[Kotegawa Ooki & Kotegawa Chisa] Zorlu Öğrenci

[Kotegawa Chisa]

Kapıda bekleyen Jounin oldukça nazik birisine benziyordu, sorduğum soruyu cevapladığında kullandığı sözlerden bunu rahatlıkla anlayabilmiştim. Daimyo'nun asistanı hakkında fazla bir bilgisi olmamasına rağmen bildiği her şeyi bize anlatması bu nezaketini kanıtlıyordu. Jounin'in söylediğine göre eğiteceğimiz kişi aşırı derecede inatçı biriymiş, kafasına koyduğu şeyi kesinlikle gerçekleştiren birisiymiş. Bunu duyduğum anda mutlu olmuştum. Hala onu eğitmek istemiyordum ama güçlenmeyi kafasına koymuş birisini eğitmek kolay olacağına emindim. Bizzat Ishichou-sama tarafından seçildiğimiz için bu görevi layığıyla yerine getirmemiz gerekiyordu.

Jounin ile konuştuğum sırada Onee-san kafama sert bir şekilde vurmayı ihmal etmemişti. Büyük ihtimalle karşımızdaki shinobilere hala güvenmiyordu, onlara görevle alakalı bilgi aktardığım için sinirlenmiş gibiydi. Bir yandan kafamı ovalarken bir yandan da Onee-san'a sitem ediyordum. "Acıdı Onee-san!" Kafamı ovalamakla meşgulken Jounin'in Onee-san'a bakışları gözümden kaçmamıştı. Onun bu davranışını pek onaylamadığı bakışlarından anlaşılabiliyordu. Onee-san'ın neler düşündüğünü bilmediği için böyle davrandığını biliyordum. Ben düşüncelerini az çok bildiğim için ona bu yaptığında hak veriyordum.

Onee-san, Jounin'e ilk olarak saçma sapan bir soru sormuştu. Jounin de doğal olarak uzun zamandır orada olduğunu, genin olanları tanımadığını söylemişti. Ben hayatım boyunca köyden çıkmama rağmen Onee-san'ın neyden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Neyseki Onee-san bu saçma muhabbeti daha fazla uzatmamış ve Jounin'e parşömeni vermişti. Jounin parşömene bakarken sinirlendiği açıkça belli oluyordu. Neler olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu, bir şeyleri kaçırdığım belliydi. Birkaç saniye parşömene baktıktan sonra yanındaki Chuunin'e bizi sorguya alacağını söylemişti. Chuunin hızlıca çantasından bir kunai çıkartmış, Jounin ise ters bir hareket yaparsak karşılığını alacağımızı söylemişti. Suratımda boş bir ifadeyle "Eh?" demiş ve hemen ardından Onee-san'a bakmıştım. Hala neler olduğunu anlamamıştım.

Uzun bir süre neler olduğunu anlamama rağmen üstün zekamı kullanarak olaylara anlam yüklemeyi başarmıştım. Büyük ihtimalle Onee-san, karşımızdaki shinobilere hala güvenmediği için sahte parşömeni vermişti. Adamın parşömeni gördükten sonra neden bu kadar sinirlendiği anlaşılıyordu. Ellerimi havaya kaldırdıktan sonra suratımda telaşlı bir ifadeyle konuşmaya başlamıştım. "Jounin-san, Onee-san size yanlış parşömeni vermiş olmalı, lütfen sakin olun. Yolda bizden parşömeni çalmaya çalışırlar diye iki tane yapmıştık, benim çantamda da aynısından var. Yol yorgunu olduğundan karıştırmıştır, sakinleşin lütfen." Ardından hızlıca Onee-san'a dönerek "Onee-san gerçek olanını verir misin arkadaşlara? Lütfen!" dedim. Onee-san'ın böyle bir aptallık yapacağını tahmin etmem gerekirdi. Her zaman insanları sinir ediyor, olay çıkarıyordu. Arkasını toparlamaksa bana kalıyordu. Bu durumdan aşırı derecede rahatsız değildim ama biraz daha uysal birisi olsa iyi olurdu.

[Kotegawa Ooki]

Kardeşimin kafasına vurduğumda acıdığını söylemişti. Oysaki sert vurmamıştım. Asıl amacım herkese çok kolay güvenmesini cezalandırmaktı. Köyden ayrılmadan hemen öncede böyle bir şey yapmıştım. Orada da verdiğim sahte parşömeni gerçek sanmıştı. Biraz saf biriydi veya ben çok paranoyaktım ama sadece bu görevi almamız bile o yaşlı moruğu delirtmeye yetmişken birde parşömeni çaldırırsam büyük ihtimalle görev hayatımın geri kalanını Shinano Dağı madenlerinde nöbet tutarak geçirirdim.

