[Aktif Operasyon | Kita Usagi] Dil

[GM - Naruto]

Gözlerini aralıyorsun ve üzerine kesinlikle geleceğinden emin olan kunaiden kaçmak için tüm vücudunu hazırlıyorsun. Ancak gözlerini açtığında, elemanın da senden bir kaç adım geriye gitmiş olduğunu farkediyorsun. Ellerini önünde konuşlandırmış ve At mührünü bitirmiş, Kuş mührüne geçiyor. Ardından Köpek mührüne geçmek için hazırlanıyor. Tüm bunlar, saniyenin yarısı bir süre zarfında gerçekleşiyor.

Eleman bir teknik yapıyor, ancak yaptığı teknik ile sana mühür bırakan teknik arasında bir alaka var. Bunu, el mühürlerini tanıdığın için çıkarabiliyorsun: Zira sana uygulanan teknik ile aynı mühürler.

Eleman ile aranda 3 metre kadar var. Adam ayaklarını yere sertçe koymuş ve gelebilecek herhangi bir saldırıya karşı hazır. Kunailer bir sağında, bir de solunda, adamdan birer metre uzaklıkta duruyor. Misinaların ışıltısını seçebiliyorsun karanlığın içerisinde. Elemanın suradı hala nefret dolu.

Eleman mühürlerin yarısını bitirmiş durumda, eğer aniden bir müdahale yapmazsan tamamını da bitirecek gibi. Sana attığı kafa seni epey bir dezavantaja sokmuş durumda zira hala dengeni tam sağlayabilmiş değilsin. Eğer dengeni sağlamayı beklersen, bir saniye kadar yani, elemanın tekniği bitirmesine çok yaklaştıracaksın ancak her ne hamle yapacaksan isabet ettirebileceksin gibi duruyor. Ancak dengeni sağlamadan hemen saldıracaksan bir ihtimal adamın tekniğini durdurabileceksin, ancak yapacağın hamle ne kadar efektif olacak, kestiremiyorsun. Kendin bir açıklık verme ihtimalin bile mevcut.

[Kita Usagi]

Gözlerini açtığı anda kendi soluna doğru tam parende atacakken bir şeyi fark etmişti. Eleman ile arasında bir kaç metrelik mesafe vardı. Yani, öncekinden de uzak olan bir kaç metre. Bu aradaki mesafenin başta niye olduğunu anlamamıştı. Yediği darbe sonrası bu kadar geri gitmiş olmasına şaşırmıştı. Yeni yeni açılan gözleri adamın ellerine kaydığında ise, bu mesafenin Usagi'nin geriye doğru gitmesinden değil, shinobinin geriye doğru gitmesinden kaynaklandığını anlamıştı.

Rakibi el mühürleri yapmaya başlamıştı. En başta bu mühürlerin ne için olduğunu çok anlayamasa da, adam mühürlere devam ettikçe tekniği anımsamaya başladı. Bu el mühürleri, boynunun arkasında olan mühür ile bağlantılıydı. Vücudunda bulunan mühür ile ilgili bir şeyler yapacağı kesinde bu shinobinin. Ne olduğunu tam olarak bilmese de, tekniğini bitirmesine izin vermemeliydi. Aksi durumda neler olabileceğini tahmin bile edemiyordu.

Aralarındaki mesafeyi ölçmeye çalıştı. İki, belki üç metre bir mesafe vardı. Adam gelebilecek her türlü saldırıya hazır bekliyordu. Misinalar ile bağlamış olduğu kunailer ise sağında ve solunda, adamdan birer metre uzakta duruyordu. Pozisyonları aklına iyice kazımaya çalışmıştı gördüğü kadarıyla. Sonrasında beyni hemen plan yapmaya koyulmuştu.

