[Chouwano Kagi] Ağlatırlar, güldürürler. (2. Bölüm)

[GM - Naruto]

Verdiğin cevabı ve ettiğin sözleri hafif bir baş hareketiyle karşılayan Sentoki hafifçe nefes alıp verirken gözlerini de yere dikiyor. Kafasında toparladığı cümleleri sıralamak için beklediğini düşündüğün Sentoki yarım dakikadan biraz daha kısa bir sessizliğin ardından “Dinleyeceklerini inkar edeceksin muhakkak. Buna hakkın da yok değil. Bu zamana kadar kaçımız günahlarımızı amasız üstlendik ki… Fakat dinleyeceklerinden çok söyleyeceklerin beni meraklandırıyor.” diyor. Bu sözlerinden sonra bakışlarını sana çeviren Sentoki’nin yüzünde hem öfkenin hem de üzüntünün izlerini görebiliyorsun rahatlıkla. Ancak bu iki duygunun da kaynağını kendin olarak okuyamıyorsun. Başka bir öfkenin ve başka bir üzüntünün varlığını temsil eden yüzüyle Sentoki “Soetsu’yu hatırlıyorsundur…” diyor. Bu cümlelerinden sonra bir süre susan Sentoki, sana Soetsu’yu anımsaman için olanak sağlamaya çalışıyor gibi görünüyor. Birkaç saniyelik sessizliğinin ardından Sentoki “Malum gecede, Bansai-sama’nın odasından çıkarken sana eşlik etmiş. Seni kalacağın odaya kadar götürmüş.” diyor. Kelimelerini tane tane seçen Sentoki, kendisi için zor gelen bir durumu anlatmak istercesine kıvranırken “O gece odaya yalnız girmişsin, lakin ilerleyişinizin pek de hızlı olmadığı fark edilmiş. Senden sonra Bansai-sama'nın odasına giren de olmamış. Ta ki, sabaha karşı odaya giren Soetsu olana kadar.” diyor. Konunun varacağı noktayı anlasan da Sentoki yüzüne yapışan ekşilikten kurtulmak istercesine birkaç kez nefes alıyor ve göğsünü yarıp orta yere ağır bir yük bırakırcasına derin bir nefes veriyor.

Anlatacaklarının sadece bunlarla sınırlı olmadığını belli eden Sentoki “Soetsu’nun en yakın arkadaşı kim biliyor musun?” diyor bir sorudan çok, başka bir konuya geçtiğini belli edercesine. Hemen ardından sorusuna kendisi cevap veren Sentoki “Motoichi… Kim olduğunu biliyorsun.” diyor belli belirsiz bir imayla. Sentoki birkaç saniyelik sessizliğinin ardından “Birkaç isim daha var tabi, gerçi biliyorsundur ancak yine de söyleyeyim.” diyor. Bakışları bu noktada biraz daha keskinleşen Sentoki “Sakamato Yugoro ve Ueto Shumkichi… İki aydır tapınakta yoklardı ve gidiş sebepleri de tarım faaliyetleri olarak kayda geçmişti. Peki, bu tarım faaliyetleri nerede yapılmış dersin? Ateş Ülkesi sınırında olan bir Yağmur Ülkesi köyünde… Belki Ota ismi sana tanıdık gelir, diğer isimler gibi.” diyor bir kez daha belli belirsiz bir imayla.

Sentoki bir kez daha kısa bir sessizliğe gömüldükten sonra “Tesadüflerin sınırı burada kalmıyor… Kamei Katsumoto… Miyasato Kitahachi… Mitsuguri Murai… Bu isimleri anımsadın mı?” diyor ve hafif tebessümünün ardından “Neden anımsayamayasın ki?” diyor. Bakışlarını bir kez daha gözlerine diken Sentoki “Onlar da olaydan iki gün önce tapınaktan ayrılmışlardı, malzeme almak için. Peki onlar neredeydi dersin?” diyor yine sana yönelenden ziyade kendine sorulmuş bir soru olarak. Yüzüne yerleşen tebessümü gizleme gereği duymayan Sentoki “Evet, evet… Güneydeki ormanlık alanda… Odun topluyorlarmış. Hani şu senin Tanzaku'ya gittiğin sırada ilginç bir şekilde uğradığın yerde.” diyor.

Bu sözlerinin ardından yüzündeki tebessümü silen ve oldukça ciddi bir ifade takınan Sentoki “Ben konuştum Kagi Hanım, şimdi seni dinliyorum… Tüm bu isimlerle bir şekilde temas halinde olmayı kader olarak mı açıklayacaksın? Buraya daha önceki gelişinde ettiğimiz sohbetlerden yola çıkarak, tüm bu olan bitenlerin ne anlama geldiğini görebildiğini düşünüyorum. Yanılıyor muyum?” diyor. Yüzüne oldukça dikkatli bakan Sentoki’nin bu ifadesinden, söyleyeceğin şeylerin kaderini çizeceğini de rahatlıkla anlayabiliyorsun.

[Chouwano Kagi]

Kagi, Sentoki'yi hiçbir şey demeden dinlemeye başladı. Önkabuller ile dolu vecizesine pek de kulak asmadı. Ateş Rahipleri hakkındaki tahlillerini bitireli uzun zaman olmuştu. Bu yüzden bu tepkisizliğini sürdürdü. Açıkçası sözlerin nereye gideceğini merak ediyordu. Zira eğer Hajime'den bir şeyler gizlenmemişse söylenen odur ki ortada bir kanıt da yoktu. Hükmünün ne üzere verildiğini merak etmek, sanıyordu ki hakkıydı.

Soetsu ve "yavaş yürüme" hikayesiyle başlayan silsile Kagi'yi gittikçe daha da bir bilinmezliğe itiyordu. Sentoki, Kagi'yi fail bellediği için yüzünde bilmişliğin verdiği bir ifade vardı. Bu hususta bazı detaylara girmeden üstünkörü olarak isimlerin verilip geçilmesi Kagi için tanıdık ve tanımadık isimlerin rastgele bir halde zikredilmesinden başka bir şey ifade etmiyordu.

Kagi, sorgulanan birine göre duruma oldukça rahat ve sakin yaklaşıyordu. Yüzünde hafif bir gülümseme dahi var denebilirdi. "Dediğiniz isimlerin aşağı yukarı yarısını bilmemekle beraber tümünün akıbetleri konusunda bir fikrim yok. Yani muhtemelen yanılıyorsunuz diyorum. Benim kimseden bir çekincem yok, haliyle sözlerimi yutması için gerekli dört duvara da ihtiyacım yok. Eğer sizin de bir çekinceniz yoksa gelin bu sözlerinizi meydanda, nefret dolu gözlerin önünde yanıtlayayım ve aynı sözleri tekrarlamaktan kaçınalım." Başını öne doğru eğdi. "Yine de görünen odur ki kutsal hüküm koyucu sizsiniz. Dileyelim ki adaleti gözetin, yanlış bir karardan imtina edenlerden olun."

