[Shimada Kazuo & Oita Butsuo] Chakra Taşları

[GM - Naruto]

Son çıktığınız görevinizin üzerinden kısa bir süre geçiyor. Köye teslim ettiğiniz chakra taşlarından ayrı olarak yanınızda tuttuğunuz chakra taşlarının gizemi sizin için hala bilinmezliklerle dolu. Her ne kadar Ishichou'nun görevinizin bitmesinin ardından size gönderdiği mektupta, söz konusu taşlarla ilgili gerekli olması halinde bilginize başvurulacağı ve konuyla ilgili olası bir görevde ikinizin görevlendirileceği belirtilse de, bugüne kadar konuyla ilgili hiçbir gelişme yaşanmaması sizi düşündürüyor. Elbette bu tür konular birkaç günde hallolabilecek mevzular olmasa da, köyden sakladığınız şeylerin olması, ister istemez bu konuyla daha da ilgili olmanıza neden oluyor. Ancak yine de konuyla ilgili olarak herhangi biriyle konuşmaktan çekiniyorsunuz.

Günleriniz bu şekilde geçip giderken, bir akşam evinize girdiğinizde, kapının altından atılan mektup ile sorularınızın cevabını buluyorsunuz. Mektubu hızlıca açıp okuyor ve yarın sabah Ishichou Binası'nda olmanız ve chakra taşları ilgili bir göreve gideceğiniz belirtiliyor. Mektupta ayrıca hangi odada olmanı gerektiği de açıkça belirtilmiş durumda.

Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte görev için hazırlıklarınızı yapıyorsunuz ve mektupta Ishichou Binasında size belirtilen odaya gidiyorsunuz. Toplantı odalarından biri olan bu odaya girdiğinizde, karşınızda bir Jounin bekliyorsunuz. Ancak sadece tek bir masanın olduğu odada Ishichou Shinkai Kurumi'yi gördüğünüzde bir hayli şaşırıyorsunuz. Masanın arkasında bulunan alelade bir sandalyede oturan Ishichou, ikinizi de başıyla selamladıktan sonra hiç zaman kaybetmeden konuya giriyor. “Getirdiğiniz chakra taşlarını inceledik.”diyerek konuşmaya başlayan Ishichou'nun nazik, kadifeyi gibi yumuşak ve akılda kalıcı karakteristik sesi, keskin tonda çıkmaya devam ederken “Ancak taşların nasıl çalıştığı konusunda hiçbir ilerleme sağlayamadık. Bu yüzden de işi bilenlerle, yani Iwagakure ile irtibata geçtik. Görevinizde olan bitenleri Yondaime Tsuchikage Kurotsuchi-san'a ilettim ve taşları kendilerine iade etmek istediğimizi söyledim. Açıkçası Shinobi Birliği'ne dahil olmamamıza rağmen onlara taşları iade etmek istememiz bir şüphe yaratmıştır. Bu konuda oldukça tedbirli olacaklarını düşünüyorum.” diyor. Tüm bunları anlattıktan sonra, durumu tam olarak kavramanız için size birkaç saniye müsaade eden Ishichou “Göreviniz ise, beş adet chakra taşını Iwagakure'ye iade etmek. Köye getirdiğiniz taşlardan iki tanesini Iwagakure'ye teslim etmek niyetinde değilim. Zaten göreve sizlerin seçilmesinin sebebi de bu. Yani anlayacağınız, basit bir kargo görevine atanmadınız. Esas amacınız, chakra taşlarının nasıl çalıştığını öğrenmek. Bu konuda her türlü yetkiye sahipsiniz, ancak kan dökmek en son çare olarak kullanacağınız şey olsun.” diyor. Son söylediklerinde büyük bir soğukkanlılık gösteren Ishichou kısa bir süre daha bekledikten sonra “Eğer görevin esas amacı ortaya çıkarsa, başımız sadece Iwagakure ile değil, Shinobi Birliği ile belaya girer. Bu yüzden ne olursa olsun görevin esas gayesini belli etmeyin veya yanlış bir karar ile köyü zor duruma düşürmeyin." diyerek konuşmasını sonlandırıyor.

Ishichou sözlerinin ardından sizlere bakarken “Ah, söylemeyi unuttum. Taşları Iwagakure'de Deguchi Hatsuka isimli kunoichiye teslim edeceksiniz. Iwagakure'ye isimleriniz ve eşkalleriniz bildirildi, her ne kadar bu konuda çekincelerim olsa da, bunu yapmak zorundaydık.” diyerek konuşmasını sonlandırıyor. Tüm bu konuşma fasıllarından sonra masaya bir kesenin içinde bulunan beş tane chakra taşını koyuyor. Gözleri ile ikinizi süzen Ishichou “Sorunuz yoksa taşları da alıp yola çıkabilirsiniz.” diyor.

[Oita Butsuo]

Chibu Kasabası'ndaki görevimin başarıyla tamamlanması hiç beklediğim gibi sonuçlar doğurmadı benim için. Köye teslim edilen 7 çakra taşı haricinde evde çoraplarımın arasına gizlediğim 8. çakra taşı her geçen gün beni daha da germeye başladı. Taşın, Koji-san'ın tabiriyle paha biçilemez olması bir yana büyük bir güç barındırması da beni tedirgin ediyor. Başından beri bu taşa sahip olmayı düşünmemiştim ama bir şekilde o bana sahip oldu. Şu an bu elimdeki değerli kaynağı kaybetme korkum ve bu kaynağı işletememe ihtimalim uykularımı kaçırıyor. Yoğamına, o kadar da değil, abarttım. Yine de kafamı meşgul ediyor yani.

Kazuo, kendi odasına bırakılan taşı sakladı mı köye teslim mi etti bilmiyorum ama bu konuda onunla iletişime de geçmeyi düşündüm. Ama eğer o taşı köye teslim ettiyse ve ben etmediysem bunu onunla paylaşamam sıkıntı yaratabileceği için bu fikrimden de vazgeçtim. Zaten Ishichou-sama bu taşlarla ilgili yeni bir görev olursa bizim görevde yer alacağımızı söyledi. O görev verilirse bu konuyu o zaman konuşuruz. Çünkü şu an konuşsak da taşla ne yapacağımızı bilmediğimiz için bir anlam ifade etmiyor. Gerçi Ishichou-sama görev olursa bizi görevlendireceğini söyleyeli epey bir süre oldu, ben yavaştan umudumu kesmeye başladım. Bu taşla kalakalmak sinirlerimi bozuyor...

