[Akatsuya Renshiro & Akatsuya Shoshiro] İki Beden Tek Geçmiş Dört Kule

[Akatsuya Shoshiro]

Adamın yanına yaklaştığımızda çocuklar duraksamış, haliyle adam da çocukları koruma iç güdüsüyle onlara doğru yönelmişti. Konuşma işi kardeşimdeyken ben de etrafı kolaçan ediyordum bu sırada. Çocukların korkmaması için onlara bakarak yüzüme samimi bir tebessüm kondurarak zararsız olduğumuzu göstermek istiyordum. Onlar da bizim bir tehdit olmadığımızı çok geçmeden anlamış olacak ki oyunlarına devam etmeye başlamışlardı. Daha iyi haberse adam bize yardım etmeyi kabul etmişti.

Ren’in konuşmasına yine müdahale etmeyecektim. Zaten isteğimiz basitti ve bunu rahatça açıklayacaktı. Hatta ileriyi de düşünerek bir harita da istemişti. Gerçi yönümüzü bir kere bulabilirsek gerisi gelirdi ama elimiz altında bir yol gösterici olsa fena olmazdı tabi. Bir adım geri çıkarak onların konuşmasını dinlerken bir yandan da etrafa bakmaya da devam edecektim. Adam oldukça dost canlısı görünüyordu ondan yana bir sıkıntı çıkmaz gibiydi. Umarım nehrin yerini de biliyordur da başka birilerini aramak zorunda kalmadan hemen yola koyulabilirdik.

[GM - Naruto]

Renshiro’nun sorusu üzerine genç adam bir an etrafına bakınıyor ve ardından hafif mahcup bir şekilde gülümseyerek “Yön konusunda pek iyi değilimdir.” diyor. Ardından ise eliyle sağ tarafını işaret ederek “Köyümüz hemen şurada. On dakikalık mesafe. Orada harita bulabilirsiniz sanırım.” diyor. Genç adamdan başkaca bir bilgi almanızı gerekmediğinden, selamlaşmanızın ardından adamla ayrılıyorsunuz ve gösterdiği yöne doğru ilerliyorsunuz. On dakikalık bir yürüyüşün ardından da köye varıyorsunuz.

Vardığınız köy 60-70 hanelik duruyor en fazla. Yapıların durumları pek iç açıcı olmasa da insanların yaşantısını sürdürebilecek durumda görünüyor. Adımlarınız hızlıca harita bulabileceğiniz bir dükkana doğru yönlendirmek için etrafa bakınmaya başlıyorsunuz. Kendi halinde ve etliye sütlüye bulaşmak niyetinde olmayan insanların arasından hızlıca geçip ikinci el ürünler satan bir dükkanı gözünüze kestiriyorsunuz. Hızlıca dükkana vardığınızda, ihtiyar bir adam sizi karşılıyor. Durumu anlatıp bir harita olup olmadığını sorduğunuzda ihtiyar küçük dükkanının dolap çekmeceleri arasında bir şeyler arıyor ve sonunda bulduğu eski bir kağıt parçasını tezgahın üstüne açıyor. İhtiyar adam haritanın biraz eski olduğunu söylese de bunu bakarak da çok rahat anlayabiliyorsunuz. Ancak yine de yolların ve sınırların değişmediğini belirterek haritayı kullanabileceğinizi söylüyor ve sizler de haritaya şöyle bir baktığınızda işinize yarayabileceğini anlıyorsunuz. İhtiyar adam haritayı size veriyor ve ücret sorduğunuzda ihtiyar adam bu haritayı satabileceğini başka biri olmadığını, para vermek zorunda olmadığınızı, ancak isterseniz gönlünüzden geçeni atabileceğini söylüyor.

Haritayı almanızın ardından Kuzuryu-gawa Nehri’ne sizi ulaştıracak güzergaha giriyorsunuz. Yolculuğunuzun normal adımlarla birkaç gün sürmesi muhtemel görünüyor. Bu yüzden ne aceleci ne de hızlı bir şekilde ilerlemeye başlıyorsunuz.

