Kotegawa Garu - Babam
Kotegawa Garu başka bir değişle namı değer babam. Eski bir Konoha Shinobisidir. Ailesi oraya bir iki nesil önce İshigakure'den göçmüş ama III. Shinobi Dünya Savaşının sonrasında ortaya çıkan barış(!) ve kardeşlik(!) ortamında emekli olup Dünyayı gezmeye başlamış. Bir dönemde İshide yaşamış ama IV. Shinobi Dünya Savaşı çıkınca gönüllü olarak Shinobi İttifakı için çalıştıktan sonra savaşın bitimiyle beraber annemle birlikte kendi memleketi olan İshiye temelli yerleşmek için dönmüş. Söylediğine göre ilk dönemlerde bir yabancı olarak bayağı sıkıntı çekmiş.İshiye ilk geldiğinde çömlek ve heykeltıraşlık yapan bir ustanın yanında çırak olarak başlayıp bir süre sonra kendi işini kurmuş. Tabi ben o dönemleri hayal meyal hatırlıyorum. Zanaatkar olarak bir dönem geçirdikten sonra tüccarlığa el atıp çoğunluğu İshiye Özel Taşlardan Yapılmış Kunai tarzında hediyelik eşyalar olmak üzere ihracata başlamış. Buradan yürüyüp iyice zengileşmiş. Şimdilerde pek zanaatkarlık yapmıyor. Sadece ülkenin veya köyün önde gelenlerine bizzat kendi yaptığı şeyleri hediye olarak gönderiyor. Minyatür şehir ve kasaba yapımında oldukça yetenekli.
Hayatın erken ve orta dönemleri zorluk içinde geçtiğinden biraz cimri biridir kendisi. Tabi cimriliğide biraz farklıdır. Mesela bizi yani beni ve kardeşimi eğitmek için harcadığı servet ona hiç koymamıştır. Tabi burada bir parantez açmak gerekir. Bunu bizi sevdiğinden yada eğitimin önemini anladığından yapmamıştır. Hayatının genel felsefesi haline gelmiş olan Yatırım-Kar-Zarar üçlüsünü dikkate alarak bizim eğimimizde önem vermiştir. Onun gözünde biz soylu veya önemli bir aileye verilecek ,ki burada verilmekten kastım baya baya satılmak gibi bir şey, birer süs eşyasıyızdır. Mesela bir kaç kez beni zengin aile çocuklarıyla evlendirip iki aileyi birleştirmeye çalışmıştır. Bir dönemde hiç sevmediğim anne tarafından kuzenim olan Sarutobi Sasagawa adlı kuzenimle evlendirip onların aile adını kullanmaya çalışmıştır. Benden yüz bulamayınca aynı şeyi kardeşime denemiş ama onun fenotipinde oluşan değişiklikten sonrada tekrar bana sarmıştır.
Genel olarak despot biridir. Narsist değildir ama " En iyisini ben bilirim siz ne bilirsiniz ki? Bir eliniz yağda bir eliniz balda büyüdünüz. " tarzı insanı sinir eden bir yanı vardır. Genç nesile düşmandır demek yanlış olmaz. Oturmamızdan, kalkmamıza; yememizden içmemize yaptığımız ne varsa kendi nesli ile karşılaştırıp ne kadar kötü olduğumuzdan dem vurur.
Çocuklarından nefret eden biri olmasa bile bizden yani kardeşim ve benden pek hoşlanmaz. Ana sebebi onun istediği gibi yetişmemiz ve onun istediği gibi yaşamamızdır. Onun hakkın söyleyebileceğim yegane iyi şey geç başladığım Shinobilik hayatımda ,ki bu annemin ölesiye itirazlarına rağmen olmuştur, beni destekleyip akranlarımla olan açığımı kapatmam için özel hoca falan tutmasıdır. Tabi buda yine onun yatırımlarından bir tanesidir. Eğer olurda şans eseri Shinobilikte başarılı olursam bunu kendi çıkarları için kullanmaktan çekinmeyeceğinden hiç şüphem yok.