Adamların açıklamasından sonra şüphem biraz azalmıştı. Bizim huysuz yaşlı Jounin'i tanıyor olmaları onların kimliğine dair olan kaygılarımı hafifletmişti ama yinede %100 kaybolmamışlardı. Bu herif huysuz bile olsa ünlü biriydi. Birileri rahatlıkla onun kim olduğunu bilebilirdi.

Verdiğim sahte parşömenin anlaşılmasıyla ortalık karışmıştı. Bizi tutuklamak istiyorlardı ama buda yalanlarının bir parçası olabilirdi. Tutuklayacağım ayağına üstümüzü başımızı arayıp parşömeni çalabilirlerdi.

Kardeşim olayı yatıştırmak üzere bir şeyler söylemişti. Normal şartlarda olsa başımı eğer özür dilerdim ama taşıdığım şey onuda benide hatta karşımızdaki gerçek veya değil Shinobileride aşıyordu.

Sol elimi yavaş ve açık bir şekilde göğüs hizama kadar yaklaştırıp baş parmağımla oraya dokunacak ve " Gerçek parşömen burada. Burada paranoyak davranıyor gibi gözükebilirim ama Otake Takeru'dan azar işitmek istemiyorum. Alın bandınız olmadığı için sizin gerçek bir Shinobi mi yoksa belgeyi çalmak için oyun yapan birileri mi olduğunuzu bilemem. O yüzden lütfen varsa kendinizi kanıtlayacak bir şey sunun. Aksi halde..." diyip bir durup aksi halde ne yapacağımı düşünmüştüm. Dövüşebilirdim. İkiye ikiydik ama adamlar gerçekse boku yerdim.

Derin bir nefes aldıktan sonra " Aksi halde avazım çıktığı kadar bağırıp içerideki... " diyip bir an kapıya bakıp adamlara geri dönerek " korumaların buraya akın etmesini sağlarım. Eğer ortada benim tarafımdan bir yanlış anlaşılma varsa sizden en içten şekilde özür dilerim ama aksi durumda parşömeni korumakla yükümlüyüm." diyecek ve beklemeye başlayacaktım.

Eğer her şey tatlıya bağlanırsa ve adamlar gerçekten Shinobi ise arkamı dönüp parşömeni göğsümden çıkartacak ve üstümü başımı düzelttikten sonra onlara verip eğilerek resmi ve içten bir özür diledikten sonra işime bakacaktım.

Yok adamlar böyle bir şeyi kabul etmez zor yapar yada benzeri bir şey olursa avazım çıktığı kadar " DAİMYO KALESİNE SIZMA GİRİŞİMİ VAR! " diye bağıracak ve adamlardan bir saldırı gelmesini bekleyecektim.

[GM - Naruto]

Off Topic

Bizim huysuz yaşlı Jounin'i tanıyor olmaları onların kimliğine dair olan kaygılarımı hafifletmişti ama yinede %100 kaybolmamışlardı.

Bu şekilde yazmışsın ama GM mesajında Juzo'yu tanıdıkları yönünden herhangi bir bilgi vermedim. Lütfen daha dikkatli okuyun veya başka bir şey söylemeye çalışıyorsanız, daha düzgün ifade edin. RP'nin bu kısmı iptal bu arada. Pek bir şeyi değiştirmiyor ama olsun.

Ooki'nin sözleri karşınızda saldırıya hazır duran Jounin'e pek etki etmiyor gibi görünüyor. Nitekim Ooki konuşmasını tamamladıktan sonra Jounin “Daimyo Kalesi'nin önünde durarak kendimizi zaten kanıtlıyoruz. Kalenin önünde aylak aylak durmak gerçekten mümkün mü sanıyorsunuz?” diyerek tersliyor sizi. Hemen akabinde ise “İstediğin kadar bağırmakta özgürsün, ancak üstünü arayacağız. Madem gerçek parşömen üzerinde, onu çekip almamız gerekiyor.” dedikten sonra Chuunin'e bir kafa işareti yapıyor.

Chuunin elindeki kunaiyi ekipman çantasına koyarken, ellerini zarar vermek istemediğini gösterir şekilde ileri doğru uzatıyor. Ancak Ooki, karşılarındaki kişilerin zor yaptıklarını görünce avazı çıktığı kadar bağırmaya başlıyor! Ooki'nin bu bağırmasıyla birlikte Chuunin olduğu yerde çakılı kalırken, Jounin daha da öfkeli bir şekilde Ooki'ye odaklanıyor ve hemen ardından “Kanashibari no Jutsu!” diyor. Jounin ile göz göze gelen Ooki büyük bir korkuyla, olduğu yer de kalırken, nefes almakta bile güçlük çekiyor. Bu esnada Chuunin ise “Ayatsuito!” diyerek çantasından çıkardığı bir misinayı Ooki'ye doğru savuruyor. Sadece iki saniye içinde Ooki misina ile bağlanarak yere düşüveriyor! Chisa ise gördükleri karşısında şaşkın bir şekilde bakmakla yetiniyor!