Bir yandan da Kumiko'yu düşünüyorum. Bu taşı köyden sakladığımı bilse ne düşünürdü benim hakkımda? Beni köyden önemli bir şeyler gizlediğim için bir hain olarak mı görürdü yoksa kendime bir şeyler saklamanın akıllıca bir hareket olduğunu mu düşünürdü? Hadi taşı kullanmayı öğrendim diyelim. Bu taşı kullansam ne hissederdi? Benim olmayan bir güçle bir şeyler yaptığım için hayal kırıklığına mı uğrardı yoksa bu gücü hak ettiğimi mi düşünürdü? Bu tarz cevapsız kalan sorular da beni darlıyor. NEDEN HER ŞEY BU KADAR ZOR OLMAK ZORUNDA Kİ!?

Günler böyle geçip giderken bir akşam dış kapının ağzında bir mektup gördüm. Tüm gün evde olmama rağmen fark etmemiştim kapıdan içeri mektup atıldığını. Shinobi işi olduğu belli. Ayrıca bunun bizim köyün görev verme tarzı olduğunu da bildiğimden heyecanla açtım mektubu. Çakra taşlarıyla ilgili bir görev... Zaman geldi çattı. Bu konu hakkında sonunda bir şeyler yapacak olmak içimi ferahlattı bir an. Konu hassas olduğu için hafiften ürpermedim de değil ama üstesinden gelemeyeceğim bir şey değildir. Öyle bir şey yok çünkü! Hehehe...

Bu sefer cidden gece biraz uykum kaçtı. Görev beni heyecanlandırdı. Ayrıca Kazuo'yla tekrar görüşeceğimiz ve taş konusunu onunla konuşabileceğim anlamına da geliyor bu. Kafam yastıkta, gözlerim kapalı şekilde bu konuşmanın nasıl geçeceğinin provalarını yaptım uzun süre. Gece üzerinde düşündüğüm bir başka konu olan çakra taşını yanımda taşımalı mıyım sorusunun cevabını ise son ana kadar ben de bilmiyordum. Son anda ise taşı yanıma almaya götüm yemedi. Yakalanma riskine girmeme hiç gerek yoktu. Çakra taşını son kez kontrol ettikten sonra güneş yüzünü yavaş yavaş gösterirken anca beni ayakta tutacak kadar uykuyla, son hazırlıklarımı yapıp evden çıktım. Seri adımlarla boş sokakları hızlıca geçtim ve vakit kaybetmeden Ishichou Binası'na geldim. Bize yazılan mektupta nerede olmamız gerektiği açık bir şekilde belirtilmişti. Bu sayede görev hakkında bilgi alacağımız odayı da bulmakta hiç zorlanmadım. Odanın kapısında heyecanım iyice doruk yaptı. Derin bir nefes alıp odanın kapısını hafifçe tıklattım ve içeri girdim.

İçerideki manzara tam olarak beklediğim manzara değildi... Zaten beni yeterince zorlayan, bir shinobiye hiç yakışmayan kalp atışlarım iyice azdı. Ben görevi rastgele bir Jounin'den öğrenmeyi beklerken karşımızda Ishichou-sama'nın oturması benim için oldukça beklenmedikti. Apışıp kalma süremi nasıl yaptıysam oldukça kısa tuttum ve Ishichou-sama'ya başımla selam vererek görevi dinlemek için yerimi aldım. Kazuo da bizi çok bekletmeyip hemen geldi. Ben de bu süreyi kendimi sakinleştirmek için kullandım. Ishichou-sama ise hiç ara vermeden bizi selamladıktan sonra konuya girdi.

Köyün de taşların nasıl kullanılacağını bulamadığını söyleyerek önce eldeki durumu, ileri eylemlerin sebebini özet geçti. Taşların nasıl kullanılacağını bulamayınca bilebilecek kişilere, yani Iwagakure yönetimine ulaşmışlar. Şüphe çeken bir hareket olsa bile taşları iade etmek istediklerini belirtmişler. Sonra sıra geldi bizim yapmamız gereken işe: Beş adet çakra taşını Iwagakure'ye teslim etmek ve kalan iki taşı nasıl kullanacağımızı öğrenmek. Aslında bir de bende var, etti üç. Bu görevin başarısı için sınırsız yetkiyle donatıldığımızı ama yine de kan dökmenin son çare olarak kullanılmasını istediğini de belirtti Ishichou Shinkai Kurumi. Ayrıca görevin amacının ne olursa olsun gizli kalması gerektiğini, aksi halde Shinobi Birliği ile başımızın belaya gireceğini, dolayısıyla köyün zor duruma düşeceğini de belirtti ki anlaşılması pek zor bir durum değil. Büyük sorumluluk alıyoruz yani... Güzel!

Son olarak da Iwagakure'de taşları teslim edeceğimiz Kunoichi'nin adını verdi ve isim ve eşkallerimizin Iwagakure'ye bildirildiğini belirtti. İsimlerimizin ve görünüşümüzün Iwagakure yönetiminde bulunması hareket alanımızı oldukça kısıtlayan bir durum olsa da öteki türlü de bizi köyde başıboş bırakmayacaklarını düşünüyorum. Dolayısıyla pek de bir şey değişmemiştir herhalde.

Görev için bize ulaşmalarını beklerken uzun süre soru düşünmeye fırsatım oldu şimdi de bu soruları sıralayıp cevaplarını alma fırsatım var. Tabii ki kaçırmayacağım bu fırsatı! "Efendim, alınan ilk ifadelere göre Sumio'nun taşları Wakaki Hideki isimli Konohalı bir tüccardan aldığını ve yolculuğunun Iwagakure'den başlayıp Sunagakure'de biteceğini, taşları da Sunagakure'de satmayı planladığını söylemişti bize Koji-san. Taşların işlevleri dolayısıyla paha biçilmez olduğunu da belirtmişti. Yapılan sorgularda ve çalışmalarda Wakaki Hideki'nin kim olduğu, Sumio'nun ne ödeyerek ve nerede bu taşları satın aldığı, taşları Sunagakure'de satmayı planladığı kişinin kim olduğu hakkında edinilen yeni bilgiler var mı acaba? Bunların haricinde yeni öğrenilen herhangi bir bilgi de işimize yarayacaktır." Heyecanıma yenik düşmeyip tane tane, seviyeli, bağırmadan konuşmayı başardım. Zaten görevi dinlerken de yavaş yavaş görev moduna girdiğimden heyecanım da git gide silikleşiyordu. Konuşmaktaki başarımın da öz güvenime yardımcı olmasıyla heyecan falan kalmadığını söyleyebilirim. Artık sadece sorular ve cevaplar var! Ehehe...