Vücudunun dengeyi sağlamasını bekleyecekti. Yaklaşık bir saniye kadar. Devamında adamın üstüne doğru koşmaya başlayacaktı. Adamın üstüne koşarken belindeki saç tokasını adamın göğsüne doğru fırlatacaktı. Bu hareketiyle birlikte kendisinden daha hızlı gidecek olan saç tokasının, aradaki mesafeyi kapatması için gereken süreyi Usagi'ye tanıyacağını düşünüyordu. Elemanın el mühürlerini bitirmesine izin vermemek için aradaki mesafeyi yeterince kapattığı anda sol yumruğu ile adamın sağ boyun kısmını hedef alacak şekilde bir hamle yapacaktı. Başarılı olması durumunda kendi ekseni etrafında tam tur dönerek sağ elinin tersiyle aynı yere bir darbe daha indirmeyi amaçlıyordu. Ama bu hamleyi yaparken kendisini yere doğru verecekti. Bu dönme işlemini sağ ayağı üzerinde yapacağı için, sol ayağı herhangi bir hamle yapmaya müsait olacaktı. Bu boşluğu ise, kendisini yere vermesini de kullanarak adamın tam çenesine sert bir darbe indirmek için kullanacaktı.

[GM - Naruto]

Yere ayağını sertçe koyup dengeni tamamen kazanmak için harcıyorsun. Adam bu sırada, Ejderha mührünü bitiriyor ve Fare mührüne geçiyor. Koşmaya başlıyorsun ileriye doğru. Aşırı hızlısın, muhtemelen karanlığın içerisindeki bir gölgeden ibaretsin. İkinci adımını yere koymadan daha fırlatıyorsun tokayı.

Toka havada aşırı ince bir ses çıkartarak ilerliyor ve elemanın göğsüne, yarısına kadar girerek saplanıyor aniden! Adam o anda yarım saniyeliğine duraksıyor ve gözlerinin fal taşı gibi açıldığını görüyorsun. Ancak devam ediyor el mühürlerine ve Fare mührünü bitiriyor. Sen ise, tam bu sırada adamın önüne varıyorsun. Hızınla beraber adamın yarasının üstüne, yani boynunun sağ tarafına sertçe geçiriyorsun. Vücudun ise bu yumruğun yaraya teması ile durmuyor, dönmeye başlıyorsun yumruktan gelen momentum ile.

Eleman bu sırada ellerini Kaplan mührüne doğru çeviriyor ancak yumruğunla beraber el mührü bozuluyor! Hiç beklemeden ikinci bir yumruğu indiriyorsun yaraya. Ellerin kanlanıyor, adam ise bir acı çığlığı atmak için ağzını açıyor, ancak herhangi bir ses çıkmıyor. Bir dizinin üstüne çöküyor.

Momentumunu koruyarak durmadan tekrar bir tur atıyorsun etrafında ve bu sefer de sol ayağını kaldırarak var gücün ile topuğunu adamın çenesine geçiriyorsun!

O kadar şiddetli bir hamle oluyor ki bu, adamın çenesinden gelen "çıt" sesi ortamda yankılanıyor. Adam önce sağa doğru temelleri çökmüş bir kule gibi yatıyor, ardından yavaş yavaş devrilmeye başlıyor. Ayağını bir hışım ile tataminin üzerine koyuyorsun. Kazandığından eminsin. Ancak son anda, göz ucun ile bir şey farkediyorsun. Eleman Kaplan mührünü sımsıkı tutuyor.

Göz bebeklerin ufalıyor senin de. Ne olacak? Ne yaptı bu adam? Tedirgin oluyorsun. Karnından yukarıya bir sıcak hava kütlesi yayılıyor. Sağına soluna bakıyorsun, ancak bir farklılık yok gibi.

Bir kaç saniye geçiyor. Eleman yığıldığı yerde, muhtemelen baygın bir şekilde yatıyor. Eğer yardım almazsa kan kaybınd...

