[6. Gün - Gündüz Safhası | Kasumikage Teki - Oita Butsuo] Terkedilmiş Kasaba

[GM - Naruto]

Üste nöbet tutmakla görevlendirdiğiniz Teijo'yla vedalaştıktan sonra yola koyuluyorsunuz. Kannabi Köprüsü anayolu, Teki'nin 5 gün önceki ziyaretine benzer şekilde tamamen bomboş. Teki ilk gördüğünde bu durumu yadırgamış olsa da Butsuo için spesifik bir anlam taşımıyor bu durum. Teki, takım arkadaşına normalde bu yolun sürekli ticari kervanlarla dolu olduğunu ve Jounin Sınavı için Abeno Ovası'nın büyük bir kısmının ayrıldığını anlattığında Butsuo da durumu kavramış oluyor. Daha önceden buraya geldiği için Teki Mor Takım'a ev sahipliği yapan Terkedilmiş Kasaba'ya nasıl ulaşacağına dair aşağı yukarı bir fikir sahibi. Ana yoldan Kannabi Köprüsü'ne ilerlerken solda, yol kenarındaki çalılıkların içine gizlenmiş uzun süredir kullanılmıyor gibi görünen eski patikayı bulmanız zor olmuyor. Patika tamamen yabani otlarla çevrelenmiş ve zar zor seçilebilir durumda.

Teki, bir önceki gelişinde Hiyaki'yi çağırdığı noktada çağırıyor yeniden dostunu. Biraz daha ilerledikleri takdirde buraya ilk geldiğinde gördüğü yıkık dökük yapılaşmaları göreceklerinin farkında.

Butsuo, aç olduğu için bugün optimum performansını veremeyeceğinin farkında.

Off Topic

Pasiflik süresi 24 saattir.

Rplerinizde karakterinizin genel düşünce akışı dışında çok ekstra bir tasvir beklentimiz bulunmamakta. Tabii ki istediğiniz stilde yazabilirsiniz ancak olayların nispeten hızlı akışı için böyle bir kolaylık sağlıyoruz.

[Oita Butsuo]

Yeni bir gün, yeni maceralara yelken açıyoruz Teki'yle. Biraz açım, o kadar... Dün kör kızla karşılaşma ihtimalim ortaya çıkınca çok heyecanlandım, zaten Ryu'yla dövüşmek de yormuştu beni. Yemek yemeyi falan unutup direk uyudum. Sabah da şimdi yesem yolda dalaklanırım diye aç gelmek daha iyidir dedim ama daha da acıktım yani. Düşünmek midemi doldurmadığı için çok da üstünde durmadım bunun. Ama yolda Teki'ye bundan bahsetmeyi de ihmal etmedim. Takım olarak çalışacağız, birbirimizin durumundan haberdar olmamız daha iyi olur. Tam malım diyerek bu konuyu kapatıyorum şimdilik.

Teki daha önce morlara gittiği için yol boyunca kafam epey rahattı. Sadece onu takip ettim. Hatta faydalı bilgiler de verdi bana geçtiğimiz yollar hakkında. Normalde buradan kervanlar eksik olmazmış ama sınav için kapatmışlar bu yolu. Epey bir yatırım yapılmış demek ki bu sınav işine. Teki'ye de güvenim arttı açıkçası bu bilgileri benimle paylaşınca. Yani o kadar kervan geçiyorsa herkesin bildiği bir yoldur ama ben, mesela, arada malca şeyler yapıyorum ve bu potansiyelimi aklımdan çıkarmamaya çalışıyorum. O yüzden kesin gerekli olmayan şeylere hiç girmezdim büyük ihtimalle. Yani anlatacak olsam ulusal güvenlik sırlarını falan açıklıyor olmayayım diye endişelenir, sonra da hiç başımıza bela almaya gerek yok der susardım. Ishichou'nun sabrını fazlasıyla zorladım zaten ve buna rağmen bana hala güveniyor. Yani onun adına konuşmayayım ama ben öyle bir izlenim alıyorum. O yüzden sıçıp batırma payımın azaldığını hissediyorum. Bir de sevdiğim bir insan kendisi, niye başına çorap örmek isteyeyim. CANINI VER DESİN VEREYİM BEN ONA!