[Shimada Kazuo]

Cildim suyun altında yavaş yavaş kavrulmaya devam ederken kalp atımı zamanın çok çok küçük bir kısmında beynimin kıvrımları arasında binlerce kez git gel yapan yoğun düşünceler, fiziksel acıyı algılayamama sebep olmuştu. Anne karnından çıktığım günkü kadar çıplak bedenim doğal beyazlığından yoksundu, saatlerce bedenimin üstünden akıp giden sıcak sular kırmızı bir beden bırakmıştı bana.

Acı, sıcak su cildime tahriş seviyesinde zarar vermeye başladığında hissedilebilir olmuştu. Saatlerdir varlığından bihaber olduğum kızıllık yoğun bir şekilde sinirlerimde gezinmeye başladığında ani bir telaş ve acıyla irkildikten sonra zaman kaybetmeden suyu kapattıktan sonra banyoya çıktım, bornozumu giymek için uğraş verirken kendi ısısıyla kavrulmaya devam eden cildim en ufak bir temas sezdiğinde beynime yolladığı yoğun acı süzmesiyle uyarıyordu beni. Ayak tabanımın da cildimin diğer kısımlarından farksızdı vücudum her adımımda beni uyarırken dişlerimi sıkarak su buharlarının arasında ilerlemeye devam ettim, yapay sis tüm banyoyu sarıp sarmalamıştı adeta. Kirli elbiselerimin ve aynada ki buğulu yansımamın yanından geçtim lakin onları göremedim.

Kurulanma ve giyinme bölümleri en zoruydu lakin dişlerimi birbirine kenetlememin sebebi fiziksel acı değildi, bir cevaptı. Beden diliyle verilen bir cevap: “Bana ne oluyor?” sorusunun verilemeyen cevabı. Sıradan günlerden geçiyordum ve bu zamanlar en stabil olmam gereken zamanlarken bunun aksine son zamanlarda ne olduğunu anlam veremediğim olaylara fazlasıyla sık karşılaşmaya başlamıştım. Her akşam suyun altına girme alışkanlığım bir ceza haline gelmişti zira suyun altına girdikten birkaç dakika sonra düşünceler beynimi çevreliyor, sarmalıyor ve yutuyordu. Üstelik en kötüsü suyun akışını kestiğimde, saatlerce düşündüğüm şeylerden aklımda kalan tek şey üç dört cümleydi.

Bu cümleler genellikle Fuuinjutsu ve Chakra taşıyla alakalıydı…

Her ne kadar Koji’den bir taş aşırmayı başaramamış olsam da odadan kaçarken yanıma aldığım Chakra taşı hala yanımdaydı, raporumda da taşı aldığımdan bahsetmiş olmama rağmen kimse onlar hakkında bir şey dememişti ve bende böylesine değerli bir cismi çıkarıp o aptalların eline vermemiştim doğal olarak, kim verirdi ki? Belki de görevin mükafatı olarak bizde kalmasına izin vermişlerdir ama çok muhtemel bir ihtimal değildi bu.

Yan odada, kilitli bir vaziyette tuttuğum parlak taş hakkında biriken merak dürtülerim her an beynimi kamçılarken bense bunu yapamayacağını belirten mağrur bir kükremeyle cevap vermekle yetiniyordum terbiyecime.

Bu taşları bu kadar merak etmeme sebep olan temel şey güç arayışı değildi, eğer aradığım şey güç olsaydı diğer çocuklar gibi ateş sıçmaya ve toprak kusma konusunda kendimi geliştirmeye çalışırdım her ne kadar bu konuda da ufak yetenekler edinmiş olsam da Fuuinjutsu edinmenin bu yollardan geçtiğine inanmamdan ötürüydü bu. Kimse güçsüz birine Fuuinjutsu öğretmek istemiyor, marangoz olmak isteyen birisine önce aşçılığı öğren dersin ki?

Taşları bu kadar arzulamamın sebebi, onları Fuuinjutsu ile birlikte kullanabilme ihtimali. Küçük bir ihtimal ve nasıl olacağı konusunda en ufak bir fikrim bile yok ama o küçücük yüzde birlik ihtimalin gerçekleşme ihtimali bile orgazm derecesinde bir zevkle büyülüyor bedenimi.

Yine başlamamalıyım, dün gecede aynı düşüncelerin ardından Chakra Taşları hakkında bir şeyler bulma umuduyla kitaplığımın başına geçmiş ve neredeyse uyumamıştım sonuç yine hüsranken bana kazandırdığı şeylerse henüz işime yaramayan bir çok bilgi, ondan daha çok peri masalı ve tabi ki uykusuz bir gece.

Yatağa gir ve mümkünse uyu Kazuo. Fuuinjutsu düşünerek zihinsel mastürbasyon yapma…

Gözlerimi yeni güne açmış ve rutin işlerimi halledip gecesinde yeniden evime girmiştim, çeşitli sorular ve hayaller eşliğinde tabağımı boşaltırken kapının altından gelen kağıt yüzünden “Sonunda.”, diye fısıldadım kendi kendime. O kağıda bakacağım, delil ve köye ait bla bla saklamaktan ifade vermen gerekiyor yazısını okursam, bir şeyleri tuttuk demektir.

Bu düşünceler eşliğinde kağıdı okuduğumda rahatlamıştım, yeni bir görev hem de Chakra taşları hakkında bir görev, eğer başarabilirsem zihnimi kamçılayan şu dürtüyü bir nebze memnun edebilirim.

Akşamın da yeni bir “yarı-baygınlık” vakası ve yanık bir cilt istemediğinden duş almadım ve birkaç satır okuduktan sonra erkenden zihnimi karanlığa teslim etmeye çalışmıştım lakin her gözümü kapadığımda farklı bir dünyaya gidiyordum, bir Kuchiyose’nin üstünde kudretli bi şekilde ilerlerken. Bir Bijuu’nun gücünü kendi içime mühürlerken ve nicesi. Ama en güzelleri ölülerle ilgili olanlarıydı ve en sonunda hayalleri engellemek yerine onların kucağında uyumaya karar verdim dolayısıyla bol rüyalı bir uykunun ardından uyandım, hazırlandım. Ishichou binasına gittim sonra belirtilen odaya girdiğimde “Ne oluyor lan?” diye bağırmıştı iç sesim, zihnim geniş çaplı bir panik eşliğinde doğru odaya girip girmediğimden emin olmaya çalışırken bunu dışarıya yansıtmadan eğilerek resmi bir selam verip sandalyeme oturmuştum.