---

3. Gün, Akşam | Gecenin Ötesinde

---

Gözlerini kırpıştırıyorsun. Tenjuku'da elektrikler mi gitti? Öyle olsa bile, etraf hala fenerler ile aydınlanmalıydı. Ancak çok karanlık. Çevrene bakınıyorsun. Sana "Shinobi Koruma Büyüsü" yapacak denilen adam, ellerini kafana doğru götürüyordu en son hatırladığın şey, soğuk parmaklar alnını kavramıştı. Gözlerini kapattın ve açtın, şimdi ise tanımadığın bir yerdesin. Kimiko'da arkanda olmalıydı, ancak o da yok.

Çok yorgun hissetmiyorsun ancak karnın ve sırtın ağrıyor. Kesikler içindesin. Telaşlanıyorsun. Üzerinde, başka bir kimono var. Kimonoda da bir yırtmaç bulunuyor. Hafifçe terlemişsin, makyajın da biraz akmış gibi.

Makyaj? Ne zaman makyaj yaptın ki?

Saçların açık. Tokan yok. Önünde ise, yerde yatan bir silüet görüyorsun. Bir adım atıyorsun ona doğru. Razan'ın yanında gördüğün Shinobi, sana tekniği uygulayacak olan. Baygın, göğsünde ise tokan duruyor. Anlam veremiyorsun. Çevrene tekrar bakıyorsun. Burası Tenjuku değil.

Gözlerin, solundaki duvarda bulunan pencereye gidiyor. İçeri süzülen fener ışığından, akşam saatleri olduğunu anlayabiliyorsun. Bahçeden bir uğultu geliyor, insanların konuştuğuna dair. Gayet sakin bir uğultu bu. 2. kattasın bir yerin sanki.

Anlamlandıramıyorsun. İyiden iyiye endişeleniyorsun ve bir anksiyete krizi basıyor seni. Daha fazla terlemeye başlıyorsun. O kadar çok tedirgin oluyorsun ki boynundan yukarsı sımsıcak oluyor, kulaklarının kızardığını hissedebiliyorsun. Ayaklarına sanki kan gitmiyor.

Dizlerinin üzerine çöküyorsun kendine gelmek için.

[Kita Usagi]

Hızlıca ileriye doğru attığında kendisini, olacaklardan tamamen habersizdi. Düşündüğü ilk hamlesini işlemeye koymuştu. Saç tokasını adamın göğsüne doğru fırlatmıştı. Bu hamlesinin ardından, havada çok tiz bir ses çıkartarak ilerleyen toka adamın göğsüne saplanmıştı. Adamın bu hamleyle karşılaşmayı beklemediğini fark etmişti. İşte bu durum, Usagi'ye aşırı bir avantaj sağlamıştı şu an.

Adamın bir anlık duraksaması, Usagi'nin yaklaşması için gereken zamanı yaratmıştı. Adam bir sonraki mührüne geçtiğinde aradaki mesafeyi yeterince kapatmıştı. Sol yumruğunu adamın sağ boynuna vurduğu gibi rakibinin son mührü bozulmuştu. "Kazandım!" Aynı yaraya, sağ eliyle ikinci darbeyi indirdiğinde iki eli de kıpkırmızı olmuştu. Adam acı içinde bir dizi üstüne çöktüğünde ise, Usagi'nin düşündüğü son darbe için gerekli zemini hazırlamış olmuştu. Dönmesini bitirmeden sol ayağı ile adamın çenesine geçirdiği son darbeden sonra adamın çenesinden gelen çıt sesi Usagi'nin bile kemiklerini titretmişti. Adam yere devrilirken kazanmanın ve görevini tamamlamanın verdiği sevinç ile yerinde duramayıp olduğu yerde bir çocuk gibi havalara zıplayacakken vücudunu bir şok dalgası kapladı. Gözleri elemanın ellerine kaydı yavaşça. Normalde anlık olması gereken bu göz kayması o kadar yavaştı ki, elemanın ölmek pahasına da olsa hamlesini bitirdiğini fark edebilmişti. Adamın Kaplan mührünü sımsıkı tuttuğunu gördüğü anda ise, her şeyin bittiğini düşünmeye başlamıştı. Vücuduna yayılan sıcak hava kütlesi garip bir şekilde Usagi'nin içini hoş etse de, bu hoşluk yerini direk olarak tedirginliğe bırakmıştı.