Ooki birkaç saniye sonra içinde bulunduğu korku dalgasından kendini kurtarırken, Jounin tehditkar bakışlarını Chisa'ya kilitliyor. Tam bu esnada kalenin kapısı açılıp dışarıya on kadar kişi çıkıyor. Bu kişilerin bazılarının ellerinde katana da bulunurken içlerinden bir tanesi Jounin'in yanına geliyor ve “Neler oluyor Ryoma-Senpai?” diyor. Adının Ryoma olduğunu öğrendiğiniz Jounin ise “Bu ikisi Takeru-sama'nın eğitimi için geldiğini iddia ediyorlar, ancak mühürlü parşömen yerine saçma sapan bir parşömen verdiler. Onları sorguya alacağımızı söylediklerinde de gerçek parşömenin göğsünde olduğunu falan söyledi. Sonrasında da durum bu...” diyerek kısaca olanları belirtiyor. Arkadan gelen ekip saldırı için tek bir kelime beklerken Ryoma sert bakışlarını Chisa'nın üstünden ayırmadan yanındaki Chuunin'e “Git ve parşömenin olup olmadığını kontrol et.” diyor. Chuunin bu kez elinde bir kunai ile ve gözü kara bir şekilde Ooki'ye doğru gelmeye başlıyor.

Ooki'nin vücuduna dolanan misina, omuz hizasından başlayıp dirseklerini, bileklerini vücuduna sabitleyecek şekilde kalçalarına iniyor. Buradan da diz kapakları ve ayak bileklerini sıkı sıkı saran misina Ooki'yi hareketsiz bırakmış oluyor. Dolayısıla Ooki'nin şu an için el mührü yapabilme olanağı bulunuyor. Ryoma ile aranızda 5 metreden biraz daha az bir mesafe varken, Chuunin giderek size yaklaşmakta.

[Kotegawa Chisa]

Ortamı biraz sakinleştirmeyi başarmıştım fakat Onee-san işleri daha da berbat etmişti. Karşımızdaki shinobiler kapının önünde nöbet tutmasına rağmen nasıl olurda onlara güvenemediğini gerçekten anlamıyordum. Tedbirli olmakta fayda var fakat Onee-san'ın yaptığı düpedüz paranoyaklık. Fiziksel olarak aşırı derecede güçlü olmasına rağmen Onee-san bazen olayları yorumlamayı beceremiyor. Daimyo Kalesi'nin kapısında nöbet tutan shinobilerin ajan olma ihtimali olduğuna gerçekten inanıp inanmadığını merak ediyordum. Belki de üç gün boyunca yolda sıkıldığı için olay çıkarmak istemiştir. Evet, bu düşünce tamda Onee-san'lık.

Jounin, Onee-san'a durumu açıklamıştı fakat Onee-san için yeterli olmamıştı. Hala diretiyordu, ona engel olmam gerekiyordu. Chuunin elindeki kunaiyi çantasına koyduktan sonra aynı benim gibi ellerini uzatarak beklemeye başlamıştı. Tam rahatlamışken Onee-san birden bağırmaya başlamıştı. Bunu yapacağını adım gibi biliyordum, yine de şaşırmadan edemedim. Hala diretmesine inanamıyordum. Onee-san'ın birden bağırmasına kapıda dikilen Chuunin de en az benim kadar şaşırmıştı. Jounin ise Onee-san'a bakarak bir jutsu uygulamıştı. Jounin'in uyguladığı jutsunun ardından Onee-san korku içerisinde dikilmeye başlamıştı. Ona yardım edebilirdim ama ortada ciddi bir şey olmadığı için yardım etmemeyi tercih ettim. Ayrıca yardım edemeyecek kadar şaşırmıştım.

Jounin'in hemen ardından, Chuunin çantasından çıkardığı misinayı Onee-san'a doğru savurmuş ve onu bağlamıştı. Aşırı derecede sinirlenmiştim, Onee-san'ın böyle aşağılanması kabul edilemezdi. Yine de bunların tamamının kendi hatası olduğunu düşündüğüm anda öfkem yatışmıştı. Eğer birkaç saniye önce inat etmeyip gerçek parşömeni verseydi bunların hiçbirini yaşamamış olacaktık.

