Re: [Takım Chisa] Arayış
Posted: March 15th, 2020, 8:37 pm
Birkaç saniye öncesine kadar sahip olduğum heyecan, Himeko-san ile Ishichou-sama'nın arasında geçen sıkıcı muhabbete kulak misafiri olmamla birlikte biraz dindi. Sakin bir şekilde aklımdakileri söyleyebileceğimi düşünüyordum ki Himeko-san odadan çıktı ve göz göze geldik. Açıkçası Ishichou-sama ile olan muhabbetinin biraz daha uzun süreceğini düşündüğümden ötürü hazırlıksız yakalandım. Birkaç salise kadının gözlerinin içine boş boş baktıktan sonra hızlıca kendimi toparladım ve konuşmaya başladım.
Konuşurken bir yandan da Himeko-san'ı daha yakından inceleme fırsatı buldum. Suratının üçgen oluşu, suratındaki yara izi ve sarı saçları tamda tahmin ettiğim gibiydi. Yani ilk bakışımda öyle olduğunu düşünmüştüm fakat bakışlarımı suratında birkaç saniye daha gezdirdikten sonra beni dehşete düşüren bir detayın farkına vardım. Bunca zamandır bir savaş sırasında oluşmuş olduğunu düşündüğüm yara izi aslında özene bezene yapılmış bir şeydi. Yani bir insanın bu izi isteyerek Himeko-san'ın suratına kazıdığını söyleyebilirim. Bunu fark ettiğim anda Himeko-san'ın yaşayabileceği senaryolar teker teker aklımın içerisinden şimşek hızıyla geçti ve bayağı bir duygulandım. Hatta bir ara ağlayacak gibi oldum fakat sonrasında kendimi toparlayarak konuşmama devam ettim.
Korkunç gözlerini üzerime dikmiş olan Himeko-san sabırsız bir şekilde kelimelerimi kesiyor ve hızlı olmamı söylüyordu. Açıkçası oldukça garip bir zamanda geldiğim için biraz utanmış hissediyorum fakat aynı zamanda Himeko-san'ın beni tanıdığını öğrendiğim için gururluyum da.
Yaşadığım bu his karmaşası içerisinde biraz afalladığımı itiraf etmem gerekiyor. Açıkçası bu kadar yorgun bir insanı sorularımla sıkmak ve daha fazla beklemesine neden olmak gibi bir isteğim yok fakat aklımdakileri kibar ve hızlı bir şekilde nasıl sorabileceğime dair bir fikrim de yok. Çok çok çok kısa bir süre düşündükten sonra bu işin içerisinden çıkamayacağımın farkına vararak kısa ve öz bir konuşma yaptım.
"Takımımın yeteri kadar dövüş tecrübesine sahip olmadığını düşünüyorum ve onlar için endişeleniyorum. Çıktığımız görevlerde kendilerine denk birer rakip bulmayı başaramadıkları için ileride ciddi sıkıntılarla karşılaşabilirler. Bu sorunun üstesinden nasıl gelebilirim? Onların her şeye hazırlıklı olmasını istiyorum. Sizce olayları akışına mı bırakmalıyım yoksa bir şeyler yapmak için uğraşmalı mıyım?"
Konuşurken bir yandan da Himeko-san'ı daha yakından inceleme fırsatı buldum. Suratının üçgen oluşu, suratındaki yara izi ve sarı saçları tamda tahmin ettiğim gibiydi. Yani ilk bakışımda öyle olduğunu düşünmüştüm fakat bakışlarımı suratında birkaç saniye daha gezdirdikten sonra beni dehşete düşüren bir detayın farkına vardım. Bunca zamandır bir savaş sırasında oluşmuş olduğunu düşündüğüm yara izi aslında özene bezene yapılmış bir şeydi. Yani bir insanın bu izi isteyerek Himeko-san'ın suratına kazıdığını söyleyebilirim. Bunu fark ettiğim anda Himeko-san'ın yaşayabileceği senaryolar teker teker aklımın içerisinden şimşek hızıyla geçti ve bayağı bir duygulandım. Hatta bir ara ağlayacak gibi oldum fakat sonrasında kendimi toparlayarak konuşmama devam ettim.
Korkunç gözlerini üzerime dikmiş olan Himeko-san sabırsız bir şekilde kelimelerimi kesiyor ve hızlı olmamı söylüyordu. Açıkçası oldukça garip bir zamanda geldiğim için biraz utanmış hissediyorum fakat aynı zamanda Himeko-san'ın beni tanıdığını öğrendiğim için gururluyum da.
Yaşadığım bu his karmaşası içerisinde biraz afalladığımı itiraf etmem gerekiyor. Açıkçası bu kadar yorgun bir insanı sorularımla sıkmak ve daha fazla beklemesine neden olmak gibi bir isteğim yok fakat aklımdakileri kibar ve hızlı bir şekilde nasıl sorabileceğime dair bir fikrim de yok. Çok çok çok kısa bir süre düşündükten sonra bu işin içerisinden çıkamayacağımın farkına vararak kısa ve öz bir konuşma yaptım.
"Takımımın yeteri kadar dövüş tecrübesine sahip olmadığını düşünüyorum ve onlar için endişeleniyorum. Çıktığımız görevlerde kendilerine denk birer rakip bulmayı başaramadıkları için ileride ciddi sıkıntılarla karşılaşabilirler. Bu sorunun üstesinden nasıl gelebilirim? Onların her şeye hazırlıklı olmasını istiyorum. Sizce olayları akışına mı bırakmalıyım yoksa bir şeyler yapmak için uğraşmalı mıyım?"