlendi bence kafam hatta. Teijo'nun yardımını geri çevirmedim. Ama ihtiyacım olduğundan değil, kibarlıktan. İyi ki bir yaralandık lan! Kötü hissetmeye başladım kendimi. Kimsenin kötü bir düşünce taşıdığını düşünmüyorum ama insanlar bana ekstra dikkat etmesi de hoşuma gitmedi nedense. Erkekliğime yediremedim herhalde. Yarından tezi yok sahalara dönüp bir şeyim olmadığını ispatlamalıyım insanlara.

Teijo oturmaya yönelirken ben de medikal çantaya yöneldim. Durduğu kenardan aldıktan sonra da Teijo'nun karşısına kuruldum. Sırayla Teijo ve Teki'ye bakarak "Kullanıyorum?" diye sordum. Bunu sorduğum için biraz kaba bile hissediyorum ama yine de sormak lazım. Sonuçta takımın malı ama takımın malı da benim. Benim tedaviye ihtiyacım var. Eğer onay gelirse hem işten kaytarmak hem de daha iyi bir tedavi alabilmek adına Teki'ye "Medik çocuktan öğrendiklerini üstümde test etmek ister misin Teki?" diyip sırıtacağım. İkinci kez onayı alırsam Teijo'ya olanları anlatmaya başlayacağım.

"Yolda başımıza bir iş gelmedi. Ama gittiğimizde gördük ki Chisa'yı Sunalılar çevrelemiş. Senin ilk gün karşılaştığım kuklacı kız ve kusarigamalı çocuk. Bir de sarışın, bir sürü yara izi olan bir eleman daha var. Sonra bunlar bizim görüş açımızdan çıktı. Kısa bir süre sonra da Chisa geri geldi koşarak, arkasına ateş topu falan attı. Meğer elemanlar iki parşömen çalmışlar da topukluyorlarmış. Teki Sunalıların peşine gitti ben de Chisa'yı bizimle savaşmaya ikna edip peşine yazıldım. Gelince gördüm ki sarı kafalı Sunalı bir tepenin üstünde. Bir jutsu yapıp iki tane kayadan ejder çıkarıp Chisa'yla benim üstüme saldı. Biz gazı nasıl aldıysak ejderlerden kaçacağımıza ejderlere daldık. Ahuauha-AH! İşte, sonuç ortada. Ama şakam yok, sen bir de ejderleri gör. Chisa tertemiz ikiye böldü ejderlerden birini. Ben de diğeriyle güreştim, en sonunda da kafasını kopardım. O sırada kafayı yardık, üstüne birkaç kaburga da kırdık tabi." Burada kısa bir mola verip önemli bir şey söyledim. "Riskli bir hareket yapıp sizi de zora soktuğum için özür dilerim. Fakir tesellisi olacak ama en azından takım arkadaşınız güzel bir an yaşadı." Amma tatava yaptım. "Sonuç olarak savaştığımız eleman meğer klonmuş. Kubbenin içinden de Teki çıktı. Sunalılar iki parşömeni de çaldı." Of, çok konuştum ya! Ve bu kadar konuşmama rağmen önemli konulara değinmedim. "Ne yapıyoruz yarın? Herhalde Sunalıları ziyaret edeceğiz?"

[Kasumikage Teki]

Butsuo'nun sorusuna karşılık gülmeden duramamıştı Teki. Yüzündeki gülümseme ile "O kadar kalifiye değilim ama sargılamayı başarabilirim bence." demiş ve medikal çantadan çıkardığı sargı ile Butsuo'nun kafasını sarmaya başlamıştı. Bir yandan da anlattıklarını dinliyordu takım arkadaşının. Eksik kalan bir yer var ise doldurmaya hazırdı ancak Butsuo bütün olayı hızlıca anlatmayı başarmıştı.

Şimdi bir karar vermesi gerekiyordu takımın. Diğer gün Sunagakure üssüne giderek parşömenleri çalmayı deneyebilirlerdi. Fakat bunu yaparlarsa en az iki takım tarafından hedef haline gelme ihtimalleri artacaktı. Sonuçta hem Suna takımı, hem de potansiyel olarak Chisa'nın takımı parşömenleri Teki'nin takımının aldığını bileceği için diğer gün üslerine baskın yiyebilirler ve 3 parşömenlerinden de olabilirlerdi. Risk alınmaması gereken günlere gelmişlerdi artık. Sınavın yarısını bitirmeyi başarmışlar ve artık net kararlar ile finale sağlam bir şekilde giriş yapmaları gerekiyordu. Özellikle yaralanmamaları gereken noktadalardı. Bugünden sonra alacakları her yara sınavı onlar için çok daha zorlu hale getirecekti.