Onee-san bağlandıktan sonra Jounin'in bakışları bana çevrilmişti. Hiçbir şey yapmaya niyetim yoktu, o yüzden bu bakışlardan pek etkilendiğim söylenemezdi. Tam o sırada kalenin kapısından birkaç kişi çıkmıştı. Çıkanlardan biri Jounin'in, yani Ryoma'nın yanına gelerek neler olduğunu sormuştu. Ryoma ise olan olayları kısaca yanına gelen adama anlatmıştı. Hemen ardından bakışlarını benden ayırmadan yanındaki Chuunin'e, Onee-san'ı kontrol etmesini söylemişti. Suratımda sinirli bir ifadeyle Onee-san'a dönmüş ve konuşmaya başlamıştım. "Onee-san lütfen daha fazla uzatma! Arkadaşlara yeteri kadar sıkıntı çıkardın zaten." Bunlar gerçek duygularımdı, Onee-san'a sinirliydim. Her zaman bir şeyler yapıyor ve arkasını temizlemek bana kalıyordu, aynı üç gün önce Juzo-san'ın yanında olduğu gibi.

Onee-san'a kızdıktan sonra gözüme çoooook ama çoooook önemli bir detay takıldı. Onee-san'dan parşömeni alacak olan Chuunin bir erkekti. Yani onun göğüslerine elleyeceği anlamına geliyordu. Hızlıca suratıma bir gülümseme yerleştirip Ryoma'ya döndüm ve konuşmaya başladım. "Ryoma-san, bildiğiniz gibi parşömen Onee-san'ın göğüslerinin arasında. Yani bir erkeğin bunu yapması ne kadar doğru bilemiyorum. İzin verirseniz ben veya başka bir kadın arkadaş bu işi halledebilir." Ryoma ile konuşmamı bitirdikten sonra sinirli ifademi tekrardan yüzüme takınarak Onee-san'a döndüm. "Onee-san'ın daha fazla zorluk çıkarıp bizi yoracağını düşünmüyorum zaten."

[Kotegawa Ooki]

Adamlar söylediklerimi pek sallamamış ve zor kullanma yolunu seçmişti. Açıkçası söylediklerinde bazı gerçeklikler vardı ama alın bandları olmadığı gibi İshideki çok önemli bir Shinobiyi tanıyamamış ve kendilerini tanıtacak bir kimliği göstermekte istememişlerdi. Yani aslında ben gayet düzgün bir çözüm önermiştim bu çıkmaza. Tek yapacakları bana bir kimlik göstermek olurdu. Shinobi yada burada olduğuna dair bir kimlik yada belge tüm şüphelerimi siler ve gerçek belgeyi onlara göstermem önündeki engeli kaldırırdı.

Sorunun konuşularak halledilemeyeceğini anlayınca bnde söylediğimin arkasında durup avazım çıktığı kadar bağırarak kapının arkasındaki korumaların buraya gelmesini sağlamıştım. Daha doğrusu niyetim bu yöndeydi ama onları bizi duyup duyamayacağı veya duysada yetişebileceği ayrı bir soruydu. Tabi olayları benim halletme ihtimalimde vardı.

Bağırmamla birlikte Chuunin olduğunu iddia eden kişi donakalıp tepki bile verememişti. Onun hiçbir şey yapmaması şüphelerimi doğrular nitelikteydi ama lider gibi gözüken ve kendini Jounin olarak tanıtan haydut bir jutsu uygulamıştı. Ben daha ne olduğunu anlayamadan dona kalmıştım aynı Chuunin olduğunu iddia eden haydut gibi ama tek bir farkla o büyük ihtimalle şaşkınlıktan o hale düşerken ben korkudan bu durumdaydım.

Küçük haydut kullandığı başka bir teknikle çantasından çıkan bir misina ile beni bağlamıştı. Bok gibi bir duruma düşmüştüm ama kardeşim hala sağlamdı. O onları oyalarsa ben bir şekilde kurtulup durumu kurtarabilirdim. Tabi her şey olumsuzda değildi. Ben tam kardeşime sesleneceğim sırada kalabalık bir grup kalenin kapısının arkasından çıkmıştı. Bu yüzüme bir gülümseme koymaya yeterdi.

Adamlar geldiğinde yaptığım hatanın farkına varmıştım. Bu adamlar her ne kadar şüpheli dursalarda gerçek Shinobi idiler. Kendi aptallığıma bir iç geçirdikten sonra " Sıkıntı yok. Çıplaklık konusunda tabularım yok. Tabi bu sokakta çırılçıplak dolaşmayı sevdiğim anlamına gelmiyor. Ayrıca..." diyecek ve önce kardeşime sonrada Jounin'e dönüp " Shinobi olduğuna dair bir kimlikten yoksun olan yada onu göstermeyen bu adam. " diyecektim ve vücudumdaki tüm çakrayı iki koluma yönlendirip bu iki uzvumu güçlendirip tüm gücümle misinayı parçlamaya çalışacaktım. Aslında misinayı çözmek için bir jutsu vardı ama ben kaba kuvvet insanıydım.

Olurduda misinayı parçalamayı becerirsem dibimdeki Chuunin'in ve diğerlerinin bir anda saçma bir hareket yapmasını önlemek için " Sıkıntı yok. İstersen sen aç, istersen ben ama kıyafeti yırtmadan açarsan daha iyi olur. " diyecek ve verilen direktiflere göre hareket edecektim. Eğer misinayı parçalayamazsam hiçbir şey yapmayıp adamların gelmesini bekleyecektim.