Bir kaç saniye sonra ise bu tedirginlik, yerini bilinmezliğe bırakıyordu.

Gözlerini kırpıştırarak ayağa kalkmaya çalışmıştı. Etrafın karanlığından bir şey seçemiyordu. En son shinobi kendisine ilginç bir ninjutsu tekniği uygulayacaktı. Onu hatırlıyordu. Bir dakika, shinobi neredeydi? "Neyse." diyerek maruz kaldığı ninjutsu etkisiyle ufak bir baygınlık geçirdiğini düşünüp arkasında duran Kimiko'ya doğru döndü. Lakin Kimiko'yu da olduğu yerde bulamadı.

Karnında ve sırtında ilginç bir ağrı vardı. Baygınlık sonrası yere düştüğünde vurmuş olmalıydı sırtını, aynı zamanda karnını. İlginç bir vurma biçimiydi bu. Karnına doğru bir bakış attığında karnında kesikler olduğunu fark etmesi ise, Usagi'ye birden bir şok etkisi yaratarak bilincini hemen geri kazanmaya teşvik etmişti. "Ha? Ne oldu?" Bu soruları kendisine sormuştu. Ama şu an için bir cevabı yoktu. Üzerindeki kimononun nereden geldiğini bilmiyordu. Ama her tarafı kesikler içindeydi.

Gözünün önüne gelen bir tutam beyazlık görüşünü hafiften engelliyordu. Saçları açıktı. Saçlarını ne zaman açmıştı? Tenjaku'da saçını açtığını hatırlamıyordu. Birden tek kesici aleti olan tokası aklına geldi. Tokayı kaybetmesi, görevini tamamlamasına büyük bir engel oluşturabilirdi. Tokasını bulmak için etrafına bakınırken yerde uzanan bir silüet gözüne ilişti. Silüete doğru yaklaştığında ise, bu silüetin kendisine ninjutsu uygulaması gereken shinobi olduğunu fark etti. Adamın neden yerde yattığına anlam verememişti. Acaba tekniğin etkisi çift taraflı baygınlık olabilir miydi? Pek sanmıyordu.

Gözleri adamın üzerini incelerken tokasını fark etti. Adamın göğsüne saplanmış vaziyette. Tokası niye adamın göğsündeydi? Tam olarak neler olmuştu? Neredeydi? Hiçbirisine bir cevap veremiyordu. Cevap veremediği her bir soruda beyninin kıvrımları sanki kendi kendine lanet edermiş gibi daha çok çalışıp, başına yavaştan bir ağrı salıyordu.

Solundaki pencereden dışarıya doğru baktı. İçeriye süzülen turuncu ışıklar gece vakti olduğunu gösteriyordu. Artık Tenjaku'da olmadığından da emindi. Bahçedeki uğultu da bu teoriyi destekler nitelikteydi. Neler olduğuna herhangi bir anlam verememesi üzerine ufak bir anksiyete krizi basmıştı. Vücudu bu garip olaya karşı ilginç bir tepki vermişti. Normal bir shinobinin vermemesi gereken bir tepki. Terlemeye başlamıştı. Vücudu alev alev yanıyordu. Ayaklarına kan gitmediğini hissedebiliyordu. Birden kendisini yerde bulmuştu. Ne yapmalıydı? Hiçbir şey hatırlamıyordu. En son hatırladığı shinobinin kendisine uyguladığı teknikti. Devamı yoktu. Ne ara buraya gelmişti? Neler olmuştu? Saç tokası niye shinobinin göğsüne saplı duruyordu? Kendine gelmek için çömeldiği yerde daha çok kendisine sinir stres yaptığını fark etti.