Shinkai Kurumi, geleceği belli olan shinobi. Daha küçük yaşlardan eğitim için Kirigakure’ye yollanmış ve geri dönünce sonra kendisi hakkında beklentileri boşa çıkarmayan tarihin ilk kadın Ishichou’su. Saygı duyduğum birisi lakin bana Fuuinjutsu öğretecek birini bulsa ona daha çok saygı duyarım.

Göreve Butsuo’yla birlikte gideceğimi tahmin etmek zor değildi, kendisi iyi bir görev arkadaşıydı. Görev sonunda her ne kadar pek görüşmesek de görev de yanımda isteyeceğim türden birisiydi ayrıca sakladığımız Chakra Taşları hakkında köye bilgi vermediği için az çok aynı kafada olduğumuzu düşünüyordum.

Kurumi hakkında kafamda ki sorulardan uzaklaşmaya çalışmama rağmen karşımda duran “Ginbushi” bunu imkansız hale getiriyordu, hayatında ki gizemler, Kirigakure’de içinde bulunduğu ortam gibi aklımda bir çok soru vardı lakin öyle bir soru işareti vardı ki diğerlerini baskılayan cinstendi. Godaime neden Yondaime’den aldığı gözü Kurumi’ye değil de Jounin Shijo’ya verdi? Cevabını alamayacağım sorulardan bir tanesi, bu devir de cevaplara ulaşmak çok zor, fazla zor. Ve kendim yaptığım çıkarımlar, mantıklı olsa da gerçek olamayacak kadar uç noktalarda bitiyor.

Karşımda duran en genç ve ilk kadın Ishichou’ya saygı duyuyorum, yükselmek için yalakalık yaptığım kişilerin aksine gerçek bir saygı. Mevkisine saygı duymuyorum öyle olsaydı aynı saygıyı 5. Ishichou’ya da duymam gerekirdi lakin içimde öyle bir duygudan eser yok. Mevkisinde yaptığı şeylere de saygı duyduğum pek söylenemez lakin küçük yaştan o böyle büyük bir sorumluluğu omzuna almasına rağmen yıkılmamasına saygı duyuyorum. Eğitim için, sislerin ardına gizlenmiş o köyde evinden uzak kalmasına ve geldiğinde hiç değişmemesine saygı duyuyorum. Bu inanılmaz bir kafa yapısı, demirden bir irade ister, Gümüş İrade. Ona saygı duymamın sebebi işte bu.

Ishichou düzgün bir diksiyon ve harika bir ses tonuyla olayları ve görevi açıklarken dikkatlice dinlemeye çalışmıştım, aklıma gelen soruları kovaladım ve hiçbir noktayı kaçırmadığımdan emin oldum.

Odaya girdiğimde görevin bu tarz bir şey olacağını tahmin etmiştim, yine fiziksel savaştan çok zihinsel mücadelelerle geçecek bir görevdi lakin bu sefer öncekiyle kıyaslanamaz derecede yüksek seviyeli bir mücadeleydi. Hataların can aldığı, Kagelerin ve Shinobi Birliği’nin işin içine dahil olduğu bir görev.

Görev hakkındaki detayları kafama yazarken, köye soktuğumuz taşların olayın dışında kalması sevindiriciydi. Eğer görevi başarırsam bu taşları nasıl kullandığımı öğrendim demektir ve köye bunları anlattıktan sonra evime gidip aynısını kendim içinde yapabilirim.

Butsuo sorularını sorarken sessiz kalmayı tercih etmiştim bile, sorulacak çok soru vardı lakin bugün değil. Butsuo’nun sorularıysa mantıksız değildi. Köyün işine yarayacak bilgilerdi lakin bu görevde bize pek yardım edeceğini sanmıyorum umarım yanılıyorumdur.

[GM - Naruto]

Ishichou’nun açıklama ve anlatımlarından sonra, içinizde ilk göze giren Butsuo oluyor. Sorularını sormasının ardından Ishichou sakin ses tonuyla “Sumio’nun ifadesinde bahsettiği durumların doğru olduğunu varsayıyoruz, zira belli ki kulağınıza daha önce adı hiç denk gelmemiş ama Wakaki Hideki bilinen bir karaborsa tüccarıdır. Aslında rivayetlere göre birden fazla kişi Wakaki Hideki adını kullanarak işlerini yürütmekte, tabi bunu doğrulayan bir verimiz yok. Ama sonuç ne olursa olsun, işin içinde Wakaki Hideki ismi geçiyorsa, burnunuza direk pis kokular gelecektir.” diyerek ilk açıklamalarını yapıyor. Bu noktadan sonra sorunun ikinci faslına geçen Ishichou “Sumio’nun söylediğine göre ciddi bir miktar para ödeyerek almış taşları. Tabi Wakaki Hideki’nin bu taşları nasıl kullanabileceğini bilmediği için satmış olduğunu düşünüyoruz. Ama yine dediğim gibi, bu bilgilerin teyide ihtiyacı var.” dedikten sonra “Sumio taşları Sunagakure’de bulunan bir kaçak grubuna satmayı planlıyormuş. Bu bilgiyi Sunagakure’ye verip vermeme konusunda çok arada kaldık, ancak şimdilik durumu izlemeyi uygun görüyoruz. Gerekirse bu bilgileri paylaşacağız.” diyor.

Ishichou konuşmasını sonlandırdıktan sonra kısa bir sessizliğe gömülüyor. Bu sessizlik herkes için bir düşünme süresi olarak işliyor. Sessizliği ise Ishichou’nun kadife sesi bölüyor ve “Görevinizle ilgili bilgileri verdim ve bundan fazlası şimdilik işinize yarayacak şeyler değil. Sadece görevinize odaklanın ve bir öncekinde olduğu gibi yine başarılarla köyümüze dönün. Ancak bu görevde neler olabileceğini bilmediğimiz için, sakın tedbiri elden bırakmayın. İşi sessiz sedasız da halledebilirsiniz, bir orduyla amansız bir savaşa tutularak da… Bunu belirlemek sizin ve kaderin elinde.” diyerek konuşmasını sonlandırıyor.