[GM - Naruto]

Cümlelerini dikkatle dinleyen Sentoki, takındığın tavra karşılık benzer bir yüz ifadesiyle başını birkaç kez öne ve arkaya salladıktan sonra “Hay hay… Nasıl arzu edersen.” diyor son derece kendinden emin bir şekilde. Hemen ardından oturduğu yerden yavaşça doğruluyor ve odaya girdiğin kapıya doğru yöneliyor. Bu esnada adeta odanın içinde yokmuşçasına rahat bir şekilde ve seni umursamazca hareket eden Sentoki, sürgülü kapıyı yavaşça aralıyor. Kapı, sadece Sentoki’nin dışarıya görebileceği kadar dar bir şekilde aralanırken Sentoki, dışarıda olması nedeniyle göremediğin birine “Toparlanın.” diyor. Sentoki’nin bu emri bir keşişten ziyade, bir ordu liderinin son taarruzu öncesi verdiği bir emir gibi çınlıyor kulağında. Emrini vermesinin ardından kapıyı yavaşça kapatan Sentoki, yerinden kalkarken takındığı tavırla yerine tekrar oturuyor.

Odanın içinde geçen sessiz ve göz temasının dahi olmadığı yaklaşık on dakikanın ardından, odanın sürgülü kapısı hafifçe tıklanıyor ve dışarıdan tanımadığın bir ses “Herkes hazır Sentoki-sama.” diyor. Bu cümlenin ardından Sentoki sanki seni hayatında ilk kez görmüşçesine sana bakıyor ve “Gidelim mi?” diyor. Kendinden emin iki insanın çarpışması tadında geçen yalnız görüşmeniz de bu şekilde sonlanıyor. Sentoki önden sana kapıyı açıyor ve karşında duran iki keşiş doğrudan seni süzmeye başlıyor. Alıştığın bakışların altında yanına gelen Sentoki ile birlikte, yeni liderin seçildiği alana bir kez daha ilerliyorsun. Ancak bu kez fark, kaderi belirlenecek olanın keşişler değil, senin olman oluyor.

Yürüyüşünüzün ardından alana vardığında, keşişlerin dairesel bir şekilde toparlanmış olduğunu görüyorsun. Kapıdan çıkar çıkmaz kendini bu dairesel alanın içinde buluyorsun ve karşında simaları tanıdık keşişleri görüyorsun. Hajime de gördüğün bu keşişlerden biri olurken en çok dikkati çeken şey, hemen karşında yan yana dizilmiş keşişler ve sıradan sivil biri oluyor. Yan yana dizilmiş ve karşında mahcup bir ifadeyle duran kişilere baktığında, en solda Soetsu’yu görüyorsun. İki elini önünde birleştirmiş halde dururken bir suçlunun pişmanlığını gözlerinden okuyabiliyorsun. Soetsu’nun hemen yanında, seni Ateş Tapınağı’na getiren Motoichi’yi görüyorsun. Soetsu’ya benzer bir şekilde duran Motoichi de özellikle sana bakınmaktan kaçınıyor gibi duruyor. Motoichi’nin yanında isimlerini bilmediğin beş keşiş daha görüyorsun. Bu keşişler konusunda bir fikrin yok gibi dursa da, Sentoki’nin bahsettiği kişiler olduğunu düşünüyorsun. En sağda ise, tüm bu keşişlerden farklı olarak Tonaki’li Ota’yı görüyorsun. Ota’yı gördüğün anda, bir anda ona rastladığın anları, sana verdiği çorba ve ekmek aklına geliveriyor. Ota’nın yüzünde ise, diğerleri gibi mahcup bir ifade duruyor sadece.


Sentoki, tüm bu yüzleri görmen ve onlarla ilgili düşüncelerini toparlaman için bir süre bekledikten sonra soldan başlayarak karşındaki kişilerin isimlerini saymaya başlıyor. Bu isimleri bir tanıtmadan ziyade hatırlatma gibi yapan Sentoki “Soetsu… Motoichi… Sakamato Yugoro… Ueto Shumkichi… Kamei Katsumoto… Miyasato Kitahachi… Mitsuguri Murai… Ve Ota.” diyor. Hemen ardından sana kaçamak bir bakış attıktan sonra Sentoki karşıda duran bu kişilere dönüyor ve “Kagi Hanıma sizden bahsettiğimde yarınızın ismini bilmediğini, akıbetleriniz konusunda ise hiçbir fikri olmadığını söyledi. Şimdi… Hanginiz başlamak ister?” diyor. Konuşmasının başı son derece sıradan görünen Sentoki, sorusunu olabildiğince sert ve otoriter bir şekilde dile getiriyor. Karşındaki kişilerin tamamının bu tavırdan etkilendiğini rahatlıkla görebiliyorsun. Bu aşamada da öne çıkan ilk kişi Sakamato Yugoro oluyor.

Bir adım öne atmasının ardından başı öne eğik bir şekilde duran Yugoro “Bu olayın başlangıç ayağı ben ve Shumkichi’dir. Bansai-sama’nın öğretilerinin pasifliği karşısında düşüncelerimizi engelleyemedik. Bunun sonunda da Chagama-sama’nın öğretilerine erişmeye nail olduk! Bu konuda Bansai-sama ile görüştük, ancak bir sonuç alamadık. Geriye de tek seçeneğimiz kaldı.” diyor. Yugoro’nun Chagama’dan bahsetmesi, bir anda ister istemez dikkatini arttırırken, bu kez isminin Shumkichi olduğunu öğrendiğin keşiş öne çıkıyor ve “Her ne kadar Hagoromo-sama’nın mirasından bahsedilse de, gördük ki tek gerçek keşişlerin kendisini üstün görmesiydi. Bu yüzden Chagama-sama’nın öğretilerine sığındık ve bunun yayılmasını arzuladık. Onun kendisi gibi sürgün edilmiş fikirlerinin yaşaması ve sürgünün artık sona ermesi gerektiğine inanıyorduk. Ancak Bansai-sama, bu yolun önündeki en büyük engeldi. Bu nedenle, Chagama-sama’nın kılıcına ihtiyacımız vardı.” diyor.

