[Kotegawa Chisa] Eğitim

[Kotegawa Chisa]

Kaoru-san ile olan savaşımızın üzerinden sadece birkaç gün geçti... Açıkçası benim tamamiyle başarısızlık olarak gördüğüm bir görevin sonunda neden Ishichou-sama'nın bizi övdüğünü hala anlayabilmiş değilim. Geçtiğimiz birkaç günde aklımdaki tek düşüncenin bu olduğunu söyleyebilirim. Defalarca düşündüm, düşündüm, düşündüm ve düşündüm. Fakat hiçbir şekilde bu sorunun cevabını bulamadım. Görevimizin Kaoru-san hakkında bilgi toplamak olduğunu biliyorum, bu yüzden başarılı olduğumuzu söyleyebilirim fakat böyle önemli bir şansın elimizden kaçmasına izin verdiğimiz için aynı zamanda da başarısız olduğumuzu söyleyebilirim. Kaoru-san'ı, gelecekte köye büyük bir tehdit oluşturacak bir insan olduğuna inandığım kişiyi gerçekten yakalayabilirdik. Eğer ben Ryu-san ile beraber ona saldırmış olsaydım... Neyse bu önemsiz konu hakkında düşünmenin önemi yok çünkü bugün oldukça önemli bir gün!

Bugün Ishichou-sama'nın yanına gitmek ve önemli bir konu hakkında konuşmayı planlıyorum. Shinobilik kariyerim boyunca hiçbir zaman onun yanına kişisel bir nedenden dolayı gitmediğim için bu konularda biraz bilgisiz olduğumu söyleyebilirim fakat bir şekilde halledeceğime inancım tam.

Sabahın erken saatlerinde kalkmış olmama rağmen Ishichou-sama'nın yanına gidecek olmak nedense beni biraz heyecanlandırmıştı. Bİrkaç gün önce söylediği şeyler hala aklımda olduğu içindir belkide... Evden çıkmadan önce güzelce vücudumu temizledim, saçlarımı taradım, dişlerimi fırçaladım ve en güzel elbiselerimi giydim. Artık çıkmak için hazırım!

Evden çıktıktan sonra Ishichou Binası'na doğru ilerlemeye başladım. Yol boyunca söyleyeceklerimi aklımdan tekrar etmeye başladım. Benim için oldukça önemli bir gün olduğu için cümlelerimi düzgün seçmem gerekiyor çünkü bu söyleyeceklerim benim geleceğimin belirlenmesine vesile olacak şeyler.

Ishichou Binası'nın önüne geldiğim vakit çoooooook ama çoooooook önemli bir şeyi unuttuğumu fark ettim. Daha önce bu tarz bir şey yapmadığım için onun yanına nasıl gidebileceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Direk kapısını çalarak içeriye girmek gibi bir seçeneğim olmadığını gayet iyi biliyorum, zeki birisi değilim fakat salak olmadığımı da biliyorum. Ne yapmalıyım?

Kısa bir düşünme sürecinin ardından nasıl gireceğim hakkında bir fikir bulmayı başardım. Suratımda kendimden emin bir gülümsemeyle yürümeye devam ettim... İçeriye girdiğim vakit Chuuninlerden birisine Ishichou-sama ile görüşmek istediğimi söyledim. Chuunin nazik isteğimi gerçekleştirmek için gittiği vakit birkaç saniye sonra olacakları hayal etmeye başladım.

Ishichou-sama'nın odasına girdiğim vakit suratımda büyük bir gülümsemeyle ilk olarak ona selam vereceğim."Günaydın Ishichou-sama." Onunda selamını aldıktan sonra konuşmama başlayacağım. Gerçi o benden önce ne için geldiğimi falan soracaktır. Neyse... "Bugün buraya gelmemin nedeni sizden kişisel bir istekte bulunmak efendim... Kaoru-san ile olan dövüşümüzden sonra ne kadar yetersiz olduğumu fark ettim. Yeteneklerimi geliştirmem gerektiğini biliyordum fakat bunu nasıl yapacağıma dair herhangi bir fikrim yoktu. Kılıcımı ne kadar savurursam savurayım bir türlü geliştiğimi hissedemiyordum. Dün ise aklıma sizin ne kadar iyi bir kılıç ustası olduğunuz geldi. Beni eğitmek isteyecek kadar bencil birisi değilim, zaten sizin işinizin başınızdan aşkın olduğunu biliyorum... Benim sizden isteğim, benim sınırlarımı aşmamı sağlayacak bir Iaido ustasıyla tanıştırmanız. Tanıştırmasanız da olur, sadece nerede olduğunu söylemeniz yeterli efendim. Köyüme ve insanlara daha yararlı bir shinobi olmak istiyorum. Ne pahasına olursa olsun kendimi geliştirmem gerekiyor." Konuşmam sadece bu kadar olacak, kısa ve öz... Gerçi pek kısa gibi durmuyor ama olsun.

Bu tarz şeyleri pek bilmediğim için geleceğe dair bir konuşma hazırladığımı söyledim fakat yanlışım varsa bana bildirirseniz düzenleyebilirim.