Önce bir kaç derin nefes alarak vücudunu, sonrasında aklını boşaltmaya çalıştı. Her şeyin normale döndüğünü hissettiğinde ise ortamı hızlıca analiz edip çıkarımlarda bulunmaya çalışacaktı. Odayı inceleyecek, gerekirse odadan dışarı çıkıp koridora bakacaktı. Ama bu haliyle insan içine çıkamazdı. Her an kaçmak için tetikte olacaktı. Görevini ise yarıda bırakamazdı. Bu sebeple adamın üstünden saç tokasını alacaktı. O tokanın orada olmasının bir nedeni vardı. Her ne kadar bu nedeni bilmese de.

Neler oldu bilmiyordu ama, bu olanların o kuşla bir ilgisi olmalıydı.

[GM - Naruto]

Elemanın göğsünden çekip alıyorsun tokanı, ardından odaya tekrar bir bakıyorsun. Tam karşında, yan odaya açılan bir delik görüyorsun. Delik bir insanın geçebileceği boyutta ve düzgünce açılmamış. Bir şeylerin fırlatılıp kırıldığı belli zira senin bulunduğun odada yerler kırık tahta parçaları ile dolu. Çevreye baktığında da odanın epey bir dağıldığını farkediyorsun. Burada ufak çaplı bir savaş dönmüş gibi duruyor.

Deliğe yaklaşıyorsun ve kafanı uzatıyorsun içeri. Orta büyüklükte bir oda. Ortasında bir yer masası seçiyorsun karanlıkta. Ancak kırılmış. Odanın sana göre sağ tarafında kalan kısmında açık bir kapı var. Sol tarafında ise, duvara yakın bir yerde, epey geniş bir kan gölünün içinde yatan birisini görüyorsun. Tek bir hamlede odaya geçip, usulca cesede yaklaşıyorsun.

Razan.

Boğazı kesilmiş, çarpık suradı ile öylece ölekalmış. Kim öldürdü? Neden burada Razan var? Neresi burası? Kötü bir rüya mı? Aklına çeşitli senaryolar geliyor. Beynin, hiçbirini almıyor.

Razan'ın cesedini olduğu gibi orada bırakıp, koridora çıkıyorsun. Sağına ve soluna bakıyorsun, tek ışık gelen yer solunda kalan ve aşağı kata inen merdivenler. Merdivenleri çıkan birilerinin seslerini duyuyorsun. Birbirleri arasında konuşuyorlar; "Bir şeyler devirmişlerdir oğlum, ses ondan çıkmıştır. Razan-sama eğlenirken adamı basmanın bir alemi yok. Boşver işte. Çekmiştir geyşalardan birini kenara."

Bir kaç saniye sonra merdiveni aşıp görüş alanına girecekler gibi görünüyor.

[Kita Usagi]

Yerde yatan shinobinin üstünden tokayı aldığında, tam karşısında başka bir odaya açılan bir delik görmüştü. Bu delik daha yeni oluşmuş gibiydi. Düzgünce açılmış bir delik olduğu da söylenemezdi. Etrafının kırık tahta parçaları ile dolu olmasını da hesaba kattığında, aklında oluşturduğu tek seçenek yan odadan bu odaya birisinin atıldığı anlamını çıkartmıştı. Ama kim? Ya da ne? Bu soruların cevabını alabileceğini pek sanmıyordu zira odada bulunan tek kişi baygın haldeydi. Ve yüksek ihtimalle ölecekti. Adama hiç dokunmadan yan odaya geçti.

Ortada kırık bir yer masası vardı. Belli ki yan odaya taşan savaş bu odada başlamıştı. Sağ tarafına doğru baktığında açık bir sürgülü kapı gözüne çarpmıştı. Kapının ardını buradan tam olarak seçemiyordu. Sol tarafını kontrol ettiğinde ise neredeyse duvarın dibinde yatmakta olan birisini fark etmişti. Bir kan gölünün içinde. Yatan her kimse ölmüş olmalıydı zira bu kadar kan kaybından sonra hayatta kalacak birisinin olacağını düşünmüyordu.