Babam kısa boylu ama geniş bir insandır. Boyu 1.6 metre civarında ve kilosu ise 85'in biraz üstünde ama 90'ın altındadır. Yılların zanaatçılığının verdiği sert bir vücudu ve mizacı vardır. Hatta yakın arkadaşları onla soyadının İwakawa olması gereken karısının değil kendisinin olması ile ilgili espiri yapar.
Kotegawa(İwakawa) Suzuki - Annem
Kendisi eski bir Konoha Tıbbi-nin'idir. Babamla Konohada ikiside Shinobi iken tanışmış ama sonra oda onun gibi emekli olup babamla birlikte Dünyayı gezmeye başlamış. IV. Shinobi Dünya Savaşı başladığında aynı babam gibi oda bu savaşa gönüllü olarak katılıp Uchia Madara'nın ilk saldırdığı birlikte saha doktoru olarak görev yapmış. Orada yaşadığı şok ve yaralıların dehşeti yüzünden Shinobiliği tamamen bırakıp babamla birlikte İshiye yerleşmişler. Sol gözünü o savaşta Madaranın attığı bir katon jutsunda kaybetmiş.
İshideki Shinobi Doktor eksikliği sayesinde kendine çok saygın ve bol sıfırlı bir iş bulsada savaşta yaşadığı travmalar yüzünden kan görmeye dayanamamaya başlayıp bu işi bırakmıştır. Sonrasında bir Demircinin altında çıraklık yapıp bu alanda hatrı sayılır bir beceri kazanmış ama babamın zenginleşmesiyle birlikte bu uğraşını profesyonelleştirmeden çok önce bırakıp zenginliğin tanıdı çıkarmış. Şu aralar resime sardı ama bu alanda demircilikte olduğunun 1/10'u kadar yetenekli değil.
Demircilikte harcadığı zaman yüzünden annem fiziksel olarak goril gibi güçlüdür. Sanırım bende bu konuda ona çekmişim. Kendisi oldukça tatlı ve nazik biridir ama Shinobilikten pek haz etmez. Kesinlikle Shinobilere düşman değildir. Hatta aksine onlara saygı duyar ama hayatlarının kan ve şiddet dolu olması ve annemin bu tarz şeylerden ölesiye tiksinmesi sebebiyle kendi kızlarının Shinobi olması fikri onu dehşete düşürmektedir. Bu olay o kadar ileriye gitmiş ki benim Shinobi olacağım zaman babamla neredeyse boşanma arifesine kadar gelmişler. Ama Dünyaya hakim olmaya başlayan barış dönemininde etkisiyle tutumunu biraz yumuşatıp babamla geri barışmıştır. Aslında ben ilk Shinobiliğe başladığımda babam onu Akademiden mezun olsun yeter, genin olsun bırakırız, Chuunin olsun biriyle evlendiririz şeklinde sürekli değişen sözlerle ikna etmiş, bir nevi kandırmış. Bu yüzden annem banada, kardeşimede ve babamada biraz kırgındır. Gerçi buradaki asıl suçlu babam değil biziz çünkü babam hakikaten bir noktadan sonra Shinobi olmamızı engelleyip başka işlerle uğraştırmaya çalışmıştı. Tabi sıkıntı sunduğu alternatiflerin gidip birileri ile evlenmek olmasının pek bizim işimize gelmemesiydi.
Annem 1.72 boyunda ince uzun bir kadındır. Yaşı biraz almış olsa bile sahip olduğu doğal kızıllığı hala korur. İlginç bir şekilde yaşlanmamaktadır. Tahminimce zamanında Tıbbi-nin olmasının bunla bir alakası var. Saçı yüzünden arada bir şu İshide olan Uzumaki Chuuninle karıştırılmaktadır. Bazende onun annesi falan sanılmakta.