[GM - Naruto]

Güneş’in Ishigakure’yi selamladığı saatlerde kalkıp hazırlanmanın ardından, Ishichou Binası’nın yolunu tutuyorsun. Gün daha henüz yeni yeni başlarken, sokaklarda hareketlilik de en az seviyede oluyor. Dükkanlarındaki kepenkleri kaldıran tüccarların yüzlerindeki uyku mahmurluğunu net bir şekilde görebiliyorsun. Buna rağmen, birbirleriyle karşılaşan insanların selamlaşmayı ihmal etmemeleri, ayaküstü de olsa hal hatır sormaları içten içe hoşuna gidiyor. Sokağın ortasından, çok da hızlı olmayan adımlarla ilerleyip etrafına bakınırken, uzak bir köşeden “Günaydın Momo-san!” diyor. Bakışların orta yaşlı, üstü dökülüp yanlarında tel tel saçları kalmış bıyıklı tüccarla kesiştiğinde, adam dükkanını bırakıp senin yanına geliyor ve “3-4 gün önce yeni malları getirmek için Asakura’dan geçip Ishi’ye gelirken, orada bulunan birkaç tüccar arkadaşa denk geldim. Hepsinin sana selamları var!” diyor. Adamın derin saygılı tutumu karşısında biraz garip bir his içine yayılıyor. Adam saygılı tavrına biraz da sempatiklik ekleyerek “Dükkanımda bir shinobi için pek de işe yarayacak mallar yok, ama evin için dekoratif şeyler arıyorsun muhakkak dükkanıma uğra.” dedikten sonra yüzündeki gülümsemeyi arttırarak “Elbette sana özel indirimlerim olacak!” diyor. Bu sözlerinin ardından ise “En iyi günler seninle olsun, kısa süre içinde ziyaretini bekliyorum!” diyerek heyecanlı bir şekilde yanından ayrılan adam, dükkanını açmaya devam ediyor.

Yaşadığın bu güzel anın ardından, Ishichou Binası’na geldiğinde, yetkili bir Chuunin gibi gözüne kestirdiğin bir shinobiye Ishichou ile görüşmek istediğini iletiyorsun. Chuunin, sanki bu işle görevlendirilmiş gibi seni götürebileceğini söyledikten sonra, birlikte Ishichou’nun bulunduğu odaya gidiyorsunuz. Öncelikle kapıyı Chuunin çalıp başını hafifçe içeriye uzattığında, senin geldiğini ve görüşmek istediğini söylüyor. İçeriden gelen herhangi bir cevap duymasan da, Chuunin kafasını geri çekip sana dönüyor ve girebileceğini iletiyor.

Ishichou’nun odasına girdiğinde, daha öncesinde olduğu gibi, dağınık bir masanın arkasında duran Ishichou seni karşılıyor. Bu dağınıklık karşısında, Ishichou’nun masasıyla beraber üstündeki dağınıklığı, birbirlerinden ayrılmaz bir bütün olarak düşünmeye başlıyorsun. Masanın arkasında ise, neredeyse pörtlemiş gözlerle bakan ve o bildiğin neşesinden bir hayli uzak duran Ishichou’yu görüyorsun. Kızarık gözlerinden başlayıp tüm yüzüne yayılan bir uykusuzluk hali ile içten içe uyuyan Ishichou, selamına hafif bir baş hareketiyle karşılık vermekle yetiniyor. Başka bir zamanda, bu selamı zorlama ve pek de içten olmayan bir şekilde nitelemen mümkün olsa da, Ishichou’nun düşük omuzlarına eşlik eden baygın bakışları, aslında samimiyetinin uykuda olduğunu gösteriyor sana. Yine de derdini anlatmak için konuşmaya başladığında, Ishichou’nun uykuda olmayan belki de tek kulağıyla seni dinlediğini anlayabiliyorsun. Bu yüzden de tüm konuşmanı yapıp sözü Ishichou’ya bırakıyorsun.

Senin konuşmalarının ardından masasına yaslanıp, neredeyse kafasını da masaya koyacak gibi duran Ishichou, görüntüsünden çok da farklı olmayan ve ağzından çıkmakta zorlanan cümlelerle “Bir bakalım…” diyor ve gözlerini kapatıyor. Kısa bir süre de olsa, gözleri kapalı bir şekilde duran Ishichou’nun uyumaya başladığını düşündüğün anlarda, Ishichou yavaşça gözlerini açıyor ve “Iaido demiştin değil mi?” diyor, bir sorudan çok zaman kazanmak için söylenmiş bir söz gibi. Birkaç saniyelik sessizliğin ardından Ishichou “İsteğin gayet makul ve anlaşılır. Ancak bir stil üzerinde uzmanlaşmak, sadece istemekle olabilecek türden bir şey değil. Hatırlayabildiğim kadarıyla Iaido stilinde gayet yetkin bir haldesin. Ancak bundan fazlasını istemen durumunda, vücudunun ve zihninin de buna hazır olması gerekiyor.” diyor. Bu konuşmasının ardından önündeki birkaç kağıda bakan Ishichou, bu kağıtları bir kenara koyduktan sonra “Öğle vaktine doğru Akademideki açık antrenman alanında ol. Senin durumunu görmek ve Iaido stilini geliştirme konusunda vücudunun ve zihninin hazır olup olmadığını anlamak için, sana bir antrenman dövüşü ayarlayacağım. Bu antrenmanda, ben ve birkaç gözcü daha olacak… Dolayısıyla elinden gelenin en iyisini yapmak için kendini hazırla.” diyor. Son kalan enerjisiyle bu konuşmayı yapmış gibi görünen Ishichou “Tabi eğer uyuyakalmazsam…” diyor yüzünde ilk kez beliren bir tebessümle.