Shumkichi’nin konuşmasının ardından bu kez olduğu yerden Ota hareketleniyor ve başını yerden kaldırırken “Chagama-sama’nın bize verdiği en büyük armağan Chouwano Kagi’dir! Şükürler olsun ki, O da bizim arzumuzu gördü. Ateş Tapınağı’nın yozlaşmasına O da kani geldi ve bu yolda bize, Chagama-sama’ya destek olmaya karar verdi! Tonaki fakir kalmış bir köy ve Ateş Tapınağı fakirlerin koruyucusu olarak görüyor kendini. Bu yüzden buraya gelmeleri konusunda bir talepte bulunduk. Oysa tek beklediğimiz Chouwano Kagi’nin ta kendisiydi! Yugoro ve Shumkichi’nin gelişinin ardından Chouwano Kagi de köye geldi ve olan biteni ona anlattık. Şükürler olsun ki, O da bizim arzumuzu gördü!” diyor.

Ota’nın ardından bir kez daha lafa giren Yugoro “Bansai-sama’yı bizim öldürmemiz halinde, Ateş Tapınağı kaldığı yerden devam edecekti her şeye. Ellerinde bir avuç hain olacaktı ve konu kapanacaktı! Her şey aynı olduğu gibi devam edecekti. Bu yüzden bu işi, ancak Chagama-sama’nın kılıcı Chouwano Kagi yapabilirdi! Bu kapsamda tüm planımızı da Tonaki’de hazırladık.” diyor. Bu aşamada Soetsu omuzlarını dikleştirirken “Kagi’nin tapınağa girişi sessiz ve barış içinde olmalıydı. Bunun için de nereye gelmesi gerektiği anlatıldı. Orada Motoichi’yle buluşacak ve yolunu aydınlatmaya çalışan bir kişi gibi davranacaktı. Böylece doğruca Bansai-sama’ya ulaşabilmesi mümkündü. Onun işini bitirdikten sonra, hiçbir şey olmamış gibi çıkacak ve kendisini ben koruyacaktım. Planımıza göre, sabah Bansai-sama’nın cesedini de ben bulacaktım. Tüm şüpheler Kagi’nin üstünde olsa bile, elinizde bir kanıt bulunmayacaktı. Çünkü Bansai-sama’yı en son gören de, öldükten sonra ilk gören de ben olacağım için Kagi’nin ismi asla lekelenmeyecekti. Bu aşamadan sonra, Kagi’nin serbest bırakılması dışında hiçbir şey yapılamayacaktı, aksi bir davranışa öğretileriniz izin de vermezdi! Kagi tapınaktan ayrıldıktan sonra da, diğer ekiple buluşacaktı.” diyor.

Soetsu’nun sözlerinin ardından bu kez ismini Mitsuguri Murai olarak öğrendiğin keşiş konuşmaya başlıyor ve “Kagi ile ormanlık alanda buluştuktan sonra, ona son havadisleri aktaracaktık. Onu doğru zaman gelene kadar saklayacaktık. Fakat bu aşamaya geçmeden önce tüm planımızda hesaba katmadığımız bir şey yaşandı. Hajime’yi hiç düşünememiştik.” diyor. Bu sözlerin ardından herkesin bakışları birden Hajime’ye kayarken, Hajime’nin yüzünde de öfkenin arasına sıkışmış bir şaşkınlık görebiliyorsun. Bu aşamada sözü tekrar devralan Soetsu “Bansai-sama’nın ölümünün ardından yeni lider seçilecekti. Bu seçimin ne şekilde olacağını hepimiz biliyorduk. Bu yüzden öncelikle Hajime’nin lider olması gerektiği düşüncesini keşişler arasında yaydık. Kutudan iki isim çıktığında, yapılacak şey de belliydi. Sentoki ile Hajime arasında yapılacak müsabaka, yeni lideri tayin edecekti. İkisinin kapışmaya başlaması sonrasında, biz devreye girecektik ve her ikisini de öldürmeyi başardıktan sonra, bir karışıklık yaratacaktık. Bu karışıklıktan sıyrılacak kişi de tabi ki Kagi olacaktı. O çoktan tapınaktan ayrılmış olduğu için, tüm bu olayların dışında kalacaktı. Murai ve ekibi onu birkaç gün gizledikten sonra, tapınaktaki karışıklığı son vermek adına, Kagi tekrar gelecekti. Bansai-sama’nın son sözlerini miras alan kişi olarak duruma müdahale edecek ve Ateş Tapınağı’nın yeni lideri olacaktı! Böylece Chagama-sama’nın öğretileri gerçek değerine ulaşacaktı!” diyor.

Soetsu’nun bu konuşmasının ardından Motoichi konuşmaya dahil oluyor ve “Ancak Hajime’nin kendisi yerine Kagi’yi olaya müdahil etmesi, tüm planlarımızı alt üst etti. Bu ana kadar Kagi kimseye zarar vermeyen insan konumunda olduğu için, elbette bu mücadeleye de dahil olamayacaktı! Sonucunda da tüm karışıklık yaratma planımız alt üst oldu. Kagi için en güvenli yol, ismi temize çıkana kadar Konoha’da kalmaktı. Kim böylesine bir cinayeti işleyip de sonrasında hiçbir şey olmamış gibi Konoha’ya gidebilirdi ki!?” diyor.

Az öncesine kadar karşında bir suçlu gibi boyunları bükük duran kişilerin, şu anda ne ölümden ne de lanetlenmekten korkmayan bir tavırda durması dikkatini çekiyor. Her birinin sana kilitlenen bakışları, adeta müjdelenmiş bir kişiye duyulan hayranlığı gösteriyor. Yürüdükleri yolda, hem kendilerinden hem de senden emin duran bu bakışlara karşılık Sentoki hafif çatık bakışlarını sana yönlendirirken “Dinlediklerimize bakılırsa, buradakilerden birini bile tanımadığına yemin edebilirim.” diyor hafif alaycı bir tonda ve herkesin rahatlıkla duyabileceği bir ses tonuyla. Keşişler arasında dehşete düşmüş öfkeli bakışlar bir kez daha üzerine toplanırken Sentoki “Hadi anlat bakalım Kagi Hanım… Tüm bu insanları tanımadığın ve her şeyin bir yalandan ibaret olduğunu!” diyerek sözü sana bırakıyor.