Yaptığınız yolculuğun ardından, gün doğumuna yakın bir vakitte Kuzuryu-gawa Nehri bölgesine giriş yapıyorsunuz. Akşamdan uykunuzu almış bir haldesiniz ve mideniz de dolu sayılır. Yani fiziksel olarak sizi zorlayan herhangi bir durum bulunmuyor. Yağmur Ülkesi’ne adını veren yağmurlar nedeniyle oldukça zengin bu topraklarda, ilk gördüğünüz şey çok da büyük olmayan bir yerleşke oluyor. Henüz nehre yaklaşmamış olsanız bile, yerleşkelerin başlaması size hedef bölgeye geldiğiniz gösteriyor. Yerleşkeye şimdilik sessizlik hakim olsa da, etrafınızda bulunan kesilmiş ağaçlar ve geçmiş yaşantınız, buradaki insanların uğraşları konusunda size bilgi veriyor. Aradığınız şey ile ilgili olarak ise, henüz bir emare görebilmiş değilsiniz.

Off Topic

Haritanın edinilmesini ve yolculuk faslını hızlı geçtim. Eğer buralarda özel bir şey yapma niyetiniz varsa, RP’lerinizde bunu belirtiniz.

[Akatsuya Renshiro]

Genç arkadaş yönelttiğim soruya gayet olumlu cevaplar verdi. Köylerinin nerede olduğunu gösterip oradan yardım isteyebileceğimizi söyledi. Arkadaşın yönlendirmesine uyarak gösterdiği köye doğru ilerlemeye başladık. Kısa bir yürüyüşün ardından köye vardık. Fazla ihtişamlı bir köye benzemiyordu. Ormanın içerisinde bir yerde olduğundan böyle olması son derece normaldi. Köy veya içindeki insanlar bizi ilgilendirmediği için herhangi bir kimseyle diyalog kurmadan direkt harita bulabileceğimiz bir yer aramaya başladık. Hunharca etrafta göz gezdirirken gözüme ikinci el eşya dükkanı çarptı. Hızlı adımlarla buraya doğru yöneldik. İçeri girip içerideki beyefendiye durumumuzu anlattım. Her zaman ki gibi kardeşim konuşarak yaşam enerjisini azaltmak istemediği için bu iş yine bana kaldı. İhtiyar beyefendi eski de olsa bir adet harita çıkarıp bize uzattı. Harita birazcık yıpranmış olsa da işimizi görebilecek bir haritaydı. Bu sebeple haritayı almaya karar verdik. Fakat haritanın fiyatıyla ilgili ise ufak bir anlaşmazlık yaşadık. Dükkan sahibi beyefendi, usta bir atmaca gibi ısrarla haritanın belirli bir fiyatının olmadığı söyleyip istersek gönlümüzden ne koparsa vermemizi söylüyordu. Hali hazırda bir gelirim olmadığı için fazla bir bütçem yoktu. Yaşlı beyefendinin stratejisini uygulamanın en doğrusu olduğunu düşünerek ‘’ Kardeşim beyefendiye ücretini sen verirsin ‘’ dedikten sonra haritayı da alıp hızlıca mekanı terk ettim. Kardeşim ve mekan sahibi beyefendi içeride ne konuştuklarını duyamıyordum. Bu yüzden sadece kapının önünde kardeşimi bekledim. Kardeşim geldiğinde ise haritamızı kullanarak köyden ayrıldık.

Ağır adımlarla yaptığımız yürüyüşün ardından gün doğumuna yakın bir vakitte Kuzuryu-gawa nehrine geldik. Tabii ki buraya gelmemiz de , üstün izci yeteneklerimin ve aldığımız haritayı kullanmamız eşit oranda katkıları sahipti. Kardeşim Shoshiro bu başarıdaki katkılarımın eminim farkındadır. Hedeflediğimiz konumuza gelebilmemizden dolayı son derecede memnumdum. Sebepsizce yüzümde kocaman bir gülümseme vardı. Zaten mutlu olmam yetmezmiş gibi birde önümüzde bir yerleşke olduğunu fark ettik. Bu yerleşkeyi görünce birden irkilerek kendime geldim. Kardeşime yerleşkeyi işaret ederek ‘’ Her şey mükemmel gidiyor. Dikkatli olmakta fayda var.’’ Dedikten sonra gülerek ‘’ Her an kötü bir şey olabilir ‘’ diyecektim. Bu kadar iyi şeyden sonra kötü bir şeylerin gelmesi gerektiğini hissediyordum. Belki de sadece eski hurafelerden dolayı böyle düşünüyordum. Fakat yine de tedbirli olmakta fayda vardı.