Olaylar bir şekilde benim dayak yemediğim yada tutuklanmadığım bir şekilde çözülürse üstümü başımı toplayıp parşömeni onlara verip görevi açıklayacak ve böyle davranmamın sebebin Yajima Juzo görevin ciddiyeti ve olası tehlikesi ile ilgili verdiği brifing olduğunu söylecektim. Sonrasında bu adamların Yajima Juzo'yu genin gibi göstermeme rağmen anlamadıklarını, sadece bu ülkenin/İshigakure Shinobilerinin bilebileceği bir şey sormaya çalışmam, alın bandının yokluğu ve kimlik göstermemelerini söyleyip bunların onlara karşı olan şüphelerimi arttırdığını söylerek suçun bir kısmını onlara kakalamaya çalışacaktım.

Her şey olup biterken birazda katanalı herifleri incelemeye çalışacaktım.

Bende isimlerde karışıklık olmuş. Bu Jozunun soyadına bakmamıştım sonra karışmış falan Takeruyu görünce eğiteceğimiz adam olduğunu unutup Jozu ile ilgili bir şey sandım. Karışıklık için pardon.

[GM - Naruto]

Chuunin son derece tedbirli ve temkinli bir şekilde size yaklaşırken, Ooki'nin cümleleri dökülüyor ağzından. Hemen ardından ise, iki koluna yönlendirdiği chakranın yarattığı ekstra güç ile kollarını iki yana açarak misinalardan kurtarıyor kendini! Ancak Ooki'nin yaptığı bu hareket, diğerlerini harekete geçirmeye yetiyor! Ooki misinalardan kendisini kurtardığı anda, Chuunin elindeki kunaiyi Ooki'ye doğru fırlatıyor! Kollarının iki yana açık olduğu bu esnada, kunai Ooki'nin sağ göğsünün altına saplanıp kalıyor! Bu sebeple Ooki aklından geçen diğer cümlelerini söyleme fırsatı bile bulamıyor! Kapıdan gelenler ile birlikte Jounin hızla hareketlenerek ikinizi de çevreliyorlar! Ooki'nin yarattığı bu karmaşa sonucunda Jounin “Size fazlasıyla tahammül ettik. Eğer tek bir hareket daha yaparsanız, bir daha zindandan çıkabileceğinizi düşünmeyin!” diyerek net mesajını verirken, ikişer kişi sizi yakalamak için öne çıkıyor. Her geçen saniye bu iki kişi size yaklaşırken, artık işin şakasının kalmadığını ve tutuklanmak üzere olduğunuzu anlıyorsunuz.

Ooki'nin kanaması şu anda fazla değil ve hareket kabiliyetini şimdilik çok da kısıtlamıyor. Ancak saplanan kunaiye ve açtığı yaraya müdahale edilmediği takdirde her geçen saniye daha kötüye gitmesi muhtemel.

[Kotegawa Chisa]

Ishichou-sama'nın kararlarını sorgulamak gibi olmasını istemem ama bence bu görev için yanlış kişileri seçmişti. Benim dış görünüş, Onee-san'ın ise uyum sorunu vardı. Normalde bu kadar abartmazdı ama bugün bir garipti. Daimyo'nun Kalesi'ni koruyan adamlardan şüphelenmek biraz abes kaçıyordu. Alınbandları olmadığı için ilk başta bende biraz şüphelenmiştim fakat kısa bir süre düşündükten sonra içimdeki şüpheler ortadan kalkmıştı. Tabii ki bunlar benim şahsi düşüncelerimdi, Onee-san olaylara biraz daha paranoyak yaklaşmıştı. İlk olarak Ryoma-san'a bir şeyler saçmalamış, sonrasında ise bir aptal gibi bağırmıştı. Yine de Ryoma-san ona biraz insaflı davranıp bağlamakla yetinmişti. İşlerin bu kadarla sınırlı kaldığı için seviniyordum, aramızdan birileri yaralanabilirdi.

Onee-san bugün birçok kez yaptığı gibi beynini kullanmayı reddedip misinayı koparmıştı. Bunu gören Chuunin durur mu? Tabii ki durmaz. Elindeki kunaiyi Onee-san'a fırlattı. Kunai, Onee-san'ın sağ göğsünün birkaç santim aşağısına isabet etmişti. Suratımdan ne kadar telaşlı olduğum belli oluyordu. Onee-san'ın yarasını kapatmak, ona yardım etmek istiyordum fakat elimden hiçbir şey gelmeyeceğini biliyordum. Aslında onu kurtarmak için harekete geçebilirdim fakat Onee-san'ın biraz ders alması gerekiyordu. Bir şeyler yapmadan önce düşünmesi gerektiğini öğrenmesi gerekiyordu. Yine de bu durum aşırı derecede zoruma gidiyordu. Yanımda birileri Onee-san'a zarar veriyor fakat ben kılımı bile kıpırdatmıyordum. Belki de gelmiş geçmiş en aşağılık kardeş bendim.