[Shimada Kazuo]

Gümüş Savaşçı Butsuo’nun sorularını cevaplarken dikkatli bir şekilde dinlemiştim Ishichou. Wakaki Hideki’nin kapalı kapılar ardında yapılan alışverişler de oldukça sık rastlanan bir isim olduğunu ve muhtemelen taşları nasıl değerlendireceğini bilmediğinden elden çıkardığını söylemişti. Zaten tecrübeli bir karaborsacı Wakaki Hideki, taşları nasıl kullanacağını bilseydi muhtemelen taşlar çok daha tehlikeli birinin elindeyken Hideki’nin ise üç dört kat daha fazla parası olurdu belki daha fazla. Sunagakure’de ki kaçak grubu eğer bu tercih bana bırakılsaydı kesinlikle onların peşine düşmeyi tercih ederdim lakin büyüklerimizin tercihi bu yöndeyse elbette bizim bu plan doğrultusunda hareket etmekten başka çaremiz yok. Bu bilgiler genel olarak soruşturma için yararlı bilgilerdi elbet lakin görevimizin amacı düşünüldüğünde çokta bir şeyleri değiştirecek gibi durmuyordu.

Ishichou’nun konuşmasının ikinci kısmı daha çok tüyolar ve temenniler barındırırken bir şeyler söylemek istediğimi fark etmiştim. Tanıdık ve bir o kadarda alışagelmemiş bir ses “Ona burada olduğunu göster.”, diye fısıldıyordu kulağım içine. Belki burada aldığım bir söz, Fuuinjutsu öğrenme aşamalarını iki üç kat hızlandırabilirdi lakin ne demeliyim işte bu kısımda ki soru işareti o kadar büyüktü ki, ellerimi kollarımı bağlamıştı. Yüzsüzlük yaparken zorlanmadığım hatta iyi olduğumu düşündüğüm bir şeydi ama bunu şimdi yaparsam geri tepeceğini hissediyordum o yüzden kozumu saklamam gerektiğini fark edip, sessizliğimi korudum. Bu köye geri döndüğümde başarı madalyonunu göğsüme takmış olursam işte o zaman yüzsüzlük hakkımı kullanacağım.

“Teşekkürler Ishichou-sama. Elimizden geleni yapacağız.”, diyecektim sakinliğimi korumaya çalışarak. Butsuo kendi sözlerini söylerken masaya doğru ilerleyip, az önce Ishichou’nun koyduğu keseyi avuçlayacak ve ardından Butsuo’yla birlikte dışarı çıkacaktım. Yolculuk sırasında görev hakkında konuşma fırsatımız olacaktı zaten bu kadar sıcağı sıcağına konuşmamıza gerek yoktu bence.

[Oita Butsuo]

Görevin inceliği ve Ishichou-sama'nın bize bizzat brifing veriyor olması ortamın gerginliğini bir kat daha arttırıyor. Yavaş yavaş üstesinden geldiğim heyecanım yüzünden zaten düzeninde aksaklıklar yaşadığım nefes almam soruları nefessiz sıralamamla bir darbe daha yedi. Olabildiğince belli etmemeye çalışarak Kazuo'dan gelecek soruları veya Ishichou-sama'dan gelecek cevapları beklemeye başladım. Kazuo'nun hakkını pas geçtiğini belli edecek kadar süren sessizlikten sonra Ishichou-sama oldukça sakin bir ses tonuyla aradığım cevapları vermeye başladı. Sesindeki sakinlik ise beni o ana hapsetti. Kendime "Acaba şu ana kadar kaç kere böyle riskli görevler verdi bizim gibi shinobilere?", "Peki kendisi kaç kere böyle görevlere gitti?" tarzı sorular sormama ve cevaplarını sesindeki sakinlikten tahmin etmeme yetecek kadar uzun, sözlerinin bir parçasını bile kaçıramayacağım kadar kısa bir andı. Yine de benim için rahatlatıcı sonuçları oldu. Bu sakinliği iki şeye yoruyorum: Ya bizim bu görevi başaracağımıza cidden güveniyor ve içi rahat ya da aslında çok da özel bir göreve çıkmıyoruz. Yaptığı girişten yaptığım çıkarıma göre ilk seçenek doğru olsa gerek. Bu tarz görevlerde ben kendime o kadar güvenmesem bile Ishichou-sama güveniyorsa bir bildiği vardır. Soğuk kanlı bir kişiliği olması gibi diğer seçenekleri ise yok saymayı tercih ediyorum...

Kısacık anda yaşadığım iç hesaplaşmayla daha da rahatlayarak dikkatle cevapları dinlemeye koyuldum. Demek gizemli, kimliği belirsiz Wakaki Hideki'nin adı bir işte geçiyorsa burnumuza pis kokular geliyormuş. Bu işte de geçmiyor diyemeyiz aslında... Iwagakure'de bu ismi kullanarak işimize yarayabilecek birilerini bulabiliriz belki diye sormuştum bu soruyu ama demek ki bu isim bizi boka batırmaktan başka bir işe yaramayacak. Yine de bilmemiz iyi oldu, bu konuya daha dikkatli yaklaşırız artık. Sonraki sorularımın cevapları da ilginç. Bu Wakaki Hideki karaborsada bu kadar ünlüyse ve bu taşları nasıl kullanacağını bulamayıp satıyorsa bizim bulmamız da epey zor olacaktır. Ishichou-sama kendi de dedi, teyit gerektiren bir bilgi yine de bu. Belki taşları satarken başka bir amacı vardı, bir yerlerde taşları çalıp tekrar kendi zimmetine geçirmek için hazır birileri falan bekliyordu belki. Ulan başka ilginç bir konuda taşların ne işe yaradığı biliniyor ama nasıl kullanıldığını kimse bilmiyor. BU TAŞLARIN İŞLEVİNİ NEREDEN BİLİYORLAR ULAN O ZAMAN!? Ayrıca umarım Sunagakure'deki kaçak grubu için de bir şeyler düşünülüyordur. Bizim görevimiz gibi uluslararası ilişkileri sıkıntıya sokabilecek bir görev olsa bile önemli bilgiler elde edinilebilir. Konu hakkında genel olarak daha fazla bilgi sahibi olmak işimize yarayacaktır ama yine de "Aha buradan yürürüz!" dedirtecek bir bilgi gelmedi. Çok da beklenmedik bir sonuç değil...

Ishichou-sama'nın cevaplarından sonra herkes olan biteni hazmetmek için kendi içine çekildi. Bizden daha tecrübeli ve yetkili olan İshichou Shinkai Kurumi, bu süreci bize nazaran daha çabuk halledip huzur veren sesiyle tekrar lafa girdi. Sanırım cidden bize güveniyor lan! "...yine başarıyla köye dönün." falan diyor baksana. Vallahi ben inandım bize güvendiğine. Bize güveniyorsa vardır bir bildiği Ishichou-samamızın! Ben de güveniyorum lan kendime! Bu görevi de başarıyla halledip paşa paşa döneceğim köyüme! Son cümleleri ise kehanetvariydi. Umarım sessiz sedasız halletmeye çalışırken bir orduyla savaşmak zorunda kalmayız... Biz kendimize düşeni yapalım da kader de bir güzellik yapıverir bize.