Kotegawa Chisa - Kardeşim
Eskiden de onu çok severdim ama zamanında yaşadığı büyük kaza ve buna bağlı olarak geçirdiği depresif dönem yüzünden iyice yaklaştık. Sonuçta insan bir şeyin değerini kaybedince anlıyor. Ben bu konuda şanslıydım çünkü kaybedince değilde kaybetmek üzereyken anladım. Bu yüzden kardeşimi hep kollarım. Zaten benim sayemde Shinobi olmuştur. Babamı ikna edip onu bu uğraşa ben soktum.
Kendisini çok severim ama bir çeşit prenses gibidir. Tabikide iyi anlamda değil. Mesela abuk subuk modayı takip eder. Benim gibi pratik değildir. Bu yüzden parasının ve zamanın sağlam bir kısmı bu tarz boş işlere gider. Hoş, bende çok farklı değilim ama modayı takip etmek cidden saçma geliyor. Bunun dışında birde kardeşimin bir kedisi var. Düşman başına. Birde buna milyon kere söylememe rağmen Taijutsuda ilerlemek yerine mal gibi Genjutsu öğrenmeye çalışıyor. Boş işler işte.
Kardeşim Shinobiliğe benden sonra başlamış olsada bile benden hızlı yükselmiştir. Akademi mezuniyet ve genin olma sürelerimiz aşağı yukarı aynı olsada Chuuninliğe benim yarı süremde falan geldi. Bu bende önceleri bir miktar kıskançlık oluştursada sonraları bunu aştım. Sonuçta iyisiyle kötüsüyle kardeşim. İkimizinde farklı alanlarda yeteneğimiz var. Ah birde şu saçma Genutsu sevdasından vazgeçse süper olacak.
Kardeşimde benim gibi babamın evlenilecek iyi kız yetiştirme hışımına maruz kalmış ama yaşadığı kaza sayesinde kurtulmuştur. İşin aslı zamanında benle evlenmeye çalışan kuzenimiz benden yüz alamayınca babamında desteği ile ona sarmış ama kaza sonrası değişen görünümü nedeniyle vazgeçip yine bana sardı. Bir yandan kardeşimi bu belalıdan kurtardığım için sevinirken diğer yandanda iş benim başıma kaldığı için lanet okuyorum.
Kuroatama - Köpeğim(Erkek)
İlk aldığımda bayağı çirkin bir şeydi. Dökülmüş tüyler, yaralar, kir ve pis ne ararsanız vardı. Bir kaç aylık bakımın ardından anca düzgün köpeğimsi bir şeye benzemişti. Bu süreçte onla sürekli ilgilendiğim için beni kendisinin annesi olarak falan görüyor. Yada en azından bana öyle geliyor.
Köpeğim oldukça hatta bazen fazla sadık ve korumacıdır. Korumacılığı Erkekler >>>>>>>>> Dişiler şeklindedir. Yanıma yaklaşan yaklaşmaya çalışan erkeklere karşı bayağı bir hırlardığı gibi evde onların terliklerini falan ısırmak, ayakkabılarını saklama gibi oyunlar yada onun açısından cezalar verir. Kıskançtı yani.
Zeki bir köpektir. Verlen hemen her komutu sanki bir insanmış gibi algılar ama kişiliği bana çekmiş olacak ki işine gelirse yapar gelmezse yapmaz. Mesela ona mutfaktaki cipsi getir desem normalde getirmez ama aldığım cips biftek aromalıysa dolabı bile açıp getirir ki bu test edilip onaylanmıştır.
Kardeşimin kedisi olan Pamukla hiç anlaşamaz. Onun dışında hareketli bir köpektir. Yani sürekli oyun oynayalım ister. Onla çıktığımız yürüyüşler daha çok bir koşu gibidir. Benim onun peşinden koştuğum bir koşu. Bu haliyle aslında benim için gayet uyumlu olsada zaten Shinobilikte hareketli bir gün geçirip yorulduktan sonra birde onun peşinden koşmak bazen zor geliyor.
Cinslerine kıyasla bile iri bir köpektir. Üstü tupturuncu, altı ise bembeyazdır. Zamanında onu satmak için sağlam bir teklif almış olsamda bir kere alışınca insan bırakamıyor.