Onee-san'a kunai isabet ettikten sonra Ryoma-san bizi son kez uyarmıştı. Ellerim önümde, sakince bekliyordum. Birkaç saniye sonra bizi tutuklayacaklar, kısa bir sorgunun ardından ise görevimize devam edecektik. Belki de Onee-san'ın davranışlarından dolayı geri gönderilecektik. Bunu gerçekten istemiyorum. Bizzat Ishichou-sama tarafından seçildiğimiz bu görevi neye mal olursa olsun tamamlamalıydım. Yine de Onee-san'ın zarar görmesini istemiyordum, bu yüzden biraz uzlaşmacı olmalıydık.

İki kişi ağır adımlarla üzerimize doğru gelirken suratımda durumdan ne kadar hoşnutsuz olduğumu belirten bir ifade vardı. Suratımdaki ifadeyi koruyarak Onee-san'a dönmüş ve birkaç saniye ona bakmakla yetinmiştim. Beni tutuklamak için yanıma yaklaşan kişiye karşı hiçbir hamle yapmayacaktım. Ne derlerse yerine getirecek ve Onee-san'a kötü kötü bakmaya devam edecektim. Şu an içinde bulunduğumuz durumun onun hatasından kaynaklandığını anlamasını istiyordum.

[Kotegawa Ooki]

Kollarıma yüksek miktarda çarka gönderdiğimde ilk hissettiğim şey büyük bir aydınlanma ve mutluluktu. Bir anda hatrı sayılır miktarda artan gücüm bende çikolata yemek veya kola içmek gibi mutluluk yapmıştı. Hani tükettiğinizde olduğunuz yerde sadece var olarak bile sizi mutluluktan dört köşe eden şeyler vardır ya aynı onlar gibiydi. Kollarımı eskisinden daha hafif hissediyordum ve bu mükemmel bir şeydi. Bir anda olduğumdan daha iyi biri olmuştum. Eskiden yapamadığım şeyleri yapabilecektim ki bunlardan biri bu misinayı parçalamaktı.

Görünürde muazzam bir zorluk yaşamadan misinalardan kurtulmayı başarmıştım. Tam ağzımı açıp bir şeyler diyecektim ki Chuunin hızlı davranıp göğsüme saplanan kunai ile birlikte olduğum yerde kalmıştım. Acıyordu ama çok fazla değil, kanıyordu ama yine çok fazla değildi. Belkide beni göğüslerim kurtarmıştı. Çok büyük değillerdi ama kardeşiminkilerle kıyaslayınca daha iyiydi. Zaten büyük göğüs hareket kısıtlardı.

Bu sırada çevremiz sarılmış ve arkası olduğundan %100 emin olduğum ciddi bir tehdit yemiştik. Bu saatten sonra bir şey demeneninde yapmanında manası yoktu.

Derin bir nefes aldıktan sonra iki elimi teslim oluyorum der gibi havaya kaldırıp " Parşömeni kanla fazla ıslanmaması için çıkarıyorum. " diyecektim mümkün olduğunca sakin bir şekilde. Bundan sonra eğer aksi bir şey söylenmez ise bir elim hala yukarıda iken diğerini yavaşça ve elimden geldiğinde tehditkar gözükmeyecek ve kunaiden de uzak duracak bir şekilde göğsüme sokup parşömeni alacak ve o elimide içinde parşömenle birlikte diğer elim gibi havaya kaldırıp adamların gelmesini bekleyecektim.

Bu kapıdaki iki mal yüzünden tüm bunlar olmuştu ama bunun intikamı elbet bir gün gelecekti. Belki bir gün sonra belki 10 yıl sonra ama burada olanları unutmayacaktım. Olurda şu adamların üstünde bir rütbeye veya konuma gelirsem bunlara sürekli abuk subuk yerlerde gece nöbeti yazacaktım. Gecenin bir yarısı gidip mezarlıkta dursunlarda akılları başlarına gelir. Gerçi orada da cesetleri kunailerler.