İyice yaklaştık herhalde ki Teki, Hiyaki-san'ı çağırdı. Kendisini maymun falan demeden saygıyla selamladım. Şaka yapıyorum, büyük ihtimalle benden daha zekidir. Büyük ihtimalle ben de ondan daha güçlüyümdür... Hangimiz maymun hangimiz insan bilmek zor.

Ne yapacağımızı söylemesi için Teki'ye çevirdim bakışlarımı. Tecrübelerinden faydalanmamak olmaz. Ne derse özenle harfiyen uyacağım. Bir sonuç alamazsak o zaman KÖR KIZ BENİMLE DÖVÜŞ diye bağırma fikrini tekrar gözden geçiririm. Kör kız demek de çok ayıp, kendimi zorlayıp adını hatırlamam lazım onu bulmadan önce.

[Kasumikage Teki]

Nostaljik bir gün başlangıcı olmuştu Teki için. Sınavın ilk gününe geri dönmüş gibi hissediyordu kendini. Daha fazla tecrübe ile...

Butsuo ile beraber Mor Takım üssüne doğru yolculukları devam ederken, bol bol bilgi vermeye çalışmıştı takım arkadaşına. Kuchiyose no jutsu ile Altın Maymun'u çağırırken de neredeyse ilk günkü konumunda duruyordu.

Bu noktadan itibaren alacağı her karar ile ilk gün yaşadıklarını değiştirebilme şansı olacaktı Teki'nin. İyi ya da kötü, sonucu tamamen kararları belirleyecekti. İlk olarak zamanı daha iyi kullanmaları gerekiyordu. İlk gün yıkık binalar arasında çok vakit kaybetmişlerdi. Ayrıca Mor Takım üyelerini düşününce, küçük ve kapalı ortamlardan ziyade açıklıkta daha güçlü durumda olacaklardır. Bu sebeple ilk hedefini değiştirmesi gerekiyordu Teki'nin. Butsuo'nun cephaneliğini de dikkate alarak planına şekil verecekti zihninde.

"Oita-san, senin sensör yeteneklerine baya iş düşecek gibi duruyor burada." Eliyle belirli bir yönü göstererek devam etmişti. "Şuradan gitmemiz durumunda yıkık bir kaç bina ile karşılaşacağız. İlk gün Hiyaki ile orada çok zaman kaybetmiştik." Mahçup bir sırıtış ile ortağına bakış atmıştı. O gün bir çok angarya işi Hiyaki'ye kitlediğini biliyordu. "Başka bir tarafta ise ambar tarzında bir binanın çevresinde açıklık ve otluk bir alan var. Geçen sefer parşömeni orada bulduk. İkinci tura başlamak için en iyi yer bence." Yüzündeki gülümseme bir tık büyümüştü. "Senin sensör yeteneklerin ile o alanda birilerinin saklanıp saklanmadığını anlayabiliriz. Duruma göre Nakada-san ile kapışma şansımız var yani..."

Geçen denemelerinde düşmanı bulamamak en büyük dertlerinden birisi olmuştu Teki ve Hiyaki'nin. Bu sefer daha temkinli davranacaktı. Butsuo'nun yeteneklerine güvenerek ilerleyecek ve gerekli durumda bir kalkan olarak takımını koruyacaktı. Derisinin altından klan zehrini salmaya başlarken, gideceği yönü biliyor ve kendine biraz daha güveniyordu.

[GM - Naruto]

Biraz daha ilerlediğinizde Teki'nin bahsetmiş olduğu yıkık dökük ve yanmış gibi görünen binalar görüş açınıza giriyor. Açınız gereği hepsini açık bir şekilde göremiyorsunuz ancak 6 adet yan yana dizilmiş tek katlı bina olduğunu çıkarabiliyorsunuz. Bu binaların hepsi Teki'nin daha önceden de bildiği üzere daire şeklindeki kasaba merkezinin sınırına dizilmiş durumda. Teki, kasabanın merkez noktasında bir su kuyusu olduğunu biliyor. Bununla beraber altı küçük binanın arka kısmında, iki katlı gibi görünen bir bina daha var. Teki bir önceki gelişinin tecrübesiyle bunun dairenin daha uzak bir kısmında, küçük binalardan ayrı konumlandırılmış sağlam bina olduğunu biliyor.