Off Topic

Fortius olarak konuna ben bakmaktayım. Konuyla ilgili her türlü durumu özel mesajla bana bildirebilirsin. Pasiflik süresi 48 saattir. Malum olduğu üzere bir dörtlük ile bitirelim.

Her stil hoştur ama Iaido için gerekli katana ve kın
Momo-kundur adı shinobilere dost, tüccarlara yakın
Ryu'ya yürüyor gibi duruyor RP'lerde, aman ablacım sakın
Yoksa Kaoru kesecek götünüzü, buraya yazıyorum bakın

[Kotegawa Chisa]

Ishichou Binası'na gitmeden önce yaşadıklarım gerçekten gururlanmama neden oldu. Bunca zamandır kendimi yetersiz, başarısız bir shinobi olarak görüyordum fakat diğer insanlar öyle birisi olduğumu düşünmüyordu. Özellikle Ishichou-sama ne kadar başarılı olduğumuzla alakalı bizi övüyordu. Buna bir türlü anlam yüklemeyi başaramıyordum, taa ki tanımadığım bir insan bana seslenene kadar. Arkamdan gelen 'Momo-san' sesini duymamla beraber sesin yönüne dönmem bir oldu. Karşımda orta yaşlı, büyük ihtimalle stresten dolayı saçları dökülmüş bir tüccar vardı. Birkaç gün önce aldığı yeni malları getirmek için Asakura'dan geçtiğini, tüccar arkadaşlarının bana selamlarını ilettiğini söyledi. Adam konuşması boyunca oldukça saygılıydı. Başarısız, işe yaramaz bir shinobi olmama rağmen insanların benimle böyle saygı dolu konuşması beni şaşırtmadı değil.

Yaşadığım şoktan sonra toparlanmam pek uzun sürmedi. Adamın konuşmasının kalan kısmını da yüzümde büyük bir gülümsemeyle beraber dinledikten sonra söze girdim. "Ishichou-sama'nın yanına gidiyorum, dönüş yolunda kesinlikle uğrayacağım." Bu sırada adam heyecanlı bir şekilde yanımdan ayrıldı ve dükkanının başına gitmeye devam etti. O giderken elimi kaldırıp sallamayı ihmal etmedim. Açıkçası olayın şoku hala üzerimde olduğu için pek düzgün konuşamadığımı biliyorum. Gerçi normalde de kelimelerine dikkat eden birisi değilim, o yüzden bir sıkıntı olacağını sanmıyorum.

Adamın yanından ayrıldıktan sonra ağır adımlarla Ishichou Binası'na doğru hareketlenmeye başladım. Yol boyunca Ishichou-sama'nın birkaç gün önce bana söylediği sözcükler aklımda dolanıp durdu. Benim gözümde Kotegawa Chisa tamamiyle başarısız bir shinobi olmasına rağmen Ishichou-sama, Ryu-san ve az önce karşılaştığım Tüccar-san'ın gözünde hiçte öyle birisi değilim. Hatta Ishichou-sama'nın gözünde oldukça başarılı birisi olduğumu bile söyleyebilirim. Peki Ishichou-sama'nın gördüğü fakat benim göremediğim şey ne? Bilmiyorum, yakın bir zaman içerisinde de öğrenebileceğimi sanmıyorum.

Aklımdaki sorulara hala bir cevap bulmayı başaramadım fakat oldukça mutlu olduğumu söyleyebilirim. Bu karşılaştığım olay beni şaşırtmasından çok mutlu etmişti. İnsanlar tarafından sevilen birisi olduğuma göre onlara yardım etmeyi başarabilmişimdir. Açıkçası bu benim mutlu olmam için yeterli bir şey. Nedense çevremdeki insanlar mutlu oldukça bende mutlu oluyorum... Kulağa biraz egoistikçe gelecek fakat sanırım gerçekten iyi kalpli bir insanım.

Ishichou Binası'na varmam pek uzun sürmedi fakat kısa sürdüğünü de söyleyemem. Yaşadığım yerle burası arasında kısa bir mesafe olmasına rağmen attığım ağır adımlarla bu mesafeyi bir hayli uzattığımı söyleyebilirim.

Binaya vardığımda yetkili olduğunu düşündüğüm bir Chuunin'in yanına gittim ve Ishichou-sama ile görüşmek istediğimi belirttim. Sağolsun bu isteğimi kırmadı ve beni onun kapısına kadar götürdü. Kapıyı hafifçe araları ve kafasını içeriye doğru uzattı. Benim geldiğimi, Ishichou-sama ile görüşmek istediğimi söyledi. Ishichou-sama herhangi bir cevap vermedi fakat Chuunin bana döndü ve girebileceğimi söyledi. Derin bir nefes aldım ve içeriye doğru adımımı attım.