[Chouwano Kagi]

Toparlanma ve huruçtan sonra liderin seçildiği meydana çıktılar. Bütün ahali kendisini ve Sentoki'yi bekler vaziyetteydi. Kagi dairesel alanın içine doğru ilerlerken onun yanında -isimlerini bildiklerinin de dahil olduğu- tanıdık simalar bulunuyordu. Bu kişiler arasında Ota'yı da görünce şaşırmıştı. Ota adını ilk duyduğunda Tonekili Ota olduğuna pek de ihtimal vermemişti lakin işte karşısında duruyordu.

Sentoki net ve suçlayıcı tavırlarla konuşmaya başlamalarını istedi. Az önce hepsi bir mahcubiyet ile kendilerine bakıyordu lakin bu mahcubiyet, sözcükler dîvâna dökülmeye görsün, hızla uçup gidecek ve hatta korkunç hançerler olup birer birer Kagi'ye saplanacaktı. Önce Yugoro denet zât başladı söze ki dünyanın ne yoz ve köhne olduğunu ilk elden hatırlatacaktı kendisine.

Chagama'nın adı geçince büyük bir şaşkınlıkla donakaldı. Yüzündeki o eminlik silinip gitti. Bu bir yalanın ortaya çıkmasından ya da bir şüpheye düşmenin işareti değildi zinhar. Bilakis eminliğinin pür-i pak ve pek sağlam olduğunun işaretiydi lakin o yine de o ifadeden kurtuldu. Zira onun gördüğü yozlaşmanın boyutu en güçlü yüreği dahi korkuya düşürmeliydi.

Shumkichi'nin ardından Ota ve diğerleri de sırayla ve kimi zaman da tekraren konuşuyor Kagi'nin aklı ve hayalini dahi almayacağı bir kurguyu söze döküyorlardı. Bütün o hissettiği dehşet ve hayal kırıklığına rağmen söyledikleri tek sözü dahi kaçırmadı. Konuşmalar bittiğinde herkeste haklı bir öfke ve sekiz kişinin "hayranlık" nazarlarının hedefi o olmuştu.

Sentoki'nin sözü yeniden kendine takdim etmesiyle bir sessizlik oluştu. Kagi gülümsedi, sağ gözünden bir damla yaş süzüldü.

Kagi ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Bunların basitçe yalan olduğunu bildirmek hiç kimsede bir etki yapmaz hatta mizahla süslenen önermelerle suçlu olduğu katbekat daha da "aşikar" olurdu. Oysa suçluların çapraz ifadesinden başka somut bir kanıt halen daha yoktu. Bunları doğrulayacak bir masumun ifadesi halen daha noksandı.

Kagi için bu içinden çıkılmaz bir cendere değildi. Düzenbazların en büyük çekincesi görünen oydu ki bu işe Konohalıları dahil etmeleriydi. Bundan kesin olarak kaçınmışlar öyle ki kendisini Ateş Ülkesine sokan shinobileri, Tanzaku'ya yollayan shinobileri, Sannin Tsunade'yi, Polis Teşkilatı Başkanı Kotaro Fuma'yı ve son olarak Yetimhane Müdürü Yakushi Kabuto temaslarını pekala es geçmişlerdi. Sınır görevlileri de pekala bu komplonun içinde olabilirlerdi zira bu avare bir gezgini serbestçe ülkeye almanın da açıklaması olabilirdi lakin sayılan son üç isimden birinin bu soruşturmada adının dahi geçmesi Uzumaki Naruto'yu dahi harekete zorlayacak adımlara sebebiyet verebilirdi. Konoha'nın soruşturmaya bu denli müdahil olması da mutlaktır ki er ya da geç gerçeği ortaya koyacaktı. Yani Kagi basitçe bu isimleri zikredebilirdi. Fakat etmeyecekti.

Bir diğer çözüm ise Chagama'nın -ve söyledikleri odur ki kendisinin- öğretilerine bağlandıkları hususunu irdelemekti. Kagi dahi Chagama'dan ayrılmıştı ki bu yüzden ikisinin aynı temsiliyeti yapması mümkün değildi. Zira Chagama'nın öğretisi Arhatlığı yüceltirken Kagi basitçe Bodisatvlık görevini üstlenmekteydi. Hal böyle olduğu için Chagama öğretisinin yayılmasına pek de ihtiyaç duymazdı. Chagama ne ulaşılır ne de ulaşır birisiydi. Chagama'nın öğretisinin yalnızca sözel olup hiçbir biçimde kağıda dökülmediği için şu an bu dîvânda kendisinden başka bu öğretilere vakıf kimse yoktu ve haliyle Rüzgar Ülkesi'nin keşişlerinden hangi noktalarda ayrıldığını sorması pekala yeterliydi. Soracağı soruların yanıtlarını önceden bir kağıda yazarak ahitleşir ve böylelikle yalanlarını -ve aslında Chagama'nın çok daha bencil sayılacak bir ideaya sahip olduğunu- gösterebilirdi. Fakat Kagi böyle bir şey de yapmayacaktı.

Genç kızın kalbi kırılmıştı, Hakk uğruna savaşacak gayreti bulmakta artık zorlanıyordu. Gönlü isterdi ki hiç konuşmadan çekip gitsin ve bu insanlar yokmuş gibi davranabilsin fakat işte hepsi burada, tam karşısındaydı. Hepsi de doğruluğun birer kulu sıfatıyla buradaydı. Hepsinin gözünde nefret ve iğrenti vardı. Oysa Doğruluk o idi. Doğruluğun kulu olduğunu iddia edenler dahi doğruluğu küfre boğuyorsa, bu uğraş niyeydi? Chagama haksız değildi de ne idi?

Konuşan sekiz kişiye doğru yaklaştı ve yanlarınca iyice sokuldu ki diğerleri onu duyamasın. Yüzünde bezgin bir gülümseme vardı. Fısıltıya yakın bir tonda ve hızlı kelimelerle söze başladı: "Nihayetinde bir dem gelecek vicdanınız kalbinize hükmedecek. Gam sizi bulacak, gussa sizi yoracak kahr ve perişan olacaksınız. Dostlarım! Zinhar olmayınız. Zira siz inandığınız şeyi yaptınız. Ben sizi affettim. Siz de kendinizi affedin. Size bir zararım olduysa siz de beni affedin. Haddim değildir fakat size bunu yaptıranı da affediniz."

"Diğer suçlulara" sözlerini söyledikten sonra önce Hajime'ye baktı. Bu bakış bir yalvarı veya yakarı değil tam aksiydi. Yüzünde donuk bir ciddilik vardı. Sonra bakışlarını ondan alıp ahalinin üzerinde gezdirdi. Hafif de olsa gülümsedi.