Cesede yaklaştıkça, vücudundaki gerginlikte bir o kadar arttı. Cesede yaklaştıkça yüzünü daha da seçebilir hale gelmişti. Razan.

Boğazı boydan boya kesilmiş halde öylece yerde yatan Razan'ı görünce kafasındaki sorular yaklaşık ikiye katlanmıştı. Kim öldürmüştü? Niye öldürmüştü? Niye kendisi hiçbir şey hatırlamıyordu. Aklına gelen bütün senaryoları tek tek baştan sonra analiz ediyordu beyni. Lakin hiçbir şey çıkartamıyordu.

Razan'ın cesedine dokunmadan koridora çıkmıştı. Koridora gelen tek ışık solundaki merdivenlerden geliyordu. Aşağı kattan gelen ışık koridoru bulunduğu kısma kadar aydınlatıyordu. Tabi, aşağı kattan gelen tek şey ışık değildi. Birilerinin ayak ve konuşma seslerini de işitmeye başlamıştı.

Sesleri duyduğu gibi tedirgin olmaya başlamıştı. Parti? Geyşalar? Razan? Görev? Shinobi? Mühür? Beyni bütün parçaları bir bir yerine oturtmaya çalışıyordu. Ne var ki, hiçbir parçayı birbiri peşine ekleyemiyordu. Hiçbir parçanın yerini bulamıyordu. Adamlara yakalanması ile bir kaç saniyelik bir olaydı. Şu an bir seçim yapması gerekiyordu. Ya bir köşeye saklanıp gelenlerin burayı terketmesini bekleyecekti. Kendisine fazladan bir on yirmi saniye kazandırmak, ama aynı zamanda yakalanma şansını da bir hayli arttırarak. Ya da bulunduğu malikaneden kaçacaktı. Usagi, Razan'ın ölüp görevin tamamlandığını bildiği için hayatını daha fazla tehlikeye atmak istemedi. Razan'ı kim öldürdüyse öldürsün, görevi tamamlanmıştı. Sonuca bakmalıydı. Bu sebeple Razan'ın cesedinin bulunduğu odaya tekrar girdi. Pencereden dışarı kafasını uzatıp, odanın hangi tarafa baktığına karar verecekti. Herhangi bir insana denk gelmek istemiyordu. Herhangi bir insanın da kendisini görmesini istemiyordu. Eğer bu oda insanların olduğu bir tarafa bakıyorsa, bu odanın tam tersinde kalan odaya girip pencereden bakacaktı. Hangisinde daha az insan varsa o pencereden atlayıp, çatıları kullanarak kaçmayı düşünüyordu. Önceliği direk şehri terk etmekti. Bu haliyle bulunması durumunda bu iş ile bir ilgisi olduğu düşünülebilirdi.

Yüksek ihtimalle zaten vardı. Ama beyni nasıl bir ilişki olduğunu bir türlü hatırlayamıyordu.

Var gücüyle kaçmalıydı. Vücudunun el verdiğince kaçmalı ve Ishi-chou'ya gidip yardım istemeliydi. Hiçbir şey hatırlamıyordu!

[GM - Naruto]

Odanın camını açıyorsun ve akşam gökyüzü ile karşılaşıyorsun. Ufka baktığında Minami şehrinin o tanıdık silüeti seni karşılıyor. Altında ise, ağaçlarla kaplı bir bahçe var. Bahçede, dallardan sarkıtılan fenerler turuncu bir ışık yayıyor etrafa. Bahçede nereden baksan en az 30-40 kişi duruyor. Seni göreceklerini tahmin etmiyorsun, o bağlamda yatay ve geniş saçaklara adımını atıyorsun. Bir üst saçağa geçiyorsun, oradan da arka sokaklardan birine zıplamak için hazırlanıyorsun.

