[Watanabe Shouta] Geride Kalanlar

[GM - Naruto]

Karşındaki korucuya sakin gözlerinle baktığında, adamın gözlerindeki bıkkınlık ve seni görmüş olmanın getirdiği heyecan gibi iki farklı uç noktadaki duygularla karşılaşıyorsun. Özellikle, ağzını açıp kendini adama karşı takdim ettiğinde heyecan belirtileri çok daha belirgin olsa bile, bıkkınlık tam olarak yok olmuyor.

Ortamdaki ses gürültüsü inanılmaz bir şekilde artarken her saniye, beyninin zonkladığını adeta kalp atışını hisseder gibi hissediyorsun. Hayatında bu tarz gürültülerin içinde bir ya da iki kez olduğundan eminsin, ama özellikle en can sıkıcı olanı seçmek istesen şu an tam olarak içinde bulunduğunu gözü kapalı seçecek kadar rahatsız olmuş durumdasın aynı zamanda. Derin bir nefes alıp, shinobi öğretilerinin sana sağladığı disiplinden yararlanarak, dikkatini toplayıp, korucuya durumu izah ediyorsun. Hafifçe başını öne doğru sallayıp, seni onayladıktan sonra az önceki görevine dönüp, insanlara bağırmaya ve onları sakinleştirmeye çalışmayı deniyor. Sen de adımlarını kavgaya doğru yönlendiriyorsun.

Kavganın olduğu alana iyice yaklaştığında, simalar daha da net oluyor senin için. Tüccar olan oldukça pahalı ipekler giymiş, otuzlu yaşlarında kirli sakallı, beyaz tenli ve uzun saçlı dikkat çekici bir tipken, korucu oldukça sıradan ama fit gözüken vücut yapısı ile dikkatini çekiyor.

Hızlıca olaya müdahale etmek için itiş kakışmaların arasına dalıp bağırarak konuşmaya başlıyorsun. Başta kimse seni takmıyor. Hatta bir ara tüccar 'kapat çeneni der' gibi sana bakıp, tekrardan küfürler savurmak üzere korucuya dönüyor, ama shinobi olduğunu belirttiğin anda iti kakış duruyor. Tüccar bir sana bir de korucuya baktıktan sonra derin bir iç çekiyor ve üstünü silkeliyor. "Bir saatir yanlış adamı mı hırpalıyorum yani?" diyerek söze giriyor kızgın bir şekilde. Hemen ardından ise gözlerini senin gözüne dikerek: "Tüm bu aptallıktan sorumlu kişi sen misin yani? Bir de sorun ne mi diye mi soruyorsun? TÜCCARIM BEN TÜCCAR MAL TAŞIYORUM VE TAŞIDIĞIM MALLARIN BİR ÖMRÜ VAR! KAÇ KÖY GEZERİM BÖYLE DÜZENSİNLİK VE AHVALLIK İLK DEFA GÖRÜYORUM. ZAMANIM DEĞERLİ BENİM, SORUN BU!" Her bir kelimesi hiddetli ve oldukça şiddetli olan bu adamın oldukça öfkeli olduğunu iliklerine kadar hissediyorsun. Hatta bu sadece bu adam için geçerli değil, bağırışını duymuş tüccarların katılırcasına bağırmalarından herkesin şikayetçi olduğundan eminsin.

Göz ucuyla korucuya baktığında kafasını sağa sola sallamakla yetiniyor sadece. Bu adama laf anlatmaktan bıkmış gibi gözüken hali ile ipleri tamamen sana bırakmış durumda.

[Watanabe Shouta]

Yarın en kısa zamanda yazmaya çalışacağım.

[Watanabe Shouta]

Ortamdaki ses hiç azalmıyor, sürekli bağırış çağırış işitiyordu kulaklarım. Kendimi işime odaklayıp adamın sorun çıkartan adamın yanına gidiyor ve sözlerimi söylüyordum. Ne kadar sesimi duyurmak için bağırıyor olsam da insanlar umursamıyordu beni. Hatta o adam kötü gözlerle bakıyordu bana. Ancak sihirli söz olan shinobiliğim işin içine girince bir anda duruyorlardı. Bir an işlerin iyiye gideceğini düşünsem de öyle olmuyordu adam tehdit eder gibi konuşuyordu daha ilk sözlerinde. Ancak itiş kalkışların durması ve adamın da artık konuşabilecek halde olması iyi bir şeydi. Bu yüzden ben de alttan almak istiyordum onu.

Adam gözlerini bana dikmiş ve bana aptallıklardan bahsetmişti. Sıkı güvenlik politikamızdan dolayı bu tür gecikme sorunları çıktığı barizdi. İnsanları ne köyümüzden içeri ne de dışarı aranmadan ve gerekli belgeleri teslim etmeden giriş çıkış izni vermemiz imkansızdı ancak bu adam kendi parasının derdinde olduğu için bunu umursamıyordu. Göz ucuyla korucuya baktığımda kafasını sağa sola sallamakla yetiniyor, işi tamamen bana bırakıyordu. Adam daha ne anlatabilirdi zaten ki bu laf anlamayan herife...