"Bence biraz daha güvenli oynayarak önce bilgi toplamaya yönelmemiz lazım."

Düşünmeden konuşmuştu ancak söylediklerinin arkasındaydı. Butsuo'nun kafasını sargılamayı bitirdiği gibi ayağa kalkarak parşömenlerinin durduğu fıçıya doğru yürümüş ve "En azından bu arkadaşı güvende tutmayı başaracağız gibi duruyor. Aç gözlülük yapıp 3 parşömene de el koymak için acele etmeyelim." demişti. Tekrar takım arkadaşlarının yanına adımlarken önce Teijo'ya dönerek "Tuzak konusunda ellerine sağlık Teijo-san. Artık çok daha rahat hareket etme şansımız var." demiş, sonrasında Butsuo'ya dönerek "İlk önceliğimiz senin iyileşmen ve medikal ekipman almak olmalı." demişti.

"Suna shinobilerinden 2 parşömeni birden aldığımız anda 3 takım için açık hedef haline geleceğiz. Haru-san'ın takımında halen 2 parşömen olduğunu düşünürsek, diğer 3 takımda sınavı başarı ile bitirmek için bizi hedef almaya başlayacaktır. Bence sakin durup önce bilgi edinelim. Yarın Sunagakure üssüne hepimizin gitmesine gerek yok. İçimizden biri oraya giderek parşömenlerin durumunu teyit için gözlem yapabilir. Bir kişi ise medikal ekipman almak için kaynak alanlarına gidebilir..." Durup derin bir nefes almıştı. içine çektiği temiz havayı dışarı bırakırken devam etmişti konuşmasına. "Asıl soru kalan bir kişinin ne yapacağı bence. Teçhizat alanına giderek sınavın devamında işimize yarayacak bir ekipman ya da bir tuzak daha bulabiliriz. Ancak bunu yapmak için üssümüzdeki tuzağa tamamen güvenmemiz ve buraya kimsenin gelmemesini ummamız gerekiyor. Düşününce, Yeşil Takım gelmeyecektir. Onların bizimle işi bitti. Aynı şekilde Chisa'lar da bizde parşömen olduğunu bilmiyor. Suna ise aç gözlülük yapıp bize saldırmayacaktır diye düşünüyorum. Asıl tehlike Nakada-san ve Mor Takım. Risk alalım derseniz yarın tamamen ayrı yerlere dağılarak, farklı görevlere gidelim. Eğer güvenli oynayalım derseniz bir kişinin yine üs binasında beklemesi gerekecek. Şu durumda da bu göreve en uygun kişi Oita-san olacaktır diye düşünüyorum."

Fazla konuşmuştu ama en azından aklındaki fikirlerin tamamını takım arkadaşları ile paylaşmayı başarmıştı. Şimdi onların kararını bekleyecek ve kendi çıkamadığı işin içinden onların fikirleri ile kurtulmaya çalışacaktı.

[GM - Naruto]

4. GÜN

- Teijo tuzağı başarıyla kurmayı başarıyor.
- Takım parşomeni, hala aynı fıçının içinde durmakta. Teijo, fıçının yerini iyice zihnine kazıyor.

Gün Sonu Raporu:

► Show Spoiler

Harcanan Ekipmanlar:

• Takım:

-3 Birim Gıda

• Oita Butsuo:

-

• Kasumikage Teki:

-

• Sekino Teijo:

-

Yaralanmalar:

• Oita Butsuo:

-

• Kasumikage Teki:

-

• Sekino Teijo:

-

[GM - Naruto]

Akşam saatlerinde geçecek rpleriniz için 3 günlük süre bu mesaj itibariyle başlamıştır. Bu 3 günün sonunda gece hamlelerini yapmanız için ‘Hamleler’ başlığı mesajlaşmaya açılacaktır. Bununla birlikte, ‘Hamleler’ başlığında sonraki safhada yemek yiyip yemeyeceğinizi belirtmek zorundasınız. Gece safhası da tamamlandıktan sonra gün sonu raporunuz verilecek, gün sonu raporunun hemen ardından ertesi günün gündüz safhasının hamleleri için ‘Hamleler’ başlığı yeniden açılacaktır.