Bu sırada, bağırışlar duymaya başlıyorsun içeriden. "Razan-sama?! Razan-sama!" Ardından düdükler çalınmaya başlıyor, bir kaç saniye sonra ise alarm çanları.

Sen ise çoktan bir kaç muhiti geride bırakmış oluyorsun koşarak.

Ancak zihnin hala boş. Hala neler gerçekleştiği hakkında en ufak bir fikrin yok. Koşmaya devam ediyorsun liğme liğme olmuş kıyafetin ile beraber. Beynin patlayacak gibi. Anlamsızlaşan zaman olgun ve yaşadığın resmen vücut dışı deneyim seni yıldırmış durumda.

Yağmur çiselmeye başlıyor. Nefes nefese kalıyorsun. Bir ara sokağa girip, nefesini düzenliyorsun. Makyajın akıyor ve ellerine bulaşıyor. Gök yüzüne bakıyorsun.

Hala hayattasın. Sanırım en önemli olan şey de bu. Ishigakure'nin yolunu tutmak için, hareketleniyorsun.

---

Bir şekilde ulaşıyorsun köyüne. Yağmur Ülkesi'ndeki görevinin "raporunu" vermek adına, Ishi-chou binasına ilerliyorsun. Ancak veznedeki Chuunin, raporunu daha dün verdiğini, muhtemelen sabah mahmurluğuyla geldiğini söylüyor hafif şakayla. Sen de üstelemiyor, evine dönüyorsun.

---

Gece. Saatin kaç olduğundan emin değilsin. Korkuyla yatağından uyanıyorsun. Pencerede bir silüet var. Çömelmiş bir şekilde duruyor, dirsekleri dizlerine koyulmuş bir şekilde. Cübbeli bir herif, suradında ise aşırı basit bir maymun maskesi var. Kapüşonu çekik. Senin onu farkettiğin anda, kafasını hafifçe sağa doğru eğiyor. "Temiz iş. Başarılarının devamını diliyorum." Cübbesinin cebinden bir alın bandı çıkarıyor, ardından yatağına nazikçe fırlatıyor. "Ishi-chou bizzat sakladı." Ardından, bir kaç saniye seni süzüyor. Maskeden surat ifadelerini anlayamasan da, sana odaklandığının bilincindesin. "Dikkat et kendine."

Silüet, yavaşça kuş tüylerine parçalanarak kayboluyor gecenin karanlığında.

Off Topic

Son bir RP alalım ve ödüllerini verdikten sonra biz de uçup kaçalım gari.

[Kita Usagi]

Odanın camından dışarıya bakmıştı. Gecenin karanlığında ay ışığı aydınlatıyordu etrafını. Ufka doğru baktığında ise, ilk geldiği gün gördüğü o muhteşem manzara ile karşılaşmıştı. Her ne olursa olsun, her ne yaşamış olursa olsun, bu şehrin şu manzarasına hayranlığı hiçbir zaman geçmeyecekti. Bakışlarını şehrin silüetinden bahçeye doğru çevirdiğinde ise ağaçlarla kaplı bir bahçe görmüştü. Bahçedeki ağaçların saçaklarına zıplayarak başta malikaneyi, sonrasında ara sokaklardan birisine zıplayarak da bahçeyi gerisinde bırakmıştı.

Kaçışını yaptığı sırada arkasından bir gürültü yükselmeye başlamıştı. Öncelikle "Razan-Sama" olarak gelen hafif ses, peşini düdüklere, sonrasında alarm çanlarına bırakmıştı. Ne var ki Usagi çoktan uzaklaşmıştı malikaneden.

Zihnindeki boşluğu dolduramamış bir şekilde kaçarken, yağmur çiselemeye başlamıştı. Bir ara sokakta durup dinlenme ihtiyacı hissetti. Beyni olanları düşünmekten patlayacak gibiydi. Bütün kıvrımları son hız çalışıyordu. En ufak bir detayı bile hatırlayabilmek için. Beyninin bu hareketi nefesinin de düzensizleşmesine neden olmuştu. Önce nefesini düzenlemek için vücudunun kontrolünü beyninden aldı. Nefesini düzelttiğinde ise düşüncelerini olabildiğince geri plana atarak var gücüyle tekrar yola koyuldu.

