[5. Gün - Gündüz Safhası | Sekino Teijo] Malikane

[GM - Naruto]

Dışarıda duyduğun sesler kesiliyor. Bunun seninle alakalı olmadığını düşünüyorsun, çünkü sesleri duyman ve kesilmeleri arasında dikkat çekici herhangi bir şey yapmadın. Daha sonra, planına başlamak adına ilk girdiğin odanın tam karşısındaki kapıyı açıyorsun. Açılırken hafifçe gıcırdıyor, ancak bariz bir şekilde yakında olan birileri hariç kimsenin duyabileceğini düşünmüyorsun bu sesi. Dışarıya kulak veriyorsun birilerinin gelip gelmediğini anlamak adına, ancak bir şey duymuyorsun. Kapı sesi duyulmamış gibi görünüyor.

Odaya giriyorsun ve hızla çevrene bakmaya koyuluyorsun. Karşıdaki odanın neredeyse tıpatıp aynısı. Genel manada eski püskü ve yıkık görünüyor. Benzer şekilde bir karyola ve çift kapılı bir dolap görebiliyorsun. Karyolanın örtüleri düzgün görünüyor, burada biri yattıysa bile toparlamış gibi çıkmadan. Odada her şey eski püskü, ancak odanın geri kalanının aksine yatağın üzeri tozlu değil. Düzenli olsa bile yakın zamanda kullanılmış. Çift kapılı dolabın kapaklarından birisi ise açık. Görebildiğin kadarıyla içeride biri yok.

Bu odanın karşıdaki odadan yegane farkı, pencerenin kapının tam karşısında değil, sağda kalıyor olması. Ve perdeleri yok. Avlu benzeri bir şey görebiliyorsun pencerenin dışında. Giriş salonuna girdiğinde karşında kalan kapının ardında kalan yer olmalı burası. Yabani otlar ve avlunun ortasında bir çeşit süs havuzu seçebiliyorsun. Her şey gibi o da eski püskü görünüyor.

[Sekino Teijo]

Dışarıdaki yeni arkadaşlarımı görmezden gelerek büyük planım için ihtiyacım olan bilgileri araştırmaya başladım. İlk olarak planımın kilit noktalarından biri olan önümdeki kapıyı araştırmaya karar verdim. Bunun için karşımdaki odanın kapısını yavaşça açarak odaya girdim. Burada öğrenmek istediğim şey kapının açılıp kapanırken ses çıkarıp çıkarmayacağıydı. Bu odayı ilk girdiğim odaya patlayıcı parşömen koyduğum zaman saklanmak için kullanmayı planlıyordum. Ancak kapıyı açtığım zaman bunu yapamayacağımı fark ettim. Çünkü kapı daha önce de başıma geldiği gibi gıcırdayarak açıldı. Malikane eski olduğu ve bu durumun daha önce de başıma geldiği için çok şaşırmadım. Sadece birazcık mutlu oldum. Planım başlamadan sekteye uğrasa bile bu durumu önceden ön görüp kontrol ettiğim için kendimle gurur duyuyorum. Sonunda dikkatli olmamın faydalarını görmeye başlıyorum.