Artık aradığımız nehir bölgesini bulduğumuza göre bir sonra ki adıma geçerek var olup olmadığından emin olmadığımız kuleyi bulmalıydık. Bu yüzden de yerel halkla iletişime geçip bazı ipuçları toplamamız gerekiyordu. Şuan hali hazırda önümüzde bir yerleşke olduğu için bizim için gerekli olan bilgileri aramaya buradan başlayabilirdik. En kötü durumda ise hiçbir şey bulamaz ve sonra ki yerde şansımızı deneyebilirdik. Hatta çevredeki bu yerleşim yerinden daha büyük ve canlı olan yerleşim yerleri hakkında bilgi alabilirdik. Kafamdaki düşüncelerimi kardeşim ile paylaşmak istiyordum. Belki onun da kendine ait benden daha farklı fikirleri vardı. Yapacağımız küçük bir Akatsuya toplantısıyla karşılıklı fikir alış verişi yapabilirdik. Bu sebeple kardeşime ‘’ Bence bu yerleşkeye yaklaşıp insanlardan olabildiğince bilgi toplamaya çalışalım. Buradan istediğimiz bilgi gelmezse çevredeki daha büyük ve canlı olan yerleşkeler hakkında bilgi alıp o yerleşkelere gidebiliriz. Aklıma gelenler bunlar kardeşim. Senin daha iyi bir fikrin var mı? ‘’ diyecektim.

[Akatsuya Shoshiro]

Adam bizi köyüne yönlendirmiş, istediğimizi orada bulabileceğimizi söylemişti. Birilerine bu kadar çabuk güvenmesi bana biraz garip gelmişti ama bunu sorgulamayacaktım. Sonuçta işime gelen bir durumdu. Adamla vedalaştıktan sonra direkt olarak gösterdiği tarafa yönelmiştim. Gözlerimiz harita bulabileceğimiz bir yer arıyordu etrafta. Kimseyle ilgilenmeden de böyle bir yer bulmuştuk ve içeri girmiştik. Dükkandaki adam, bir süre aradıktan sonra eski bir haritayla gelmişti karşımıza. Dediği gibi işimize yara görünüyordu. Zaten yalnızca doğru yolu gösterse yeterdi. Bu nedenle fazla bir beklenti içinde değildim. Haritayı alıp bir an önce yola koyulmak istiyordum. Dükkandan çıkacakken Ren’in, adama para ödeme işini bana bıraktığını duydum. Başka bir zaman olsa hazır ücret almıyorken gidebilirdim ama köyün durumuna bakarsak zaten zor geçiniyor gibi görünüyorlardı. Hazır da üzerimde para varken tezgahın üzerine beş bin ryo bıraktıktan sonra teşekkür edip çıkacaktım.

Günler süren yolculuğun ardından Kuzuryu-gawa nehrine yaklaşmıştık. İlk hedefimiz artık çok yakın görünüyordu fakat görünürde bir kule göremiyordum. Yalnızca bir yerleşim yeri vardı. Ren, burada birilerine sorma taraftarı gibiydi. Ben henüz karar verememiştim. Amacımızı buradaki insanlara belli edip etmeme konusunda emin değildim. Sonuçta bu bölgedeki insanlar da bu söylentilerden ve hatta daha fazlasından da haberdar olabilirlerdi. Yine de madem Ren böyle istiyordu, belki onun yolu işimizi hızlandırabilirdi. “Bilemiyorum. Kimin kime hizmet ettiğini bilmemiz çok zor ama böyle istiyorsan dikkatli olalım. En azından soracağımız kişiyi iyi seçelim.” diyecektim.

[GM - Naruto]

Shoshiro’nun tezgaha bıraktığı parayı gören ihtiyar adam, sanki yeniden gençliğine kavuşmuş gibi gözleri parlayarak Shoshiro’ya bakıyor ve hemen ardından teşekkürler ederek parayı alıyor.