Zor bela köyüne ulaşmıştı. Ishigakure'nin ışıklarını gördüğü anda içindeki çocuk dışarı çıkmıştı. Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşmişti, yaşadığı bütün trajedileri geride bırakmanın sevinciyle. Köye girdiği gibi Ishi-chou binasına doğru yol aldı. Amegakure'deki görevinin raporunu vermek adına. Veznedeki chuunin ise raporunu dün verdiğini söylediğinde garip bir afallama yaşadı. "Kahretsin! Bunu da mı unuttum! Beynime ne oluyo?" diye içten içe kendisine sorarken, dışarıdan deli olarak görünüp hastahaneye kapatılmak istemediği için chuunine selam verip evinin yolunu tutmuştu. Yaşadığı bütün olaylardan sonra bir uykunun çok iyi geleceğini biliyordu.

Uykusunun en derin yerinde, tam olarak kabus görmeye başladığı vakitte. Birden korku dolu şekilde yerinde doğruldu. Kabus görmüş olmalıydı. Yoksa böyle korkmuş şekilde uyanmasının başka açıklaması yoktu. Peki gördüğü kabus neydi? Onu da hatırlayamıyordu. Beyni iyiden iyiye yanmıştı. Hiçbir şeyi hatırlayamıyordu. Bu nedenle içini basan tedirginlik, penceredeki silüeti gördükten sonra yavaş yavaş son buldu. Korkuyla uyanmasının nedeni uykusunda izlenmesiydi yüksek ihtimalle. Penceredeki silüet ise çömelmiş bir şekilde duruyordu. Suratındaki maymun maskesi ise aşırı basit olmasına rağmen karşısındaki herifin kim olduğunu anlamıştı. Yani, ne olduğunu. Bir ANBU'ydu. Kafasını hafifçe sağa eğen ANBU üyesi görevin temiz bir şekilde başarıldığını bildirdikten sonra giydiği cübbenin cebinden çıkarttığı alın bandını nazikçe yatağa fırlatmıştı. Ishi-chou'nun bizzat bunu sakladığını öğrenmesi ise Usagi'nin içine başka bir sevinç dalgası daha yaymıştı. Anbu üyesi ise bu sırada gitmeden önce son sözünü söyleyip yavaşça kuş tüylerine dönerek parçalanmıştı.

"Teşekkürler. Şimdi lütfen beni kabuslarımla baş başa bırak."

[GM - Naruto]

Konu sonlanmıştır. Kita Usagi, aşağıdaki ödülleri kazanmıştır:

Off Topic

Detaylar:

• Görev Sonu:
  • 65 GP
  • 150.000 Ryo
  • 3 PP

• Bonus (GM Pasifliği):
  • 15 GP

Sonuç:

• Net:
  • 80 GP
  • 150.000 Ryo
  • 3 PP

Bununla beraber aşağıdaki yaralanmalara sahiptir, dilerse etkin tedaviye para harcayabilir:

Off Topic

• Karın ve Sırttaki Kesikler - Normal Yaralanma

Ayrıca aşağıdaki özelliği de kazanmıştır:

Off Topic

• Anksiyete: Usagi, Razan'ı öldürdüğüne dair herhangi bir anıya sahip değildir. Ancak Razan'ın ölümü üzerine kalmıştır. Ülkesine ihanet eden bu adama gerekli cezayı vermesine ve adaleti yerine getirmesine dair hiç bir anıya sahip olmaması karakterin dengelerini sarsmıştır. Son gün yaşadığı hiç bir olayı hatırlayamaması onun için büyük bir anksiyete kaynağıdır. Bu bağlamda, zaman zaman sinirlerine hakim olamamaktadır.

Konu kilit. Çav çav adiyös.