Girer girmez ilk işim suratımdaki gülümsemeyi koruyarak ona güzel bir selam vermekti fakat Ishichou-sama sadece kafasını oynatmakla yetindi. Böyle davranmasının arkasında kötü bir neden olmadığını gözlerinden anlayabiliyorum. Gözlerinin altında halkalar oluşmamıştı fakat bakışlarından ne kadar uykulu olduğu anlaşılıyor. Sanırım onu rahatsız etmemem gereken bir zamanda rahatsız ettim. Yine de böyle bir halde olmasına rağmen bana vakit ayırdığı için mutlu olmadığımı söyleyemem.

Ishichou-sama oldukça yavaş ve sakin bir şekilde konuşmaya başladı. Konuşması boyunca sürekli ara verdi, hatta bazı aralar o kadar uzundu ki onun uyuyakaldığını düşünüyordum.

Ishichou-sama benim yeteri kadar hazır olup olmadığımı test etmek istediğini söyledi. Ayarlayacağı bir antrenman dövüşüyle beni gözlemleyecek ve son kararını öyle verecekti.

Konuşmasını hafifçe gülümseyerek tamamladı. Bende aynı şekilde ona karşılık verdim ve konuşmaya başladım. "Böyle yoğun bir dönemde bana yardımcı olduğunuz için çok teşekkür ederim. İstediğiniz vakitte antrenman alanında olacağıma emin olabilirsiniz." Konuşmamın ardından arkamı döndüm ve kapıya doğru yöneldim. Tam dışarıya çıkacağım vakit bir kez daha arkamı döndüm ve "Ishichou-sama gerçekten yorgun gözüküyorsunuz, isterseniz size kağıt işlerinde yardımcı olabilirim. Bu sürede de siz birazcık dinlenme şansı bulmuş olursunuz."

Ishichou-sama teklifimi kabul ederse ona elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışacağım. Kağıt işlerinden pek anlamam, pek zeki birisi olduğumu da söyleyemem ama en azından ona birazcıkta olsa yardım edebileceğimi düşünüyorum.

Eğer Ishichou-sama teklifimi kabul etmezse ona iyi günler dileyecek ve odadan çıkacağım. Bu sefer adımlarımın hedefi birkaç dakika önce karşılaştığım tüccar olacak. Onun yanına gidip dükkanına bir göz gezdirmeyi planlıyorum. Zaten uzun zamandır evime bir şeyler almayı planlıyordum, onunla karşılaştığım için şanslı olduğumu söyleyebilirim.

[GM - Naruto]

Ishichou’ya ettiğin yardım teklifini, kafasını iki yana sallayıp eliyle basit bir hareketle geçiştiren Ishichou “Yine de sağol!” diyor. Bu konuda Ishichou’nun da bir şey yapmayacağını ve muhtemelen sen odadan çıktığın anda kafasını masasına koyup uyumaya başlayacağını anladığın için pek de üstelemiyorsun. Ishichou bu kısa, normalde olumsuz sayılabilecek tutumunu da aynı sebeple pek umursamıyorsun.

Ishichou Binası’ndan çıkıp, yol üzerinde karşılaştığın tüccarın dükkanına geldiğinde, başta tüccarı göremiyorsun. Duvarlarda, duvarlara bitişik raflarda ve dükkanın orta kısımlarında çeşitli geleneksel ve modern görünümlü süs eşyaları bulunurken, dükkanın en dip sol köşesinde bir masa bulunuyor. Masanın hemen ardından ise tüccar önündeki deftere bir şeyler yazmakla meşgul gibi duruyor. Birden kafasını kaldırıp seni fark ettiğinde ise, neredeyse oturduğu yerden zıplayarak yanına geliyor ve kocaman gülümsemesiyle “Hoş geldin Momo-kun! Seni bu kadar çabuk görmeyi beklemiyordum! Nasıl yardımcı olabilirim sana? Ne tür bir şey arıyorsun?” diye soruyor. Tüccarın hal ve hareketleri o kadar samimi ki, sanki aileden biri gibi hissettiriyor sana.

[Kotegawa Chisa]

Ishichou-sama yaptığım teklifi oldukça kaba bir şekilde reddetti. Tek amacım ona yardım etmek olmasına rağmen isteğimi reddettiği için ona kızgınım! Demek isterdim fakat hiçte öyle değilim. Ben odadan çıktığım anda kafasını masaya koyup uyuyacağını tahmin edebiliyorum. Bu yaptığını ise Juzo-san cezasız bırakmayacaktır! Ishichou-sama'yı uyurken yakaladığı takdirde ona oldukça kızacağını tahmin edebiliyorum. Sonuçta bahsettiğimiz kişi Juzo-san, her zaman sinirli o adam. Karşısındaki Ishichou-sama olsa dahi ona acımayacaktır. Zavallı Ishichou-sama...