Teki'nin tarifini takip ederek 6 küçük binayı pas geçiyor ve direkt olarak kasabanın kuzey kısmında yer alan pirinç tarlalarına doğru ilerlemeye başlıyorsunuz hafif açıktan. Pek gizlenme ihtiyacı duymuyorsunuz. Pirinç tarlaları görünmeye başladığında yine kasaba sınırına yerleştirilmiş olan eski pirinç ambarını seçiyor gözleriniz.

Teki, pirinç tarlasına yürüyüşü sırasında derisindeki porları aktif ederek hafif hafif zehir salgılamaya başlıyor.

Butsuo kasaba sınırlarına ulaşıp minik evlerin dibinde ilerlemeye başladıklarında tuhaf bir hisse kapılıyor. Sensör yetenekleri sayesinde chakra algısı ortalama bir shinobiye göre yüksek olduğu için havada yabancı bir chakra izine rastlıyor. Bu chakra hava gibi her yere yayılmış ancak durgun ve hareketsiz. Butsuo, sınırlı analitik kapasitesine rağmen bu chakranın bir alana yayıldığını tahmin edebiliyor. Ancak sensör eğitimi herhangi bir şeyin pozisyonunu bulma yönünde çok ilerlemediği için chakranın kaynağını ve sınırlarını çözemiyor. Tek bildiği şey, havada chakra kokusu olduğu.

6 küçük binayı geçmiş durumdasınız. Solunuzda köy merkezini oluşturan minik daireyi, iki katlı binayı ve su kuyusunu görebiliyorsunuz. Biraz daha yürümeniz halinde pirinç tarlasına gireceksiniz. Çevrede kimseyi görmüyorsunuz.

[Oita Butsuo]

Epey harabe bir yere geldik. Şimdi şöyle bir bakıyorum insanlara denk gelen üslere, morlara harabe bir kasaba, bizim Ishililere de göl denk gelmiş. Ötekilerin üssüne gitmediğim için onları dahil etmiyorum. Burası çöp, geç. Göl başta güzel gelmişti ama çok sinek falan olur orada, sazlık varsa sinek de olur çünkü. Bizim üs iyimiş yani. Gerçi biz de ana binadan başka bir yere gitmiyoruz hiç, tam anlamıyla kullanamadık belki de üssü, bilmiyorum. Yine de iyi ya, tepede, havadar falan. Şimdi kavga dövüş daha da harap hale getiririz biz burayı.

Ortada ilginç bir şeyler var ama. Sanki çakradan bir sis perdesi var burada, bir baskı falan yaratmıyor ama kendini hissettiriyor. Biz yürümeye devam ettiğimiz halde kaybolmadığı için bu çevreye yayılmış bir şey olsa gerek. Ya da salınmış demek daha doğru olur belki. Tamamen teori olsa bile kafamda bir şeyler canlanıyor. Daha fazla ilerlemeden bir plan yapmamız hayrımıza olacaktır.