"Anlıyorum. Buradaki herkes beklemekten şikayetçi ve biraz daha sabrınızı istiyorum. Elimden geleni yapacağım." ciddiyetle. Sözlerimin ardından artık onunla bir işim kalmıyordu. Ancak konuşmaya devam ederse de hemen ardından söyleyeceklerimin ardından dinleyecektim onu. Koruculara dönüp elimle "Korucular, lütfen beni dinlemek için yaklaşın." dedikten sonra kısa bir süre onları bekleyecek ve "Bir sorum var. Hadi giriş tıkandı diyelim, anladım ama çıkış nasıl tıkanıyor? Çıkanların belgelerini nerede kontrol ediyorsunuz? Kusagakure tarafında bu işi halletmemiz lazım. Üçerli veya personel sayımız yeterliyse dörderli sırada kontrol ve belge işlemlerine geçilmeli. Grupların karışmaması için araya barikat çekin. Kusagakureden çıkış yapanlar da giriş yapanlardan biraz daha ileride üçerli sırada alınsın. Çıkış yapanlar zaten geçip gideceği için köprünün sağ tarafında tıkanma olmasını beklemiyorum. Kontrol noktalarının başında ben duracağım. Kalabalıktan istifade kaçan vesaire olursa kendim ilgileneceğim. Sorusu olan veya bir şey söylemek isteyen var mı?" diye soruyla bitirecektim sözlerimi ciddi konuşmamın ardından. Ardından dinlemek için bekleyecektim.

[GM - Naruto]

Lafa girişmenle birlikte, oldukça sabırsız bir tutumla seni dinleyecekmiş gibi görünen tüccar lafını kesmiyor. Pek dikkatli olmasa bile seni dinliyor. Olayla ilgileneceğini belirttiğin kısımda gözleri hafifçe aydınlanıyor, ama sen konuşmayı sürdürdükçe adamın yüz ifadesi yavaşça düşüyor ve kaşları seyirmeye başlıyor. Yumruğunu sıktığını bile görebiliyorsun ama elbette bu yumruğu sana vurmak için değil tamamen sinirlerine hakim olamamanın getirdiği refleksle alakalı olduğunun bilincindesin. Seni bir diğer dikkatle dinleyen grup ise korucular oluyor. Yer yer birbirlerine bakarak şaşkınlık ifadelerini saklamakta oldukça beceriksiz gözükseler bile söylediklerinin bir çok kişide şaşkınlık uyandırması kafanda iki ihtimal oluşturuyor.

Ya dahice bir şekilde bir soruna parmak bastın ya da saçmaladın.

Bu sorunun cevabını anlamak için çok beklemene ya da düşünmene gerek kalmıyor. Zira koruculardan önce lafa dalan ve oldukça öfkeli gözüken tüccar: "Yani şu köprüden kendimi aşağı atmamak için zor tutuyorum. Siz şaka mısınız bee? Dalga mı geçiyorsunuz benimle? Şu aptal korucular bile düzenin nasıl işlediğinden haberdar siz de o bile yok! Bin tane köy gezdim, bin kere bu köye gelmişimdir ilk defa böyle rezalet görüyorum!" diyerek söze giriyor ve oldukça öfkeli bir şekilde sözlerini sana aktarıyor. Ama lafları bitmemiş olacak ki, sana nefes alacak bir fırsat bile tanımadan: "Bakın beyefendi. Eğer bir köye başka köylerden tüccarlar giriş yapıyorsa aynı şekilde sizin köyünüzden de tüccarlar başka köylere gidebilir. Bu birincisi. İkinci olarak prosedür gereği giriş yaparken evrakları ve malları kontrol edilen satıcılar çıkış yaparken de kontrol edilir. Bunun iki sebebi vardır. Biri kaçakçılığı önlemek ve bir diğeri ise köye soktuğu mallar ile çıkarken ki mallarını karşılaştırmak." duraksıyor ve anlının iki ucunu baş parmağı ile işaret parmağını kullanarak ovalamaya başlıyor. Tekrardan ellerini karnının önünde birleştirip sakince seni süzdüğünde: "Ya gerçekçi bir çözüm üretin ya da lütfen aklı selim yetkili birini bir an önce şu lanet köprüye getirin!"

Göz ucuyla koruculara baktığında adama hak verdiklerini görebiliyorsun. Bu da adamın söylediklerinin doğru olduğunu gösteriyor sana. Öte yandan işleyiş bu kavgadan ötürü iyice yavaşlamış durumda ve bağırışlar her geçen saniye biraz daha artmakta. Üstüne çöken stresi hissetsen bile shinobi öğretilerinden ötürü bu seni hiç etkilemiyor ve normal bir şekilde düşünmeye devam edebiliyorsun, ama biraz daha çözüm üretemezsen bir izdiham çıkabileceğinin de farkıdnasın.