Ishichou-sama'nın belirttiği saate daha bayağı uzun bir süre olduğu için binadan çıkar çıkmaz sabah gördüğüm tüccarın dükkanına gitmeye karar verdim. Ağır adımlarla, suratımda büyük bir gülümsemeyle beraber kısa bir yürüyüşün ardından onun dükkanına varmayı başardım. Yol boyunca özellikle dikkatimi çeken şey gökyüzü oldu. Kaoru-san'ın beni neredeyse öldüreceği günden beri gökyüzü gözüme daha parlak gelmeye başladı. O zamandan beri sürekli gökyüzüne, çimlere, ağaçlara hatta kayalara bile bakmaya başladım. Nedense hayatımda bir şeylerin değiştiğini, dünyamın daha renkli hale geldiğini hissedebiliyorum. Öncesinden de mutlu bir insandım fakat artık daha mutlu bir insan olduğumu söyleyebilirim.

Tüccarın dükkanına girdiğimde onu görmem biraz vakit aldı. Kendisini dükkanın en dip köşesinde bir masanın arkasına saklamış, kağıtlarla uğraşıyordu. Adam oldukça ciddi bir şekilde önündeki kağıtlarla uğraştığı için onu rahatsız edeceğimi düşündüm. Tam arkamı dönüp çıkacağım sırada beni fark etti ve heyecanla yerinden kalktı. Tüccarın suratındaki gülümsemeyi gördüğüm vakit bende onun etkisine kapıldım ve suratımdaki gülümseme daha da büyüdü. İnsanların suratına gülümseme yerleştiren biri olduğumu düşündükçe istemsizce mutlu oluyorum. Karşımdaki adam, shinobi olarak, insan olarak bir şeyler başarabildiğimin canlı kanıtı gibi.

Tüccar-san'ın dükkanı beklediğimden daha güzel eşyalarla doluydu. Tamamiyle süs eşyalarıyla dolu olan dükkanın mallarının oldukça güzel olduğunu söyleyebilirim. Her birinin özenle seçildiğini, özenle taşındığını bir bakışta anlayabiliyorum. Gerçi bu konuda pek bilgili birisi olmadığım için yorum yapmam ne kadar doğrudur bilemiyorum.

Adam yanıma geldikten sonra beni selamladı, sonrasında nasıl yardımcı olabileceğini sordu. "Tüccar-san... Sabah karşılaştığımızda adınızı sorma fırsatım olmamıştı. Size Tüccar-san diye hitap etmek biraz yanlış olacaktır." Konuşmamın ardından adamın cevabını beklemeye başladım. Adını öğrendikten sonra ise "XXX-san, uzun zamandır evimi düzenlemek istiyorum ama ne tarz bir şeyler almam gerektiğine karar veremiyorum." Ellerimi kaldırıp dükkandaki malları gösterdikten sonra "Hepsi çok güzel, özenle yapılmış şeyler fakat hepsini alamam. Hepsini almak istediğim içinde karar veremiyorum. Bana siz tavsiyede bulunabilir misiniz? Açıkçası bunu yaparsanız çok mutlu olurum. Bu kadar güzel eşyalara sahip bir dükkanın sahibinin zevkine güvenebileceğimi düşünüyorum." dedim büyük bir gülümsemeyle ve beklemeye başladım.

[GM - Naruto]

Tüccara adını sormanın ardından utangaç bir yüz ifadesiyle “Bunun önemi yok, Momo-kun… Adım Osaki Seitaro. Tekrar memnun oldum.” diyor, sonuna saygılı bir eğilmeyi eklemeyi ihmal etmeden. Seitaro’nun dükkanında bulunan malları övmen, onun bir hayli hoşuna giderken, övgüleri Seitaro’ya yönlendirmen onun birkaç daha mutlu ediyor. Yüzü kıpkırmızı kalan adam, içinde uçuşan kelebekleri bastırmakta zorlanır gibi kıpır kıpır olurken “Hepsi özenli, usta ellerden çıkan mallar.” diyor. Fakat hemen ardından sanki bir sır verir gibi sana yaklaşıp elinin tersiyle ağzının yarısını kapatarak “Bazıları işe yaramaz, bunu kabul ediyorum. Ama en azından hep dükkan kalabalık duruyor hem de kötüyü gösterip iyiye razı ediyorum.” diyor. Ticari sırrını sana vermiş olmaktan bir an için pişman olmuş gibi duran Seitaro “Tabi kimseyi kazıklama derdinde değilim. Zaten öyle olsa, Ishigakure’de barınmam mümkün olmaz. Denetlemelerde ve diğer şeylerde hiçbir sorun çıkmadı, istersen gösterebilirim.” diyor kendisini aklamaya çalışırcasına. Aslında, Seitaro’nun yaptığında ticari ve ahlaki olarak bir sıkıntı olmasa da, sana duyduğu saygıdan dolayı böylesine bir tavır içerisine girdiği her halinde belli olan Seitaro “Tabi başta sana birkaç şey göstereyim.” diyor.