Sizlerden bu süreçte kişi başı 2 ila 5 rp beklemekteyiz. Bu rplerde gün içinde yaşadıklarınızı ve hislerinizi anlatabilir, sohbet edebilir, önünüzdeki gece safhası ve bir sonraki gündüz safhasında yapacağınız şeylerle alakalı taktik konuşmalarınızı yansıtabilirsiniz. En az birer rpnizi, taktiksel konuşmalara ayırmanızı rica ediyoruz.

Son olarak, gündüz safhası için üsten ayrıldıktan sonra gece safhasında üsse ‘dönmemiş’ bir pozisyondaysanız bulunduğunuz yere bağlı olarak kendi başınıza rp yapabilirsiniz.

---

Güneş battıktan hemen sonra üssünüze iki sınav görevlisi jounin geliyor. Sarı Takım'ın sınavdan çekildiğini, 9. Alan'daki sınavın dört takımla devam edeceğini bildirdikten sonra ayrılıyorlar.

---

Elde Edilen Ganimetler:

• Bola: Teki, Teçhizat Tentesi'ne yaptığı yolculuktan bir adet Bola ile dönüyor. Bu Bola'nın yanında ne işe yaradığını açıklayan minik bir parşomen de mevcut.
  
  Off Topic

  Bu bolanın zincirleri, fırlatıldıktan sonra herhangi bir shinobinin uzvuna sarılırsa üzerindeki mühürler aktifleşir ve silinir. Bola'nın vücutla teması kesilene dek shinobi chakrasına hiçbir şekilde ulaşamaz. Herhangi bir ninja yeteneğini kullanmaktan aciz kalır. Tek kullanımlıktır.
  
  

[Kasumikage Teki]

Bir gündüzün daha sonuna gelmiş ve yorulamamış vücudu ile adım adım üs bölgesine doğru yaklaşıyordu. Bugün de görevini kısmen başarılı bir şekilde yerine getirmişti. Teçhizat Tentesi'nden bir adet ekipman almış. Gururla yürüyüşüne devam ediyordu. Bir yandan da kafasındaki düşünceler ile uğraşıyordu. Ryobe'den duyduğu son sözler biraz etkilemişti Teki'yi. Kunaiyi seçseydi daha mı iyi edecekti diye emin olamıyordu. Rakip takım parşömenlerini kapıp, anında bir yere ışınlanabilmek iyi bir özellik olabilirdi. Fakat ne olursa olsun bu hamleye karşı bir fikir üretmek de zor olmamalıydı. Bu noktadan sonra tek yapmaları gereken Mor Takım üyelerinin parşömenlerine yaklaşmamasını sağlamaktı. Bunu başarabilirler ise ellerindeki kunaiden çok korkmamaları gerekiyordu.

İyice düşüncelere daldığını fark ettiği gibi durup, derin bir nefes çekmiş ve çevresine odaklanmaya başlamıştı tekrar. Ne olursa olsun, her an temkinli davranması gerekiyordu. Nerede ne zaman saldırıya uğrayacağını bilemezdi. Oita ve Teijo'nun durumunun iyi olup olmadığını da merak ediyordu. Özellikle Teijo'nun... Oita'nın üssü koruyacağından emindi. En kötü ihtimalle kurdukları tuzak sayesinde parşömeni kaptırmayacaklarını düşünüyordu. Fakat Teijo'yu resmen düşman üssüne tek başına yollamışlardı. İlk sınav gününde Teki de düşman üssüne tek başına gitmişti fakat durum bu sefer aynı değildi. Teijo'ya ek olarak başka kişilerinde Suna üssüne gideceğinden emindi Teki. Tam da bu yüzden Teijo'nun başına bir şey gelmemiş olmasını diliyordu. Sınavda bu kadar ilerledikten sonra bir takım üyelerinden olmaları, sınavın gidişatını ciddi şekilde tehlikeye sokabilirdi.