Gazı da aldığımıza göre gitmeye hazırız demektir. Kazuo'nun cevabından sonra ben de başımla selam vererek Kazuo'yu onayladım. Hadi bakalım, beklenen görev başlıyor!

[GM - Naruto]

İki günlük yolculuğunuzun ardından yaklaşık yarım gününüz Shihano Dağı'nın eteklerinden başlayıp, bir miktar devam eden yükseltiye doğru gerçekleştirdiğiniz yürüyüşle geçiyor. Dağın eteklerinde yaşayan halka ait yerleşkeleri, onları rahatsız etmeden ve gelişinizden haberdar olmayacaklarını düşündüğünüz şekilde arkanızda bırakıyorsunuz. Burada yaşayan topluluğun yapısının iyi bildiğinizden, bu şekilde yaptığınız ilerleme sizin açınızdan da yararlı oluyor ve söz konusu toplulukla yapacağınız herhangi bir temas nedeniyle kaybedeceğiniz zamanı, yol alarak geçiriyorsunuz. Yine de, Shihano Dağı'nın eteklerinden yukarılara doğru yaptığınız yaklaşık yarı günlük yürüyüş sizi iki günlük yolunuzdan daha fazla yoruyor. Patika yoldan yaptığını ilerleme esnasında ayağınızın altından kayan toprak her daim tetikte olmanızı gerektiriyor ve bu yüzden de her bir adımınıı özenle seçiyorsunuz.

Shihano Dağı'nın Kaya Ülkesi'ne ait kısmını bitirip Toprak Ülkesi'ne ait kısma geldiğinizde, burada karşınızda Iwagakureli shinobi topluluğu buluyorsunuz. 15 kişilik bu shinobi grubunun dağın bu yamacındaki kontrolü ve denetimi sağlayan kişiler olduğunu tahmin ederek oradaki yetkili bir şahısa kendinizi tanıtıyorsunuz. Geleceğinizin önceden bildirilmiş olduğunu söyleye görevli size herhangi bir zorluk çıkarmadan yolu açıyor. Güneş tam tepedeki yerini aldığı bu vakitlerde Iwagakureli shinobiler size en yakın kasabaya inebileceğiniz yolu gösteriyor. Kaya Ülkesi'ndeki patika yola nazaran Toprak Ülkesi'nin yollarının daha düzgün olduğunu söylemek mümkün. Ayrıca dağdan aşağıya inen birden fazla yol da bulunuyor. Ancak sizin en çok dikkatinizi çeken şey, dağın eteklerine döşenmiş tren yolu oluyor. Hayal meyal seçebildiğiniz tren yolunun yakınına kurulan kasaba, sizin Toprak Ülkesi'ndeki ilk durağınız olacak gibi duruyor. Kafanızdaki bu plan ile Güneş'in batmaya yüz tuttuğu saatlerde kasabaya varıyorsunuz.

Toprak Ülkesi'nde ziyaret ettiğiniz ilk kasaba, Kaya Ülkesi'ndeki mimari yapıya bir hayli benzerlik gösteriyor. Ancak burada gördüğünüz en büyük fark, Kaya Ülkesi'nde malzeme olarak kullanılan taş ve kayaların, burada koca bloklar halinde kullanılmış olması oluyor. Neredeyse tek bir katın cephesini kaplayacak büyüklükteki taşlar ile inşa edilmiş yapılar, ister istemez sizde bir hayranlık uyandırıyor. İçerisinden ışıklar yanan yapıların kimisi 5-6 katlıyken, tek kattan ibaret yapılar da kasabann gişirinden gözünüze çarpıyor. Bunun dışında çok da büyük olmayan bu kasabanın akşamında, insanların dışarıda gezindiklerini de görüyorsunuz. Dolayısıyla bir hayalet kasabadan ziyade, kendi halinde, ancak ekonomik ve sosyal olarak kalkınmış bir kasabanın karşınızda durduğunu fark edebiliyorsunuz.

[Oita Butsuo]

Ishichou'nun odasından çıktıktan sonra direk yola koyulduk. Yolculuğun ilk iki günü oldukça rahat geçti denebilir. Zor hava koşullarıyla ya da coğrafi koşullarla karşılaşmadık. Yol boyunca olduğu gibi kendi topraklarımda da dikkati elden bırakmadım. Taşıdığımız kargonun önemi dolayısıyla her an tetikte olmak zorundayız. Kazuo'yla da bir sorunumuz olmadı. Köyden iyice uzaklaşana kadar havadan sudan konuştuk sadece. Yani ilk gün pek önemli bir şey olmadı. İkinci gün ise köyden epey uzaklaşmıştık ve ben bu taş konusunu konuşmak için bu tarz bir fırsat bekliyordum. Ama yine de tedirgindim. Bir şeylerin bizi takip ettiğinden falan değil de cidden bu konuyu konuşmalı mıyım emin olamadım. Taş işi canımı sıksa da riske girmek de canımı sıkacaktı. Yine de riske girmeyi tercih ettim. Pek önemli şeyler söylememiş olsam da konuşmak üstümdeki yükü biraz azalttı gibi hissettim. Sesimi olabildiğine alçaltarak "Sanıyorum ki elindeki taşı köye teslim etmedin. Peki ne yapmayı düşünüyorsun? Kendine mi saklayacaksın yoksa satacak mısın?" dedim bir çırpıda. Bu konuşmadan bir süre sonra da Shihano Dağı olduğunu tahmin ettiğim bir dağa vardık. İşte bu zamanlarda yolculuk zorlaşmaya başladı. Yerel halkın oturduğu yerleri olabildiğince ıska geçerek yokuş yukarı yolumuza devam ettik. Bir de halkla karşılaşsak iyice zaman kaybedecektik. Onun yerine yokuşta gayet uğraştık zaten. Yanımızdaki kargo yüzünden pür dikkat yaptığımız yolculuğa bir de bir yerlerden kayıp düşmemek için dikkat etme işi eklendi. Dolayısıyla yolculuk fiziksel olduğu kadar mental olarak da bizi yordu.