Hazır durmuşken sesimi olabildiğince alçaltıp Teki ve Hiyaki-san'a kafamdaki şeyi anlatmaya başladım. "Havada çakra var. Benim sensör yeteneğim hareketleri algılamak üzerine olduğu için kaynağını veya ne iş olduğunu bilmiyorum ama yürümeye devam ettiğimiz halde kaybolmadı. Büyük ihtimalle tüm köyde olan bir şey. Burada olduğumuzu biliyor olabilirler." Önce durumu açıkladım bir fikir katmadan. Fikir kısmına ise kısa bir nefes arasından sonra girdim. "Sadece bir varsayım ama belki varsayımdan yola çıkıp test etmek bizim için daha iyi bir yol olur. Benim ve Satori-san'ın da sahip olduğuna emin olduğum sensörlük tipi Meishou-dou. Dediğim gibi etraftaki fiziksel ve çakra hareketlerini sezmenizi sağlıyor, yani hareket yoksa bir işe yaramıyor. Ayrıca ilk gün anlattığım gibi 10 metrelik bir alandaki hareketler sezilebiliyor sadece. Satori-san'ın farklı sensör yeteneklerine sahip olması oldukça olası. Bana kalırsa havadaki çakra da onun işi. Yine ilk gün 10 metrenin dışından yapılacak uzun menzilli saldırıların işe yarayabileceğini söylemiştim. Bu sis perdesinin bu tarz bir durumu önlemek için geliştirilmiş bir teknik olabileceğini düşünüyorum. Jounin Sınavı'na gönderilecek kadar güçlü bir shinobinin bu zamana kadar menzilli saldırılara karşı bu kadar büyük bir zaafa çare bulmaması ve hatta belki hala yaşıyor olması saçma olurdu. Bu varsayımı bolayı kullanmaya kalkışmadan uzun mesafeli saldırılarla test etmek mantıklı olabilir." Tekrar kısa bir nefes molası. Bir anda Teki ve Hiyaki-san'ın kafasına kendi fikirlerimi kusmak istemiyorum. Periyodik aralar vererek onların kafasına fikirlerimi kusacağım. "Juudaichi ve Suiseiki stillerini kullandığını biliyoruz. Onunla karşılaşmamız durumunda saldırmamak en iyi seçenek olabilir. Seninle dövüşünde daha çok Suiseiki kullanması bu stilde kendine daha fazla güvendiğini ve bu stilde daha başarılı olduğunu varsaymamız için yeterli bir veri ki öyle olmasa bile yine de saldırmamak mantıksız bir tercih değil. Savunma odaklı bir stile üst seviye bir sensörlük yeteneği eklediğimizde saldırılarımızı sürekli savunup boşluğumuzu arayan ve bizi yoran birini elde ediyoruz. Saldırmayıp onu bize saldırmaya zorlarsak Juudaichi kullanmak zorunda kalacaktır. Eğer kafamdaki plan size mantıklı gelirse orada da ben devreye giriyorum." Daha fazla öğürmeden yine kısa bir ara. "O benim, ben de onun hareketlerini önceden görebileceğim. Saldırması durumunda saldırılarından kaçmayıp onunla kendi saldırımı takas edebilir ve Suiseiki'yi tamamen elinden alabiliriz. Gücüme de dayanıklılığıma da güveniyorum. Ayrıca kendimi daha da dayanıklı hale getirecek bir jutsum var. Kısaca bunu bir güç ve dayanıklılık yarışı haline getirebiliriz ve bu yarışta kolay kolay kaybedeceğimi düşünmüyorum. En kötü ihtimalle yaralı Satori-san'ın siz işini bitirirsiniz. Teki sen Suiseiki'yi bildiğin için ve Hiyaki-san'la ortak olduğunuz için Satori-san'ın formundan ne zaman saldırmamanız gerektiğini anlarsınız. Ben de Juudaichi biliyorum ve farklı bir formdayken saldırmam. Biraz riskli, sonuçta medikal ekipmanımız kalmadı. Ama en kötü ihtimalde denenebilir bir plan. Sonuçta tek başınaysa onuru şerefi bir kenara bırakıp tepesine binebiliriz, her ne kadar bunu istemesem de. Anlattığına göre epey havalı biri çünkü...." O kadar çok konuştum ki kendimden utandım. Satori-san'la, yani adını hatırlayabildiğim kör kız, karşılaşma fikri beni heyecanlandırdığı için biraz gaza gelmiş olabilirim. Elektrikli silahı olan eleman beni bozabilir, ona da dikkat etmek lazım. Medikal ninja buradaysa zaten işler daha da karışır. Bizim ilk hedefimiz o olur, onların hedefi de medikalciyi korumak. Tabi bunların hepsi olasılık, hangisinin gerçekleşeceğini bilemeyiz. Belki bu çakra perdesi Satori-san'ın işi bile değildir. Ama olayı çok da karıştırmamak gerek, buraya parşömen için geldik ve önümüze kim çıkarsa dövüşeceğiz veya duruma göre dövüşmeyeceğiz. Ehehehe...

Domu'yu aktive edip Teki ve Hiyaki-san'dan çok uzaklaşmadan gelebilecek her şeye karşı hazırlıklı olarak onları takip edeceğim. Teki her teçhizat almaya gittiğinde morlarla karşılaştı, bunların tuzakları falan da olabilir. Ona da dikkat edeceğim.

[Kasumikage Teki]

Butsuo'nun sözlerine başlaması ile ayakları yere sabitlenmiş ve tüm dikkati ile dinlemeye başlamıştı takım arkadaşını. Önce konuşmakta olan Butsuo'ya, sonra Hiyaki'ye çevirmişti bakışlarını. onun da dinlediğinden emin olmak istiyordu.