[GM - Naruto]

Chisa kaderine teslim olmuş bir şekilde kendisine doğru gelen kişiye herhangi bir direniş göstermezken, Ooki ellerini havaya kaldırıyor. Ancak susmak nedir bilmeyen tavrı ile tekrar bir şeyler söylediğinde, Ryoma yeri göğü inleten bir sesle “Nefes bile aldığın anda kelleni vücudundan ayırırım!” diyerek Ooki'nin tüm hareketlerini kısıtlıyor. Chisa'nın yanına kadar gelen shinobi, basit bir şekilde Chisa'nın iki elini birbirine değemeyecek şekilde tutmakla yetiniyor. Adamın bakışları tamamen Ooki'ye yönelmiş halde olduğu için, Chisa ile pek ilgilendiği söylenemez. Ooki'ye doğru gelen shinobi ise, eline bir kunai alıyor ve adımlarını bir parça daha hızlandırdıktan sonra Ooki'nin dibine kadar geliyor. Bir eliyle Ooki'nin kıyafeti çeken adam, kunai ile kıyafetin üst kısmını ikiye ayırıyor. Neredeyse göbeğine kadar inen kunai darbesinden sonra ikiye ayrılan kıyafetinden göğüsleri iki yana dağılıyor. Ancak buradaki insanlar Ooki'nin açılan göğüslerine bakmak yerinde, göğsünde bulunan ve misina ile sabitlenmiş parşömene odaklanıyorlar. Adam kunaisi ile bir misinayı keserken, parşömen boşa düşüyor ve shinobi boştaki eliyle aldığı parşömeni Ryoma'ya fırlatıyor, hemen ardından ise kunaisini Ooki'nin boğazına getiriyor.

Kendisine atılan parşömeni kolaylıkla yakalayan Ryoma temkinli bir şekilde parşömeni açtıktan sonra, Daimyo'nun mührünü görüyor. Yüzündeki gergin ifade henüz geçmemişken, Ryoma “Üstünü düzeltip beni takip edin.” demekle yetiniyor. Ancak siz daha adım atmaya başlamadan “Neler oluyor burada?” diye bağıran birini görüyorsunuz. Ortamdaki tüm bakışlar sesin geldiği yöne çevrilirken, Ryoma birden “Üzgünüm Takeru-sama, bağışlayın!” diyor. Ryoma'nın bu cümlesiyle, eğitim vereceğiniz Otake Takeru 170 cmlik boyu ve ilginç saç kesimiyle karşınızda duruyor.

Otake Takeru

Baygın ve cins bakışları ortamdaki herkesi süzerken, mutsuz bir ifadeyle ikinizi göstererek “Bunlar kim?” diye soruyor. Ryoma ise elindeki parşömeni göstererek “Daimyo-sama'dan rica ettiğiniz, Ishigakure'den gelen shinobiler. Kaleye giriş sırasında parşömeni vermek yerine saçma sapan hareketler içerisine girdikleri için durum biraz karıştı.” diyor. Bu açıklamalar sanki Takeru'yu daha da mutsuz etmiş gibi duruyor ve “Bu arkadaşları kaleye almayın... Şehirdeki antrenman alanlarından birine götürün ve orada kaldıklarına emin olun.” diyor. Sonrasında ise arkasına bakmadan ilerlemeye başlıyor. Takeru göstermiş olduğu bu davranışlarla size güvenmediğini ve saygı duymadığını açıkça ortaya koymuş oluyor. Ryoma ise Takeru'nun ardından sizlere baktıktan sonra “Onları bize bırakın.” diyerek yanındaki Chuunin ile sizi götüreceğini belirtiyor. Hemen ardından, yanındaki Chuunin'e “Kızın yarasına müdahale et.” emrini veriyor. Kale önündeki kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başlarken, Chuunin de Ooki'nin yarasına müdahele etmek için hareketleniyor.

[Kotegawa Chisa]

Dünya'nın bir numaralı kız kardeşi Kotegawa Chisa, o gün oldukça büyük bir iş başarmıştı. Her kız kardeş gibi Onee-san'ını korumak onun görevlerinden biriydi fakat çok zor bir seçim yapmak zorunda kalmıştı. Onee-san'ının yaralanmasına izin vererek onu daha büyük bir tehlikeden kurtarmıştı. Evet, gerçekten yapmıştım. Onee-san zor anlar yaşarken hiçbir şey yapmayarak aslında onu kurtardım! Yaralandığını gördüğüm anda harekete geçip ona yardım etmek istedim fakat uzun vadede bu yapacağımın ona zarar vereceğini biliyordum. Eğer Onee-san'a yardım etmek için kılıcımı kınından çekmiş olsaydım Ryoma-san ciddileşerek büyük bir öfkeyle üzerimize gelecekti. Geldiğimizden beri türlü türlü hareketler yaparak onu sinir ettiği için öfkesinin hedefi Onee-san olacaktı. Ciddileşmiş bir Jounin'in karşısında pek şansımız yoktu, en sonunda Onee-san ağır bir şekilde yaralanacaktı. Ben, Dünya'nın bir numaralı kız kardeşi ise bütün bunları düşünüp hiçbir şey yapmamaya karar vermişti. Onee-san'ın yaralanmasını gördüğüm anda biraz vicdan azabı çekmiş olsam da buna değeceğini biliyordum. Gerçekten harika bir kız kardeşim, Onee-san'ın eksik yönlerini rahatlıkla tamamlayabiliyorum.