Fazla düşünce yüzünden yorulan beynini kafasını kaşıyarak dinlendirmeye çalışmıştı birden. İyi bir his... Kaç gündür duş alamadığı için iyice pis hissetmeye başlamıştı ve bunun üstüne eline yapışan bir tel beyaz saç Teki'nin sinirlerini iyice bozmuştu.

"Haydaaa... Bir de saç beyazlaması ile mi uğraşacağım daha bu yaşımda."

Haru gelmişti aklına. Sahip olduğu bolayı onun üstünde kullanmak istiyordu. Bir şekilde Haru'yu devre dışı bırakmayı başarırlar ise takımının diğer üyelerini rahatlıkla indirebileceklerini düşünüyordu.

Üs binasını daha net görebileceği kadar yaklaştığı anda göz bebekleri genişlemiş ve gözleri gereğinden fazla açılmıştı. Anlık olarak yerine sabitlenmiş ve geçici evlerinin aldığı hasar karşısında şaşmış kalmıştı. 2-3 saniyelik donmanın ardından adımları hızlanmış, Kitsune kınından çıkarılmış ve zehir, deriden salgılanmıştı. Emindi. Saldırıya uğramışlardı. Oita ve parşömenin durumunu çok merak ediyordu. Olabildiğinde olumlu düşüncelere odaklanmaya çalışarak üs binasına doğru ilerliyordu.

"Oita-san! Ses ver!"

[Sekino Teijo]

Elim boş bir şekilde üsse geri döndüğüm için hiç mutlu değilim. Hem hiç parşömen ele geçiremedim hem de Teki gibi yararlı ekipmanlar da bulamadım. Aslında ekipman bulamayacağım biliyordum ama yine de elimde hiçbir şey olmadan geri gelmem kötü oldu. Yararlı sayılabilecek bir bilgi bile öğrenemedim. Sadece boş Malikane de dolaşıp köydaşlarım ile vakit geçirdim. Gerçi Teki’ye dönüştüğüm sırada Haru’nun ilk gün bir ekipman aldığını öğrendim ama şimdiye kadar onu kullanmış olabilir. Ayrıca aldığı ekipmanın içeriğini bilmediğimiz sürece çok işimize yaramaz. Ne kadar uğraşırsan uğraşıyım bugün üsse sağ salim geri gelmem dışında olumlu bir şey başaramamışım gibi hissediyorum.

Üs topraklarımıza girdikten sonra bütün endişelerimi geride bıraktım. Artık geçmiş hakkında düşünmeme gerek yok. Önümüzde hala iki gün var. Eğer bu iki günü doğru ve akıllıca kullanabilirsek ihtiyacımız olan diğer parşömenleri de ele geçirebiliriz. Hedefimiz kolay olmasa da imkânsız da değil. Eğer yarın iki parşömen ele geçirebilirsek son gün de elimizdekileri koruyarak sınavı başarılı bir şekilde tamamlayabiliriz. Tabi bu planlarımın başarılı olabilmesi için takım arkadaşlarımın bugün yaralanmamış olmaları gerekiyor. Benim aksime barışçıl birileriyle karşılaşmadılarsa yaralanmış olabilirler. Hiç medikal çantamız kalmadığı için basit yaralanmalar bile şu anda takımımız için ölümcül sonuçlara neden olabilir. Bu yüzden umarım üsse girdikten sonra ikisini de sağlam bir şekilde bulabilirim.

Üssümüzün kapısının kırık olduğunu gördükten sonra işlerin bugün umduğumun aksine iyi gitmediğini düşünmeye başladım. Kapıyı patlatacak kadar yoğun bir savaş yaşandığına göre Butsuo’nun iyi olduğunu sanmıyorum. Hatta belki de onu diskalifiye bile etmiş olabilirler. Neyse bunları düşünmenin sırası değil hızlıca onun yanına giderek nasıl olduğunu görmem lazım. Belki acele edersem eski kitabımdan birkaç numara deneyerek onun yaşamasını sağlayabilirim.

Hızlıca binaya doğru girmek için ilerlerken yıkık kapımızın önünde Teki’yi gördüm. Onu görünce sevincimi gizlemeyerek kısa bir süreliğine gülümsedim. En azından gördüğüm kadarıyla bir yarası olmadığı için mutluyum. Ardından da onun gibi katanalarımdan birini kınından çekerek beklemeye başladım.