"Söylenenlerin hepsi doğrudur. Eksik vardır, fazla yoktur. Söylendiği gibi Hajime planımızı bozmuştur. Mademki benim yoldaşlarım çoktan açığa çıktı; öyleyse artık direnmenin manası yoktur. Mağlup yenildiğini kabul etmeli. Nasıl ki onlar sizi kandırdı, ben de onları kandırdım. Tüm mesuliyet benimdir. Bütün suçu bana yükleyeceğinize ve onları yalnızca sürgün ve dışlamayla cezalandıracağınıza teminat verin ki en azından benim başarısızlığımın cezasının başkasına zarar vermeyeceğini bileyim. Eğer bana bu teminatı verirseniz asıl gayem ne idi, sizlere açıklarım."

Diliyordu ki kabul etsinler ve bu elem olaydan ötürü artık daha fazla kan dökülmesin. Kendisininkinden başka.

[GM - Naruto]

Sözün sana verilmesiyle birlikte, sağ gözünden düşen yaş ilk tepkin oluyor yüzündeki gülümsemeyle birlikte. Kafandan geçirdiğin düşünceler sırasında, herkesin senden bir şeyler duymayı beklediğini hissedebiliyorsun. Sana olan bakışlarını niteliği şu an için pek umurunda olmasa da, herkesin bir şekilde senin sözlerine kilitlendiğini anlayabiliyorsun. Düşüncelerinden sıyrılıp yavaşça adımlamaya başladığında, topluluk içindeki kişilerin de harekete geçmeye yeltendiğini görüyorsun. Ancak Hajime’nin bir hareketiyle, keşişler de duraksıyor ve herhangi bir müdahaleye maruz kalmadan, sekiz kişinin yanına varıyorsun. Her birinin yüzünde, sana ve düşüncelerine olan inancı görebiliyorsun. Sessiz cümlelerin sadece bu kişilere ulaşırken, karşındaki yüzlerde hayal kırıklığının izlerini görebilmeye başlıyorsun. Kafalarından geçen senaryonun bu şekilde olmadığını, en azından senden bu türde bir hareket beklemediklerine emin olduğun kişilere söyleyeceklerini söylemenin ardından bakışlarını Hajime’ye çeviriyorsun.

Hajime’ye baktığın anda, yüzünde söylenenlerin gerçek olmadığını haykırmanı isteyen bir yalvarış görüyorsun adeta. Sözlere inanmayan ve ağzından çıkacaklara inanmaya çalışan bir çaresizin bakışları gibi geliyor sana. Yüzündeki ciddilikle bakışlarını diğer keşişlere çevirdiğinde, kiminin öfkeden kudurduğunu, kiminin ise bu hain plan karşısında şoke olduğunu görüyorsun. Hemen ardından ise yüzüne yerleştirdiğin gülümsemeyle itiraf anına geçiyorsun.

Sözlerin bir anda tüm herkesin derin bir sessizliğe gömülmesine neden olurken Sentoki ilk konuşan oluyor. “Bu işte suçlunun azı çoğu var mı ki?” diyerek konuşmaya başlayan Sentoki “Madem başta inkar ettiklerini kabul ediyorsun, bize yakışan da günahı işleyeni bağışlayabilmektir.” diyor. Hemen ardından Sentoki “Tüm keşişler sözlerime şahit olsun! Buradaki günahkarlardan, Kagi haricindekilere bizden olan kimse el sürmeyecektir! Bu günah onların boynuna yük kalacak ve her adımlarında günahlarıyla yaşayacaklardır! Ama… Bizim gölgemizin düştüğü yere adım attıklarında, hiçbir tereddüde hacet kalmaksızın, günahlarının bedellerini ödeyeceklerdir!” diyor. Adeta bir kükreyiş gibi yaptığı konuşmasının ardından ilk önce çıkan Ota olurken “Biz bağışlanmayı gerektiren bir şey yapmadık! Bu yolda ölümse kaderimiz, yine Kagi’yle birlikteyiz!” diyor. Hemen ardından Soetsu yanına gelirken “Bu hepimizin arzusuydu! Kagi bizimle gelmezse, hiçbirimiz buradan ayrılmayacağız! Hiçbirimiz gölgenizden kaçmayacağız! Sonucu ne olacaksa olsun, bu yolun sonunu ancak Kagi ile kucaklarız!” diyor. Birden diğer herkesi de benzer düşünceler ve ciddi ifadelerle yanında gördüğün anda Sentoki bakışlarını sana dikiyor. Derin bir nefes aldıktan sonra “Kim ne derse desin, sana ve inancınıza bağlılığınızı takdir ediyorum. Lakin ben sözümü verdim, şimdi sen sözünü yerine getir! Asıl gayenden bahsettin, dostlarını kurtarabilmek için bir yalan değilse onu da dinleyelim. Sonrasında hükmün ne olacağını hep birlikte değerlendirelim.” diyor.

Bakışların bu esnada yanındakilere kaydığında, her birinin yüzünde sana olan bağlılıklarını ve gerçekten de buradan sensiz gitmeyeceklerini görebiliyorsun. Bu ölümüne bağlılık karşısında hiçbir senden bir azat edilme veya affedilme de beklemiyor gibi görünüyor gözüne.

[Chouwano Kagi]

Kagi onları ölümden kurtarmasına ve basitçe buradan ayrılacaklarına dair teminat almasına rağmen onların bu "sadakatine" şaşırdı. Keşişler arasında uhrevi bir görev aşkını anlayabilirdi fakat Tonekili Ota'nın dahi bu tutumu sürdürmesini garipsedi. Sentoki'nin de konuşmasından sonra Kagi'nin yüzünde yeniden bir bezgin gülümseme hasıl oldu.

Halen daha "ölümün kucaklanması" hususu çözülemediği için halen daha eli-kolu bağlı hissediyordu. Gülümsemesi acı dolu kahkahalara dönmeye başladı. "Yeter." diye söylendi. Derin derin nefes alırken bir yandan da sağ eliyle şakaklarını ovalıyordu. Bunalımın verdiği stres başını ağrıtmaya başlamıştı.