Seitaro, dükkanının sol tarafından bulunan raflara gidip, en üst rafından bir 30 cm. boyunda tek parça taştan yapılan bir heykeli alıyor. Bunu büyük bir özenle ve heykele zarar vermemek adına dikkatle yapan Seitaro, heykeli sana uzatıyor. Heykeli eline aldığında, normal bir insan vücudundan farklı bir şey göremiyorsun. Ne var ki, boyutuna rağmen yüz hatları ve kıyafetlerindeki ince detaylar, oldukça gerçekçi görünüyor. Milimetrik çizgiler ile, oldukça gerçekçi bir görüntü kazanmış heykel, göze epey güzel geliyor. Parlak sarı cilasıyla, albenisi bir hayli yüksek bu heykeli yan tarafına çevirdiğinde, optik bir illüzyon yaşanmışçasına, bambaşka bir yüzün işlendiğini görüyorsun. Heykelin dört tarafında dört ayrı yüz ve vücudun bulunduğunu fark ettiğinde ise, her bir yüzeyindeki farklı simalara hayranlık besliyorsun. Sen bu heykeli incelemeyi bitirdiğinde Seitaro, seninle aynı hayranlıkta yüz hatlarına sahipken “Bu heykel Amano Sanjuro’nun en önemli eserlerinden birisidir. Onun adını duymuşsundur, kendisi Ishigakure’nin en önemli zanaatkarlarındandır.” diyor. Hemen ardından yüzü ekşi bir ifadeye dönüşürken “Tabi bu dahi adamın çapkınlıktaki ünü de zanaatkarlığından aşağı kalmaz.” diyor. Yine gereksiz bir detayla konuyu farklı yöne çektiğini anlayan Seitaro “Elimde başkaca şeyler de var, ancak sen de kabul edersen bunu sana hediye edebilirim. Ayrıca aradığın tarzda bir şey varsa, o konuda da sana yardımcı olurum. Özellikle bir ustaya ait aradığın bir şey var mı?” diye soruyor. Seitaro’nun heykelin hediyesi konusunda takındığı tavır, reddetmen halinde bir hayli üzüleceğini gösteriyor sana. Bunun dışında, diğer konularda da elinde geldiğince yardımcı olmaya çalışacak gibi görünüyor.

[Kotegawa Chisa]

Tüccar-san'ın gerçek adı Osaki Seitaro-san'mış. Sadece adını sormama rağmen utangaç bir şekilde bana cevap vermesi ilk başta bana karşı romantik anlamda bir şeyler hissettiğini düşünmeme neden oldu fakat bu düşünce oldukça saçma olduğu için vazgeçtim. Sonrasında ise yaptığı hareketlerin tamamının bana duyduğu saygıdan kaynaklandığını fark ettim. Mallarını övdüğüm zaman adamın Osaki-san'ın suratı daha da fazla kızarmış ve suratındaki gülümseme daha da büyümüştü. Karşımdaki bir insanı bu kadar mutlu görmek istemsizce benimde mutlu olmama neden oluyor. Sanırım bugün güzel bir gün olacak.

Osaki-san elinin tersiyle ağzının yarısını kapatıp bana fısıldadığında istemsizce kahkaha atmıştım. Dükkanındaki malların bazılarının işe yaramaz olduğunu bildiğini, sadece dükkan kalabalık gözüksün diye böyle yaptığını söyledi. Sonrasında ise biraz pişman bir şekilde kendini aklamaya çalıştı. Aslında yaptığı şey uygunsuz bir şey değil. Çocukken babamla yaptığım yolculuklarda mallarımızı satarken hep benzer yöntemler kullanırdı. Gerçekten satmak istediği mallarını sürekli temizler, parlatır ve güzel görünmesini sağlardı. Öte yandan ucuz mallarıyla pek ilgilenmezdi. Bunun sebebini sorduğumda Osaki-san ile aynı cevabı vermişti... Kısacası böyle bir şeye önceden de şahit olduğum için Osaki-san'ı anlamıyor değilim. Hiç bilmeyen birisine göre bu olay dolandırıcılık gibi görünebilir ama öyle değil.

Osaki-san süper über gizli, hatta öğrenildiği takdirde Dünya'nın akışını değiştirecek ticari sırrını bana aktardıktan sonra dükkanındaki malları göstermeye başladı. Dükkanın sol tarafında, en üst rafta 30 santim boyutunda bir heykeli eline aldı. Bunu yaparken oldukça özenli ve dikkatli olduğunu fark ettim, sanki yeni doğmuş bir bebeği kucağına alıyor gibiydi. Bu heykelin onun en iyi mallarından biri olduğunu rahatlıkla anlayabilmeyi başardım. Heykeli henüz incelememiş olsam dahi ona param yetmeyeceğini, Osaki-san'ın tavırlarından anlayabiliyordum. Aslında birkaç gün yemek yemezsem sanırım bu heykeli alabilirim fakat o kadar sanat aşığı bir insan olduğumu söyleyemem. Yine de bakmaktan zarar gelmez. Hem içimden bir his bakmazsam Osaki-san'ın üzüleceğini söylüyor.