[Oita Butsuo]

Ulan neler oldu ya, sanki çok uzun zaman geçmiş gibi hissediyorum. Haftalar, belki aylar... Gelecekten kendime bakıyorum gibi. Neler olduydu ya harbiden? Sabah Teki ve Teijo üsten ayrılıp gavur ellere gitmişti. Teki teçhizat tentesine Teijo da Sunalılara. İyi mi ettik ki Teijo'yu Sunalılara göndererek. İlk gün bir tanesini az daha öldürüyormuş. Yine de Ryu buraya geldiğine göre Ryoken ve Chisa da oraya gitmiş olmalı. Köydaşlar olarak birlik olmuşlardır diye umuyorum. Ulan Ishililer, az çakal değilsiniz ha. Zaten biz parşömen peşinde koştururuz diye bir de bizi soymaya kalktınız. Hele Teijo'nun başına bir şey gelsin de bakın ben size ne yapıyorum. GİTMESEYDİ RYU YORULACAKTI! BİLİYORUM! Adam sonraki günlerde avantaj kazanmak için benim ekipmanları da alıp gitti. Dövüşürken o mesafeden atışlarımı kaçırdığım için sinirlenmiştim ama bak işte, nasip. Elimde kalanlar kaçırdıklarım oldu. Canım Ryu, Chisa ve Ryoken'le zor zamanlar yaşıyor olmalı. Sessiz sakin de biri aslında, herhangi biriyle zorluk yaşaması da güç geliyor. Sınav bitince sırtını sıvazlarım ben onun.

Artık olmayan kapı ve duvarımızdaki yeni deliğin eseri olarak ılgıt ılgıt esen seher yellerinin keyfine vararak Ryu'nun bıçakladığı sandalyelerden birine tüneyip bizimkileri bekliyorum. Ben iyi kötü atlattım günü, umarım onların da başına bir şey gelmemiştir diye düşünürken Teki'nin sesini duydum. Endişeli bir ton var sesinde. Pek de yüksek olmayan zekamı kullanarak artık yerinde olmayan kapımız yüzünden böyle bir sonuca vardığını anladım. Sonra yine pek yüksek olmayan zekamla bir şaka yapmayı mı denesem Teki'ye diye düşündüm ama zekam yeterince düşük olmadığı için bunun tehlikeli olabileceğini anlayıp vazgeçtim.

Sandalyeden kalkıp kapıya giderken "İyiyim iyiyim, bir sıkıntı yok." diye bağırdım yüreğine su serpmek adına. Gerçi gittiğim yere artık kapı denir mi orası ayrı bir sorgulama gerektiriyor. Delik denir belki de... Deliğin ağzına geldiğimde Teki'yi gördüm. Elinde kılıcı, son derece tetikte. Arkasında da Teijo duruyor, elinde kılıcı, gülümsüyor. "Teijo, şaka yapmaya kalkışma. Teki şu an çok tetikte." diyerek onu uyardım. Gülümsemesinden ve sessiz kalmasından onun da benim gibi şaka yapmak istediği sonucuna vardım çünkü. Sonra da çok uzatmadan sevincimi dile getirdim. "Tek parça dönmene sevindim. Ryu buraya geldi. Chisa ve Ryoken'in malikanede seni kıstıracaklarından endişeleniyordum." Herkes burada olduğuna göre kapıda kalmaya gerek yok. Ay, şey delikte! Kafamla onları da içeri buyur ederken ben de içeri girdim. Güzelce oturup konuşalım diye de iki sandalye daha çekip birine kuruldum. Muhabbet meclisi başlasın.

[Sekino Teijo]

Butsuo’yu sağ salim gördükten sonra iyice rahatladım. Elimizde hiç medikal çanta kalmadığı için eğer ona bir şey olacak olsaydı çok zor zamanlar geçirmek zorunda kalacaktık. Bu yüzden kapının yıkılması kötü olsa da ona zarar gelmediği için acayip mutlu oldum. Sadece geceleri eskiden kapımızın olduğu yerdeki koca boşluğa dikkat etmemiz gerekiyor. Oradan gelecek soğuk hava akımı yüzünden hasta olup yataklara düşmek istemiyorum. Kapıdaki boşluğu kapamanın yollarını ararken Butsuo’nun bana bir şeyler dediğini duydum. Onun bu kibar uyarısından sonra hemen kılıcımı kınına geri soktum. Ardından da yıkılmış kapımızı kullanarak üssümüze girdim.