Kapı gıcırdayarak açılsa da dışarıdakilerin bunu duyduğunu sanmıyorum. Seslerini duymasan bile hala ahır ile uğraştıklarını düşünüyorum. İlk geldiğim zaman benimde çok ilgimi çektiği için onlarında aramaya başlayacakları ilk yer büyük ihtimalle orası olacaktır. Yani şimdilik güvendeyim. Ancak uzakta olsalar bile acele etmem gerekiyor. Ne zaman geleceklerini bilmediğim için zamana karşı bir yarış içerisindeyim. Bu yüzden odaya odaya girer girmez hızlıca etrafıma göz gezdirdim. Karşımda ilk girdiğim oda ile benzer bir manzara çıktı. İki odada birbirinin neredeyse tıpatıp aynısı gibi gözüküyor. İlk dikkatimi çeken şey her taraf tozlu ve eski püskü olmasına rağmen sadece yatağın üzerinde toz olmamasıydı. Neden yatağın temiz olduğunu anlamam için sonrasında araştırmam gerekecek. Ayrıca bu odadaki dolabın kapılarından biri açık olduğu için içerisini tam olmasa da görebiliyorum. Görebildiğim kadarıyla içerisinde bir şey yok gibi duruyor. Yine de gizli bölme olup olmadığını kontrol etmek için yarım dakikalık bir arama yapmam gerekiyor. Bu arama işimi ise sonraya erteleyerek az önce girdiğim kapıyı yavaşça açarak tekrar koridora çıkacağım. İki defa arka arkaya ses çıkarmak güzel bir hareket olmasa da perdesi olmayan bir odayı araştırıp az sonra yanıma gelecek yeni dostlarımın beni fark etmesini istemiyorum.

Eğer sorunsuz bir şekilde koridora çıkabilirsem tekrar ilk girdiğim odaya gireceğim. Burada dikkatli bir şekilde pencerenin kenarına giderek aşağıya atlarsam düşüşümü hafifletecek bir şey olup olmadığına ve en kötü ihtimalle ne kadar zarar alacağımı tahmin etmeye çalışacağım. Yan odaya saklanma planım kapının gıcırdaması yüzünden mahvolduğu için artık yeni bir plan yapmam gerekiyor. Bunun için de ilk aklıma gelen dışarıdakileri bu odaya çağırıp onlarla konuşmaya çalışmak. Olurda anlaşırsak sorun yok ama anlaşamazsak diye de dolaba patlayıcı parşömen koyup pencereden atladıktan sonra odayı havaya uçurmayı deneyebilirim. Bu yüzden ilk önce bu planımdan kendimin ne kadar zarar göreceğini bilmem gerekiyor.

[GM - Naruto]

İkinci odayı kontrol ettikten sonra, planını uygulamak üzere ilk odaya geri dönüyorsun. İlk işin, ön tarafa baktığını bildiğin pencerenin dibine gitmek oluyor. Dışarıdan bakan birinin görebileceği riskini alarak, yine de temkinli bir şekilde perdeyi hafifçe aralıyor ve dışarı bakıyorsun. Dışarıda, görünürde kimse yok. Pencerenin aşağı ineceğin olası zeminden yüksekliği de en fazla 1-1.5 metre gibi görünüyor. Binaya girdiğinden beri herhangi bir merdiven veya kat çıkmadığın için, bunu normal karşılıyorsun pektabii.

Dışarıda kimseyi göremediğin için, haliyle şimdilik seslenerek çağırma planını da uygulayamıyorsun. Hiç kimseyi görmüyor ve hiçbir şey duymuyorsun.

[Sekino Teijo]

İlk aradığım odaya tekrar geri döndükten sonra öncelikle pencerenin yanına giderek yerden ne kadar yüksekte olduğumu anlamak için dışarıya baktım. Yerden yüksekliğim tahminen 1-1,5 metre gibi gözüküyor. Yani pencereden atlamak zorunda kalırsam cam kırıklıkları yüzünden ya da düşerken bir aksilik ile karşılaşmadığım sürece yaralanacağımı sanmıyorum. Riskleri olmasına rağmen en kötü ihtimalle pencereyi kullanarak kaçmayı deneyebilirim. Bu arada pencereden dışarı baktığım zaman başka bir şey daha fark ettim. Az önce ses çıkaran arkadaşlar ortalıkta gözükmüyorlar.