Yerleşkeye yaklaştığınızda, uygulayacağınız planı da kendi aranızda konuşuyor ve kararlaştırıyorsunuz. Akabinde de adımlarınızı yerleşkeye yönlendiriyorsunuz. Henüz daha yeni uyanan yerleşke sakinleri genellikle fırın olan bir dükkana gidiyorlar ve ihtiyaçlarını karşılamaya başlıyorlar. Bu sırada yerleşkedeki tenhalık insanlara yaklaşma konusunda da sizi zorlayacak gibi duruyor. Bu anı lehinize değerlendirerek, küçük yerleşkedeki evleri ve dükkanları inceleme fırsatını yakalıyorsunuz. Yerleşkede yaptığınız yarım saatlik bir turlamanın ardından ise bu yerleşkenin tamamen kendi halinde olan, mevcut dükkanlara göre de genellikle ham odun ticareti yaparak yaşamlarını idame ettirdiklerini anlayabiliyorsunuz. Tüm bunların yanısıra yerleşkede dolaştığınız esnada kimse size yabancı gözlerle bakmıyor ve insanlar genel olarak mutlu veya en azından nötr bir tutumla yaşamlarını sürdürüyorlar. Dolayısıyla, konuşmak isteyeceğiniz bir kişi belirlemeniz halinde, size yardımcı olmaya çalışacağı inancını taşıyorsun. Bu kapsamda da yerleşkede orta yaşlı veya yaşlı ağırlıklı nüfustan birilerini bulmanız mümkün ve olası duruyor. Son olarak, yerleşkenin tamamını gezmiş olsanız dahi, yerleşke çevresinden görebildiğiniz uzaklıklar içerisinde aradığınız kuleye benzer bir yapı göremiyorsunuz.

Off Topic

Akatsuya Shoshiro imzasından 5.000 Ryo düşmelidir. Kalan parası 45.000 Ryo'dur. Ayrıca haritayı alan kişi Shoshiro olduğu için, üzerinde bulunan ekipmanlar/eşyalar kısmına "Eskimiş Dünya Haritası" olarak ekleme yapabilir.

[Akatsuya Renshiro]

Yaptığımız minik Akatsuya beyin fırtınasında kardeşim dediklerime ek olarak, olaylara biraz daha şüpheli yaklaşma önerisinde bulundu. Aslında söyledikleri çok doğruydu. Etraftaki insanların kimin için çalıştığını bilmeden sürekli sorular sormamız başımıza dert açabilirdi. Soru soracağımız kişileri seçerken son derecede dikkatli olmamız gerekiyordu. Bu unsurları göze alarak yapacağımız hamleleri ona göre yapmaya karar verdik.

Önümüzde yer alan küçük yerleşkeye doğru hareket etmeye başladık. Sabah vakitleri olduğu için etrafta fazla insan yoktu. Az sayıda yerleşke sakini yerleşkedeki fırını ziyaret ediyordu. Şuan için yerleşkedeki insan sayısı çok az olduğu için hamle yapmamız bazı sıkıntıları beraberinde getirebilirdi. Çok fazla göze batma ihtimalimiz olduğu için dikkat çekecek hamleler yapmak istemiyorduk. Bu yüzden hem daha fazla insanın uyanmasını beklemek hem de yerleşkeyi keşfetmek için etrafta tur atmaya başladık. Çok fazla ilgi çekici şeye rastlamadık. Anladığım kadarıyla burası odun ticaretiyle uğraşan küçük bir yerleşim yeriydi. Ne yazık ki etrafta kuleye benzer bir yapıya da denk gelemedik.

Etrafı turlamayı bitirince iyiden iyiye ortalık canlanmaya başlamıştı. Artık kardeşimle yaptığımız planı uygulamaya başlayabilirdik. Bunun için etrafta bilgili ve güvenilir tipli insanları seçmemiz gerekiyordu. Maalesef ilk görüşte insanlara bakıp bu nitelikleri göremiyordum. Bu yüzden bildiğim en güvenilir yol ile bu işi halletmemiz gerekiyordu. Bulunduğumuz yerleşke de meyhane veya meyhane diyebileceğimiz bir yere girip oradaki görevli çalışandan bilgi almak istiyordum. Hali hazırda yerleşkeyi gezeli çok fazla zaman geçmediği için hafızamı zorlayarak yerleşkeyi zihnimde canlandıracaktım. Bu işlemi yaparken kardeşim Shoshiro ya '' Gezerken meyhane tarzı bir yer gördün mü ? Bence bilgi istiyorsak ve dikkatli olmamız gerekiyorsa oradan bilgi edinebiliriz '' diyecektim. Bunları söylerken ve söyledikten sonra da gözlerimi kapatarak meyhaneyi düşünecektim. Eğer yerleşke de böyle bir yer olduğunu hatırlarsam planımı uygulayacaktım.