Takım arkadaşının da sensör yeteneklerine sahip olması sayesinde düşmanlarının potansiyel hamleleri hakkında bilgi sahibi olabilecekti bu sefer Teki ve Hiyaki. Butsuo'nun çevrede bir çakra sezdiğini belirtmesi tam da bu sebeple fazla önemliydi. Refleks olarak eli Kitsune'nin kabzası ile buluşmuştu. Çevreyi seziyordu bir yandan da. Aklında ilk buraya gelişi belirmişti tekrar. Nakada ile karşılaştığında rakibi, Teki'yi beklercesine bir şeyler söylemişti. Sanki başından beri Teki ve Hiyaki'nin nerede olduğunu biliyormuş gibi.

"Demek böyle olmuştu... İlk gün buraya geldiğimizde Nakasa-san sanki bizim yerimizi başından beri biliyormuş gibi davranmıştı Oita-san. Şimdi çok daha mantıklı hale geldi."

Butsuo sayesinde edindiği yeni bilgiler sayesinde bir tık rahatlamıştı içi. Nakada'nın gücüne ciddi bir saygı duygusu besleyerek ayrılmıştı buradan geçen sefer. Şimdi yeni edindiği bilgiler ve Butsuo'nun aktardığı taktik fikirleri ile kendisine daha çok güvenir olmuştu. Nakada'nın da bir formül vardı ve tek yapmaları gereken şey doğru anda doğru hamleyi gerçekleştirmekti.

"Ryobe-san'ın menzilli raiton silahına karşı da dikkatli olmalıyız Oita-san. Özellikle senin Domu'nu iptal edebilir. Buna izin vermemeliyiz." Devam etmeden önce çevreye göz atmıştı hızlıca. "Urata-san'ın medic yeteneklerini kullanmasını engellememiz gerekiyor. Senbonlar ile iyileştirme yapabildiğini unutmayın. Sadece diğerlerinden uzaklaştırmak yeterli olmayacak." Bakışlarını ortağına çevirerek sinsice gülmeye başlamıştı. "Hiyaki onunla senin ilgilenmen lazım. Ryobe'nin raitonu seni durdurabilir. Nakada ile zaten kapışamamıştık bile. Bu yüzden sen Urata'dan sorumlu olmalısın." Butsuo'ya dönmüştü bakışları. "Fakat direkt üç ayrı dövüşe dağılmamalıyız. Urata'ya hepimiz aynı anda saldırıp Hiyaki için bir açıklık yaratırsak, sonrasında daha rahat edebiliriz." Düşüncelerini ağzından dökerken fikir yığını içerisinde ezilmeye başladığını hissetmişti. "Ahh... Çok karışık aslında. Duruma göre karar vermemiz gereken çok şey olacak. Fakat kilit noktanın Urata-san olduğu konusunda hemfikiriz diye düşünüyorum."

Kitsune'yi kınından çıkartarak sıkıca kavramıştı. Bu sefer hemen aklına geldiği için elinde biriktirdiği ufak zehri Kitsune'nin çeliğine bulamıştı sakince. 1 saniye öncesine kadar edindiği her bilgi ve tecrübeyi bugüne aktarması gerekiyordu.

"Oita-san, yavaşça tarlaya doğru ilerlemeye devam edelim. Artık bizim geldiğimizi biliyorlarmış gibi davranabiliriz ancak yine de sakin ve gizlilikle adımlayalım. Otonaku kullanmak işe yarayacaktır. Üçümüzün de bildiğini düşünüyorum."

Ayaklarının çıkaracağı sesi yok etmek için jutsusunu aktif hale getirirken, çevreden gelebilecek her saldırıya dair tüm duyularını yüksek seviyede tutmaya çalışıyordu. Bir kulağı Butsuo'da, diğeri için Hiyaki'deydi.