Üsse giriş yaptıktan sonra Butso, hemen başına gelenleri kısa bir cümle ile özetledi. Ben malikanede köydaşlarım ile takılırken Turuncu Takımın son kalan üyesi üssümüzü ziyarete gelmiş. Kapının haline bakarsak da bu ziyaret çok da barışçıl geçmemiş. Keşke fırsatım varken tereddüt etmeden Ryoken’in işini bitirseydim. Ahıra girdikten sonra ışık bombası kullanıp ona ciddi bir zarar verebilirdim ama bizim köyden olduğu için bunu yapmak istemedim. Ancak anlaşılan onlar benim gibi düşünmüyor. Bir daha onunla karşılaşırsam ona bugün ki gibi yumuşak davranmayacağım. Butsuo’dan sonra konuşmaya başlayarak “Aslında ikisiyle de karşılaştım. Chisa’ya baya kanım ısındı ama Ryoken’den hiç hoşlanmadım. İkisi de bana dostane davransalar da Ryoken’in samimi olduğunu düşünmüyorum. Azıcık yalan söyleyip Teki’nin de orada olduğunu söylediğim için beni rahat bırakmış olabilirler. Tüm gün birlikte malikaneyi aradık ama hiçbir şey bulamadık. Sarı Takımdan da parşömenlerden de iz yoktu.” Dedikten sonra bugün yaşadıklarımızı düşünmeye başladım. Kısa bir süre onlarla karşılaştıktan sonra anlatmaya değer neler olduğunu hatırlamaya çalıştıktan sonra “Genel olarak başka bir şey olmadı. Sadece bir ara Chisa tek başına dolaşmak için yanımızdan ayrıldı. Bizde Ryoken ile parşömenleri aramaya devam ettik. Biraz vakit geçtikten sonra Chisa’nın sesini duyduk. Kimse gelmezse parşömeni patlatacağını söylüyordu. Dediklerini çok ciddiye almadığım için araştırmaya devam ettik. Kısa süre sonra da patlama sesi geldi. Ryoken, hemen sesin olduğu yöne doğru gitti ben biraz bekledikten sonra Teki’nin kılığına girerek onların yanına gittim. Herkes tekrar bir araya geldikten sonra ortalık biraz karıştı. Bir ara beni Teki sandılar daha sonra Haru olduğumu iddia ettiler. Bunlar olurken de etrafı inceleyemedim. Parşömen var mıydı? Neyi patlattılar? Bana tuzak mı kurdular? Hiçbir fikrim yok.” Diyeceğim. Şimdi sakinken daha iyi düşünebiliyorum. İlk karşılaştığımız zaman en yakın arkadaşıma direkt patlamanın sebebini sorsaydım şu anda bu kadar belirsizlik ile uğraşmak zorunda kalmazdık. Bir dahakine daha da sakin kalmam gerekiyor.

Konuşmam bittikten sonra diğerlerinin günlerinin nasıl geçtiklerini dinleyeceğim. Ardından da şu anki en büyük sorunumuz hakkında konuşmaya başlayacağım. “Hala daha medikal çanta konusunda sorun çekiyoruz. Son iki günümüz kalsa bile bu sorunu ciddiye alıp çözmemiz gerektiğini düşünüyorum. En azından bir çanta ele geçirebilirsek çok güzel olacak. Son gün gece herkes serbestçe dışarı çıkabileceği için o gün geldiğinde hepimizin hazırlıklı olması gerekiyor.” Diyeceğim. Bugün hiçbir sorun yaşamasak da hala daha korkuyorum. Mor Takımın aksine bizde sınırsız medikal çanta olmadığı için bu sorunu kafama çok fazla takıyorum. Hala daha yeterli parşömenimiz olmamasına rağmen elimde olmadan takımımızın sağlığını ön planda tutuyorum. Bu konuda hata ettiğimi de düşünmüyorum. Sınavı geçmek elbette önemli ama tüm parşömenleri topladıktan sonra verdiğimiz mücadelerden ötürü kan kaybından ölürsek yaptığımız tüm başarıların hiçbir anlamı kalmaz.