Başını kaldırdı ve Ota'ya doğru yaklaştı "Ölümse kaderimiz..." diye söylediği sözü tekrarladı. Yüzündeki gülümseme yavaşça yok oldu. Sekiz diğer suçluya sırtını döndü ve başını yeniden ovalamaya başladı. "Ölüm, ölüm, ölüm. Ölümden başka bir şey söylemez misiniz siz? Sizden sıkıldım ve yoruldum artık." Gözlerini kapattı iki avucunu göğe bakar durumda açtı. "Kim bu dünyada günahsız ve üstünde ah bulundurmadan yaşamaya devam edebilir ki? Söyle, ben onları kurtarmaya çalışmadım mı?" Bu hususta söylediği söz meydanın her köşesinden aks ederken sorunun muhatabı kesinlikle bu meydanda bulunmuyordu. Yanıt aldı mı, almadı mı bilinmez konuşmasına devam etti. "Eğer ben onların günahını üstlenmezsem hangisi onları affetmeye yeltenir ki. Bak onların yüzüne. Hangisinde merhametin bir zerresini görüyorsun. Sözleri dahi ahit üzerine değil kudret üzerine. Ne yapıldıysa yapıldı, sonuçta 'o' başarılı olamadı suçunun günahını başkalarına yüklemeye çalıştı. Kabul edilmeyen melamet hırkasını işte ben giyiyorum lakin işte yine buradalar, gitmiyorlar. Bu da neyin nesidir böyle, sen söyle?"

Gözlerini açtı ve Ota'ya yeniden döndü: "Anlamıyorum, eğer bir genjutsuda iseniz ve beni karşılıksız lideriniz olarak belletildiyse sözümü dinlemeniz gerekmiyor mu? Diğerleri keşiştir, görevlerine bağlılığı anlayabilirim fakat sende? Bunu daha evvelden de yapan sen için şimdiki niye farklı olsun? Farklıysa dahi niye sonu ölüm olsun? Geçmiş suçlara kefareti sana kim verebilir, bana kim verebilir? Bunlar bizimle yaşayacak ve sadece bizimle yaşayacak anılardır. Öyleyse başkası kimdir ki bu suçlarımızı örtebilsin?" Bir eliyle Ota'ya dokunup çakra düzenini bozmaya çalışarak "Kai." dedi. Yeniden sordu: "Burayı terk edecek misin?"

---

Eğer Kagi Ota'yı ikna ettiyse ya da -varsa- genjutsuyu bozduktan sonra Ota tapınağı terk etmeye ikna olursa diğer 7 keşişe de aynı prosedürü uygulayacaktı.

Eğer ortada suçluları mecbur bırakan bir teknik yoksa ve Ota da yine ikna olmazsa Kagi gülümseyecek ve Sentoki'ye dönecekti. Artık eski bir shinobi olduğunu belirtmekte pek de bir beis görmeyecekti. "İktidar mücadelenizden sıkıldım. Konoha'ya ulaşın ve Saiko Denshin tekniğini icra edebilen shinobiler talep edin. Daha hızlı bir süreç istiyorsanız Yamanaka, hatta mümkünse Yamanaka Ino'yu isteyin. Daha da hızlı bir süreç istiyorsanız bizi... " Bu sırada parmağıyla Hajime'yi de gösterdi. " ...ve onu da Konoha'ya götürüp Kotaro Fuma'ya teslim edin. Şartım halen daha kesindir. Ortada bir suç varsa ölüm cezası yalnızca bana kesilebilir. Diğer hiçbirine değil.

[GM - Naruto]

Acı kahkahaların eşliğinde başladığın cümleler, bir anda tüm dikkatlerin üzerinde toplanmasına neden oluyor bir kez daha. Senden bir kaçış cümlesi bekleyen keşişler ve kurtuluş arayan yüzler, sözlerinle birlikte adeta ağzı açık kalıyorlar. Sözlerinin hedefi Ota’ya yöneldiğinde, onun gözlerinin içindeki şaşkınlığı da net bir şekilde görebiliyorsun. Tüm sözlerini söyledikten sonra Ota’ya dokunup onun çakra akışını bozmaya çalışıyorsun. Gönderdiğin ani çakra dalgalanması akabinde Ota’ya tekrar sorunu yöneltsen de, Ota’nın yüzünde herhangi bir nitelikli değişim sezemiyorsun. Bu haliyle de Ota’nın bir genjutsu altında olmadığını veya genjutsu altındaysa bile genjutsunun etkisini yitirmediğini anlayabiliyorsun.

Sözlerin herkesin üzerinde belirgin bir etki yaratmış olsa da, genjutsu ihtimaline karşılık yaptığın hamle işe yaramamış gibi görünüyor. Bu anda, kafandan geçen eylemlerinin devamına yönelik hamleler de uçup giderken Ota bir şeyler diyecek gibi görünüyor. Genel haline bakılırsa, burada kalmaya ve yanında durmaya devam edeceği yönünde sözler söyleyecek gibi duran Ota henüz konuşma fırsatı yakalayamadan kalabalığın içinden birinin “Genjutsu!” dediğini duyuyorsun. Ansızın bir bilmecenin cevabını bulmuş gibi söylenen bu sözün sahibinin Hajime olduğunu fark ettiğinde, Hajime’nin yüzünde öfkenin izlerini rahatlıkla görebiliyorsun. Tıpkı senin gibi, ortamdaki herkesin gözleri bir anda Hajime’ye yönelmişken Hajime bakışlarını Sentoki’de sabitlemiş bir halde “Kagi Hanım haklı… Bu bir genjutsu!” diyor. Bir anda omuzlarını dikleştiren Hajime, sağ kolunu hafif bir açıyla yere dik gelecek pozisyona getiriyor ve ardından sağ elinin avuç içini yere paralel bakacak şekilde konumlandırıyor. Hemen ardından ise sol kolunu omuzunda hafifçe açıyor ve dirseğini kırarak, sol kolunu dirsekten bilek kısmına kadar olan bölümünü yere paralel ve göğsünü üst kısmına gelecek şekilde ayarlıyor. Son olarak sol elini yere dik ve parmakları bitişik bir şekilde tutan Hajime “Sentoki… En büyük hatanı yaptın!” diyor hırslı ve öfkeli bir şekilde. Bu anda Hajime’nin devasa miktarda bir çakraya salmaya başladığını hissedebiliyorsun. Adeta yeryüzünü titreten bu devasa çakra bir anda sanki göğü basit kağıt parçası gibi yırtmaya başlıyor! Hajime’nin çakrası kendinden başlayarak giderek tüm alanı kaplamaya başladığında, bastığın toprağın bile bir anda yırtılarak yok olmaya başladığını görüyorsun.