[GM - Naruto]

Butsuo, Domu'yu aktifleştiriyor. Teki ise kılıcını çıkarıp hafifçe zehir bulaştırıyor çeliğine. Devamında her biriniz Otonaku Ashi'yi uygulayarak adımlarınızı sessizleştiriyor ve tarlaya yaklaşmaya başlıyorsunuz. Teki ve Hiyaki halihazırda tarlanın nasıl bir yer olduğunu biliyorlar. Tarla, uzunca bir süredir bakımsız olduğundan mütevellit tamamen yabani otlar tarafından kaplanmış durumda. Bu yabani otlar pirincin yetiştiği verimli topraklarda normalde olacaklarından bir hayli fazla büyümüş durumdalar. Ortalama bir insan boyuna ulaşan bu yabani otların arasına girildiğinde görüş açısının neredeyse sıfıra düşeceği bariz. Köye sınırlarından dışarı doğru yaklaşık 100 metre kadar ilerliyor tarla. Teki, buraya geldiği ilk gün kendi saldırısı sonucunda kesilmiş olan otların kalıntılarını görebiliyor tarlanın birkaç metre içinde.

Herhangi yeni bir şey görmüyor veya duymuyorsunuz.

[Oita Butsuo]

Ödev yetiştirmem lazım. Bu akşam yazmaya çalışacağım ama yarına kalabilir. Kusura bakmayın.

[Oita Butsuo]

Hazırlandık ettik ama hala bir şey yok. Anasını satayım doğa ana cömert davranmış Kusagakure'ye. Şu otların boyuna bak. Bir rüzgar esse ne güzel dalga dalga olacaklar. Bir o yana savrulacaklar bir bu yana. Normalde karşısına oturup keyifli keyifli izlenebilecek bir manzara ama gel gör ki durum bu güzelim tarlayı bizim için bir ayak bağı haline getiriyor. Arada nereden shinobi olduk diyorum. Tarlamızı bahçemizi eker, güneşin altında ter dökerdik. O kadar ter döktükten sonra da hakkımız olduğunu bilerek akşam üstü geçerdik eserimizin karşısına, keyifle seyrederdik. Hayat fışkırıyor topraktan. Biz ne yaptık, gittik göğe baktık. Yüksekleri hedefledik. İsmimiz göklerde yankılansın, sanki kazık çakacağımız dünyada yaşayan ve yaşayacak olan her insan adımızı bilsin istedik. Bir bakıma da ölümü seçtik. Ölmeyi ve öldürmeyi. Kendini beğenmişliğin bu kadarı. Ha, shinobi olan herkes bunu mu düşünüyordu, hayır. Ama yaptığımız işin kökünde bu var ve biz de bu işi yapmayı seçtik. Bizden güçsüz olanların tepesine bine bine kafamızı göğe değdirmeye çalışmıyor muyuz? Kimisi adının büyüklüğüyle yapıyor bunu kimi de altında biriktirdiği cesetlerle. Sebebi, ortaya çıkış amacı ne olursa olsun, yaptığımız şey değişmiyor. Sözümüzün geçmesi için güçlü olmayı istiyoruz. Bana ne ya, geçtim bu işleri artık. Girdik bir yola bir kere, zanaatimdir der hakkını vermeye çalışırım. Bana mı kaldı dünyanın derdi, gelmiş burada büyük büyük laflar ediyorum. Kafam çalışmıyor o kadar bir kere.

"Otlar çok uzun, etraflarından dolaşabiliriz." dedim Teki ve Hiyaki-san'a. Ağzımdan bu sözler çıkarken fikrimin tamamen taktiksel olduğunu biliyorum. Ama insan kendini bir hikayenin parçası edip hayatını daha anlamlı kılmak istiyor. İçimden bir sesin aslında bunu o otları rahatsız etmemek, dans etme potansiyellerine müdahale etmemek için yapmak istediğimi direttiğini de duyabiliyorum. Hem ne gerek var, belki bizim hengamemizde kalıp ölüp gidecekler. Konuşsun istediği kadar içimdeki ses, benim karnım tok bu sözlere. Hatta inat değil mi, yolumuza devam ettikten sonra arkama dönüp bakmayacağım bile o otlara tekrar. Ha, zanaatimizin hakkını vermemiz gerekirse işler değişir ama.

Çok konuştum, boş konuştum.

[GM - Naruto]

!	Message from: GM - Naruto
	Kasumikage Teki 1. pasiflik uyarısını almıştır. Bu turda boş gözlerle çevresine bakarak yerinde sabit durduğu varsayılmıştır.

Butsuo sözlerini tamamlıyor. Gelen giden yok. Olduğunuz yerde durmayı sürdürüyorsunuz hala.