Osaki-san heykeli bana uzattığında neresinin bu kadar özel olduğunu anlayamamıştım. Benim gözümde sıradan bir insan figürü gibi duruyordu. Taa ki heykeli daha dikkatli inceleyinceye kadar. Heykelin dört yüzüne, oldukça detaylı şekilde, dört farklı insan figürü işlenmişti. Açıkçası ilk elime olduğumda bu harika sanat eserinin güzelliğini anlayamadığım için kendimden utandığımı söyleyebilirim. Heykelin mükemmelliğini fark ettiğim anda aklıma ilk gelen düşünce bunu yapan ustanın ne kadar zaman harcadığı oldu. Bu kadar harika bir figür yapmak için gerçekten günlerce, hatta belki de aylarca çalışmış olmalı. Bunu kesinlikle almalıyım fakat acaba kaç gün boyunca yemek yiyememek zorunda kalacağım? Sanırım birilerinden borç almam gerekecek ama buna değer!

Osaki-san'ın söylediğine göre bu sanat eserinin yapımcısı Amano Sanjuro'dan başkası değilmiş. Onun adını daha önce duymuştum, oldukça yetenekli bir zanaatkar olduğunu biliyordum fakat böyle harika şeyler yaptığını bilmiyordum. Eğer param olsaydı Osaki-san'a, Amano-san'ın diğer eserlerine sahipse göstermesini isterdim! Tabii param olmadığı için böyle bir şeyin ihtimaller dahilinde olduğunu söyleyemem. Yine de bir gün Amano-san'ın başka eserlerine de göz atmak isterim. Sanırım bunun için biraz para biriktirmem gerekiyor.

Osaki-san, heykeli bana hediye edeceğini söylediğinde aşşşşşırı derecede mutlu oldum. Yine de bunun gibi harika bir eseri bedavaya alabileceğimi sanmıyorum, içim rahat etmez. Gerçi reddettiğim takdirde Osaki-san'ın bayağı bir üzüleceğini görebiliyorum. Ne yapsam...

Osaki-san'a dönerek, heyecanlı bir şekilde konuşmaya başladım. "Osaki-san çok teşekkür ederim! Böyle harika bir eseri bana hediye ettiğiniz için çok mutlu oldum." Birkaç saniye durakladıktan sonra konuşmaya devam ettim. "Özellikle bir ustaya dair aradığım bir şey yok fakat... Elinizde doğayla veya hayvanlarla alakalı işlemeleri bulunan eşyalar varsa satın almak istiyorum. Açıkçası geçenlerde yaşadığım bir hadiseden sonra doğayla daha fazla ilgilenmeye başladım gibi gözüküyor. Ağaçlar, çimler, gökyüzü, hatta kayalar bile olduğundan daha parlak görünüyor gözüme." Planım oldukça basit, Osaki-san'dan alabildiğim kadar eşya alacağım ki bana hediye ettiği heykelin değerini birazda olsa ödeyebileyim.

[GM - Naruto]

Seitaro hediyesinin kabul görmesinden bir hayli memnun bir şekilde dururken, sen de istediğin türde eşyaları anlatıyorsun. Seitaro söylediklerini anladığını belli eden bir kafa hareketi sergiledikten sonra, seni dükkanın diğer tarafına sürüklüyor ve bu duvara dayalı rafların orta bölümünü gösteriyor. Sen raftaki eşyalara bakmaya başladığında “Bunların her biri ahşap oymacılığı ile yapılmış ürünler. Çeşitli hayvan figürleri veya manzaraları görebilirsin!” dedikten sonra, bir tane ahşap oymayı alıp sana uzatıyor. Yatay olarak 20 cm., dikey olaraksa 10 cm. boyutlarında olan bu eserin dışı bir ağacın yüzeyiyle aynıyken, silindirik bir şekilde kesilen parçanın sana bakan yüzü ve içi oyularak 3 boyutlu bir manzara haline getirilmiş olduğunu görüyorsun. Yeşil tonlarında, çok da göz yormayan cinsten ağaçların yaprakları boyanmış, yakılarak karartılma suretiyle bir dağın yüzeyi ve daha nice detay barındıran bu eser, oldukça emek harcanmış ve güzel duruyor.

Seitaro bunun dışında sana birkaç tane hayvan figürü ve düz zemin üzerine oyma manzaralar olan başkaca eserler de gösteriyor. Bunun yanında, 5. ve 6. Ishichou’nun portrelerinin işlendiği oyma eserler de ayrıca dikkatini çekiyor. Senin bu eserlere baktığını gören Seitaro “Aynısını senin için veya istediğin başka biri için de yaptırabilirim.” diyor. Bu ana kadar aranızda para alışverişi geçmemiş olsa da, sanki tüm dükkanı da alsan Seitaro senden para isteyecek gibi durmuyor.

[Kotegawa Chisa]

Osaki-san'ın dükkanına doğru yürürken sadece birkaç parça eşya almayı planlıyordum. Belki evime asabileceğim bir tablo, belki de masamın üzerine koyabileceğim ufak bir heykel. Öyle ahım şahım bir şeyler beklemediğim için beklentilerim oldukça düşüktü. Sıradan, her yerde görebileceğim eşyaların bulunmasını bekliyordum fakat dükkana girdiğim anda birkaç parçanın gözüme çarpmasıyla beraber fikirlerim tamamiyle değişti. İçeriye girdiğim anda etrafımdaki güzel süs eşyalarının büyüsüne kapıldım ve adeta bir alışveriş canavarına dönüştüm. Bazen kendime yeni kıyafetler alacağım sırada bu hale büründüğüm oluyor. Gerçekten harika kıyafetlerle karşılaştığım zaman hepsini almak istiyorum, aynı buradaki bütün süs eşyalarını almak istediğim gibi. Tabii kıyafetler ucuz, buradaki eşyaların oldukça pahalı olduğunu söyleyebilirim. Her ne kadar Osaki-san indirim yapacak olsa da eminim oldukça fazla para harcayacağım... Fakat buna değer!