Bulunduğun yer yüzünün şekli değişirken, aynı değişimin insanlarda da olmaya başladığını fark edebiliyorsun. Öncelikle önünde duran ve sözde senin yoldaşın olan kişiler birer birer yırtılıp dağılırken, akabinde keşişlerin de yok olmaya başladığını görüyorsun. Gözlerin bir anda Sentoki ile kesiştiğinde, onun bu parçalanmadan hiçbir şekilde etkilenmediğini görebiliyorsun. Hajime’nin yaydığı yoğun çakra bir kez daha arttığı anda ise, tüm benliğinden bir ağırlığın kalktığını ve aslında tüm yaşananların hiç olmadığını kavrayabiliyorsun. Bir anda kendini Sentoki’yle kaldığın odada bulduğun anda, kapının hemen dibinde Hajime’yi de görebiliyorsun. Bu anının, Hajime’nin de odaya girmeyi istediği, ancak Sentoki tarafından özel bir konuşma olacağı söylenerek reddedildiği an olduğu fark ediyorsun. Sentoki sinirden damarları çatlayacak bir biçimde bağdaş kurmuş bir halde otururken hemen arkandan Hajime’nin “Benim ayrılmamı beklemeliydin Sentoki! Genjutsunu kırabilecek tek kişinin ben olduğunu bilmeliydin! Ama görüyorum ki, Bansai-sama’nın yerini alınca kendini her şeye muktedir görmüşsün!” diyor. Hajime’nin bu sözlerine karşılık Sentoki “Doğru Hajime… Ancak niyetim senden de bir an önce kurtulmaktı! Ama genjutsumu kırmayı başarsan da, değişen hiçbir şey yok!” diyor yavaşça doğrulmaya başlarken.

Bu anda açık bir şekilde iki ateşin ortasında kaldığını fark edebiliyorsun. Sentoki ve Hajime arasında birkaç saniye sonra yoğun bir mücadelenin yaşanacağını shinobi hislerin açıkça hissediyor. Damarlarında akan kanın hızlandığını, vücudunun gerildiğini ve ansız her şeye istemsiz bir reaksiyon gösterebileceğini anlıyorsun. Ancak esas sıkıntı, tüm bu ateşin seni de yakmayı arzulaması oluyor. Hajime ise “Kagi Hanım, sizin için güvenli bir yer var mı bilmiyorum ama kendinizi koruyun!” diyor. Sentoki ise Hajime’nin bu sözlerine karşılık “Kendini korumak mı? Güldürme beni Hajime! Öyle bir şeyin mümkün olmadığını sen de biliyorsun!” diyor kahkahalar eşliğinde haykırırcasına. Hajime ise son derece soğuk kanlı bir şekilde “Bunu zaman gösterecek.” diyor. Bu esnada yerinden tamamen doğrulmuş bir şekilde, birkaç metre önünde duran Sentoki “Artık başladı… Burası bir savaş alanı olacak ve bu alanda galip gelebilmenizin imkanı yok!” diyor. Hajime bir anda tüm öfkeli bakışlarını Sentoki’ye çevirirken “Kagi Hanım… Benimle kalın…” diyerek yanına doğru adımlamaya başlıyor. Tam yanına geldiği anda ise “Ve bu kez benim yerime değil, benimle savaşın lütfen!” diyor. Sentoki ise olduğu yerde birkaç el mührü yapmaya başlarken, sizin için fitili ateşliyor!

[Chouwano Kagi]

Genç kız, Ota'nın ve diğerlerinin ikna olup tapınaktan ayrılmasını tüm kalbiyle istiyordu. Ota'nın çakrasını düzenlediğinde bir tekniğin izlerine rastladığını söylemek mümkün değildi. Ota'nın ne ifadesinde ne de hal ve hareketlerinde bir değişim belirtisi görünmüyordu. Ota tam söze giriyordu ki bir naradır, yankılandı. Kagi ve diğer bütün ahali dönüp sese baktı.

"Genjutsu olan da ne?" ne diye düşündü. Zira az önce genjutsunun varlığını yoklamış fakat -ve eğer tekniği yapan Uchiha Sasuke değil idiyse- pek de sonuç alamamıştı. Kagi olayları anlamlandırmakta büyük bir güçlük çekerken Hajime bir savaş pozisyonuna bürünüyordu. Hajime sözlerini söyleyip de ithamını Sentoki'ye yöneltmeden evvel Kagi'nin bu duruşun neye binaen oluştuğuna dair fikri yoktu. Doğrusu kendisine dahi yapıldığını bile sanmıştı.

Sentoki'ye dönerken yer yarılıyor, gök deliniyor, bedenler yırtılıp gidiyordu. Zaman geriye akıyor, bazı şeyler hiç yaşanmamış oluyordu. Bulundukları yer yine Sentoki'nin odası, o odanın da kapı eşiği oluyordu. Hajime yeniden "Genjutsu'dan" bahsediyor ve söylenen de odur ki, yalnızca o bozabiliyordu.

Kagi anlamlandırmakta bir nebze olsun başarılı olamadığı ortamın tam göbeğinde bulunuyordu. Ateş Rahiplerinin bu iki direği karşı karşıya geliyordu ve mutlaktı ki hangisi kazanırsa kazansın bina çökecekti. Hajime, genç kızın lehine söylemler kullanırken Sentoki içindeki kötücül pisliği kusuyordu.

Hajime'nin daveti üzerine Kagi duraksadı. İç cebinden kunaisini çıkardı ve kör ucuyla yanağının sol tarafına, göz çukuruyla elmacık kemiğinin buluştuğu noktaya bir çizik attı. Kan ufak ve aheste aheste akarken "Ölecek olan için." diye söylendi. Gayesi hem kaderini protesto etmek hem de yeni bir genjutsuda olup olmadığını kontrol etmekti.

---

Eğer farklı bir gerçeklik oluşmazsa; Kunaisini yeniden iç cebine koydu ve ellerini sanki tokalaşmaya her an müsaitmişçesine bir biçime sokup sol kolunu ileriye doğru uzattı ve ekleminde yaklaşık 120 derecelik bir açı oluşturdu. Elinin tersi Sentoki'ye doğru çapraz bir şekilde bakar hale geliyordu. Sağ elini ise sol kol ekleminin hizasına, değdi değecek konuma getirdi. Diğer elinin tıpatıp biçimini bir de burada oluşturdu. Bu sırada vücudunun duruşu ise Sentoki'ye doğru yan, Hajime'ye ise sırtını verir durumdaydı.

Herhangi bir saldırı açıklığı aramıyordu. Öncelikle neyle karşı karşıya olduğunu ve yanındakinin ne olduğunu öğrenmek istiyordu. Bu yüzden oldukça defansif bir tavır takınacak ve ikilinin hareketlerini izleyerek "üsluplarını" anlamaya çalışacaktı.