İki oda arasında mekik dokurken gereğinden fazla zaman harcamış olabilirim. Çünkü ahırda olduklarını düşündüğüm yeni arkadaşlarımın hiçbirini ortalıkta göremiyorum. Ahırın kapısını aralık bıraktığım için kapıya bakarak içeride olup olmadıklarını da söyleyemem. Pencereden baktığım zaman onları görebilseydim işler çok daha kolay olacaktı. Şimdi bu bilinmezlik yüzünden ne yapacağım konusunda emin değilim. Patlayıcı parşömeni istediğim gibi kurabilirim ama eğer bir dakika içinde misafirlerim ile karşılaşmazsam yaptığım her şey boşa gitmiş olacak. Yedek bir planım olmadığı içinde başarısız olursam doğaçlama yapmak zorunda kalacağım. Bu şekilde hareket etmeyi de çok fazla istemiyorum. kötü bir plan bile plansızlıktan iyidir. Yani daha sağlam bir plan yapmam lazım.

Başarısız olma ihtimalim bir hayli yüksek olduğu için odayı havaya uçurmak yerine daha sakin bir plan aramaya başladım. Böylece parşömeni kurduktan sonra bir dakikalık geri sayımı denk getirmek için uğraşmak zorunda kalmayacağım. Yanımda hiç kullanmadığım Butsuo’dan aldığım ışık bombası ve 5 metrelik misina var. Bunları kullanarak karanlık koridordan da yararlanarak Yeşil Takımın bize yaptığı gibi gelen kişilerden birini rehin alarak takım arkadaşlarını etkisiz hale getirebilirim. Sınav alanındaki kimsenin takım arkadaşı rehin alınmışken riske girip bir şeyler deneyeceğini sanmıyorum. Eğer başarılı olursam kimsenin burnu kanamadan bu işi bitirebiliriz. Gerçi bu kadar plan yapmama da gerek kalmayabilir. Belki de gelen yeni arkadaşlar ile konuşup tüm malikaneyi kısa sürede aramak için anlaşabilirim.

En sonunda ilk olarak uzlaşmaya karar vererek bulunduğum odadan dışarıya çıkacağım. Galiba Mor Takımdaki şu medikal ninjadan sandığım çok daha fazla etkilendim. Çünkü ilk başta aklıma direk hain bir pusu kurmak gelse de sonunda tıpkı onun yaptığı gibi kimsenin ölmeyeceği daha barışçıl bir plan bulabildim. İlk planımdan vazgeçmemin sebebi bazı teknik aksaklıklar olsa da eninde sonunda doğru yolu bulduğum için mutluyum. Gerçi bulduğum yol doğru mu yanlış mı şimdilik emin değilim. Odadan dışarıya çıktıktan sonra buraya girerken kullandığım avluya çıkan kapıyı açarak yeni arkadaşlarımın burada olup olmadıklarına bakacağım. Kapıyı açarken yine bir elim katanamda hazır bir şekilde bekleyeceğim. Eğer birilerini görürsem bana saldırmadıkları sürece bir hamle yapmayacağım.

[GM - Naruto]

Geldiğin koridordaki kapıdan çıkıp, az önce bulunduğun odadan gördüğün avluya çıktığını tahmin ettiğin giriş salonundaki kapıya yöneliyorsun. Bu kapı, malikaneye ilk girdiğin kapının tam karşısında yer almakta. Kapı kolunu tutup, temkinli bir şekilde açıyorsun ve kapının dışarı-sola doğru açıldığını farkediyorsun. Daha önceden avluda kimseyi görmemiş olduğun için, nispeten rahat bir şekilde ilerliyor ve ilk adımını atıyorsun avluya. Tam bu esnada, sağında göz ucuyla bir şey farkediyorsun.

Az önce girmiş olduğun koridorda avlu tarafında bulunan odanın penceresinden avluyu görmüştün. Görünen o ki, henüz girmemiş olduğun diğer koridorda da tam bu işlevi gören bir orda var. Perdesiz bir pencere görüyorsun. Pencerenin diğer kısmında, pembe saçlı bir kız var. Aşina olduğun bir yüz, köydaşın; Kotegawa Chisa. O da seni yeni farketmiş gibi görünüyor. Göz göze geliyorsunuz.