Osaki-san'a istediğim eşya türünü anlattığımda beni dükkanın diğer tarafına doğru sürükledi ve rafların orta bölümünü gösterdi. Eşyalara bakmaya başladığımda ise orada bulunan hepsinin ahşaptan yapılma hayvan figürleri ve manzaralar olduğunu söyledi. İstediğim şeyleri bulmanın yarattığı mutlulukla, heyecanlı bir şekilde ürünlere bakmaya başladım. Hepsinin birbirinden güzel olduğunu söyleyebilirim fakat daha öncesinden söylediğim gibi bütçem kısıtlı. Cebimde 10.000 RYO var. Bunun en fazla 7.000, hayır 8.000'ini harcayabilirim. Bu yüzden kendime engel olmalı ve dikkatli bir şekilde alacağım şeyleri seçmeliyim.

Ben raftaki ürünlere bakmakla meşgulken Osaki-san raftan bir seri aldı ve bana uzattı. Yukarıdan aşağıya 10 cm civarı bir uzunluğu vardı. Normalde oldukça ufak diyebiliriz fakat benim gözümde oldukça büyük gözüküyordu. Silindirik bir şekle sahip olan bu eserin dış kısmı bir ağacın yüzeyiyle birebir aynıydı fakat onu güzel yapan şey bu değildi. Onu güzel yapan şey, iç kısmının oyularak 3 boyutlu bir manzara haline getirilmiş olmasıydı. Bu ufak gibi görünen esere ne kadar uğraşıldığını bir bakışta anlayabilmiştim. İç kısmında bulunan ufak ağaçların yaprakları dahi boyanmıştı. Benim gibi bir aceminin gözüyle bile ne kadar emek harcandığını anlayabiliyordum. Gözlerimi eserden ayırmadan bakarken istemsizce ağzım açıldı ve "Bunu alacağım." diyiverdim.

Osaki-san ile olan turumuza aynı rafta bulunan diğer ürünlerle devam ettik. Bana onlarca ürün gösterdi fakat bazılarını pek beğenmediğimi söyleyebilirim. Aslında beğenmedim değil, onlarda oldukça güzel eserlerdi fakat diğerleri beni daha çok cezbetti gibi. Hem zaten bu harika doğa manzarasını ve Amano-san'ın yaptığı heykeli gördükten sonra diğerlerini nasıl beğenmemi bekleyebilirdi ki?

Osaki-san ile turumuzun sonuna doğru 5. ve 6. Ishichou-sama'ların portrelerinin işlendiği oyma eserler dikkatimi çekmişti. Benim dikkatimi çektiğini fark etmiş olsa gerek ki Osaki-san aynısını benim veya istediğim başka biri için de yaptırabileceğini söylemişti. Heyecanıma engel olamadım ve ağzımı açarak konuşmaya başladım. "One--..." Kısa bir süreli duraksamanın ardından kafamı iki yana salladım ve konuşmama devam ettim. "Şimdilik istemiyorum fakat birgün kesinlikle yanınıza bunun için uğrayacağım."

Konuşmamı bitirdikten sonra Osaki-san'ın gösterdiği, beğendiğim eserlerden birkaç tane seçtim. Ardından Osaki-san'a dönerek "Bunların hepsini almak istiyorum. Ne kadar ödemem gerekiyor?" dedim heyecanlı bir şekilde. Topladığım ürünlerin fiyatının ne kadar çıkacağını bilmiyorum fakat umarım 10.000 RYO'nun üzerinde çıkmaz. 10.000 RYO'nun üzerinde çıkarsa sanırım birkaçını bırakıp evime öyle gitmem gerekiyor.

[GM - Naruto]

Seitaro seninle yaptığı dükkan turundan bir hayli memnun görünürken, bu turun sonunda almak istediğin ürünleri dükkanın içerisinde bulunan masanın üstüne koyuyor. Konu ödenecek miktara geldiğinde ise, Seitaro biraz sıkılgan bir şekle bürünerek “Bunların hepsini hediye olarak kabul etmeyeceğini biliyorum. Ama sana bir fiyat vermenin de doğru olmayacağını düşünüyorum. Bu yüzden gönlünden ne koparsa diyeyim.” diyor. Seitaro’nun para konusunda çekingen bu tavrını, aslında gerçekten senden para almak istememesi olarak görüyorsun. Buna karşın kafanda yaptığın hesaba göre, Sanjuro’nun heykeli dışındaki tüm ürünlere 5.000 Ryo civarında bir meblağ ödemenin uygun olacağı hissine kapılıyorsun. Ancak Sanjuro’nun heykelinin tek başına bile yüzlerce Ryo yapabileceği fikrini de kafandan atamıyorsun.