Shihano Dağı, Kaya Ülkesi ve Toprak Ülkesi arasındaki sınıra da ev sahipliği yapan bir dağ. Dağdaki yolculuğumuzun bir kısmını bu yüzden Toprak Ülkesi topraklarında yaptık. Sınırı kontrol eden Iwagakureli shinobiler sınırı geçmemiz konusunda bize hiçbir sıkıntı çıkarmadılar. Geleceğimizin biz gelmeden bildirildiğini de ilettiler bize. Belki göz korkutmak için yaptılar ama ben korkmadım açıkçası. Büyük ulussunuz falan ama bizim de gururumuz var kendimizi ezdirmeyiz. Bu shinobi grubundan en yakın kasabaya gitmek için yol tarifi de aldıktan sonra yolumuza devam ettik. Güzel memleketimden farklı olarak Toprak Ülkesi'nin yolları daha kaliteli ve çeşitli. Farklı yollar farklı yerlere gidiyordur herhalde. Yani farklı yolların olması daha fazla yerleşkenin olduğu anlamına da gelebilir. Ülkelerimizin yolları arasındaki asıl farkı ise biraz daha dikkat edince fark ettim. Dağın eteklerindeki tren yolu... Tren denen makineyi geçen sene Konohagakure'ye görevli olarak gittiğimde görmüştüm ilk defa. Epey etkilenmiştim açıkçası. Iwagakure veya büyük kasabalarda trenlerin olabileceğini beklerdim ama sınıra yakın böyle bir yerde tren olmasını beklemiyordum. Başka ülkelere bir şeyler taşımak için falan kullanılıyor herhalde. Bu tren işi sandığımdan daha yaygın bir şey de olabilir...

Gözlerimle tren yolunu takip ettiğimde ise yola yakın bir yerdeki kasaba dikkatimi çekti. Buradan küçük bir kasaba gibi duruyor ama tren geçtiğine göre önemli bir yer olsa gerek. Yol tarifi aldık ama kasaba hakkında hiçbir şey sormadık. Gidip bakalım ne kadar büyükmüş, dünya kaç bucakmış... Akşam olurken uzaktan gördüğümüz kasabaya varabildik. Adını bilmediğim kasaba hakkındaki ilk izlenimim tahmin ettiğim gibi canlı bir yer olduğu. Boşuna tren geçmez bir yerden. Akşam saatleri olmasına rağmen insanlar hala dışarıdalar mesela. Ayrıca büyük binalar da var. Bir de bu binaların koca koca kayalardan yapılmış olması ilginç. Bu kadar büyük taşları nereden bulmuşlar da bu evleri yapmışlar merak ettim. Neyse, benim görevim Toprak Ülkesi'nin mimari yapısını araştırmak değil. Sadece başarılı bir iş olduğunu belirtmek istedim...

Şimdi ne yapacağımıza karar vermemiz lazım. Kalacak bir yerler bulmak bir seçenek. Bunun haricinde taşlarla alakalı bir şeyler bulmayı da deneyebiliriz ki nasıl yapacağımız hakkında hiçbir fikrim yok. Taşlar hakkında bir şeyler öğrenme ihtimalimiz düşük olsa bile shinobi denetimi Iwagakure'den daha az olacağı için almaya değecek bir risk olabilir. Bunların haricinde ben kişisel merakım yüzünden tren hakkında bir şeyler de dinlemek istiyorum açıkçası ama görev önce gelir tabii ki. Aval aval etrafa bakmayı kesip biraz da Kazuo'ya baktım ne yapacağımızı sorar gibi. Onun da aklından aynı sorular geçiyordur herhalde ama belki benden farklı olarak bazı cevaplara sahiptir.

[Shimada Kazuo]

Butsuo ile odanın ardından yaptığımız kısa bir konuşmanın ardından bir an önce yola çıkma konusunda hemfikir olduğumuzu anlamıştık ve böylece yolculuğumuz başlamıştı. Bir shinobi için bile uzak sayılabilecek bir mesafeye olan bu yolculuk, yollarda olası bir pusuyu da barındırıyor olabilirdi. Buna rağmen Iwagakure’ye vardıktan sonra içine düşeceğimiz keskin ikilemlerin yanında kedi kovalama görevlerinden farksızdı bu pusu.

Chakra taşları güç kaynağı olmasının yanı sıra çözülmeyi bekleyen bir gizem, bilinmezdi. İnsanoğlunun cevaplanmayı bekleyen sorulara karşı duyduğu ilgi her zamanki gibi tüyler ürperticiydi, benim de türüne mensup olduğum insanoğlu. Neyse ki evimde ki mor bilinmez, başkaların bilinmezlerine olan ilgimi azaltıyor. Eğer evimde ki bilinmez olmasaydı, bu görev boyunca taşları nasıl kullanacağımla ilgilenmez taşı nasıl kaçırabileceğim hakkında düşünürdüm muhtemelen.

Teşekkürler, Butsuo. Adamsın, akıllısın…

Kızgın Güneş’in altında geçirdiğim iki günlük yolculuk bu sözlerle başlamış ve patikalar, toprak yollar ve kayalarla devam etmişti. Butsuo ile aramızda çok samimi olmayan seviyeli bir ilişki vardı. İkimizin dudaklarında mühürlenmiş taş mevzusuysa bu ilişkiyi daha garip hale getiriyordu. Bu konu hakkında konuşup konuşmama hakkında ki kararsızlığımın aynısını Butsuo’nun da yaşadığını hissedebiliyordum oldukça ilginç diyaloglar oluşturan bu konunun mevzubahsi Shihano Dağı’nın eteklerine gelmeden kısa bir süre önceye kadar geçmemişti.

İlk adımı atan Butsuo, taşla ne yapacağımı sormuştu. Aradan geçen süre “Köye vereceğim.” Yalanını tamamen işlevsiz hale getirirken onun da taşları vermemiş olması böyle bir yalana gerek olmadığını gösteriyordu. Umarım sonradan iyilik meleği kesilip, benim de başımı yakmaz. Küçük bir ihtimal ama riski onu değerlendirmeyi şart kılan cinsten.

“Şimdilik sadece yanımda tutuyorum. Satma gibi bir ihtimalim zaten yok. Onu satacak adam bulması bir dert bunu yaparken yakalanmamak ayrı. Ne yapacağım bilinmez ama nasıl yapacağımı biliyorum. Dikkatli olarka.”, diyerek cevaplamıştım soruyu. Onun taşla ne yapacağıyla çok ilgilenmiyorken bunu nasıl yaptığıyla epey ilgileniyordum ve bunu belli etmeye çalışmıştım cümlelerimle zira kullanırken veya satarken yapılacak bir hata birimizin tespit edilmesine neden olursa bilirsiniz. Domino taşları hikayesi işte…
Bu konuşmanın ardından gökyüzü kadar yüksek Shihano Dağı’na vardığımızda ufak bir küfür geçip gitmişti zihnimin uzak köşelerinden.