[Akatsuya Shoshiro]

İçim pek el vermese de Ren’in isteğiyle yerleşim yerine yönelmiştik. Fakat ilk bakışta çok sıradan bir yer gibi görünüyordu. Aradığımız kulenin bulunduğu yere yaklaşırken dedikodulardan haberdar olan insan sayısının artmasından endişelensem de belki de Ren’in fikri şimdilik daha sağlıklı gibiydi. Yerleşke halkı tamamen kendi halinde gibi görünüyordu. Öyle ki bizi bile umursamıyorlardı. Normalde böyle bir yerde herkes birbirini tanır ve bir yabancı geldiğinde hemen fark edilirdi. Belki de nehrin yakınlarında olduğu için çok ziyaretçisi olduğundan insanları bu duruma alışıktı. Bizim de normal bir sakin gibi dolaşmamızı hiçbiri umursamıyordu. Bu da bizim gözlem yapmamızı kolaylaştırıyordu aslında. Yine de çok dikkat çeken bir duruma rastlamamıştım. En azından kendi adıma…

Aradığımızı soracak birilerini ararken kardeşim yine bir fikir atmıştı ortaya. Tabi ya… kulağı en delik kişiler burada çalışan insanlar olurdu genelde. Mantıklı olabilirdi. Fakat burada öyle bir yer var mıydı? “Genellikle ihtiyaçları karşılamak üzerine dükkanlar ve binalar var. Yine de bu insanların bir yerde kafa dağıtacakları bir yer olmalı. Hatta bizim gibi ziyaretçiler i fazlaysa olması muhtemel. Biraz etrafa bakınalım.” Ren’in dediği gibi bir yer bulabilirdik. Bulamasak bile herhangi birinden yardım isteyebilirdik. Eğer yakınlarda bir kule varsa burada bunu bilmeyecek biri yoktur diye düşünüyordum.

[GM - Naruto]

Meyhane veya han tarzında bir yer görüp görmediğiniz noktasında kafa yorduğunuz anda, bir anda yerleşkenin merkezinde, diğerlerine göre daha eski bir yapı olduğunu ve bu yapının altından da meyhane tarzı bir yer olduğunu anımsıyorsunuz. Doğruca adımlarınızı bu yere doğru yönlendiriyor ve birkaç dakika içinde “Arata’nın Yeri” şeklinde tahtadan ve bir hayli eskimiş levhası olan dükkanın önüne geliyorsunuz. Yapı normalde 3 katlı gibi görünse de, üst katlardan gelen bir ses duymuyor veya açık pencere görmüyorsunuz. Şöyle bir baktığınızda, zemindeki dükkan hariç yapıdaki diğer yerlerin kullanılmadığını anlayabiliyorsunuz. Vakit kaybetmeden dükkanın içine girmek için tahta kapıyı aralıyorsunuz. Gıcırtılı bir şekilde açılan kapı, olması gerekenden daha fazla ses çıkarırken, siz de dükkanın içini görebiliyorsunuz.

Bu zamana kadar yaptığınız yolculuklarda görmeye alıştığınız üzere, zemin katı tamamen tek ve geniş bir oda olarak düzenlenmiş, içerisinde yukarıya çıkılmak için kullanılan bir merdiven ve sağ köşe tarafta da mutfak olarak kullanılan bir odanın bulunduğu dükkana giriyorsunuz. Orta yere dizilmiş ve pek de nizami olmayan masaların tamamı boşken, içeride sizin yaşlarınızda bir kişinin temizlik yaptığını görüyorsunuz. Şu an üçünüzden başka kimse burada bulunmuyor gibi görünürken sizin geldiğinizi fark eden orta boylu ve yüzü neredeyse hemen hemen herkes gibi olan kısa saçlı adam hafif bir gülümsemeyle “Kafayı bulmak için biraz erken, öyle değil mi?” diyerek sizi karşılıyor. Henüz daha yüzü size dönmemişken yaptığı bu girizgahın ardından adam size doğru dönüyor ve hızlıca sizi süzdükten sonra “Buralardan değilsiniz galiba? Kalacak bir yer mi arıyorsunuz yoksa nerede olduğunuzu mu soracaksınız?” diyor gerçekten ortada komik bir durum varmış da buna güler gibi.