[Sekino Teijo]

En sonunda ne yapmak istediğime karar vererek bulunduğum odadan dışarıya çıktım. Odadan dışarıya adımımı attığım an yaptığım tüm planları da geride bıraktım. Bu seferlik birilerine zarar vermeden önce konuşmayı denemek istiyorum. Hala yaptığım bu tercihin doğru olup olmadığını bilmiyorum. Sonuçta karşımdakilerin bana zarar vermeyeceğinin bir garantisi yok. Durum böyle olunca da sürpriz bir saldırı şansını elimin tersiyle itmem hiç de mantık değil. Yok. Olmadı. Yine eski şekilde düşünmeye başladım. Daha az önce diplomasiye bir şans tanımaya karar verdim. Başlamadan vazgeçmem hiç doğru değil. İşin sonunda ne olacağını bilmesem ve bu beni rahatsız etse bile en azından bir kez denemem lazım. Eğer başarısız olursam bundan sonra eskiden yaptığım gibi devam ederim. Ancak başarılı olursam Mor Takımdaki medikal Ninja gibi hiç etliye sütlüye karışmadan kavgaları ayırabilirim.

Avluya çıkmak için kapının yanına geldiğim zaman ister istemez durum senaryolarını tekrar gözden geçirmeye başladım. Diplomasi yolunu seçsem de neler olacağını önceden tahmin etmenin bir zararı olacağını sanmıyorum. Öncelikle en kötü durum senaryosu avluya çıktığım zaman karşımda üç tane sunalı görmem. Bu durumda çok sağlıklı bir konuşma gerçekleştirebileceğimi sanmıyorum. Aradan dört koca gün geçmiş olmasına rağmen içlerinden birinin boynunu hafif çizdiğim için hala bana kızgın olabilirler. İkinci en kötü durum ise Yeşil Takım ile karşılaşmam. Ringo’ya hala güvenmiyorum. Yanındaki diğer ikiliyi de çok fazla sevmedim. Ayrıca onlarla pazarlık yapabileceğimi de sanmıyorum. Sürekli kendi tekliflerinde diretip duruyorlar. Hiçbir ilerleme kat edemiyoruz. Bunlar dışında diğer iki takım ile sorun yaşayacağımı sanmıyorum.

Olabilecek olası karşılaşmaları gözden geçirdikten sonra temkinli bir şekilde kapıyı açarak avluya çıktım. Avluda az önceki gibi hiç kimse yoktu. Birazcık buna güvendiğim için rahat bir şekilde ilk adımımı attım. Ancak adımımı atar atmaz köydaşım ile göz göze geldim. Benim az önce yaptığım gibi odaları araştırıyordu. Şansıma benim girdiğim ikinci odadaki gibi onun da şu anda araştırdığı odada perde yok ve iki odada avluya baktığı için birbirimizi net bir şekilde gördük. Açıkçası karşılaşabileceğim en iyi takımlardan biriyle denk geldiğim için mutluyum. Gerçi mutlu olmak için acele ediyor da olabilirim. Sonuçta dün iki parşömenlerini kaybettikleri için şimdi buraya geldiler. Beni potansiyel düşman olarak algılayabilirler. Bu yüzden ilk adımı benim atmam gerekiyor. Bu yüzden Chisa’ya gayet normal bir şekilde el sallayarak vereceği tepkiyi bekleyeceğim. Bu sırada da onun hakkındaki bilgilerimi yeniden göz gezdireceğim. Katon elementi kullanıyor. Ayrıca katanası da var. Bir anda dibime gelip beni kesebilir ama gerçekten kesmiyor sadece acıyı hissediyorum. Onun dışında gölgesinde biri daha olabilir. Eğer savaşmak zorunda kalırsak gölgelerden kurtulmam gerekecek.

[GM - Naruto]

Buradan devam viewtopic.php?f=115&t=730