Oldukça yüksek olan bu dağın bize harcattığı enerjinin yanı sıra bir de eteklerde yaşayan halktan uzak durma olayı vardı. Süre ve olaylardan uzak durma uğraşımız açısından iyi olsa da başvurmak zorunda olduğumuz yollar da yaşadığımız zorluklar da kararı sorgulamaya itebilecek cinstendi.

Yarım günün sonunda Kaya Ülkesi’nin topraklarından çıkıp Toprak Ülkesi’ne girmiştik. Ve hala Shihano dağındaydık. Orada karşılaştığımız on beş kişilik sınır ekibine gerekli açıklamaları yaptıktan sonra onlar tarafından gösterilen yoldan en yakın kasabaya doğru ilerlemeye başlamıştık.

Daha güzeller yollara sahip Toprak Ülkesi’nin bir de treni vardı. Bir şeyler okumuştum bu alet hakkında teknoloji gelişiyor vesselam. Daha sınırda böyle bir şey görmemiz merkezde ne göreceğimi de düşündürtmüyor değil şimdi. Belki binerim bir gün binerim bu mekanizmaya ama şimdi değil. Şimdi zar zor görebildiğim şu kasabaya gitmeyelim, shinobiye tatil yok. Bir de o değil de, acaba bu treni bir şekilde bir yere mühürleyebilsek ve hareketliyken yapsak bunu. O mührü açtığımızda hareketli olarak mı çıkar, öyleyse efsane valla. Millete tren fırlatırım. Tabi biraz zor bir ihtimal ama olsun…

Kasabaya vardığım da mimariyi incelememiştim elbet lakin dikkat edilmeyecek gibi değildi. Uzaktan bakıldığında bizim köyden çok farklı durmasa da tek bir katı oluşturan bloklar ister istemez nasıl oldu lan bu tepkisi verdirtiyordu insana.

Butsuo’nun bana baktığını gördüğümde, “Keşke şu dağdaki birliğe Ishichou-sama’nın bahsettiği kunoichiyi sorsaydık.”, dedikten sonra sınırda veya oraya yakın bir yerlerde bizi karşılaması gerektiğini söyledim sessiz bir şekilde. Hiç etik değil yakıştıramadın, Iwagakure…

“Hava iyice karardı, ilerlersek gece bizi gafil avlayabilir. Bence bu akşamı burada geçirelim, birkaç shinobi görürsek sorarız şu Kunoichi’yi hem dağdaki birliğin konaklamak için buraya gelme olasılığı da yüksek. Şimdilik bir yer bulalım.”, dedim ve aldığım onayın ardından birkaç kişiye han veya kalacak bir oda kiralayacak bir köy sakini hakkında sorular soracaktım. Bu sırada çevreden geçen shinobi veya o türden birisi geçerse onu da hemen çevirecek ve Deguchi Hatsuka hakkında sorular soracaktım.

[GM - Naruto]

Off Topic

Ben mi gözden kaçırdım bilmiyorum ama, Ishichou’dan aldığınız taşları kimin ve ne şekilde taşıdığını belirtirseniz iyi olur.

Kasabanın giriş kısmında verdiğiniz yarım dakikalık mola sırasında, Kazuo kasabada neler yapacaklarınız konusunda bir karara varıyor. Bu karar eşliğinde kasabaya ilk adımınızı atıyor ve etrafınızı çevreleyen yapılar arasında ilerlemeye başlıyorsunuz. Önceliğiniz kalacak bir han bulmak olduğu için buraya odaklanıyorsunuz, ancak Kazuo aynı zaman Deguchi Hatsuka ismiyle ilgili de araştırma yapmak istediği için, etrafta görebileceği Iwagakure alın bandı takan insanlar arıyor.

Kasaba insanları yüksek sesle konuşarak yanınızdan geçip giderken, kasabanın merkezi kısımlarına doğru sağınızda ve solunuzda 3-4 katlı olmak üzere konaklar görüyorsunuz. Ancak bu konakların kervan ağırlamaktan ziyade bireysel misafirlere hizmet verdiği her halinden belli oluyor, zira içerisinde hayvanların konulabileceği veya dinlenebileceği özel bir alan bulunmuyor. Zaten bu yapılar birbirilerine duvar duvara inşa edilmiş durumda oldukları için de, böyle bir alana yer verecek kapasiteleri bulunmuyor. Siz bu konaklar arasında hangisine girmeniz gerektiğini düşünmeye başlıyorsunuz. Konaklar içerisinde epey heybetli olanı da bulunmakta, bariz bir şekilde ucuzluk kokanı da… Yani yapacağınız seçimin tamamen ekonomik durum ile alakalı olduğunun farkındasınız. Her ne kadar kalacağınız odanın ve bu bağlamda yapacağınız harcamaların köy tarafından karşılandığını biliyor olsanız da, karşılaşacağınız insanlar arasında farklılık olacağı, sizi bu yönde bir seçime itiyor. Bu noktada Kazuo, Iwagakure alın bandı taşıyan bir shinobiyi fark ediyor ve onun yanına doğru harekete geçiyor.

Kazuo –ve yanında gitmeye karar vermişse Butsuo- yavaşça Iwagakure shinobisinin yanına gidiyor ve yaklaşık 180 cm uzunluğunda, kel, kavruk tenli ve klasik Iwagakure shinobisi kıyafetleri giyen shinobi sizin geldiğinizi fark ettiği anda size doğru dönüyor. Kazuo bu shinobiye doğruca Deguchi Hatsuka ismini sorduğunda ise, Iwagakureli shinobinin temkinli bir hale geçip, vücudunu tetikte tutmaya başladığını fark ediyorsunuz. Kim olduğunuzu bilmeyen bir kişinin, bodoslama sorduğu bir soru karşısında aldığı tavır olarak yansıyan bu vücut dili karşısında Iwagakureli shinobi “Siz kimsiniz? Niye soruyorsunuz?” şeklinde cevap vererek almak istediğiniz cevapların dışında bir soru yöneltiyor size. Ancak adamın kafanızdaki alın bantlarınızdan sizin Ishigakureli olduğunuzu anladığını ve “siz kimsiniz” şeklindeki sorusunun özgeçmişinizi öğrenmekten ziyade “ne ayaksınız” tadında olduğunu kavrayabiliyorsunuz.