[Akatsuya Renshiro]

Yaptığım öneri neticesinde kardeşim ile hafızalarımızı zorladık. Nihayetinde bir adet meyhane bozması bir yerin önünden geçtiğimizi hatırlayabildik. Doğruca hatırladığımız meyhaneye doğru harekete geçtik. Birkaç dakika içerisinde oldukça eski bir levhası olan dükkanın önüne geldik. Her ne kadar kitabı kapağına göre değerlendirmek yanlış olsa da yine de sonradan üzülmemek için beklentimi min. Da tutmaya karar verdim. Min. Beklentim ve ben dükkanın içerisine çok fazla ses çıkartan bir kapıyı açtıktan sonra girmiş bulunduk. İçeride bir adet genç delikanlı temizlik görevini yerine getiriyordu. Kendisini rahatsız etmemek ve beni hiç ilgilendirmediği için de bir şey demeden yolumda yürümeye devam ettim. Bu esna da enteresan bir şekilde yüzü hemen hemen herkes gibi olan bir adam bizimle konuşmaya başladı. Yüzü o kadar sıradandı ki bir an ‘’ burada neler oluyor ‘’ dedim. Neyse ki hızlıca toparlayıp soğukkanlılıkla adamı dinledim. Adam, kısacası buraya bu saat de neden geldiğimizi soruyordu. Aslında bir yerde haklıydı. Bu saatler meyhaneye gelmek için birazcık erkendi. Böyle küçük bir yerleşim yerinde yeni yüzler olarak da kabak gibi ortaya çıkıyorduk. Hızlı davranarak biraz doğru, biraz gizem, biraz da yalanla bu işi hallederim gibime geliyordu. Bu yüzden adama karşılık olarak ‘’ Adım Renshiro ‘’ parmağımla kardeşime işaret ederek ‘’ Bu da kardeşim Shoshiro. Buraya yeni gelen gezginleriz. Etraf ile ilgili biraz bilgi almak için buraya geldik. Hem geziyor hem de aynı zamanda yerel efsaneleri araştırıyoruz. Kulağına gelen değişik hikayeler var mı? Ayrıca yemek saati ne zaman başlar‘’ diyecektim.

[Akatsuya Shoshiro]

Biraz kafa yorduktan sonra Ren ile birlikte eski püskü bir binanın önünde bulduk kendimizi. Evet, bir meyhane var gibi görünüyordu fakat benim düşündüğüm gibi misafiri çok bir yer değil gibiydi. Dışarıdan bakıldığında üst katlar tamamen kapalı gibi görünüyordu. Bu da yatılı müşterilerinin olmadığını gösteriyordu. Bunun dışında oldukça da bakımsız görünüyordu. Gerçi bu köyde çoğu yer böyleydi ama insanları da işinde gücünde gibiydi. Fakir de olsalar yaşamlarına devam ediyorlardı.

Yüksek bir gürültüyle içeri girdiğimizde temizlik yapan bir eleman bizi güler yüzle karşılamıştı. Biraz da bizle kafa bulur bir şekilde, espriyle karışık ne için geldiğimizi sormuştu. Ren yine söze girip açıklama yapmaya başlayan kişi olmuştu. Bu sefer biraz üstü kapalı olarak anlatmıştı benim de istediğim üzere. Doğru olan bu gibi görünüyordu. Burada biraz daha bilgi alabilirdik umarım. Çünkü görünürde kule falan yoktu. Buraya kadar boşuna gelmiş olmak istemiyordum. Ren’in yemekleri de sormasını gö önünde bulundurarak burada biraz zaman geçireceğimizi var saymıştım. Bu nedenle onlar konuşurken ben de en yakınlarındaki masaya oturmaya karar verdim.