[GM - Naruto]

Cebinden kunaini çıkardığın anda, bir anda Sentoki’nin bakışlarının keskinleştiğini görüyorsun. Ancak kunaini vücudunun belirlediğin noktasına çizik atmanla birlikte, Sentoki’nin bakışlarındaki keskinlik de tekrar Hajime’ye kayıyor. Yanağının sol tarafından hafifçe sızan kana rağmen, görüşünde herhangi bir değişiklik ise bulunmuyor. Bir sızıdan öteye gitmeyen çizikten akan bir parça kana kısa sürede adapte olan vücudun, ortamın sıcaklığına ayak uyduruyor.

Kunaini tekrar iç cebine sokmanın ardından, belirlediğin pozisyona geçiyorsun. Bu esnada Sentoki de el mühürlerini bitirmiş oluyor ve “Fuuton; Daitoppa!” diyerek ilk saldırısına geçmiş oluyor. Her ne kadar Hajime ile birlikte gelecek bir saldırıya hazırlık yapmış olsanız da, birden size doğru esen kuvvetli rüzgar dengeni bozuyor. Bununla birlikte, Sentoki’nin uyguladığı teknik ile yolladığı rüzgar, sizi dışarıya doğru sürüklemeye başlıyor. Sentoki de bir yandan rüzgarı üflemeyi sürdürürken bir yandan da öne doğru adımlamaya başlıyor. Bu haliyle, geriye doğru savrulmaya başlıyorsunuz ve Hajime ile birlikte hemen arkanızda bulunan açıklık alana düşüyorsunuz. Bu düşüş, sizin için gayet dengeli bir şekilde gerçekleşiyor ve aslında her ikiniz de ayaklarınızın üstünde durmayı başarabiliyorsunuz. Birkaç metre aşağıda kalmanıza rağmen, Sentoki’nin hemen üstünüzden atlayarak karşı tarafınıza geçtiğini görüyorsunuz. Bu haliyle de, açıklık alanda arkanızda binanın duvarı, önünüzde ise Sentoki kalacak şekilde konumlanmış oluyorsunuz.

Sentoki’nin zıplaması ve yere inmesi esnasında Hajime “Sentoki binaya zarar veremez. Tabi biz de veremeyiz… Yine de bunu lehimize kullanmaya çalışalım!” diyor. Bu anda Sentoki de 10 metre kadar önünüzde ayakları üzerinde durarak karşınıza gelmiş bulunuyor. Sentoki’nin gelmesiyle birlikte Hajime “Denemek istediğim bir şey var. Eğer işe yararsa, bu iş sandığımız kadar uzun sürmez. Onu biraz oyalaman mümkün mü?” diye soruyor sana. Bununla birlikte çıkan yaygaranın kısa sürede keşişler tarafından fark edilmiş olma ihtimali de kafandan geçiyor ve şu anlık henüz olay yerine bir keşiş intikal etmemişse de, kısa sürede keşişlerin buraya üşüşeceğini kestirebiliyorsun.

[Chouwano Kagi]

Sentoki'nin tekniği dolayısıyla çatışmanın mekanı dışarıya, tapınağın meydanına kaymıştı. Kagi, yapılan tekniğe karşı büyük bir defans hazırlığı yapmamıştı, bunu yapacak bilgisi var mıydı, o da şüpheliydi. Bildiği tek element tipi Katon idi ve Sentoki'nin de bundan sonra hep Fuuton kullanacağını varsayılırsa zaten pek defansif yatkınlığı olmayan Katon'un, başına daha büyük bir bela açacağı kesindi. Haliyle genç kızın elemental bağlamda bir defans sergilemesi pek mümkün değildi.

Hajime, Sentoki'nin binaya zarar veremeyeceğinden söz ediyordu. Kagi bu sözlere şüpheci yaklaşıp, yüz ekşitmeden edemedi. Zira şu an bir insanı öldürmeye çalışan bir câninin beton duvarlara değer vermesini pek absürt buldu fakat bu sözlere kulak asmadan da edemedi. Zira Ateş Rahiplerinin ne denli yozlaşıp, köhneleştiği pekala ortadaydı.

Hajime bir şey denemek istediğinden bahsediyordu. Kagi ona bakarak yalnızca başını salladı ve onayladı. Şu an pek de geniş bir seçenek skalasına sahip değildi. Hajime dahil herkes ona oldukça yabancı geliyordu. Öyle ki kopup gelen patırtı birazdan buraya diğer keşişleri de toplayacaktı. Hajime ile yan yana dövüşmesi keşişleri bir an olsun durdurmayabilirdi. Zira halen daha Bansai'nin ölümünden sorumlu olduğu gerçeği gün gibi ortadaydı ve o ise şu an tapınağın meşru lideri ile dövüşüyordu.

---

Bir dövüşten ziyade yeniden sözlü münakaşa ortamını oluşturmak istiyordu zira Kagi, gerçekten dövüşmek istemiyordu. Hajime'nin söylediklerinden yola çıkarak binanın duvarlarına doğru yaklaşacak ve eğer Sentoki yeniden elemental yıkıma dayalı bir tekniğe girişirse ıskalamanın sonucunun binayı yıkmak gibi bir risk olmasını sağlamaya çalışacaktı.

Herhangi bir açıklık kollamıyordu. Gözü yalnızca Sentoki'den gelecek ataklara ve el mühürlerine odaklıydı. Dövüşteki ana fikri halen daha kesindi. Bu yüzden söze girdi: "Sohbetlerimizde daima Hagoromo, Ashura ve Ninshuu itikadının köhneliğine ve tehlikesine değindim. Beni haklı çıkarmaktan başka hiçbir şey yapmadın." Yüzünde ciddilik vardı fakat bu daha çok yıllardır dövüşmemişliğin bilinci ve haliyle ifadeye dahi hükmeden dikkatin yansımasıydı. " Bütün Konoha burada tutsak olduğumu biliyor. Bizi yensen dahi kazanan sen olmayacaksın. Lütfen buna son ver." Az önceki dövüş postürünü yeniden aldı, arkadaki sağ eli aynı yerli yerinde dursa da sol eli daha net olarak tokalaşmayı temsil ediyordu.

---

Konuşma sırasında ya da konuşmadan sonra Sentoki mühür yapmaya başlarsa Kagi de binanın kapısına doğru hareketlenecek ve tekniği gerekirse binanın içine girerek bloklamaya çalışacaktı. Eğer bina haddinden fazla sallanır ve yıkılacağını hissederse binanın diğer ucuna doğru koşacak Bansai'nin eski odasını da yarıp geçerek binanın içinde bir açıklık arayacak gerekirse sona geldiğinde Suiseki: Gekiha kullanarak duvarı güçle delmeye çalışacaktı.