Suratımda büyük bir gülümsemeyle beni yakalamaları için bekliyordum. Benim yakalandığımı gören Onee-san'ın fazla uzatmayacağını biliyordum. Bizi tutuklamak için üzerimize doğru iki adam geliyordu. Tam her şeyin bittiğini düşündüğüm sırada Onee-san tekrardan konuşmaya başlamıştı. Aşırı derecede öfkelenmiş olan Ryoma-san ise ona bağırarak karşılık vermişti. Onee-san'ın sinirlenerek mantıksız bir şeyler yapacağını düşünüyordum fakat usulca kendisinden parşömenin alınmasını beklemişti. Bu sırada yanıma gelen adam ellerimi nazikçe tutmuştu. Benim gibi bir canavardan korkmadığı için karşımdaki adamı takdir ediyorum! Şahsen ben onun yerinde olsaydım böyle tehlikeli gözüken birisine yaklaşmak istemezdim. İşin garip tarafı buraya geldiğimden beri kimsenin benim dış görünüşüme takılmamıştı. Ne kaleden çıkan askerler ne de kapıda bekleyen shinobiler. Sanki normal birisiymişim gibi benimle konuşuyor, ona göre davranıyorlardı. Açıkçası bu durum karşısında mutlu olmuştum. Sonuçta pek karşılaştığım bir durum değildi. Köydekiler bana alışmış olsa da gittiğim yerlerde her zaman canavar muamelesi görmüştüm.

Chuunin eline bir kunai alıp Onee-san'ın kıyafetini parçalamıştı. Onun güzelim vücudunu el aleme gösterdiği için sinirlenmiştim fakat bu sinirim kısa bir sürede geçmişti. O kadar mutluydum ki böyle bir olay bile moralimi bozamıyordu. Ayrıca böyle bir durumda olmamızın sebebi tamamen Onee-san'dı, kendi ettiğini bulmuş oldu.

Onee-san'ın göğsüne bağlı olan misinalardan biri Chuunin tarafından koparıldı. Misinalardan kurtulan parşömen ise yavaşça yere düştü. Chuunin yerdeki parşömeni alıp Ryoma-san'a fırlattı, ardından kunaisini Onee-san'ın boğazına dayayıp beklemeye başladı. Sadece birkaç saniye sonra kunaisini çekeceğini bildiğimden dolayı bu durum zoruma gitmemişti. Ryoma-san parşömeni inceledikten sonra Chuunin kunaisini geri çekmişti. Ryoma-san onu takip etmemizi söylediğinde ise eğiteceğimiz şahıs kendisini göstermişti. 1.70 boylarında, komik sayılabilecek bir saç kesimiyle önümüzde dikiliyor ve bize bakıyordu. Juzo-san'ın attığı bakışın aynısını atıyordu. Sanırım karşısında pembe bir canavar ve yarı çıplak bir kadın görmekten memnun olmamıştı.

Kim olduğumuzu sorduktan sonra bizi kaleye almamaları için Ryoma-san'a talimat vermişti. Suratındaki küçümseyici bakışı gördükçe gülesim geliyordu çünkü saç kesimi aşşşırı derecede komikti! Benim için hava hoştu, bir hafta boyunca şehirde takılıp alışveriş yaptıktan sonra geriye dönebilirdik fakat bu görev için bizzat Ishichou-sama tarafından seçildiğimizden ne olursa olsun tamamlamak zorundaydık. Tabii ki tek sebebim bu değildi, suratındaki o küçümseyici bakışı paramparça etmek istiyordum.

Ryoma-san yanındaki Chuunin'e, Onee-san'ın yarasını tedavi etmesi için emir vermişti. Bu sırada Ryoma-san'a doğru dönüp hafifçe eğilmiş ve konuşmaya başlamıştım. "Ryoma-san, Onee-san'ın çıkardığı curcuna için özür dilerim." Ardından yavaşça kulağına yaklaşarak "Kendisi düşünmekten çok kaslarına güvenen tiplerdendir de." dedim. Akabinde tekrardan uzaklaşarak konuşmaya devam ettim. "Takeru-sama'nın bizi pek beğenmediği suratından belli oluyor ancak kendisi bizi değerlendirebilecek bir şahıs değil. Bu görev için bizzat Ishichou-sama tarafından seçilip buraya gönderildik. Ishichou-sama'nın bizi seçmesi görev için yeterli kabiliyetlere sahip olduğumuzun kanıtıdır. Bizim kaleye girmemizi engelleyebilecek tek şahıs ise Daimyo-sama'dır. Planladığımız gibi eğitimimize başlamak için sizden giriş izni istiyorum." Ne olursa olsun bu görevi tamamlayacak ve o adamın suratındaki küçümseyici bakışı yok edeceğim!